บทที่ 60...จำผัวเก่าได้รึเปล่า

จอมทัพไม่ได้ขึ้นห้องพักตามที่ตั้งใจแต่แรก แต่ออกไปยังลานจอดรถอย่างหัวเสีย เขาขับรถเก๋งคันหรูออกจากรั้วโรงแรมไปอย่างรวดเร็ว เพื่อจะตามหญิงวัยกลางคนผู้นั้นให้ทัน

"อยู่ไหนแล้วนะ เพิ่งเดินออกมาไม่นาน น่าจะไปได้ไม่ไกลหรอก"

เขาขับรถพลางสายตาก็สอดส่ายหาผู้หญิงที่ชื่อเพ็ญนภาคนนั้นไปด้วย

"เพ็ญนภาเหรอ? เพ็ญนภา! คิดจะขายลูกกินสินะ!!!"

จอมทัพขับรถไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ลดละ แต่ก็ไม่เจอเพ็ญนภาแม้แต่เงา เขาคิดว่าเขาพลาดแล้วแน่ ๆ จึงตบพวงมาลัยระบายอารมณ์ไปทีหนึ่ง ก่อนจะหยุดรถ คิดจะเลี้ยวกลับ

“อะ! นั่นไง!” เขามองไปยังถนนฝั่งตรงข้าม หญิงวัยกลางคนผู้นั้นกำลังโบกรถสองแถว เพื่อเดินทางกลับที่พัก

ชายหนุ่มรอจนรถสองแถวคันเก่า ๆ เคลื่อนตัวออกไป เขาจึงออกรถขับตามรถสองแถวคันนั้นไปทันที

และไม่นานนัก...รถสองแถวคันนั้นก็จอดหน้าตลาดสดแห่งหนึ่ง

“แม่ลูกคู่นี้ ได้เห็นดีกันแน่!!!”

ชายหนุ่มเลี้ยวรถเข้าจอดตรงริมถนน แต่ไม่ทันจะลงจากรถด้วยซ้ำ เขาชะงักอึ้งไปหลายนาที เมื่อได้เห็นหญิงสาวที่เขากำลังตามหาก้าวลงจากรถที่เพิ่งเลี้ยวเข้ามาจอดข้างรถของเขา โลกมันกลมจนเขาอยากหัวเราะ

“ขวัญชนก!” เขากัดฟันกรอด รู้สึกโมโหอย่างไม่มีเหตุผล “มาก