Home / รักโบราณ / อนุตัวร้ายขอทำสวน / ตอนที่ 13 เจอกันครั้งแรก

Share

ตอนที่ 13 เจอกันครั้งแรก

last update Last Updated: 2025-09-08 12:41:55

ตอนที่ 13 เจอกันครั้งแรก

เรือนอันถิง

เสียงลมพัดใบไม้เสียดสีกันเบา ๆ

เผยกู้หยางเพิ่งเก็บกระบี่หลังการฝึกยามเช้า เหงื่อหยดบนขมับยังไม่ทันแห้ง พลันสายตาคมเหลือบไปเห็นของวางอยู่ข้างกาน้ำชาขนมหน้าตาแปลกใหม่ไม่คุ้นตา และผักสดราดด้วยน้ำปรุงสีเข้ม ส่งกลิ่นหอมแตะจมูก

เขาคาดเดาเอาว่าคงเป็นเปาอันที่จัดเตรียมไว้ให้ดังเช่นทุกครั้ง

เผยกู้หยางวางกระบี่ลง ก่อนยกกาน้ำชารินลงถ้วยควันกรุ่นลอยคลุ้งแล้วเอื้อมมือหยิบขนมแปลกตาชิ้นนั้นขึ้นมาลองลิ้มชิมดู

เนื้อแป้งนุ่มฟูเคลือบด้วยครีมขาวนวลตัดกับผิวหน้า เขาเพียงเลิกคิ้วบางอย่างแปลกใจ ก่อนจะกัดคำแรกอย่างไม่รีบร้อน

ทันทีที่เนื้อขนมสัมผัสปลายลิ้น รสหวานละมุนก็แผ่วซึมออกมา เนื้อแป้งเบาราวกับก้อนเมฆแตกตัวในปาก กลิ่นครีมหอมมันกลับไม่เลี่ยนอย่างที่เขาคุ้นเคย หากแต่ละมุนจนแทบจะละลายไปกับชาอุ่นที่เพิ่งริน

คิ้วเข้มของเขาเลิกขึ้นโดยไม่รู้ตัว ความสุขุมเยือกเย็นที่มักฉายอยู่บนใบหน้าไหววูบไปชั่วขณะ เผยกู้หยางกลืนคำแรกลงแล้วพึมพำเบา ๆ ราวกับรำพันกับตัวเอง

“รสชาติดี ไม่หวานเลี่ยน...ใช้ได้”

เมื่อหันไปลองผักสดที่ราดด้วยน้ำปรุงสีน้ำตาลเข้ม รสเค็มหวานกลมกล่อมต
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (4)
goodnovel comment avatar
Kris PK
ตอนยิบย่อยมาก แถมซ้ำอีก เอาไงดี
goodnovel comment avatar
Kris PK
ลงตอนซ้ำ ขอคืนเงินได้ที่ไหน
goodnovel comment avatar
Sakda
ตอนซ้ำครับขอเหลืยนคืนจะได้หรือไม่
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 61 ช่างฝีมือ

    ตอนที่ 61 ช่างฝีมือหลังจากเจียงจิงกลับไปแล้ว ความเงียบสงบก็คืนสู่เรือนอวิ๋นสุ่ยอีกครั้ง ไป๋เล่อหันกลับหยิบพู่กันขึ้นมาอีกครั้ง นางนั่งลงหน้ากระดาษขาว พลันเสียงพึมพำดังแผ่ว“มันต้องได้สิ...หากลองปรับตรงนี้อีกนิด”นางตั้งใจวาดให้ชัดเจนกว่านี้สักหน่อย ถึงจะให้โจวชิงไปหาช่างมาปลายพู่กันลากเส้นโค้งต่อเนื่อง บนกระดาษเริ่มปรากฏโครงร่างของสิ่งประหลาดตา วงล้อสองข้าง แกนกลาง และไม้ยาวเชื่อมกันขณะที่หญิงสาวกำลังจดจ่อ เสียงทุ้มต่ำก็ดังขึ้นใกล้หู“นี่คือสิ่งใด?”ไป๋เล่อสะดุ้ง พู่กันในมือแทบหล่น นางหันขวับไปก็เห็นเผยกู้หยางยืนอยู่ด้านหลัง แววตาคมฉายประกายขบขัน“นายท่าน! ท่านมาโดยไม่บอกกล่าว ข้าตกใจหมด”ชายหนุ่มหลุบตาลงมองกระดาษบนโต๊ะก่อนหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ“ข้านึกว่าเจ้าจะไร้ความรู้สึกเสียอีก วันนี้ทั้งวันเห็นวุ่นวายไม่หยุด”ไป๋เล่อขมวดคิ้วเล็กน้อย ยกคางขึ้นตอบ “ผู้คนล้วนมีสิ่งที่ต้องทำ หากไม่ลงมือจัดการเสียบ้างจะมีวันก้าวหน้าได้อย่างไรเล่า”เผยกู้หยางยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “เจ้าช่างปากกล้านัก...แต่ช้าชอบยิ่งตอนร้องขอให้ข้าผ่อนแรงยิ่งชอบ”คำพูดแฝงเช่นนี้ช่างกล้าเอ่ยออกมา ไป๋เล่อมองอีกฝ่ายเล็กน้

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 60 คิดแล้วทำ

    ตอนที่ 60 คิดแล้วทำเมื่อคิดแล้วก็ต้องลองทำ ตอนนี้ไป๋เล่อคิดว่านางก็ควรจะลองทำดูเสียก่อน ชิ้นแรกก็จะง่ายหน่อย เห็ดหมักเกลือ เห็ดดองสมุนไพรเมื่อคิดได้เช่นนั้น ไป๋เล่อก็ลงมือทันที เพราะในความคิดของนาง “เรื่องอื่นที่จะเกิดขึ้นนางคงควบคุมไม่ได้ ปล่อยวางเสียก่อน”นางสั่งให้อาเหมยเตรียมเห็ดสดจากเรือนเพาะเห็ดมาหลายชนิด ทั้งเห็ดสน เห็ดหอม และเห็ดขาวก้านยาววางเรียงอยู่บนโต๊ะไม้ไผ่กลางลานหลังเรือน กลิ่นดินชื้นผสมกลิ่นเห็ดสดหอมละมุนอบอวลในอากาศอาเหมยกับอาหลิงช่วยกันล้างเห็ดให้สะอาดในกะละมังทองเหลือง“อย่าล้างแรงนัก เบา ๆ เดี๋ยวเนื้อเห็ดจะช้ำ”ไป๋เล่อกล่าวเสียงนุ่ม พลางใช้มีดเล็กปลายแหลมตัดก้านเห็ดออกทีละดอกอย่างประณีตเมื่อทุกอย่างพร้อม นางนำเห็ดไปลวกในน้ำเดือดที่ใส่เกลือหยิบมือหนึ่ง จากนั้นยกขึ้นพักให้สะเด็ดน้ำบนโต๊ะมีเครื่องสมุนไพรหลายอย่างวางเรียงอยู่ กระเทียมซอย พริกแห้งฉีก เสี้ยวขิงแห้ง เมล็ดพริกไทยดำ และผักชีลาวแห้งที่อาหมิงไปเด็ดมา“กลิ่นพวกนี้จะช่วยกันดับกลิ่นดินของเห็ด แล้วเพิ่มความหอม”นางอธิบายขณะจัดเรียงส่วนผสมลงในไหดินเผาไป๋เล่อหยิบเกลือใส่ตามชั้นของเห็ด ทีละชั้นทีละชั้น ปิดท

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 59 เร่งปลูกสร้าง

    เมื่อคิดได้ว่าช่วงนี้หากจะปลูกข้าวก็คงไม่ทันฤดูอีกต่อไป ไป๋เล่อจึงลุกขึ้นจากที่นั่ง พลางเอ่ยเสียงเรียบแต่เปี่ยมพลัง“อาเหมย พวกเราไปดูเรือนเพาะเห็ดกันเถอะ” ระยะทางจากเรือนอวิ๋นสุ่ยไปถึงเรือนเพาะเห็ดนั้นนับว่าไม่น้อยอาหมิงที่ตามหลังมาด้วยรีบเอ่ยอย่างห่วงใย “แม่นาง หากจะไปถึงเรือนเพาะเห็ดให้ข้าน้อยไปเตรียมเสลี่ยงดีหรือไม่เจ้าคะ?”ไป๋เล่อส่ายหน้าพลางหัวเราะเบา ๆ “ไม่ต้องหรอก เดินไปก็ดีแล้วนับเป็นการออกกำลังกาย ยิ่งเดินเร็วก็ยิ่งได้เหงื่อดี...จะว่าไปแล้ว จวนเผยนี่กว้างไม่น้อยเลยนะ ถ้าทำถนนไว้รอบจวนได้ ข้าว่าคงเหมาะกับการวิ่งออกกำลังกาย...หรือไม่ก็ปั่นจักรยาน”พูดถึงตรงนี้นางหยุดคิด พลางหัวเราะคิกเบา ๆ “อ่า...จักรยานรึ? น่าสนใจไม่น้อย แต่เอาเถอะ ตอนนี้ไปดูเรือนเห็ดกันก่อนดีกว่า”อาหลิงที่เดินเคียงข้างอยู่รีบเอ่ยด้วยน้ำเสียงเอาใจ“แม่นางอัน ให้ข้าน้อยไปตามพ่อบ้านโจวด้วยหรือไม่เจ้าคะ? เผื่อแม่นางจะมีคำสั่งใด จะได้แจ้งเขาทันที”ไป๋เล่อหันไปพยักหน้ายิ้มอ่อน “ดี เจ้ารอบคอบมาก”แววตาของนางเปล่งประกายสดใสอย่างคนมีจุดหมาย ก่อนจะก้าวเดินต่อไปตามทางกรวดที่ทอดยาวไปยังด้านหลังจวน ลมหนาวยามสายพัดป

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 58 สิ่งที่ยิ่งใหญ่

    เมื่อไป๋เล่อกลับถึงเรือน อาหลิงกับอาหมิงสาวใช้ใหม่ทั้งสองเพียงก้มศีรษะทำความเคารพโดยมิกล้าเอ่ยสิ่งใด มีเพียงอาเหมยที่มองนายหญิงด้วยแววตาเต็มไปด้วยคำถาม ทว่าในที่สุดก็เลือกกลืนความสงสัยนั้นไว้ ไม่กล้าเปิดปากถามออกมาไป๋เล่อเองก็อ่อนล้ายิ่งนัก ร่างกายยังคงรู้สึกปวดเมื่อยราวกับแรงชีวิตถูกสูบไปครึ่งหนึ่ง นางเพียงเปลี่ยนอาภรณ์อย่างลวก ๆ แล้วเอนกายนอนลงบนเตียง ผืนผ้าเนื้อนุ่มรับเรือนกายอุ่นจัดไว้ในอ้อมโอบอย่างอ่อนโยน เพียงครู่เดียวลมหายใจก็แผ่วเบารุ่งเช้าวันถัดมา เรือนอวิ๋นสุ่ยดูจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป บ่าวไพร่ในเรือนเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทุกคนขะมักเขม้นทำงานราวกับได้รับคำสั่งใหม่ตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสางหวังเจียงจิงมาเยือนแต่เช้า พอเพียงก้าวเข้าสู่ลานเรือนก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่เปลี่ยนไปในทันทีอาหลิงเมื่อเห็นนางก็รีบเข้ามาคารวะ “เรียนแม่นางหวังเจียงจิง ตอนนี้แม่นางอันไป๋เล่อยังคงพักผ่อนอยู่เจ้าค่ะ”เจียงจิงพยักหน้ารับ พลางยิ้มอ่อน “ข้าเสียมารยาทเอง...ไว้วันหลังข้าจะมาใหม่”นางกำลังจะหมุนกายกลับ ทว่าเสียงอาเหมยดังขึ้นจากด้านใน “แม่นางหวังเจียงจิง แม่นางอันไป๋เล่อตื่นแล้วเจ้

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 57 ข้าหิว

    ตอนที่ 57 ข้าหิวคลื่นลูกใหญ่ที่สุดโถมซัดลงมา ทั้งสองร่างก็สะท้านสะเทือนในเวลาเดียวกัน ดุจสายฟ้าแลบกลางหาวมืด เสียงหวานครางสูงสุดประสานกับเสียงคำรามต่ำของบุรุษทุกสิ่งค่อย ๆ สงบลง ไอน้ำอุ่นยังลอยฟุ้งคลอเคลียอยู่รอบกาย แต่พายุแห่งความเร่าร้อนได้ลาลับไป เหลือเพียงเสียงหอบหายใจหนักสลับเบา ร่างบางทรุดพิงแนบอกกว้างอย่างหมดเรี่ยวแรง แก้มแดงเรื่อชุ่มเหงื่อราวกลีบดอกไม้เพิ่งผ่านสายฝนแรกเผยกู้หยางก้มลงมองนาง แววตาคมที่เมื่อครู่ยังดุดันบัดนี้กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน เขายกมือลูบแก้มแดงซับเหงื่อให้อย่างทะนุถนอมก่อน ออกปากเรียกบ่าวไพร่ด้านนอกให้เข้ามา บ่าวทั้งหลายก้าวเข้ามาเงียบกริบด้วยท่าทีสำรวม ไม่มีผู้ใดกล้าเงยหน้ามอง เพียงจัดแจงน้ำอุ่นและผ้าสำหรับชำระกายอย่างรวดเร็ว ไป๋เล่อปล่อยกายให้บ่าวไพร่ชำระเนื้อตัวอย่างไร้เรี่ยวแรง แก้มแดงเรื่อราวดอกทับทิมบานเพราะทั้งความเหนื่อยและความเขิน กระทั่งอาภรณ์สะอาดถูกสวมให้อย่างเรียบร้อย บ่าวไพร่ก็ถอยออกไปอย่างสำรวมเผยกู้หยางที่คอยอยู่ไม่ห่างก้าวเข้ามาประคองร่างบางขึ้นสู่อ้อมแขน แรงกายแข็งแกร่ง เขาอุ้มนางไปวางลงบนตั่งนุ่มอย่างระมัดระวังไป๋เล่อซบใบหน้ากั

  • อนุตัวร้ายขอทำสวน   ตอนที่ 56 ต้องการหรือไม่

    เสียงเตียงไหวโยกเป็นจังหวะ เนิ่นนานราวระลอกคลื่นมิรู้จบ ดังก้องแผ่วลอดออกไปนอกเรือน เปาอันผู้ยืนรออยู่ภายนอกมิได้มีสีหน้าใด เพียงเงยหน้ามองท้องฟ้าราวกับไร้ความรู้สึกจนเกือบครบหนึ่งชั่วยาม เสียงทุ้มจากด้านในจึงดังลอดออกมา“เปาอัน…เตรียมน้ำ”ไม่นานนักประตูก็แง้มเปิด บ่าวไพร่ยกถังน้ำเข้ามาต่างก้มหน้าต่ำจังหวะก้าวเดินต่างระลอกคลื่นเรียบร้อย ไม่มีผู้ใดกล้าเงยหน้ามองบุรุษและสตรีที่ยังคลอเคลียอยู่หลังม่านเตียง เมื่อวางน้ำเรียบร้อยแล้วจึงถอยออกไปเงียบเชียบภายในเรือน เสียงหวานแผ่วพร่าดังขึ้น“ท่านปล่อยข้า… ข้าจะไปอาบน้ำ”เผยกู้หยางโน้มกายลง จับร่างบางไว้แนบแน่น เอ่ยเสียงพร่าหนัก“รีบร้อนอาบไปไยเล่า… ข้ายังไม่อิ่มเลยสักนิด” “แต่ข้าหิวแล้ว...” ไป๋เล่อเอ่ยเสียงอ้อน “ได้...แต่ข้าจะเป็นผู้อาบน้ำให้ท่านเจ้าเอง” จากนั้นชายหนุ่มก็ลุกขึ้นอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอก ก่อนจะก้าวเดินไปยังฉากกั้นด้านข้าง ไอน้ำอุ่นลอยฟุ้งทั่วห้องเล็ก ร่างบางของไป๋เล่อถูกวางลงในถังไม้ กลีบแก้มแดงเรื่อราวทับทิมผลิบานเมื่อถูกไอร้อนโอบกาย น้ำใสสะท้อนผืนผ้าที่ลู่แนบเนื้อยิ่งเผยความงดงา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status