หน้าหลัก / รักโบราณ / อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน / ตอนที่ 11 ข้ารับใช้ผู้หื่นกระหาย nc

แชร์

ตอนที่ 11 ข้ารับใช้ผู้หื่นกระหาย nc

ผู้เขียน: ท่านจอมยุทธ์1991
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-03 00:10:08

คนขับรถม้าผู้หื่นกระหายทำได้แต่เพียงขับรถม้าไปพลางมือลูบไล้ท่อนเนื้อของตนเองไปพลางเพื่อที่จะบรรเทาความหื่นกระหายเสียงร้องครวญครางที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขของฮูหยินเหม่ยฟางเมื่อครู่ทำให้ตัวเขามีอารมณ์พลุ้งขึ้นอย่างถึงขีดสุดมือของเขาบีบจับท่อนเนื้อของตนเองที่สุดแสนจะภูมิใจพร้อมทั้งรูดขึ้นรูดลงอย่างช้าๆ

อ๊า...อ๊า...ถึงแม้ว่าเสียงร้องครวญครางของเจ้าคนขับรถม้าผู้นี้จะแผ่วเบาแต่มันก็ดังมากพอที่จะทำให้คนที่อยู่ภายในรถม้าได้ยินในขณะที่ตัวของมันกำลังเล่นสนุกกับท่อนเนื้อของตัวเองทำให้รถม้าสั่นไหวเล็กน้อย

“ท่านพี่..เสียงนี้มัน!!!” ฮูหยินเหม่ยฟาง กล่าวถามท่านแม่ทัพด้วยความตื่นเต้นเพราะนางได้ยินเสียงร้องครวญครางของเจ้าคนขับรถม้าที่ดังออกมาจากด้านนอกถึงแม้ว่าเสียงนี้มันจะแผ่วเบาแต่มันก็ดังมากพอที่จะทำให้ทั้งตัวของนางและท่านแม่ทัพได้ยิน

“ฮ่า ฮ่า เจ้าคนขับรถม้ามันคงที่จะกำลังสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง เจ้าอย่าได้ถือสาความเร่าร้อนที่พวกเราแสดงออกไปเมื่อครู่คงทำให้มันรู้สึกมีอารมณ์” ท่านแม่ทัพไม่ถือสาการกระทำของข้ารับใช้ผู้ต้อยต่ำนั่นเป็นเพราะฮูหยินของเขานางเร่าร้อนมากจนเกินไป แม้แต่ตัวเขาเองก็อดใจไม่ไหวกระแทรกเรือนร่างของนางไปแล้วหลายครั้งต่อหลายครั้งจนรถม้าคันนี้มันสั่นไหวไปหมดถ้าหากท่อนเนื้อของเขาไม่อ่อนยวบไปเสียก่อนเขาคงจัดหนักกับนางไปอีกสักหลายยก

อู๊ยย....อ๊า...เจ้าคนขับรถม้ารูดท่อนเนื้อของตนเองไปมาอย่างไม่สนโลกสิ่งที่ตัวเขากำลังให้ความสนใจอยู่ในตอนนี้นั้นก็คือความเสียวสะท้านที่ตัวของเขาจะได้รับและภาพจินตนาการที่อยู่ภายในหัวสมองร่างกายของมันสั่นไหวไปมาตามจังหว่ะการทุบท่อนเนื้อของมัน

พร๊วดดดด น้ำราคะของเจ้าคนขับรถม้าถึงกับแตกทะลักสีหน้าของมันนั้นเต็มไปด้วยความเคลิบเคลิ้มหลังจากที่ได้ปลดปล่อยน้ำออกมาหลังจากนั้นไม่นานรถม้าของท่านแม่ทัพก็เคลื่อนตัวไปด้วยความนิ่มนวลอีกครั้งความหื่นกระหายภายในใจของคนขับรถม้าดับหายไปพร้อมกับการปลดปล่อยน้ำ

“เจ้าคนขับรถม้าผู้นี้ตัวของมันช่างหื่นกระหายนัก” ฮูหยินเหม่ยฟางนางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะเย้ายวนหลังจากที่นางแอบมองการกระทำของเจ้าคนขับรถม้าการกระทำของมันดูเหมือนว่ามันเริ่มที่จะทำให้ตัวของนางรู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาหน่อยหนึ่งเสียดายที่ตัวของมันผู้นี้หน้าตาไม่หล่อ ถ้าหากมันเป็นคนหน้าตาดีอยู่บ้างไม่แน่ว่าตัวของนางอาจที่จะให้มันได้ลิ้มลองเรือนร่างที่สูงส่งของนาง

“หึ หึ หึ ลูกน้องของข้ามีพวกที่หื่นกระหายกว่าเจ้าคนผู้นี้อีกเยอะ” ท่านแม่ทัพกล่าวออกมาด้วยความหื่นกระหายเขาต้องการที่จะปลุกความร่านในตัวนางยิ่งนางมีความเร่าร้อนมากขึ้นเท่าไหร่นางก็ยิ่งที่จะตอบสนองต่อท่อนเนื้อของเขาดีมากยิ่งขึ้นเท่านั้น

“ฮูหยินของข้าพวกเรากำลังที่จะไปสู่สนามรบเจ้าไม่จำเป็นที่จะต้องทำตัวให้ดูสูงส่งหรือเรียบร้อยอ่อนหวานสถานที่แห่งนี้เจ้าสามารถปลดปล่อยสัญชาตญาณดิบได้อย่างเต็มที่” แม่ทัพ หยางเจี้ยน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหายมือของเขาบีบนวดคลึงหน้าอกที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางเพื่อที่จะปลุกเร้าอารมณ์อีกครั้ง

“อ๊า...ท่านพี่ ท่านยังไม่หนำใจอีกเหรอ” นางส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างเร่าร้อนหลังจากที่ถูกท่านแม่ทัพแตะสัมผัสหน้าอกที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางเพียงแค่ฝ่ามือของเขาก็ทำให้ตัวของนางนั้นเสียวสะท้านไปทั้งร่างจนขนลุกขนชันไปหมดที่ตรงกลางระหว่างขาของนางน้ำราคะของนางเริ่มที่จะไหลเยิ้มออกมาเพียงแค่นี้ก็สามารถที่จะบ่งบอกได้แล้วว่าตัวของนางนั้นกำลังรู้สึกมีอารมณ์มากมายสักเพียงไหน อาจจะเป็นเพราะเจ้าคนขับรถม้าที่ต้อยต่ำมันกำลังแอบช่วยตัวเองจึงทำให้ตัวของนางนั้นเริ่มที่จะบังเกิดความรู้สึกมีอารมณ์ทำให้เปลวไฟแห่งความปรารถนานั้นถูกจุดติดขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย

“ฮูหยินของข้าเสียงร้องครวญครางของเจ้ามันช่างเร่าร้อนนักมันทำให้ตัวข้าเก็บความรู้สึกไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” ยิ่งนางส่งเสียงร้องครางออกมามันก็ยิ่งที่จะทำให้ท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพเกิดการแข็งตัวมากขึ้นเท่านั้นเสียงร้องครวญครางของนางก็เปรียบเสมือนยาปลุกอารมณ์ชั้นดี

ด้วยความหื่นกระหายขั้นสุดแม่ทัพ หยางเจี้ยน จับท่อนขาที่สุดแสนจะอวบอิ่มของนางถ่างขาจนกว้างเผยให้เห็นของสงวนที่ซุกซ่อนอยู่ภายในน้ำราคะของนางกำลังไหลเยิ้มอยู่เขาจึงค่อยๆใช้ลิ้นที่สุดแสนจะหยาบกร้านของตนดูดเลียให้กับนางจนทั่วน้ำราคะของนางเปรียบเสมือนน้ำผึ้งที่ไหลมาจากแดนสวรรค์

“อ๊า...ท่านพี่ข้าเสียว” นางส่งเสียงร้องครางออกมาพร้อมทั้งกล่าววาจาอย่างยากลำมากลิ้นของท่านแม่ทัพกำลังเล่นงานที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนางอย่างหนักหน่วงและรุนแรง

ฉวบ...ฉวบ...ฉวบ...แม่ทัพ หยางเจี้ยน จับนางถ่างขากว้างยิ่งกว่าเดิมพร้อมทั้งใช้ลิ้นของตนดูดเลียจนทั่วยิ่งนางส่งเสียงร้องขอความเมตตาจากเขามากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งที่จะดูดเลียให้นางอย่างหนักหน่วงมากขึ้นเท่านั้น

มือของนางลูบไล้ไปตามเรือนร่างที่สุดแสนจะกำยำของท่านแม่ทัพริมฝีปากของสาวงามเช่นนางเองก็ไม่หยุดนิ่งหันเข้าเล่นงานกล่องดวงใจของท่านแม่ทัพนางดูดเลียให้อย่างชำนาญงานเพราะเจ้าท่อนเนื้อชิ้นนี้ก็เปรียบเสมือนอุปกรณ์ความสุขของนาง

“เจ้า....เจ้า...อ๊า ขื่นเจ้าไม่หยุดน้ำของข้ามันจะแตกทะลักแล้วนะ” ตัวของท่านแม่ทัพแทบที่จะพูดไม่เป็นภาษายามที่นางดูดท่อนเนื้อของเขาอย่างเร่าร้อนราวกับว่าตัวของนางนั้นอดอยากมานานทั้งที่ตัวเขามอบความสุขให้กับนางแทบทุกคืนวันแต่ความหื่นกระหายของสตรีนางนี้นั้นไม่เคยพอ

“ท่านพี่ชอบไหม” ในขณะที่ท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพยังอมคาปากของนางนางก็กล่าวถามเขาด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะเร่าร้อนพร้อมทั้งมือทั้งสองข้างยังช่วยรูดท่อนเนื้อขึ้นลงไปมาอีกด้วย

“ข้าเสียวสะท้านเสียจนจิตวิญญาณแทบที่จะหลุดลอยออกไปจากร่างแล้ว ชอบ...ข้าชอบมากจริงๆ” ท่านแม่ทัพกล่าวออกมาด้วยความยากลำบากเพราะความเสียวสะท้านนั้นกำลังกลืนกินจิตใจของเขาอยู่ความเร่าร้อนของนางนั้นไม่เคยที่จะทำให้ตัวของเขานั้นต้องผิดหวัง

“ถ้าหากท่านพี่ชอบก็จงปลดปล่อยมันเข้ามาที่ภายในปากของข้าเลย ข้าจะรับมันเอาไว้เอง” นางต้องการที่จะให้ท่านแม่ทัพปลดปล่อยน้ำราคะของตนเข้ามาที่ภายในริมฝีปากของนาง สีหน้าและแววตาของนางในยามนี้นั้นเต็มไปด้วยความหื่นกระหายเป็นอย่างมากราวกับว่าน้ำราคะของผู้ชายนั้นก็เปรียบเสมือนอาหารว่างของนาง เมื่อท่านแม่ทัพได้ยินคำพูดของนางเขาบังเกิดความเสียวสะท้านอย่างถึงที่สุดน้ำราคะที่อัดแน่นมานานในที่สุดก็ถูกปลดปล่อยออกมา

พร๊วดดดด !!!! ฉวบ ฉวบ ฮูหยินเหม่ยฟางเบิกตากว้างเล็กน้ำหลังจากที่น้ำราคะของท่านแม่ทัพอัดฉีดเข้ามาภายในริมฝีปากของนางนางคาดคิดไม่ถึงเลยว่าน้ำราคะของเขานั้นจะมีปริมาณที่มากถึงขนาดนี้ทั้งที่เมื่อก่อนหน้านี้เขาก็พึ่งปลดปล่อยมันเข้ามาภายในเรือนร่างของนางเมื่อครู่

“อู๊ยยยย อ๊า....ข้ารักเจ้า ข้ารักเจ้าที่สุดจะไม่มีใครที่จะสามารถแทนที่ของเจ้าได้” ท่านแม่ทัพส่งเสียงร้องครวญครางออกมาราวกับเด็กสาวแรกรุ่นเพราะความเสียวสะท้านเมื่อครู่ที่ตัวของเขาได้รับนั้นมันมีมากจนเกินไปถึงแม้ว่าเขาจะปลดปล่อยน้ำราคะของตนเข้ามาที่ภายในริมฝีปากของนางแล้วนางก็ยังคงอมท่อนเนื้อของเขายังคงไม่ยอมคลายออกมา

“ท่านพี่ข้าก็รักท่านเช่นกัน” นางบอกรักท่านแม่ทัพพร้อมทั้งดูดเลียท่อนเนื้อของเขาอย่างหิวกระหาย

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 29 จวนที่เต็มไปด้วยความลับ nc (จบ)

    ยิ่งตัวของแม่ทัพ หยางเจี้ยน เล่นสนุกกับเรือนร่างของฮองเฮาซ่งหลิงหรู มากขึ้นเท่าไหร่มันยังทำให้ความหื่นกระหายในกายสูบฉีดรุนแรงมากยิ่งขึ้นเท่านั้นท่านเนื้อของท่านแม่ทัพการเกิดแข็งตัวอย่างหน้าเหลือเชื่อจนมันแข็งผงาดชี้อยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ฮองเฮาซ่งหลิงหรู จ้องมองท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางด้วยความหลงใหลความใหญ่ยาวของมันนั้นล้วนเหนือกว่าฮ่องเต้ หลงเซวียน เป็นเท่าตัวนางถึงกับลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคอไปอึกใหญ่ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้นั้นตัวของนางนั้นจะเป็นนางร่านจริงๆ เพียงแค่เห็นท่อนเนื้อที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางก็ทำให้ตัวของนางนั้นขุนลุกขนชันไปทั้งร่างฉวบ...นางดูดเลียท่อนเนื้อชิ้นนี้อย่างเร่าร้อนลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาอย่างนิ่มนวล แม่ทัพ หยางเจี้ยน ถึงกับเสียวสะท้านจนตัวเกร็งนางไม่ได้มีดีแต่เพียงความงดงามเท่านั้นแต่นางยังมีความเร่าร้อนอย่างสุดโต่งเพียงแค่โดนลิ้นสัมผัสของนางมันก็แทบที่จะทำให้ตัวของเขานั้นน้ำแตกทะลักออกมา นางทั้งชักทั้งดูดทั้งเลียราวกับว่านี่คือของเล่นชิ้นใหม่ที่นางพึ่งได้ลิ้มลองในขณะที่มือของนางลูบไล้ไปที่ผิวกายของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 28 บดขยี้เรือนร่างขององค์ฮองเฮา nc

    แม้ว่าฮองเฮาซ่งหลิงหรูจะมีอายุถึง 48 ปีในช่วงเวลานี้ แต่ความงดงามและความเย้ายวนของนางนั้นยากที่จะหาคำอธิบายได้ นางมีเสน่ห์ที่ไม่เสื่อมคลายตามกาลเวลา เรือนร่างของนางที่อวดโฉมผ่านเสื้อผ้าบางเบาที่เผยให้เห็นทุกรายละเอียดนั้นยิ่งทำให้เธอดูเย้ายวนและดึงดูดทุกสายตา เสน่ห์ของนางนั้นยากจะต้านทาน แม้แต่สาวแรกรุ่นก็ยังต้องยอมแพ้ให้กับความงามของนางแม่ทัพหยางเจี้ยนไม่สามารถจะหักห้ามตัวเองได้เมื่อสายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่ฮองเฮาซ่งหลิงหรู ทุกการเคลื่อนไหวของนางทำให้เขารู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่สามารถควบคุมได้ นางดึงดูดทุกความรู้สึกของเขา แม้แต่ความคิดก็ล้วนแต่หมุนวนไปที่ร่างกายและท่าทางอันเย้ายวนของนางยิ่งตอนนี้ที่นางใกล้เข้ามานั่งข้างเขาและเคลื่อนไหวรอบ ๆ ด้วยท่าทางสง่างามนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มตอบสนองด้วยการร้อนรุ่มขึ้นมาทุกส่วน มันเป็นเหมือนกับเวทมนตร์ที่เขาไม่อาจหลีกหนีได้ ไม่ว่าจะพยายามคิดอย่างไร สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องไปที่นางไม่ยอมละสายตาฮองเฮาซ่งหลิงหรู นั่งอยู่ด้านข้างแม่ทัพหยางเจี้ยนอย่างสง่างาม มือของนางถือขันสุราหรูหราที่บรรจุเหล้าจากแดนไกล ซึ่งนางกำลังจะรินให้ท่านแม่ทัพ หยางเจ

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 27 ฮองเฮาซ่งหลิงหรู nc

    เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง แม่ทัพหยางเจี้ยน ผู้ซึ่งเพิ่งได้รับชัยชนะในสงครามที่แดนเหนือ ก็ได้เตรียมตัวอย่างเรียบร้อยและออกเดินทางสู่ท้องพระโรงเพื่อเข้าเฝ้าฮ่องเต้หลงเซวียน ท่ามกลางบรรยากาศเช้าที่เงียบสงบและงดงาม เขาก้าวเดินอย่างมั่นคง ภูมิใจในชัยชนะที่สามารถนำมาสู่แผ่นดินและประชาชนเมื่อเข้ามาถึงท้องพระโรง แม่ทัพหยางเจี้ยนก็โค้งคำนับอย่างนอบน้อมต่อหน้าฮ่องเต้ ฮ่องเต้หลงเซวียนทรงทอดพระเนตรมองแม่ทัพผู้กล้าแกร่งด้วยความพึงพอใจ สายพระเนตรเต็มไปด้วยความภูมิใจในขุนนางผู้ภักดีที่สามารถนำชัยชนะกลับมาอย่างเด็ดขาดแม่ทัพหยางเจี้ยนเริ่มรายงานถึงการรบที่แดนเหนืออย่างละเอียด ทั้งการวางแผน การต่อสู้ที่กล้าหาญของเหล่าทหาร และวิธีการที่พวกเขาเอาชนะศัตรูได้อย่างสง่างาม นอกจากนี้ เขายังได้เสนอแนวทางในการฟื้นฟูบ้านเมืองในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากสงคราม ทั้งการบูรณะหมู่บ้าน ดูแลความเป็นอยู่ของประชาชน และจัดหาทรัพยากรต่าง ๆ เพื่อให้ชาวบ้านสามารถกลับมาดำเนินชีวิตได้อย่างมั่นคง"สมแล้วที่ตัวเจ้าเป็นคนที่ข้าไว้วางใจมากที่สุด" ฮ่องเต้หลงเซวียนตรัสด้วยความพึงพอใจ ผู้ซึ่งไม่เพียงแต่ทำหน้าที่ในสนามรบได้อย่างไร้ที่ติ

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 26 น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความปรารถนา nc

    ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งอยู่ในศาลาริมน้ำ ห่างออกไปเล็กน้อยจากที่ที่แม่ทัพหยางเจี้ยนและสาวใช้เสี่ยวเอ๋อร์อยู่ สายตาของนางจับจ้องภาพตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจโดยไม่ทันรู้ตัว นางรู้สึกถึงแรงปรารถนาที่พลุ่งพล่านและเข้มข้นที่ซ่อนอยู่ภายใน แผ่ซ่านไปทั่วร่างอย่างช้า ๆ ความรู้สึกที่เธอไม่อาจหักห้ามใจได้แสงแดดที่สะท้อนลงบนผืนน้ำ ส่องผ่านศาลามายังตัวนาง ขับเน้นให้ใบหน้าของเหม่ยฟางดูอ่อนหวานและมีเสน่ห์อย่างเงียบ ๆ ขณะที่นางจิบชา ความรู้สึกอันแรงกล้าก็ยิ่งชัดเจนขึ้นทุกขณะ เสียงหัวใจของนางเต้นรัวจนแทบจะได้ยินชัดเจน นางรู้สึกถึงความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ภายใน เป็นความรู้สึกที่ท่วมท้นจนทำให้นางเผลอยิ้มบาง ๆ ออกมาหัวใจของเหม่ยฟางเริ่มสั่นไหว ขณะที่นางนั่งมองจากมุมไกล ดื่มด่ำกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า แม้จะมีความสงบแผ่รอบตัว แต่ในใจของนางกลับเต็มไปด้วยความปรารถนาอันเงียบงัน ราวกับเป็นไฟลุกโชนที่ยากจะดับ“ท่านพี่...” ฮูหยินเหม่ยฟางขับขานเรียกด้วยเสียงอันแผ่วเบา ทว่าเต็มไปด้วยความลึกซึ้งและกระเส่า น้ำเสียงของนางแฝงไปด้วยแรงปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนไว้ได้อีกต่อไป แม่ทัพหยางเจี้ยนหยุดชะงักเมื่อไ

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 25 คุ้มค่าที่แย่งนางมา nc

    ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งเอนกายอยู่ในศาลาริมน้ำ ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบและเสียงน้ำกระทบฝั่งเบา ๆ นางจิบชาอย่างละเมียดละไม รสชาติเข้มข้นของชาอุ่น ๆ เติมเต็มความรู้สึกสบายใจให้แก่เธอ ในขณะที่มองฉากเร่าร้อนระหว่างแม่ทัพหยางเจี้ยนและหญิงสาวรับใช้ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ที่เผยถึงความพึงพอใจมือของนางหยิบอาหารว่างที่จัดไว้อย่างประณีตบนจาน งามเรียบง่ายและประณีตเหมือนตัวนางเอง นางมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและผ่อนคลาย ราวกับเป็นผู้เฝ้ามองทุกอย่างจากระยะไกล พลางใช้ช่วงเวลาสงบนี้ดื่มด่ำกับความสุขที่ได้เห็นคนรักของตนมีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการฮูหยินเหม่ยฟางยิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่มองไปยังฉากตรงหน้ามีแววเอ็นดูปนขบขันในความเป็นชายของท่านพี่ หยางเจี้ยน สำหรับนางแล้ว เขาคือชายผู้เต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าและไฟรักที่ไม่มีวันมอดดับ แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดเขาก็ยังคงมีเสน่ห์และความดิบเถื่อนในแบบที่นางรักและชื่นชม"ท่านพี่ช่างเป็นชายที่หื่นกระหายยิ่งนัก" นางพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงไปด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้ง ขณะยกถ้วยชาขึ้นจิบอีกครั้ง นางไม่รู้สึกหึงหวงแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม กล

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 24 สัตว์เลี้ยงสนองราคะ nc

    เมื่อขบวนกองทัพของแม่ทัพหยางเจี้ยนเข้ามาถึงเมืองหลวง ความตื่นเต้นและความยินดีของประชาชนก็เกิดขึ้นอย่างล้นหลาม เสียงตะโกนร้องแสดงความยินดีดังก้องไปทั่วท้องถนน ผู้คนมากมายออกมารอรับเขา ด้วยความรู้สึกซาบซึ้งในความสำเร็จที่เขาได้ยุติสงครามในแดนเหนือแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกถึงความรักและการสนับสนุนจากประชาชนที่เขาได้ต่อสู้และปกป้อง เขาเดินหน้าไปพร้อมกับรอยยิ้มและการทักทายผู้คนรอบข้าง รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นเช่นนี้ พร้อมทั้งมีเชลยศึกตามกลับมามากมาย ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสำเร็จของเขาในการนำกองทัพผ่านสงครามเมื่อถึงพระราชวัง แม่ทัพได้รับการต้อนรับจากฮ่องเต้หลงเซวียน พระองค์มีพระเมตตาและความเข้าใจในความเหน็ดเหนื่อยของแม่ทัพ จากการเดินทางที่ยาวนานและเต็มไปด้วยอันตราย พระองค์จึงให้แม่ทัพได้กลับไปพักผ่อนอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องรายงานตัวในทันทีแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของฮ่องเต้ และได้ขอบพระคุณพระองค์อย่างจริงใจ ก่อนที่จะออกจากพระราชวังและเดินทางกลับไปยังที่พักของตนเมื่อเสี่ยวเอ๋อร์เดินทางกลับมาถึงจวนของแม่ทัพหยางเจี้ยน ความตื่นตะลึงในดวงตาของนางไม่สามา

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status