Share

Chapter 28

last update Last Updated: 2025-11-05 02:33:36

Chapter 28

ณศรินทร์ถึงกับมือสั่น หัวใจสั่นหนักกว่า สมองอื้ออึงไปหมด หล่อนเตรียมใจสำหรับเรื่องนี้นานแล้ว เพราะคิดว่าต้องมีสักวันที่กรชวิลกับอรัญญาลงเอยกัน ส่วนตนก็ต้องออกไปจากบ้านหลังนี้ถาวร เพราะไม่อาจทนอยู่กับความเจ็บช้ำได้ ทนไม่ไหวแน่นอน หล่อนพยายามหนักมาก ไม่ให้น้ำตารินไหล เพื่อไม่ให้ปนัดดาสงสัย แต่หารู้ไม่ว่า ปนัดดาลอบมองดูอากัปกิริยากรชวิลกับณศรินทร์ โดยทั้งคู่ไม่รู้ตัว

“ว่าไงล่ะ แกโอเคไหม หรือว่าแกมีแฟนแล้ว แต่ไม่บอกแม่” นางคาดคั้นเอาคำตอบ “ใช่ไหมที่แกแอบมีผู้หญิงลับๆ แล้วไม่บอกแม่ แกถึงตอบช้า”

“ไม่ใช่ครับ ผมไม่มีใคร” เขารีบตอบ “แม้แต่ผู้หญิงลับๆ ครับ ผมไม่มีใครทั้งสิ้น”

คำตอบเรียกความรู้สึกเป็นสองทางให้คนสองคน ปนัดดาพอใจกับคำตอบหนักแน่น แม้ว่านัยน์ตากลับมองเห็นความสับสนชัดเจน แน่นอนว่า ความเสียใจพุ่งตรงสู่หัวใจดวงน้อยของณศรินทร์ มันผุพองจนไม่คิดว่าจะรักษาหายได้ ไม่คิดว่าเรื่องที่ตนกลัวและกังวลใจจะเกิดขึ้นเร็วแบบไม่ทันตั้งตัว

การเตรียมใจไว้ล่วงหน้า ไม่ได้ผลสักนิดเดียว...

ในส่วนเจ้าของคำตอบใจไม่ดีกับคำพูดตน ที่รู้ดีว่า ทำร้ายจิตใจ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 29

    Chapter 29 “พี่กรพามากินข้าวค่ะ ตอนแรกตั้งใจไปดูหนัง แต่ลูกชายพี่กรท้องเสีย พี่กรเลยต้องไปดู ตอนนี้เอยกำลังกลับบ้านค่ะ” หล่อนตอบให้เคลียร์ เขาจะได้ไม่ถามต่อ “อีกสักยี่สิบนาที ฉันจะถึงตัวเมือง เธอไปรอฉันที่หน้าห้างล่ะกัน ฉันจะไปรับ แค่นี้นะ”กรชวิลตัดสาย ไม่รอให้ณศรินทร์ตอบรับหรือปฏิเสธ ณศรินทร์ถอนหายใจ ไม่อยากทำตามก็ต้องทำ ห้างที่เขานัดหมาย อยู่ห่างจากร้านอาหารที่ปรกรณ์พามากินไม่มากนัก หล่อนเลือกใช้บริการรถสองแถว เพื่อพาตนไปยังห้างนั้น ณศรินทร์ก้าวลงจากรถสองแถว เมื่อนำพาหล่อนมาถึงจุดหมาย หล่อนเดินเข้าไปในตัวห้าง เพื่อเข้าห้องน้ำ ระหว่างทางไปจุดหมาย หล่อนคิดถึงยายแอ๋ว พานให้นึกถึงคำสัญญาของกรชวิลที่ว่า จะพาตนไปเยี่ยมยายแอ๋วที่กรุงเทพ หญิงสาวหัวใจเศร้าหมองอีกครั้ง เพราะวาจาเขาอาจไม่มีวันเป็นจริงและนั่นทำให้ณศรินทร์นึกถึงอีกคนขึ้นมา คืออรัญญา คำบอกกล่าวเมื่อหลายวันก่อนที่ว่า ช่วงนี้บ้านพักคนชราวิมลมาลางดเยี่ยมชั่วคราว จนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกกับคำสั่งนี้ เนื่องจากมีครั้งหนึ่ง ณศรินทร์ไปเยี่ยมยาวแอ๋วโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้าหรือโทรสอบถามก่อน

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 28

    Chapter 28ณศรินทร์ถึงกับมือสั่น หัวใจสั่นหนักกว่า สมองอื้ออึงไปหมด หล่อนเตรียมใจสำหรับเรื่องนี้นานแล้ว เพราะคิดว่าต้องมีสักวันที่กรชวิลกับอรัญญาลงเอยกัน ส่วนตนก็ต้องออกไปจากบ้านหลังนี้ถาวร เพราะไม่อาจทนอยู่กับความเจ็บช้ำได้ ทนไม่ไหวแน่นอน หล่อนพยายามหนักมาก ไม่ให้น้ำตารินไหล เพื่อไม่ให้ปนัดดาสงสัย แต่หารู้ไม่ว่า ปนัดดาลอบมองดูอากัปกิริยากรชวิลกับณศรินทร์ โดยทั้งคู่ไม่รู้ตัว “ว่าไงล่ะ แกโอเคไหม หรือว่าแกมีแฟนแล้ว แต่ไม่บอกแม่” นางคาดคั้นเอาคำตอบ “ใช่ไหมที่แกแอบมีผู้หญิงลับๆ แล้วไม่บอกแม่ แกถึงตอบช้า” “ไม่ใช่ครับ ผมไม่มีใคร” เขารีบตอบ “แม้แต่ผู้หญิงลับๆ ครับ ผมไม่มีใครทั้งสิ้น” คำตอบเรียกความรู้สึกเป็นสองทางให้คนสองคน ปนัดดาพอใจกับคำตอบหนักแน่น แม้ว่านัยน์ตากลับมองเห็นความสับสนชัดเจน แน่นอนว่า ความเสียใจพุ่งตรงสู่หัวใจดวงน้อยของณศรินทร์ มันผุพองจนไม่คิดว่าจะรักษาหายได้ ไม่คิดว่าเรื่องที่ตนกลัวและกังวลใจจะเกิดขึ้นเร็วแบบไม่ทันตั้งตัว การเตรียมใจไว้ล่วงหน้า ไม่ได้ผลสักนิดเดียว... ในส่วนเจ้าของคำตอบใจไม่ดีกับคำพูดตน ที่รู้ดีว่า ทำร้ายจิตใจ

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 27

    Chapter 27 คืนนี้ท้องฟ้าเปิด พระจันทร์กลมโตลอยเด่นบนท้องฟ้าสีทะมึน รายล้อมด้วยพรรณรายกระจายโดยรอบ อากาศดีมาก ไม่หนาวเกินไป ไม่ร้อนอบอ้าว มีลมพัดโชยเย็นๆ มาปะทะกาย นำพาความสดชื่นสู่หัวใจหญิงสาวที่กำลังนั่งมองดูดาว อยู่บนเนินเขาลูกเตี้ย ห่างจากบ้านพักของตนราวหนึ่งร้อยเมตร “ยายจ๋า เอยคิดถึงยายจ้ะ” ณศรินทร์เอ่ยเสียงเบา นัยน์ตามองท้องฟ้า แล้วยิ้มบาง ราวกับว่าส่งยิ้มให้ยายแอ๋ว ที่ไม่ได้เจอกันนานหลายเดือน ได้แต่ส่งของไปให้ และโทรสอบถามอาการป่วยของยายเท่านั้น ณศรินทร์หวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต ในวันที่หล่อนมีความสุขกับบิดามารดาและยายแอ๋ว ช่วงเวลานั้นหล่อนคิดว่า เป็นช่วงที่ดีที่สุดในชีวิต มีแต่เรื่องราวที่น่าจดใจ นึกถึงทีไรรอยยิ้มเกิดขึ้นบนดวงหน้า และเปรียบเสมือนเป็นยาวิเศษ รักษาหัวใจช้ำๆ ดวงนี้ ทว่าหลังจากคนที่รักมากที่สุดจากโลกนี้ ชีวิตณศรินทร์พลิกผัน หน้ามือเป็นหลังมือจนถึงทุกวันนี้ ความรู้สึกเดียวที่หล่อนได้รับคือ ความทุกข์ใจนำพาความเสียใจ เจ็บปวดมาสู่อุราทับถมกันจนเป็นกำแพงสูง เป็นปราการอันแข็งแรงมาก ที่ไม่คิดว่า จะพังทลายลงมา ขณะทอดสายตามอ

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 26

    Chapter 26 “พี่เอยมั่วค่ะ มั่วผู้ชายไม่ซ้ำหน้า พอใจคนไหนก็พากันไปนอน ออยเตือนหลายครั้งแต่ก็ไม่ฟังเลยค่ะ แถมยังจะเข้ามาทำร้ายออยอีก” อรัญญาถนัดเรื่องใส่ความพี่สาว ถนัดมากด้วย “แล้วรู้สึกว่า จะหยุดตัวเองไม่ได้ด้วยนะคะ เมื่อเย็นตอนออยไปตามพี่ยักษ์ ออยเห็นพี่เอยจูบกับผู้ชายด้วยค่ะ พอพี่เอยเห็นออยก็รีบผละตัวออกจากกัน ผู้ชายคนนั้นเดินหนีไปเลยค่ะ ส่วนพี่เอยก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ออยกลัวว่า ถ้าพี่เอยไม่เพลาเรื่องนี้บ้าง อาจติดโรค หรือไม่ก็ป่วยทางจิต ประมาณว่าขาดผู้ชายไม่ได้น่ะค่ะ” ปนัดดาฟังไปใช้ความคิดไป นางเชื่อคำพูดอรัญญาทุกคำ หากเป็นเช่นนี้นั่นหมายความว่า ณศรินทร์ไม่ได้มีกรชวิลคนเดียว ณศรินทร์แค่รักสนุกตามสันดาน เหมือนพเยาว์ที่ชอบแย่งสามีชาวบ้าน ทว่าปนัดดาวางใจไม่ได้ แผนกำจัดคนที่ตนเกลียดชังให้พ้นทางกรชวิลยังคงอยู่ แต่อาจมีเปลี่ยนแปลงเรื่องแผนบ้าง “สันดานเหมือนแม่มันไง ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” ปนัดดาเสียงเข้ม นัยน์ตาประกายไม่พอใจ อรัญญาพอใจกับความเกลียดชังสุมใจอีกฝ่าย “คุณป้าว่า ออยจะเตือนพี่เอยยังไงดีคะ ออยกลุ้มใจจังค่ะ” “ไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวป้าจัดก

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 25

    Chapter 25ตอนเช้ากรชวิลหาคำตอบที่อยากรู้ คนแรกที่เขาคิดว่า มีความสัมพันธ์กับณศรินทร์คือ ยศพล กรชวิลคิดวิธีถามข้อมูลจากยศพล โดยไม่ให้อีกฝ่ายสงสัย ด้วยการพูดถึงเรื่องงานที่มารดาของพวกเขาคิดทำร่วมกัน ก่อนถามยศพลว่า เมื่อวานพาณศรินทร์ไปไหน คำตอบคือ กินข้าวกับไปเที่ยวผับ เป็นคำตอบเหมือนกับณศรินทร์บอกตนณศรินทร์ไม่ได้โกหก...แล้วเครื่องป้องกันเหล่านั้น หล่อนซื้อมาทำไมหรือว่า ใช้กับคนอื่น กรชวิลคิดได้ทางเดียว แต่เมื่อนึกย้อนถึงคำพูดณศรินทร์ที่ว่า ตนจะใส่ใจทำไม เมื่อความสัมพันธ์ลับนี้ไม่มีข้อตกลงว่า เขาหรือหล่อนจะมีคนอื่นไม่ได้ใช่...ต่างฝ่ายต่างมีคนอื่นได้ทว่าสำหรับณศรินทร์ ไม่ได้...หล่อนต้องมีเขาคนเดียวขณะกำลังนอนกอด นอนมองหน้าณศรินทร์ เปลือกตาเขาค่อยๆ ปิดลง จนในที่สุดก็หลับตามสาวร่างเล็ก ทั้งที่เขาไม่เคยนอนกลางวัน แต่เหตุใดไม่ทราบได้ ดันเผลอหลับซะงั้นหลับแบบนี้กรชวิลมีความสุขใจอย่างบอกไม่ถูก...หลับโดยกอดณศรินทร์แนบกาย 17.30 น. อรัญญามารีสอร์ท ด้วยเหตุผลที่ว่าติดต่อกรชวิลไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นทางมือถือ ทางไลน์ หรือแม้แต่โทรศัพท์มาที่ห้องทำงานเขา โทรถามกิตติลูกน้องคนสนิ

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 24

    Chapter 24บ่ายโมงกว่า ณศรินทร์มาถึงรีสอร์ทตามคำสั่งกรชวิล มาทำหน้าที่แทนพนักงานต้อนรับ ที่ป่วยกะทันหัน จึงลางานกลับบ้านไปพักผ่อน ซึ่งก่อนหน้ามีคนลากิจหนึ่งคน ส่งผลให้คนขาด และไม่มีใครทำหน้าที่แทนได้ดีเท่าณศรินทร์ ที่พูดได้ทั้งสากลและจีน เหตุผลสำคัญอีกหนึ่งเรื่องคือ วันนี้มีทัวร์จีนลง ความจำเป็นเรื่องภาษาจีนจึงมีมาก แม้ไกด์เป็นคนไทยก็ตาม นอกจากกรุ๊ปทัวร์จีน ยังมีชาวต่างชาติอีกหลายเชื้อชาติเช็คอินเข้าพัก รวมถึงคนไทยที่มีเกือบครึ่งของลูกค้าทั้งหมด วันนี้ที่รีสอร์ทจึงยุ่งมาก กว่างานจะซาก็ร่วมบ่ายสามโมงครึ่ง “คุณเอยหน้าซีดจังค่ะ ไม่สบายหรือเปล่าคะ” รัตนาถามหลังจากสังเกตเห็น “รู้สึกเวียนหัวน่ะ แต่ตอนนี้ดีขึ้นมาแล้ว” คนตอบเพียงแค่เหนื่อยและเพลีย อยากนอนอย่างเดียว แต่ก็ตอบตามตรงไม่ได้ “ตอนเย็นมีงานสามงาน ไหนจะบุฟเฟ่ต์อาหารเย็นอีก คนจะพอไหมนะ” ณศรินทร์เลี่ยงไปคุยเรื่องอื่น “น่าจะพอค่ะ พี่วงค์หาพาร์ทไทม์ไว้แล้วค่ะ” รัตนาตอบ “คุณเอยไปพักเลยค่ะ กรุ๊ปทัวร์เช็คอินแล้ว ไม่ค่อยยุ่งแล้วค่ะ” “งั้นเอยขอพักสักครึ่งชั่วโมงนะคะ เดี๋ยวมาช่วยงานต่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status