LOGINShare
29
Last Updated:
2025-07-17 11:57:55ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" เล่อเยียนมีคนมาหา ตื่นหรือยังจ๊ะ" เหอหมี่เมี่ยนรับอาสามาเรียกหลี่เล่อเยียนในห้อง
" ตื่นแล้วละจ้ะ เดี๋ยวฉันออกไปนะ" หลี่เล่อเยียนที่ตื่นจากภาพฝัน ลุกขึ้นตั้งสติจัดทรงผมให้เข้าที่ แล้วค่อยออกมาด้านนอกยังห้องโถง
" สวัสดีค่ะป้าเว่ย" เป็นแม่เฒ่าเว่ยนี่เองที่มาเยี่ยม
" หนูเล่อเยียนเป็นอย่างไรบ้างลูก เมื่อวานพอฝนตกป้าก็รีบเข้าบ้านเลยไม่ทันรู้ข่าวพอรู้วันนี้เลยรีบมาดู" แม่เฒ่าเว่ยลุกขึ้นไปจับมือหลี่เล่อเยียนให้มานั่งข้างๆ เพื่อที่นางจะได้ถามไถ่ได้สะดวก
" อ่อจริงสิ ป้าต้มสมุนไพรแก้ไข้หวัดมาให้แถมมีสรรพคุณบำรุงเลือดแล้วก็ผิวพรรณด้วยนะ " แม่เฒ่าเว่ยกล่าวยิ้มๆ แสดงออกชัดเจนว่าถูกใจหลี่เล่อเยียนคนนี้มากแค่ไหน
" ขอบคุณคุณป้ามากนะคะ " เล่อเยียนซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากในความเอ็นดูที่แม่เฒ่าเว่ย มอบให้
" ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ คนกันเองทั้งนั้น ขาดเหลืออะไรก็บอกป้าได้นะจ๊ะหนูหมี่เมี่ยน หนูยวี่ไท่ " แม่เฒ่าเว่ยพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทั้งเอ็นดูและสงสารคนจากบ้านมาไกล
ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียวแต่ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล เธอเลี้ยงลูกมาด้วยความยากลำบาก ทำให้ลูกๆ ของเธอกตัญญูและรู้จักการใช้ชีวิต ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงเลยจริง ๆ
"จริงสิ มารบกวนเวลาพักผ่อนนานแล้ว ถ้าอย่างนั้นป้าขอตัวก่อนนะจ๊ะ อ้อๆ ไม่ต้องไปส่งป้าหรอกตามสบายๆ" แม่เฒ่าเว่ยไปแล้ว เหลือเพียงสามสาวที่นั่งมองหน้ากัน
" เธอรอเดี๋ยวนะเล่อเยียนฉันไปตักข้าวต้มมาให้" เหอหมี่เมี่ยนรีบเดินไปยังในครัว
" ทำไมหมี่เมียนถึงดูซึมๆ หรือจะไม่สบายติดไข้จากฉันรึเปล่า " หลี่เล่อเยียนถามหม่ายวี่ไท่พร้อมกับแสดงสีหน้าครุ่นคิด
"น่าจะนอนน้อยน่ะ เลยไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่ " จะบอกได้อย่างไรเล่าะว่าหล่อนกำลังเศร้าเรื่องเลขาที่แอบชอบ แต่เขาดันมาชอบเพื่อนหล่อนเองซะนี่
"อย่างนั้นหรือ จริง ๆ แล้วฉันดีขึ้นมากแล้วล่ะ ถ้าเช่นนั้นเย็นนี้ฉันจะทำอาหารเลี้ยงขอบคุณพวกเธอดีกว่า " หลี่เล่อเยียนเริ่มคิดเมนูในหัว ซุปไข่ช่างเหมาะกับอากาศในช่วงนี้จริง ๆ
ตกเย็นมาหลี่เล่อเยียนทำตามที่รับปากกับหม่ายวี่ไท่ เธอลงมือเตรียมวัตถุดิบเองโดยมีสองสาวเป็นลูกมือ เธอนำไข่ออกมาจากในห้อง งานนี้เธอตั้งใจทำในปริมาณที่มากหน่อย จะทำเผื่อฟ่านเหมยเหมยด้วย สิ่งที่ตอบแทนความมีน้ำใจสำหรับเหมยเหมยแล้วนั้นของกินดีที่สุด
เล่อเยียนให้หม่ายวี่ไท่ไปเก็บต้นหอม มะเขือเทศรวมทั้งขิงในสวนหลังบ้านที่พวกเธอปลูกเอาไว้ เมนูวันนี้เธอจะทำซุปไข่ ฟานเฉียเฉ่าตั้น (ไข่ผัดมะเขือเทศ) และไข่น้ำ
เริ่มจากตอกไข่ 4 ฟองใส่ชาม เติมเกลือลงไปนิดหน่อยตีให้เข้ากัน ตั้งกระทะใส่น้ำมัน ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะตกใจว่าหลี่เล่อเยียนมีน้ำมันได้อย่างไร แต่พอนึกขึ้นได้ว่าเธอไปตลาดมืดมาก็พอเดาได้ เมื่อน้ำมันเริ่มร้อนจากนั้นเล่อเยียนใส่ไข่ลงไป เอาตะหลิวกวน ๆ ยี ๆ ให้สุกพอประมาณแล้วก็ตักขึ้นพักไว้
เธอใช้กระทะใบเดิมใส่น้ำมันลงไป พอร้อนใส่โคนต้นหอมลงไปผัดจนส่งกลิ่นหอมฟุ้ง แล้วจึงใส่มะเขือเทศตามลงไปผัด เติมน้ำนิดหน่อย ผัดจนมะเขือเทศสุกใส่เกลือลงไปปรุงรส โรยน้ำตาลลงไปปลายนิ้วหยิบ ทำให้รสชาติกลมกล่อม เล่อเยียนเทไข่ที่พักไว้ใส่ลงไปในกระทะผัดให้เข้ากัน โรยต้นหอมแล้วจึงตักใส่จาน
ทางด้านลูกมือที่คอยช่วยหยิบจับ ต่างพากันแอบลอบกลืนน้ำลาย เพราะมันช่างส่งกลิ่นหอมเหลือเกิน อีกทั้งยังตะลึงกับฝีมือการทำอาหารของเล่อเยียน หล่อนทำได้อย่างเป็นธรรมชาติมาก แค่เพียงไม่นานกับข้าว 3 อย่างก็เสร็จอยู่ตรงหน้า
Latest chapter
เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข 42
ใกล้ถึงกำหนดส่งขนมตามที่นัดกันเอาไว้แล้ว ทั้งสามคนเริ่มตามแผนการคือ เล่อเยียนแกล้งป่วยขอลางาน หมี่เมี่ยนขอลาด้วยให้เหตุผลว่าไม่มีคนดูแลเล่อเยียน ส่วนหม่ายวี่ไท่ลากเหมยเหมยและฮุ่ยหลินออกจากบ้านพักตั้งแต่เช้า ก่อนที่เสียงระฆังจะเตือนให้ลงพื้นที่ด้วยซ้ำจากนั้นเล่อเยียนเริ่มขนอุปกรณ์ รวมถึงวัตถุดิบออกมาจากห้อง พร้อมทั้งบอกหมี่เมี่ยนว่าซื้อมาตั้งแต่ติดเกวียนของลุงในหมู่บ้านเข้าเมือง หมี่เมี่ยนถามเล่อเยียนว่าไม่กลัวเธอจะขโมยสูตรไปทำขายบ้างหรือ" ถ้าเธออยากทำขายฉันก็ไม่ขัดหรอก ขอแค่อย่าแย่งลูกค้ากันก็พอ " แต่ความจริงแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ หมี่เมี่ยนจะทำขายได้ เพราะทุกอย่างต้องใช้เงินลงทุน อาศัยเพียงแค่สูตรอย่างเดียวไม่มีทางเป็นไปได้ทั้งสองช่วยกันอย่างขยันขันแข็ง กลิ่นของขนมโก๋ช่างหอมยั่วยวนเหลือเกิน กลิ่นมันหอมไปทั่วบริเวณบ้าน เพราะพวกเธอทำในปริมาณที่มาก วันแรกผ่านไปด้วยดีทั้งสองคนช่วยกันทำจัดขนมใส่กล่องเวลาในการทำขนมแต่ละครั้งใช้เวลานึ่งประมาณ 45 นาที นึ่งครั้งหนึ่งได้ประมาณครั้งละ 6 ชิ้น เมื่อนับแล้ววันนี้ทำขนมได้ทั้งหมด 50 กล่อง เป็นแบบนี้ทำไม่ทันแน่นอนเพราะเธอทำได้แค่เฉพาะกลางวันเพ
เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข 40
เมื่อจัดการทุกอย่างที่บ้านหลี่เรียบร้อยแล้ว หยางหมิงเฉิงก็ต้องเข้ากรมแลกวันหยุดกับเพื่อน เพื่อที่จะเดินทางไปหาหลี่เล่อเยียนอีกครั้ง ครั้งนี้เขามั่นใจเต็มสิบส่วน ว่าคนที่เจอที่ร้านบะหมี่คือเธอแน่นอน แต่อาจจะต้องสืบอีกทีว่าเธออยู่ที่หมู่บ้านไหนเขาได้เรียนรู้แล้วว่าการที่เขาเงียบไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาทุกอย่าง อย่างน้อยที่สุดตอนนี้พ่อของเล่อเยียนก็เข้าใจลูกสาวแล้ว และเสียใจกับการตัดสินใจที่ผิดพลาดในครั้งนี้ หลี่ฮ่าวตูอาสาจะเป็นคนไปแทนเล่อเยียน แล้วให้น้องสาวของเขากลับมามีชีวิตที่ดี ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลยว่าจะทำได้ส่วนสองแม่ลูกหนูนั้นก็ถูกคาดโทษ เพราะการกระทำของคนเป็นแม่ เธอสารภาพว่าแผนการทุกอย่าง เธอนั้นลงมือทำเองคนเดียว ลูกสาวอย่างหรูฟางเซียนนั้นไม่รู้เห็นเรื่องนี้กับเธอด้วยกล่าวตามที่แม่เลี้ยงหรูรับสารภาพ ว่าเธอทำเรื่องน่าอายในงานเลี้ยงฉลองตำแหน่งใหม่ของ หยางหมิงเฉิงและซุยเถาหยวน ทั้งสองมาเลี้ยงฉลองที่บ้านของตระกูลหลี่ เพราะมีข่าวแว่วมาว่าทางการจะเกณฑ์พวกนักศึกษาจบใหม่ หรือที่กำลังเรียนอยู่นั้นไปเข้าค่ายชนบทห่างไกล เพื่อทำงานแลกแต้มค่าแรงว่ากันตามตรงคือคนที่เหมาะสมที่สุดคงหนีไม่พ้นหลี่
เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข 38
" อืม ฉันจะไปคุยกับคุณลุงเอง " หยางหมิงเฉิงคิดตำหนิตัวเองที่ไม่ยอมทำอะไรให้ชัดเจน ปล่อยให้เรื่องราวเลวร้ายจนทำลายชีวิตของหญิงสาวคนหนึ่งรอจนเวลาพลบค่ำ หลี่ฉินผู้เป็นพ่อของหลี่เล่อเยียนก็กลับมาถึงบ้าน ทันทีที่เขาเจอกับหยางหมิงเฉิงก็ตกใจไม่น้อยเพราะระหว่างเขาและหมิงเฉิงนั้นมีสัญญาใจกันอยู่ แต่จะให้เขาทำเช่นไรได้ล่ะ เพราะลูกสาวของตนเป็นคนไม่ดีเอง เขาผู้เป็นคนกลางจึงต้องให้ความยุติธรรมที่สุด" สวัสดีครับคุณลุง ไม่เจอกันนานสบายดีนะครับ " หยางหมิงเฉิงเป็นฝ่ายกล่าวทักทายผู้ใหญ่ก่อน พ่อของเล่อเยียนดูผอมลงเล็กน้อยเหมือนคนที่พักผ่อนไม่เพียงพอ" นั่งสิ กลับมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ " หลี่ฉินตั้งสติได้ก็เริ่มบทสนทนา ท่าทางสุขุมของเขาที่ต้องทำงานพบปะผู้คนมากมาย พอจะช่วยลดอาการประหม่า เวลาที่เจอกับผู้ชายตรงหน้าเขาได้ รังสีของชายชาติทหารมันแผ่ออกมาโดยที่หยางหมิงเฉิงนั้นไม่ต้องทำอะไรเพียงแค่นั่งเฉยๆ ก็ดูน่าเกรงขาม" ครับ พึ่งมาถึงเมื่อคืนผมเห็นว่าดึกแล้วน่ะครับเลยไม่ได้มาหาคุณลุงก่อน " หลี่ฉินพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะถอนหายใจแล้วเข้าเรื่อง" เธอไปแล้วล่ะ ฉันขอโทษที่ทำตามสัญญาไม่ได้ " หลี่ฉินเอามือประสานกั
เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข 37
กล่าวถึงนายทหารหนุ่มที่ร้อนใจขออนุญาตผู้บังคับบัญชา มุ่งหน้ากลับสู่เมืองหลวงก่อนกำหนดเดิม โดยรายงานว่ามีเหตุจำเป็นสำคัญ นายทหารยศใหญ่เดิมทีชอบในฝีมือและผลงานของเขา อีกทั้งยังหมายตาให้เป็นว่าที่ลูกเขย จึงพยายามที่จะสนับสนุนเต็มที่ ครั้งนี้จึงไม่มีปัญหาในการขอลากิจด่วน อีกอย่างภารกิจก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ไม่มีอะไรน่ากังวลหยางหมิงเฉิงเดินทางโดยรถไฟ ถึงแม้ว่าการเดินทางจะยากลำบากไปบ้าง แต่เพื่อให้หายขับข้องใจถึงอย่างไรเขาต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในเมืองชนบทเขาพยายามตามหาเธอจนทั่วทุกที่ที่เขาคิดว่าเธอจะไป แม้กระทั่งในค่ายชนบทของเหล่าปัญญาชน เขาไม่แน่ใจว่าเธอจะอยู่ในค่ายนั้นหรือไม่ เพราะคิดว่าครอบครัวของเธออย่างไรก็คงไม่ปล่อยให้มาเป็นแน่เธอมีพี่ชายที่ทั้งรักและหวงแหนเธอดั่งแก้วตาดวงใจขนาดนั้น เขาจะทนให้เธอมาลำบากได้อย่างไรกัน แต่เขาคิดไม่ตกสำหรับผู้หญิงที่เจอที่ร้านบะหมี่ ทำไมเขาถึงไม่เดินไปหาเธอให้รู้เรื่องกันนะ ไม่อย่างนั้นตอนนี้คงไม่ต้องมานั่งร้อนใจ เพราะเป็นห่วงเช่นนี้ระยะเวลา 3 วัน 3 คืน ที่เขานั้นเดินทางมา ในที่สุดก็ถึงปักกิ่ง แต่ขอบอกว่าเวลานี้นั้น ปักกิ่งไม่น่าอยู่เลยสักนิด ม
เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข 36
อี้หยางที่นั่งนิ่งๆ ตักข้าวกินไปด้วยพร้อมกับสังเกตเล่อเยียนไปด้วย เขารู้สึกสงสารเธอจับใจ นี่มันแร้งลงโต๊ะกินข้าวหรืออย่างไรกัน ทำไมถึงเป็นกันได้เพียงนี้ ไม่เว้นแม้แต่คนในครอบครัวของเขา นี่พวกเขาอดอยากกันมากถึงเพียงนี้เชียวหรือแม่เฒ่าเว่ยเก็บอาการโมโหไว้ในใจ ลำพังพวกบรรดาลูกสะใภ้หล่อนจัดการสั่งสอนทีหลังได้ แต่แม่หนูฟ่านเหมยเหมยนี่อะไรกัน หล่อนเป็นหมูมาเกิดหรืออย่างไร ทำไมถึงได้กินมูมมามเสียงดังเพียงนี้ ทั้งยังกินแต่จานเนื้อ ไม่สนใจใครเลยด้วยซ้ำ หนูเล่อเยียนรึหล่อนหยิบแต่จานผัก อาหารที่หล่อนนำมาเธอยังไม่เห็นว่าที่ลูกสะใภ้แตะมันเลยแม้แต่น้อย"นี่พวกเธอไปอดอยากจากที่ไหนมากัน ไม่อายแขกของฉันกับอี้หยางบ้างเลยหรืออย่างไร " สุดท้ายแม่เฒ่าเว่ยก็ทนไม่ไหว จำต้องแสดงด้านโหดออกมาให้เล่อเยียนเห็น" เหลือไว้ให้คนอื่นเขากินบ้าง อาหารในปากก็เคี้ยวให้หมดเสีย ก่อนที่มันจะติดคอเพราะยัดไม่เลือก" แม่เฒ่าเว่ยโมโหจนตัวสั่น อีกทั้งเธอยังว่ากระทบฟ่านเหมยเหมยอีกด้วย ถึงแม้ว่าจะไม่กล้าว่าต่อหน้าก็ตาม" ไม่เป็นไรค่ะ ทุกคนกินกันเลยค่ะ ฉันไม่ค่อยชอบเนื้อเท่าไหร่ " หลี่เล่อเยียนตอบออกมายิ้มแบบฝืนๆ ใจจริงเธออยากจะบอ
เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข 35
เมื่อไปถึงบ้านเว่ย แม่เฒ่าเว่ยก็ออกมารอต้อนรับอยู่ที่หน้าบ้านแล้ว วันนี้เธอจะต้องได้กินข้าวร่วมโต๊ะกับว่าที่ลูกสะใภ้คนนี้ให้ได้เธอให้ลูกสะใภ้ทั้งสองเตรียมอาหารเนื้อชุดใหญ่ เพราะลูกชายเธอเป็นคนซื้อเนื้อมาเอง ถึงแม้ว่าเว่ยอี้หยางจะยังไม่แยกบ้าน แต่เขาก็พอมีเงินเก็บส่วนตัวบ้าง ไม่ได้ส่งให้แม่ไปจนหมดเผื่อกรณีฉุกเฉินจะได้ไม่ลำบากเมื่อทั้งสามคนไปถึง อาหารก็ขึ้นโต๊ะพร้อมกินได้แล้วสมาชิกบ้านเว่ยมีทั้งหมด 10 คน ผู้ใหญ่ 7 คน เมื่อหลี่เล่อเยียนและฟ่านเหมยเหมยมาร่วมกินด้วย เด็ก ๆ จึงแยกโต๊ะ รวมถึงลูกสาวคนเล็กคนเดียวของบ้านเว่ยด้วย แม้ว่าเธอจะมีอายุเท่ากับเล่อเยียนก็ตาม" กับข้าววันนี้พี่เขาซื้อมาจากในเมือง หนูเล่อเยียนกินให้อร่อยนะจ๊ะ""จริงสิแล้วนี่ใครกันหรือ ป้าเหมือนจะเคยเห็นหน้า แต่ไม่รู้จักชื่อเพื่อนของหนูเล่อเยียนเองหรอกหรือจ๊ะ" แม่เฒ่าเว่ยว่าจะถามตั้งแต่เข้ามาในบ้าน แต่ก็มัวลืมรีบพาเล่อเยียนไปนั่งที่โต๊ะอาหาร กลัวว่าหล่อนจะลุกวิ่งหนีไปอีกเหมือนกับครั้งที่ผ่านมา"หนูชื่อฟ่านเหมยเหมย เป็นเพื่อนของเล่อเยียนค่ะคุณป้า เอ่อ..พอดีหนูมาเป็นเพื่อนเธอน่ะค่ะ ให้เล่อเยียนมาคนเดียวเห็นจะดูไม่เหมาะสัก
You may also like
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ27.0K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย19.4K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น17.6K viewsองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้131.5K viewsอูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต!
ซาชิกิวาราชิ523 viewsท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่
ฉู่เฉียว3.4K viewsพระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน
ฟู่จินเฟย7.9K viewsตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี
รอรีวัน74 views
