บทที่ 22 ขอเอาพี่...ได้ไหม NC+

จุมพิตเร่งเร้าจากคนตัวบางทำให้หัวใจของเรนเต้นระส่ำอย่างช่วยไม่ได้ พยายามควบคุมอารมณ์ฝ่ายต่ำเอาไว้อย่างเต็มที่ นาทีต่อมาเมื่อเธอผละใบหน้าไปซุกไซ้ที่ลำคอของเขา ชายหนุ่มจึงถือโอกาสขยับขึ้นนั่งคร่อมที่กลางกายของเธอ ใช้มือจับแขนเรียวกดไว้ที่หน้าท้องเนียนเพื่อให้หยุดเคลื่อนไหวไขว่คว้าหาเขา

"ฟ้า ฟังพี่... ตั้งสติก่อนสิ" เขาใช้มือตบแก้มเธอเบาๆ เพื่อให้โฟกัสและมองสบตากัน

"พี่เรน... ฟ้ารู้ตัว แต่... แต่อารมณ์มันไม่ไหวจริงๆ ...ฮือออ ทรมานมาก มันร้อน ฮื้อออ" เธอพูดกระท่อนกระแท่น แอ่นหยัดร่างขึ้น ทำให้เต้าทรวงคู่งามชูช่อและเด้งส่ายไปมาอย่างเย้ายวนและยั่วราคะดิบเถื่อนที่ผู้ชายมีเลือดเนื้ออย่างเขาต้องขบสันกรามเพื่อข่มกลั้นเอาไว้

แม่งเอ๊ย...เอาไงดีวะ โคตรสงสารน้องเลยตอนนี้ แต่ก็สงสารตัวเองด้วยที่อารมณ์ถูกปลุกจนแข็งปั๋งจนเป้าแน่นไปหมดในตอนนี้...ก็ดูรูปร่างเจ้าหล่อนสิ ถ้าเห็นขนาดนี้แล้วไม่แข็ง เขาก็คงบรรลุอรหันต์แล้ว

"ทำเถอะพี่...ฟ้าไม่ไหวแล้ว" เธอวิงวอนร้องขอ

"ก็พี่จะให้กินยาไง"

"ฟ้าไม่เอายา...จะเอาพี่เรน...ร้อน ฮื้ออ..."

เรนอ้าปากค้าง น้องมันตรงได้ขนาดนี้เลยหรือวะ ปกติฟ้าใสไม่ใช่คนพูดจาแบบนี้ นั่นแสดงว่าฤทธิ์ยากำลังครอบงำสติสัมปชัญญะของเธออยู่ ทำให้ไม่เป็นตัวของตัวเองอย่างที่เห็น

"อ่า... พี่ช่วยก็ได้ แต่เอาแค่ที่พอทำได้นะ" เขาคิดว่าจะช่วยให้เธอเสร็จสมสักรอบก่อนเผื่ออาการกระหายเซ็กซ์จะทุเลาเบาบางลง แล้วค่อยป้อนยาแก้ให้... เอางี้ก็แล้วกัน

ชายหนุ่มตัดสินใจก้มหน้าลงไปหาเต้าคู่อวบอั๋น แล้วตวัดลิ้นใส่ปลายถันสีกุหลาบ เธอสะดุ้งร่างแล้วแอ่นหยัดเข้าหาปากของเขามากขึ้น เมื่อแขนเป็นอิสระ เธอก็สอดมือขยุ้มผมเขาอย่างลืมตัว เรนตวัดลิ้นเลียยอดถันข้างหนึ่ง อีกข้างก็ใช้มือขยี้ คนตัวบางครางอื้ออึง ขยับส่วนกลางกายให้ตรงกับส่วนเป้ากางเกงของเขาแล้วถูไถเสียดสีอย่างหนัก ทำให้เขาพลอยร้อนระอุไปด้วย

"อย่าดิ้นสิฟ้า นอนเฉยๆ เดี๋ยวพี่ทำให้เอง" เขากระซิบบอกคนตัวบาง เธอส่ายศีรษะไปมาบนหมอน มองเขาตาปรือปรอยออดอ้อนจนหัวใจเขาสั่นไหว

"นอนเฉยไม่ได้ มันเหมือนใจจะขาด พี่เรน ขออีก...ฮื้อออ"

หญิงสาววิงวอนอย่างลืมอาย ชายหนุ่มจึงก้มหน้าลงไปหาเนินอกสล้างอีกหน อ้าปากอมยอดเม็ดสีเรื่อแล้วเม้มขบเบาๆ ส่งมือข้างหนึ่งไปที่เนินกลางกายหญิง แล้วลูบโลมเม็ดกระสันกลางกลีบอ่อน

"อ๊า...พี่เรน" เธอครางเสียงหลงเมื่อเขาช่วยขยี้จุดเสียวให้อย่างถึงอารมณ์ ขณะปากอุ่นก็ยังคงครอบครองเม็ดถันและดูดดึงสลับไปมาทั้งซ้ายขวา

"ฮื้ออ...พี่เรน..."

ขาเรียวแยกออกกว้างมากขึ้น แอ่นหยัดใส่มือของเขาอย่างเร่าร้อน เรนส่งนิ้วเข้าไปในร่องธารฉ่ำชื้นแล้วขยับคว้านหาปุ่มจีสปอตภายใน เมื่อเจอแล้วก็รัวส่ำนิ้วใส่มันอย่างเร็วถี่ ร่างบางดิ้นส่ายมากกว่าเก่าและครางเสียงหลงไม่เป็นคำ

ไม่นานเมื่อเขากัดเม้มหัวนมเธอหนักๆ พร้อมกระทุ้งนิ้วเข้าสุดลึก เธอก็หวีดร้องพร้อมกับหลั่งน้ำรักออกมาอย่างล้นหลาม

เขายังคงซุกมือในซอกหลืบลึกเร้นแล้วทำการขยับเข้าออกรัวเร็วต่อ ใช้หัวแม่โป้งขยี้เม็ดเสียว ขณะตวัดลิ้นรัวใส่ปลายถันสีชมพู ใช้ฟันขบย้ำเบาๆ แล้วร่างบางก็กระตุกสั่นระริกอีกหน น้ำหวานไหลรินรดนิ้วมือของเขาจนเปียกฉ่ำไปหมด เธอหายใจหอบถี่ ละหลับตาพริ้ม เรนก้มไปจูบหน้าผากชื้นเหงื่อแล้วขยับยืดตัวขึ้น แต่กลับถูกดึงเอาไว้

"อย่าเพิ่งไปค่ะ...พี่เรน" น้ำเสียงยามเรียกชื่อเขาฟังอ้อนๆ ทำเอาหัวใจของเรนอ่อนยวบไปกว่าที่ควรเป็น ชายหนุ่มล้มตัวลงนอน ดึงร่างนุ่มมากอดแนบอก ลูบผมสลวยอย่างปลุกปลอบ เธอขยับเบียดจนเต้าอวบอั๋นสัมผัสกับแผงอก จับมือของเขาไปเกาะกุมมันเอาไว้

"ร้อนอีกแล้ว...ฮื้ออ" หญิงสาวไม่อาจควบคุมตัวเองได้ ร่างกายสูงแกร่งและกลิ่นอายแห่งบุรุษเพศเฉพาะตัวของเขาทำให้อารมณ์เธอเตลิดเปิดเปิงอีกหน

"จูบฟ้าหน่อยนะคะ..."

คำขอแสนหวาน จนชายหนุ่มหัวใจอ่อนเหลวไปหมด เรนล้วงมือไประหว่างขาเรียวแล้วลูบไล้เนินโนมเปียกฉ่ำด้วยน้ำรักของเธออีกครั้งอย่างเข้าใจและไม่ปฏิเสธให้เสียเวลาอีก ใช้นิ้วปลุกปั่นและปรนเปรอเธอเหมือนเมื่อครู่ มือซุกซนของหญิงสาวเลื่อมมาเกาะกุมที่เป้ากางเกงของเขา ทำเอาเรนต้องซี้ดปากด้วยความเสียว

"อย่าฟ้า...อย่าแตะตรงนั้น" เขารีบร้องห้าม เพราะถ้าขืนแตะต้อง มีหวังได้เสียกันมากกว่านี้แน่

"พี่เรน..." เธอปรือตาขึ้นมาสบตากับเขา ราวกับวิงวอนร้องขอสิ่งที่กำลังเกาะกุมอยู่

"ไม่ ไม่ได้..."

เพราะเขาทำมากกว่าที่ทำอยู่ไม่ได้ มันไม่ถูกต้อง และเขาไม่ต้องการมีปัญหาตามมาภายหลัง ฟ้าใสไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะทำเล่นๆ ด้วยได้ ขืนทำมีหวังโดนบรรดาแก๊งผู้ใหญ่ตีกบาลเขาแยกแน่

ชายหนุ่มแก้ปัญหาด้วยการพลิกตัวขึ้นทับแล้วฟัดเต้าตูมเต่ง รัวนิ้วเข้าออกช่องทางรักของเธออย่างเร็วถี่

"อ๊า..." หญิงสาวครางพลิ้ว และไม่นานเขาก็ส่งเธอไปแตะจุดแห่งสวรรค์เป็นรอบที่สาม

คราวนี้เธอนอนระทวยไร้เรี่ยวแรง เรนฝืนกลั้นความต้องการตามธรรมชาติ ด้วยการขยับลุกขึ้น เดินไปยังเป้แล้วรีบค้นเอายาแก้พิษออกมาเม็ดหนึ่ง พร้อมกับน้ำ จากนั้นก็เดินกลับไปยังเตียง

"ฟ้า กินยานี่เร็ว" เขาเรียกคนที่นอนตาพริ้ม เข้าไปนั่งประคองโอบหลัง แล้วตบแก้มเธอเบาๆ ให้ตื่น

"อ้าปาก" เขาสั่ง เธอก็ทำตามอย่างกึ่งเคลิ้มกึ่งตื่น ชายหนุ่มเอายาใส่ปากแล้วตามด้วยน้ำ เธอยอมกลืนอึกๆ เข้าไป แล้วก็ไอแค่กๆ

"นอนได้แล้วทีนี้" เรนประคองให้หญิงสาวนอนลงดังเดิม ดึงผ้าห่มมาคลุมให้ เธอหลับตาหายใจอ่อนเกือบเป็นปกติ

เขาก้มมองเป้ากางเกง มันควรอ่อนลงได้แล้วไหม แต่... ไหงแม่งยังแข็งโด่จนอึดอัดในกางเกงงี้วะ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาสั่งเจ้าหนูของตัวเองไม่ได้มาก่อน ในสถานการณ์คับขันแบบนี้มันไม่ควรตื่นเสียด้วยซ้ำ แต่ฟ้าใสก็ทำให้เขาต้องหุนหันเข้าไปในห้องน้ำ...