คำพูดของเขาทำให้โรสิตาโกรธจนตัวสั่น หญิงสาวผลักอกเขาเต็มแรง ก่อนจะฟาดฝ่ามือใส่แก้มของชายหนุ่มจนหน้าสะบัด
“นี่แน่ะ บทลงโทษสำหรับคนบ้าอำนาจ ปากเสีย ผู้ชายอย่างคุณแค่อยู่ใกล้แบบนี้ ฉันก็คลื่นไส้อยากจะอ้วกแล้ว อย่าหวังว่าฉันจะติดใจรสจูบห่วยๆ นั่น จูบกับคุณมีความรู้สึกไม่ต่างจากถูกสุนัขเลียปากนั่นแหละ รู้ไว้ด้วย”
“นี่เธอกล้าเปรียบฉันเป็นหมาเหรอ”
เอริกตาลุกวาบ โมโหจนสั่นไปทั้งตัวเมื่อถูกเปรียบเป็นสัตว์สี่เท้า ไม่พอเธอยังบังอาจตบเป็นครั้งที่สองอีก
โรสิตาขยับถอยห่าง พร้อมกับเบะปากใส่ “ในปากของคุณมันซ่อนสุนัขไว้ทั้งฝูง หัวสมองของคุณเต็มไปด้วยอคติ หัวใจของคุณมันดำมืดไม่ต่างจากน้ำคลำ ต่อให้คุณเป็นผู้ชายคนสุดท้ายที่เหลืออยู่บนโลก ฉันก็ไม่คิดเอามาทำพันธุ์หรอก” เธอยังไม่หยุดสาดถ้อยคำรุนแรงใส่เขา ความโกรธทำให้หญิงสาวขาดสติหลงลืมความกลัวไปหมดสิ้น
“ไม่เอามาทำพันธุ์เหรอ...” เขาคำรามเสียงกราดเกรี้ยว
ร่างหนาขยับเข้ามาหาโรสิตาอย่างคุกคาม หญิงสาวถอยกรูดจนติดผนังอีกด้านไร้ทางหนี เอริกตามมากระชากร่างบางไว้ไม่ให้หนีไปไหน มือข้างหนึ่งจับปลางคางมนบีบไว้แน่น ดวงตาสีน้ำทะเลวาววับราวกับทะเลเพลิงหากไฟในดวงตาแผดเผาได้จริง ผู้หญิงตรงหน้าคงกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว เมื่อเธอบังอาจตบหน้าเขาเป็นครั้งที่สอง
“ปล่อยฉันนะคุณเอริก ปล่อยนะ!”
โรสิตาดิ้นเต็มแรง พยายามใช้เข่าและเท้าถีบถองร่างหนาให้เขาปล่อยเธอ แต่คนใจร้ายไม่ยอมให้หญิงสาวหลุดรอดเงื้อมือไปง่ายๆ เขารวบเอวคอดยกร่างบางมาวางไว้บนโต๊ะกลางห้องครัว ร่างสูงใหญ่โถมเข้าหากดทับร่างบางไว้ไม่ให้ดิ้นหนี หญิงสาวใจหายวาบรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา นึกเสียใจที่ไปด่าว่าเขาแบบนั้น แต่ก็สายเกินกว่าจะแก้ไขได้ เมื่อเขากำลังโกรธจนขาดสติ
“ฉันขอโทษ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ปล่อยฉันไปเถอะ” เธออ้อนวอนเสียงสั่น แม้จะเสียหน้าแต่ดีกว่าเสียอย่างอื่น
ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มหยัน “เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลย ทำไมไม่เก่งให้ตลอดล่ะ” ดวงตาคมดุมองใบหน้าตื่นตระหนกของหญิงสาว ด้วยแววตาน่ากลัว กดสองมือไว้เหนือศีรษะตรึงร่างนั้นไม่ให้ดิ้นหลุด ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาหากระซิบกระซาบข้างหูเชลยสาวด้วยน้ำเสียงที่คนฟังขนลุกเกรียว
“ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่มีวันยอมให้เธอลอยนวลไปง่ายๆ เธอเลือกท้าทายฉันเองก็ต้องยอมรับสิ่งที่ฉันจะสนองคืน”
พูดจบริมฝีปากร้อนรุมก็ประทับจูบลงมาอย่างรุนแรงและหนักหน่วง ลงโทษคนปากดีที่บังอาจมายั่วโทสะเขา จอมมารบดริมฝีปากบนเรียวปากนุ่มราวกับจะขยี้ให้แหลกยับลงไป หญิงสาวดิ้นรนส่ายหน้าหนี ขัดขืนด้วยแรงที่ตัวเองมี ทว่าเขาไม่ยอมให้เธอได้หลบพ้นจากการลงทัณฑ์ ริมฝีปากกดย้ำหนักหน่วงขึ้นทุกที จนเมื่อหญิงสาวยอมหยุดดิ้นนั่นแหละเขาถึงได้ถอนริมฝีปากออก
“คุณมันจอมมารกลับชาติมาเกิด ฉันเกลียดคุณ”
โรสิตาน้ำตาคลอ ทั้งโกรธทั้งเกลียดผู้ชายคนนี้จนไม่มีอะไรเปรียบ
“จะเกลียดก็เกลียดไปสิ ฉันไม่สน ใครอยากให้เธอรักกันล่ะ” เอริกคำรามเสียงต่ำ ก้มลงมาหาอีกครั้ง
“อย่านะ อุ๊บ!”
โรสิตาร้องห้ามได้เท่านั้น ก็ถูกปิดปากอีก ใบหน้างามส่ายหนีแต่ถูกมือหนาจับต้นคอไว้มั่น รั้งไม่ให้ดิ้นหนี ริมฝีปากร้อนบดขยี้ลงมาหนักหน่วง จนคนโดนจูบหายใจไม่ทัน ริมฝีปากบางถูกบังคับให้เผยอออกเพื่อสอดปลายลิ้นเข้าไปดื่มชิมความหวานในโพรงปากนุ่มได้ถนัดถนี่ โรสิสาหอบหายใจแรง เมื่อจุมพิตของจอมมารแปรเปลี่ยนมานุ่มนวลขึ้น หากยังแฝงไปด้วยความเร่าร้อนและยั่วยวนให้คนอ่อนเดียงสาเผลอไผล ร่างบางหยุดดิ้นขัดขืนเมื่อไม่อาจต้านทานคนช่ำชองในเชิงรักได้อีกต่อไป สมองน้อยพร่าพรายด้วยแรงปรารถนาที่ถูกเขาจุดขึ้น จนหลงลืมสั่งการให้ร่างกายขัดขืนเขาอีก
เอริกหรี่ตามองดูดวงหน้าหวานที่กำลังถูกเขามอมเมาด้วยรสจูบ ร่างบางอ่อนระทวยหยุดดิ้นขัดขืน จนเขายอมปล่อยข้อมือเธอ แล้วเปลี่ยนมาลูบไล้ทรวงอวบอิ่มแทน เสียงครางผะแผ่วจากริมฝีปากนุ่ม กระตุ้นให้ชายหนุ่มรู้สึกอยากสัมผัสร่างนี้ให้มากกว่าแค่ริมฝีปาก เอริกเลื่อนริมฝีปากแตะจุมพิตบนลำคอขาวผ่อง กลิ่นหอมอ่อนๆของแป้งเด็ก ทำให้คนได้กลิ่นสูดลมหายใจแรงด้วยความพอใจ ชุดกระโปรงยาวมีสายเส้นเล็กคล้องบ่าถูกมือหนาเลื่อนให้พ้นจากช่วงบน เขาใช้ความเชี่ยวชาญสะกิดตะขอบราปลดปล่อยความงดงามของวัยสาวให้ผลิพุ่งออกมาอวดสายตา เอริกเบิกตากว้างตะลึงกับความงามของปทุมคู่นั้น ลมหายใจเริ่มติดขัด เมื่อยื่นมือหนามากอบกุมความนุ่มหยุ่นไว้เต็มกำมือ
ทำไมถึงเป็นแบบนี้... ชายหนุ่มอยากตะโกน
เมื่อเขาแทบลุกเป็นไฟแค่เพียงแตะต้องเธอแค่นี้ ความอดทนในใจหมดลงในทีเอริกก้มลงไปครอบครองยอดอัญมณีสีขมพูหวานอย่างอดใจไม่อยู่
โรสิตาผวาเยือก หอบหายใจแรงด้วยความเสียวซ่าน ร่างบางเอ่นหยัดส่งเต้าอวบให้เขาดื่มกินอย่างลืมตัว ขณะสอดฝ่ามือขยุ้มผมหนาของคนที่ซุกหน้ากลืนกินยอดทรวงของเธอ ดวงตาปิดแน่น หอบหายใจจนร่างบางสั่นไปทั้งตัว อัญมณีสีสวยถูกริมฝีปากร้อนครอบครองไว้ ปลายลิ้นร้อนตวัดไล้เลียชวนวาบหวาม ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นรินรดบนทรวงอวบนุ่ม เมื่อเจ้าของลมหายใจไม่อาจหยุดความปรารถนาที่กำลังประทุในกายให้ดับลง
เอริกหอบหายใจแรง เขาเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว ใจหนึ่งอยากเดินไปให้สุดทาง อีกใจกลับต่อต้านความปรารถนาของตน สองความคิดต่อสู้กันอย่างหนัก ในที่สุดความคิดที่สองก็เป็นฝ่ายชนะเมื่อชายหนุ่ม ไม่ปล่อยให้ความต้องการอยู่เหนือเหตุผล
“เป็นไงบ้าง อยากให้ฉันทำต่อไหม หรืออยากจะแสดงฝีมือเอง”
เอริกหัวเราะลงคออย่างหยามเหยียด เขาคลายอ้อมแขน ก่อนจะขยับถอยห่างออกจากร่างบางที่แสนยั่วยวนสายตานั้น พร้อมกับตัดใจผลักร่างเธอออก ซ่อนความปรารถนาร้อนแรงไว้ภายใต้สีหน้าดูถูกและรังเกียจ
“ยายมารร้ายอย่างเธอสมควรโดนลงโทษแบบนี้ ถ้าขืนเธอยังไม่รีบไปให้พ้นจากน้องๆ ของฉัน จะโดนมากกว่านี้” พูดจบก็เดินหนีไป ทิ้งให้โรสิตามองตามแผ่นหลังกว้าง ด้วยความเจ็บใจ
“เอริก... ฉันเกลียดคุณ ... เกลียดคุณ”
โรสิตากำหมัดแน่น น้ำตาไหลอาบแก้ม ทำไมเธอไม่อาจต้านทานเขาได้สักครั้ง ทำไมถึงได้ถูกเขารังแกแบบนี้ตลอด หญิงสาวขยับลงมาจากโต๊ะจัดการกับเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ยให้เข้าที่ แล้วนั่งฟุบหน้าร้องไห้อยู่บนพื้น รู้สึกอับอาย อดสู และเกลียดตัวเองที่ปล่อยให้เขารังแกตามใจชอบ ร่างบางคู้ตัวกอดเข่าตัวเองปล่อยให้น้ำตาไหลอยู่แบบนั้นอยู่หลายนาที ก่อนจะเดินโผเผกลับไปยังห้องพัก โดยไม่รู้ว่า มีสายตาคู่หนึ่งได้มองเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น
“พี่เอริก โรส...”
โอลิเวอร์ ขยับออกมาจากมุมเสาที่บังร่างอยู่ เมื่อครู่เขาออกมาจากห้องเพราะรู้สึกอยากดื่มน้ำ ไม่คิดว่าจะเจอฉากเด็ดระหว่างพี่ชายกับเพื่อนน้องสาว เขาไม่รู้ว่าทั้งสองพูดคุยอะไรกัน เพราะแอบมองจากระยะไกล แต่ดูเหมือนทั้งสองจะโต้เถียงกัน และจบด้วยการที่เอริกจับโรสิตาปล้ำจูบ ก่อนจะเลยเถิดมาเป็นนัวเนียกัน ตอนแรกเขาจะเข้าไปช่วยหญิงสาว แต่เมื่อเห็นทั้งสองกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกัน จึงรีรอจับตาดูเหตุการณ์อยู่วงนอก ยังดีที่พี่ชายของเขายั้งใจไว้ทันไม่เลยเถิดไปไกลจนน่าห่วง
พี่ชายเขาปากบอกว่าไม่ชอบโรสิตา แต่พอลับหลังกับหาเรื่องตอแยแบบถึงเนื้อถึงตัว ผิดวิสัยคนถือตัวอย่างนั้น หากไม่ชอบหรือเกลียดจริง เอริกน่าจะทำอะไรที่มากกว่าพูดจาระราน หรือฉวยโอกาสปล้ำจูบหญิงสาวอย่างที่ทำอยู่
“พี่เอริก ผมจะคอยดูว่าพี่จะปากแข็ง ใจแข็งได้ถึงไหน สงสัยงานนี้ยายไอรีนได้พี่สะใภ้แน่ หึ หึ” โอลิเวอร์ ยิ้มกริ่ม เดินผิวปากกลับห้องอย่างอารมณ์ดี
วันพรุ่งนี้สองหนุ่มสาวจะตีหน้าใส่กันยังไง หากต้องร่วมเดินทางไปเที่ยวด้วยกัน คนรอดูเฝ้านับเวลาถอยหลังอย่างนึกสนุก รอเวลาดูฉากเด็ด...
ตอนที่ 92วิวาห์จอมมาร/3 (จบ)“เหนื่อยหรือยังคนดี อีกสักรอบไหวไหม”เขายิ้มล้อเลียน เมื่อเห็นดวงตาปรือปรอยหวานเยิ้มของเธอ“พอแล้ว อย่าหื่นมากนัก เดี๋ยวลูกตกใจ”เธอสะบัดค้อนอย่างแง่งอน สุขทั้งกายอิ่มเอมทั้งกาย จนแทบไม่อยากผละออกจากอ้อมกอดของชายอันเป็นที่รัก“ลูกไม่ตกใจหรอก แกบอกว่าอยากให้พ่อมาทักทายแกบ่อยๆ”เอริกหลิ่วตาให้อย่างเจ้าเล่ห์ ขณะขยับสะโพกเคลื่อนไหวอีกครั้ง “ขอฉันไปทักลูกอีกรอบเดียวนะ แล้วจะให้นอนพัก”“ไม่เอา อ๊ะ เอริก... อย่า อ๊า...”เสียงร้องห้ามไม่ได้ผล เมื่อคนเอาแต่ใจทำตามความต้องการของตัวเองไปเรียบร้อย โรสิตาถูกเขาปั่นป่วนจนต้องสนองตอบอย่างเผลอไผล กว่าจะรู้ตัวว่าเขาเอาเปรียบเธอเกินกว่าที่ขอเอริกก็อิ่มเอมจนหลับสนิทไปแล้ว ร่างหนากอดรัดร่างบางไว้ในอ้อมกอดแนบแน่น ห้องหออวบอวลด้วยไอรักของสองเราตราบจนรุ่งสาง...“แม่โรสขา คุณพ่อไม่ยอมให้จัสมินใส่กางเกงค่ะ จัสมินอยากใส่กางเกงเหมือนจาคอฟบ้างค่ะ”เสียงใสแจ้วของหนูน้อยจัสมินวัยสี่ขวบเอ่ยฟ้องมารดา ใบหน้ากลมแป้นบูดบึ้งงอนจัดด้วยถูกบิดาสั่งห้ามไม่ให้นุ่งกางเกง แต่ถูกบังคับให้นุ่งกระโปรงทุกวี่วันเด็กน้อยมีเพื่อนเล่นซนคือจาคอฟลูกชายของไอ
ตอนที่ 91.วิวาห์จอมมาร/2คำพูดนั้นทำเอาคนฟังหุบยิ้ม“ไม่หรอกลูกสาวของเราต้องเป็นผู้หญิงแท้ๆ มันอยู่ที่การเลี้ยงดูของเรา ฉันไม่ยอมให้ลูกกลายเป็นพวกผิดเพศเด็ดขาด”เขายังตั้งแง่อคติไม่เลิกรา ก็สมควรอยู่เพราะโดนสิตาภาเล่นงานเอาปางตาย จากที่เกลียดพวกเลสเบี้ยนเข้าไส้ ตอนนี้เพิ่มเป็นเกลียดฝังใจ“คนเราเลือกเกิดไม่ได้นะคะ และเราในฐานะพ่อแม่ก็ไม่ควรจะบงการชีวิตลูกด้วยค่ะ หากแกจะเลือกทำอะไร หรือเลือกเป็นอะไร ก็ขอให้แกเลือกด้วยตัวแกเอง เราแค่มีหน้าที่สอนให้แกเป็นคนดีก็พอแล้วค่ะ”โรสิตาวางมือทาบหลังมือของสามี ยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มละมุนตาเอริกจำต้องพยักหน้ารับ ด้วยไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศ เขามองเจ้าสาวของตัวเองด้วยแววตาอ่อนโยน ไม่คิดว่าตัวเองจะรักผู้หญิงที่เคยตั้งแง่รังเกียจได้มากถึงเพียงนี้ ความสัมพันธ์ของเขากับโรสิตาเริ่มต้นจากความเข้าใจผิด เขาเพิ่งรู้ใจตัวเองเมื่อไม่นานมานี้เองว่า เขาอาจจะหลงรักยายผู้หญิงผมสั้นตั้งแต่แรกเห็นแต่อคติในใจทำให้เขาไม่ยอมรับตั้งแง่หาเรื่องตอแยเธอ ทั้งๆ ที่มีหลายวิธีจะกำจัดคนที่เขาไม่อยากให้คบหากับน้องๆ ออกไป เอริกกลับไม่ทำเขาพอใจจะหาเรื่องรังแก หาเรื่องลงโทษลงอาญาเธ
ตอนที่90.วิวาห์จอมมาร/1“ใช่ผมเคยบอกว่าว่าผมจะไม่ทำร้ายผู้หญิงที่ผมรัก” โอลิเวอร์ มองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาเจ็บปวด“แต่ตอนนี้ผมไม่ได้รักคุณแล้วสิตา ผมเกลียดคุณยิ่งกว่าที่เคยเกลียดอะไรมาทั้งหมด ครั้งหนึ่งผมเคยหลงผิดหน้ามืดตามัวเพราะความรัก ต่อไปนี้ผมจะไม่รักผู้หญิงคนไหนอีก และผมจะผลาญพร่าผู้หญิงให้กลายเป็นแค่ของเล่น คุณคือผู้หญิงคนแรกที่ผมจะใช้บำบัดความต้องการของตัวเอง ผมไม่ได้รักคุณแล้ว แต่ผมยังอยากได้คุณอยู่ อยากได้ร่างกายสวยๆ นี่ อยากลองชิมดูว่าผู้หญิงเลสเบี้ยนมันจะสู้ผู้หญิงแท้ๆ ได้ไหม”พูดจบโอลิเวอร์ก็กระชากเสื้อผ้าของหญิงสาวออกจากร่างกรี๊ดดดด !!!สิตาภากรีดร้องด้วยความตกใจ แต่ไม่อาจหนีพ้นจากการลงอาญาจากเทพบุตรที่กลายร่างเป็นซาตานอย่างโอลิเวอร์ได้ กายสาวถูกรุกล้ำโดยไร้ความปราณี แม้จะเคยผ่านการร่วมรักแบบหญิงรักหญิงมาก่อน แต่ไม่เคยสัมผัสแก่นแท้ของกายชาย ร่างงามถูกทำให้กลายเป็นวัตถุสนองความใคร่ ไร้ความรัก ไร้การเล้าโลมกายสาวมีสภาพไม่ต่างจากดอกไม้โดนขยี้จนแหลกยับ จิตใจแหลกสลาย ถูกทำลายจนไม่เหลือชิ้นดี เมื่อถูกทำร้ายจากเพศชายที่ตัวเองรังเกียจสัมผัส สิตาภานอนนิ่งปล่อยให้ชายหนุ่มโจนจ้วงเ
ตอนที่89.พิสูจน์หัวใจจอมมาร/2“แกต่างหากล่ะไอ้สารเลว แกมันเป็นผู้ชายเส็งเคร็ง เจ้าชู้ เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นสนุก คนอย่างแกเหรอจะรักโรสจริง ฉันไม่มีวันเชื่อหรอก ต่อไปแกจะเบื่อโรสแล้วจะทิ้งโรสให้เลี้ยงลูกอยู่กับบ้านกินน้ำตาต่างข้าวไปวันๆ เหมือนที่พ่อฉันทำกับแม่ของฉัน พวกผู้ชายมันเชื่อใจไม่ได้ทั้งโลก”สิตาภามองหน้าโรสิตา ส่งสายตาให้อีกฝ่ายเชื่อคำพูดของเธอ “มันไม่ได้รักโรสหรอก สิตาต่างหากที่รักโรส มาหาสิตาเถอะ เราจะไปอยู่ด้วยกันนะโรส มากับสิตา”“ไม่ โรสไม่ไป พอเถอะคุณสิตา อย่าทำอะไรแบบนี้เลย ถึงยังไงโรสก็ไม่ได้รักคุณ”โรสิตาน้ำตาไหลด้วยความกลัว กอดเอริกไว้แน่นสิตาภาเจ็บปวดกับท่าทางไร้เยื่อใยของโรสิตาจนทนไม่ไหว เมื่อเธอไม่ได้ก็อย่าหวังว่าใครจะได้โรสไป สิตาภาหันปลายกระบอกปืนไปยังคนทั้งคู่ ปลายนิ้วกระดิกลั่นไกเข้าใส่ “โรสเมื่อเธอไม่รักฉัน เธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปรักใครหน้าไหนทั้งนั้น!” เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง !!! กรี๊ดดดด !!! ในเสี้ยววินาทีนั้น โรสิตาเหมือนเห็นทุกอย่างเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ เอริกผลัดเธอล้มลงแล้วเอาร่างกันกระสุนให้ ลูกปืนแล่นเข้าเจาะกลางหลังของเขาสองนัดเลือดสาดกระ
ตอนที่88. พิสูจน์หัวใจจอมมาร/1“สิตา คุณโทรมาหาผมทำไม เราเลิกกันแล้วไม่ใช่เหรอ”โอลิเวอร์เอ่ยเสียงแข็ง ไม่มีความนุ่มนวลเหมือนที่เคยคุ้น สิตาภารู้สึกสะท้อนใจเมื่อพบน้ำเสียงห่างเหินของเขา“สิตาโทรมาขอโทษคุณค่ะ สิตาสำนึกผิดแล้ว สิตารู้ว่าทำให้คุณเสียใจ สิตาขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่สิตาทำลง ตอนนี้สิตาไม่มีความสุขเลยทุกคนรังเกียจสิตา ฮือ... มองสิตาว่าเป็นคนเลวร้ายแม้แต่น้าสาน้าแท้ๆ ของสิตาก็ตัดขาดสิตา คุณแม่น้องสาว ทุกคนไม่ยอมพูดกับสิตาเลย โอลิเวอร์คะขอโอกาสให้สิตาได้ขอโทษทุกคน ขอให้สิตาได้ขอโทษคุณ ขอโทษโรสได้ไหมคะ”ปลายสายเงียบไปครู่ใหญ่ เหมือนกำลังคิดอะไรอยู ก่อนจะตอบหลับมาว่า“วันนี้โรสกำลังจะแต่งงานกัพี่เอริก ทุกคนอยู่ที่ปราณบุรี ถ้าคุณอยากขอโทษผม ขอโทษโรส ก็มาพบพวกเราได้”โอลิเวอร์ยอมให้สิตาภาขอโทษรอยยิ้มร้ายปรากฏที่มุมปากสวย“ขอบคุณค่ะโอลิเวอร์ สิตามาถึงที่นี่สักพักแล้วค่ะ แต่ไม่กล้าเข้าไป คุณช่วยมาพบสิตาได้ไหมคะ สิตารออยู่ที่ข้างรั้วบ้านค่ะ” หญิงสาวอ้อนวอนชายหนุ่ม“ก็ได้ ผมจะออกไปพบคุณเดี๋ยวนี้แหละ”โอลิเวอร์พูดจบก็วางสายไป ไม่กี่นาทีต่อมาเขาก็เดินออกมาจากบ้าน ตรงมาหาสิตาภาที่รออ
ตอนที่ 87.ตามรักคืนใจจอมมาร/2“คนใจร้าย คุณมาหลอกลวงอะไรคุณพ่อของฉันอีก ท่านถึงยอมให้คุณเข้ามาในบ้านนี้”โรสิตาขยับดิ้นหนีอ้อมกอดที่รัดรอบตัว สัมผัสของเขาเรียกความรู้สึกเดิมๆ ในใจให้กลับมา เธอยังรักเขาแต่ก็ยังเจ็บปวดกับการกระทำของเขาจนยากจะอภัย“ฉันไม่ได้มาหลอกลวงท่าน แต่ฉันมาสู่ขอลูกสาวท่านต่างหาก”เอริกบอกเสียงระรื่น เขาหัวเราะขบขันเมื่อโรสิตาทำตาโต“ไม่เชื่อก็ไปถามพ่อของเธอดูสิ อ้อ... ท่านตกลงยกเธอให้ฉันแล้วนะ พรุ่งนี้คุณพ่อคุณแม่ของฉันจะเดินทางมาพบท่าน และจะได้คุยกันเรื่องงานแต่งของเรา ยิ่งตอนนี้มีเจ้าตัวน้อยๆ อยู่ในท้องเธอแบบนี้ เราคงต้องรีบแต่งงานกันเร็วๆ เดี๋ยวจะสวมชุดเจ้าสาวไม่สวย”“ฉันไม่เชื่อ คุณพ่อไม่มีทางยกฉันให้คุณง่ายๆ หรอก”โรสิตาขืนตัวออกจากอ้อมแขน หันมามองหน้าเขาอย่างจับผิด เธอไม่มีทางเชื่อว่าบิดาจะยกลูกสาวตัวเองให้เอริกง่าย เพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำของเขา หากท่านรู้ความจริงว่าเขาเป็นคนเลวท่านคงไม่ยอมยกลูกสาวให้แต่งงานกับเขาแน่”ฉันจะบอกท่าน ว่าคุณมันเลวยังไง ถ้าท่านรู้เรื่องที่คุณทำ ท่านคงไม่ยอมให้คุณได้เข้ราใกล้ฉันหรอก ปล่อยนะ ฉันจะไปบอกคุณพ่อให้มาจัดการคุณ”โรสิตาดิ้