“ฉันยังบอกใครไม่ได้ จนกว่าทุกอย่างจะลงตัว” “แต่แกก็ต้องระวังคุณท่านไว้ด้วยนะ” “ระวังยังไง คุณท่านไม่รู้ว่าฉันท้องเลย” “ก็ระวังคุณท่านจะสงสัย จับแกไปตรวจน่ะสิ ถึงตอนนั้น คุณท่านอาจจะกักบริเวณแกไว้อีกก็ได้นะ กลัวแกจะหนีไง” “อืม...ใช่สินะ...ฉันลืมเลย” “
2 สัปดาห์ต่อมา... คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “อะไรนะ! วรรณากับทิชาหนีไปแล้วงั้นเหรอ” “ใช่เจ้าค่ะคุณท่าน นวลกำลังจะพาทิชาไปตรวจตามที่คุณท่านสั่งไว้ แต่ว่า พอไปถึงบ้าน ไม่มีใครอยู่เลยเจ้าค่ะ” “แล้วหล่อนแน่ใจได้ยังไง ว่าวรรณาพาหลานหนีไป” “เสื้อผ้า ข้าวขอ
“ย่ากำลังจะบอกอยู่เดี๋ยวนี้ไง ภารกิจที่ย่ารับมาจากปู่ของหลานๆ ทุกคนคงจะทราบกันดีอยู่แล้ว เรื่องทิชากับตาแทน ตอนนี้ทิชาท้องแล้ว แต่ ก็หนีไปแล้ว” “ห๊ะ!” “อะไรนะครับ!” “จริงหรือครับ!” “ทิชาพาทุกคนหนีไปหมด วรรณา และกานดาก็หนีไป” “ทิชาท้อง?”เธอท้องงั้นเห
สายสนทนา... “นี่นายไม่รู้จริงๆ หรือพยายามปิดบังฉันกันแน่จิณณ์” “ผมก็พึ่งรู้เรื่องนี้จากเพื่อนของทิชาครับคุณแทน ทิชาไม่ไปเรียนและไม่ได้ไปทำงานด้วย เพื่อนของทิชาเลยโทรมาถามผมครับ” “เพื่อนของทิชาตอนนี้อยู่ไหน” “เธอทำงานอยู่ที่ร้านของคุณหนูทอฝันไงครับ แต่เวลานี้เธ
“คุณหนูแทนเป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ ยายว่าจะต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ เลย เป็นเพราะเราไม่ได้คุยกันหรือเปล่า” “เราไม่ค่อยได้คุยกันหรอกค่ะยาย ทิชาเองก็ไม่ได้อยากจะยุ่งกับเขาอยู่แล้ว เรื่องนี้ยายไม่ต้องคิดมากนะคะ ทิชาเลี้ยงลูกของทิชาได้ค่ะ ความผิดที่ทิชามีต่อคุณท่าน ทิชาจะรับไว้เองทั้งหมดค่ะยา
“ไม่ธรรมชาติงั้นเหรอคะ? ไม่ทราบว่าคุณดูจากอะไรคะ” “จากหน้าตาและท่าทางของคุณไงครับ ดูจากบนดาวอังคารยังรู้เลยครับ ว่าคุณโกหก” “โกหก? ดิฉันจะโกหกคุณไปทำไมคะ?” “ปกป้องเพื่อนคุณไง ผมขอบอกคุณไว้ตรงนี้เลยนะ ว่าที่พวกเรากำลังตามหาทิชา ก็เพราะคุณย่า อยากเรียกทิชากลับมา ทิชาเข้าใ
“ฉันต้องการถามเรื่องทิชา แต่พอฉันได้ยินนายเรียกฉันว่าคุณหนู น้ำเสียงของนายมันเน้นตรงคำว่าคุณหนู ฉันเลยไม่โอเคไง นายจงใจที่จะล้อเลียนฉัน” “แล้วผมจะไปล้อเลียนอะไรคุณล่ะครับ เอาล่ะๆ ผมจะเรียกคุณว่าคุณทอฝันก็แล้วกันนะครับจะได้จบๆ” “อืม...โอเค ฉันมาถามเรื่องทิชา นายบอกว่านายไม่รู้ ฉัน
3 ปีต่อมา... ณ บ้านเช่าหลังเล็กๆ “แน่ใจนะว่าไม่มีใครตามแกมา...ธารา” “แน่นอน ฉันดูทุกซอกทุกมุมแล้วทิชา ใจคอแกจะไม่ให้ฉันเห็นตัวเป็นๆ แกบ้างเลยเหรอ เจ้าหลานชายตัวน้อยฉันอีกคน ฉันก็อยากจะเจอใจจะขาดแล้ว”ระยะเวลาสามปีมานี้ นับตั้งแต่เกิดเรื่อง ธารากับทิชาก็ใช้ชีวิตหลบๆ ซ่อน
แท่งเหล็กใหญ่ซอยถี่ยิบ แอ่นกระแทกอย่างเอาแต่ใจ สายตาคมกริบประสานไปที่ดวงตากลมโตที่อยู่เบื้องหน้า เห็นปฏิกิริยาต่างๆ บนใบหน้าอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ เธอก็คงไม่มีวันที่จะตอบรับคำขอแต่งงานจากเขาสินะ “ฉันอยากกลับบ้านแล้ว อ๊ะ! คุณปล่อยฉันได้มั้ย นี่มันกี่วันแล้วเนี่ย ฉันเป็นห่วง
ณ โรงแรมสุดหรู ประเทศสิงคโปร์... “ปล่อยผมนะ! นี่คุณทำบ้าอะไรของคุณ...ทอฝัน”จิณณ์กำลังปัดมือเล็กๆ ของคนที่คร่อมอยู่บนร่างของเขาออก ยัยตัวแสบหลอกเขามาประชุมที่สิงคโปร์ สุดท้ายไม่มีเรื่องการประชุม ไม่มีติดต่อใดๆ เกี่ยวกับงานเลย พอรู้ว่าโดนเธอหลอก เขาก็โมโหเป็นอย่างมาก แสบจริงนะ! “ก
“เจ้าค่ะคุณท่าน อิฉันดีใจกับคุณท่านจริงๆ เจ้าค่ะ ยังไงคุณท่านก็ต้องรักษาสุขภาพดีๆ นะเจ้าคะ จะได้แข็งแรงและอยู่กับลูกกับหลานไปนานๆ เจ้าค่ะ” “อืม...แน่นอน ฉันจะรีบรักษาตัวเองให้หาย ขอบใจเธอมากเลยนะวรรณา และภารวีด้วย ขอบใจจริงๆ ที่อยู่ดูแลฉัน” “เจ้าค่ะคุณท่าน” “ค่ะคุณแม่”
รถสปอร์ตคันหรู... “นี่คุณจะพาฉันไปไหนคะ มันไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ” “ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณส่วนตัว” “เราคุยกันแล้วนี่คะ คุณยังไม่เข้าใจตรงไหนอีกคะ” “ไม่เข้าใจตรงที่ ทำไมคุณไม่ยอมตกลงแต่งงานกับผมสักที” “นี่มันผ่านมาไม่กี่วันเองนะคะ ไหนคุณบอกว่า จะให้เวลาฉั
“อึ้มมม์...” แก่นกายใหญ่กดย้ำเข้าออกไปมา เพื่อให้หนทางนั้นคุ้นชิน ร่างกำยำสั่นสะท้านเพราะต้องต้านความรู้สึกปวดหนึบของตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้ความบู่มบ่ามเอาแต่ใจของตัวเองจนทำให้ร่างกายของหญิงสาวเจ็บช้ำไปกว่านี้ และ...10 นาทีต่อมา... “จะ-เจ็บ อุ้ย! นี่พี่เร็วไปมั้ย หนูเจ็บนะ”ธาราเ
“อุ๊บ!” เสียงของเขาขาดหายไป ริมฝีปากบางอ่อนนุ่มปิดปากของเขาเอาไว้ ลิ้นเล็กลากไล้ไปมา กระตุ้นความรู้สึกของเขาเป็นอย่างมาก มันวาบหวิวจนทำให้ลิ้นใหญ่อดใจไม่ไหวต้องสอดแทรกตอบกลับปากนุ่มนั้นทันที “อื้อ...” จูบ นี่คือจูบใช่มั้ย มันคือจูบแรกของธารา ทำไมรู้สึกดีและวาบหวิวขนาดนี้นะ มันดูนุ่มเบาสบาย
“ครับ” แทนคุณมองสองแม่ลูกที่พูดถึงเดินออกจากห้องมา เด็กตัวน้อยๆ จูงมือผู้เป็นแม่ คงอ้อนได้สำเร็จสินะ...******************** เวลา 21.00 น. ณ โรงแรมหรูใจกลางเมืองกรุง... บรรยากาศภายในห้องสวีทรูม (Suite) ที่มีแสงไฟสลัวบนหัวเตียงหนึ่งดวงมันกำลังส่องสว่างเพียงเล็กน้อยเพื่อให้เห็นทุกอ
บริษัทภัทรจุฑาธานันท์ฟู๊ด จำกัด... “ที่คุณเรียกผมมามีเรื่องแค่นี้ใช่มั้ยคุณทอฝัน” “ใช่...นายจะตอบฉันมาได้ยัง ว่าเพราะอะไรนายถึงถอนตัวไม่ไปประชุมกับฉันที่สิงคโปร์”ทอฝันแค่อยากรู้ เขาหลบหน้าเธอมาตลอด ทั้งที่ทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน วันนี้ทอฝันจะไม่ขอทนอีกต่อไปแล้ว เธอจะถามเขาให้รู้
“ห๊ะ นี่แกเห็นด้วยกับฉันงั้นเหรอทิชา” “ฉันก็แค่พูดให้แกพิจารณาดูก็เท่านั้นเอง ตัวแกเองเถอะ ชอบคุณเทวาจริงๆ ป่ะล่ะ ถ้าชอบเขา แกก็น่าจะลองดูนะ แต่แกต้องรับผลที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นให้ได้นะธารา...อืม...แกดูฉันเป็นตัวอย่างสิ” “แต่ตอนนี้คุณแทนคุณก็มาขอแกแต่งงานแล้วนี่ทิชา ฉันว่าท้ายที่