 INICIAR SESIÓN
INICIAR SESIÓN“ชิท!” เสียงสบถจากด้านหลังดังขึ้นเรียกสติของฉันที่กำลังคุยกับตัวเองอยู่ ฉันเงยหน้ามองกระจกหลังก็เห็นว่าเขามีสีหน้าที่หงุดหงิด แล้วไหนจะยังหันไปมองข้างหลังเป็นระยะอีกด้วย
ฉันจึงมองดูทางด้านหลังบ้าง ก็เห็นเป็นรถเก๋งสีดำสองคันกำลังขับตามหลังรถแท็กซี่ของฉันอยู่ แต่ฉันก็เห็นเป็นแค่รถธรรมดานะ ทำไมเขาต้องโมโหด้วยละเนี่ย คนอะไรโมโหง่ายชะมัด
“เดี๋ยว ๆ นี่คุณจะทำอะไรคะ?” อยู่ดี ๆ เขาก็ปีนขึ้นมานั่งข้าง ๆ ฉันแทน ฉันตกใจมากที่เขาเล่นปีนข้ามมาทั้งที่รถกำลังขับอยู่ นี่เขาคิดว่าตัวเองเป็นเด็กหรือไง
“ค่าเสียหายหลังจากนี้ เดี๋ยวกูจ่ายให้” ฉันมองเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจ แต่มองได้ไม่นานเพราะต้องหันกลับไปมองบนท้องถนนต่อ
“หมายความว่าไงคะ? ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูด” เขาไม่ตอบอะไรกลับมา แต่เหมือนกับว่าเขาล้วงบางอย่างออกมาจากใต้เสื้อแทน พอฉันก้มลงไปดูก็ถึงกับตัวสั่นไม่มีสมาธิในการขับรถทันที ไม่ให้ฉันกลัวได้ไงก็ตอนนี้เขากำลังถือปืนอยู่นะสิ!
อย่าบอกนะว่าเขาจะมาปล้นฉัน อะไรกันเนี่ย ฉันเพิ่งได้เขาเป็นลูกค้าคนแรกของวันเลยนะ เงินก็ยังไม่ได้ ไหนจะได้โจรมาแทนอีก ซวย!
ปัง ปัง ปัง!
“กรี๊ด!” ฉันยังไม่ทันได้คำตอบอะไรจากเขาเสียงปืนก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง อ่าว! อะไรเนี่ย ตอนนี้เหมือนกับว่ารถเก๋งสองคันมันกำลังกระหน่ำยิงมาทางรถฉันแบบไม่ลังเลเลย
“ขับไปอย่าหยุด!” ไม่บอกก็รู้ไหมล่ะ ใครมันจะไปหยุดได้ละเนี่ย ฉันก้มตัวขับรถอย่างยากลำบากทันที กลัวก็กลัว โอ๊ยรถฉันเสียหายหลายแสนแล้ว
ส่วนเขาเองก็ยิงสวนกลับเช่นกัน นอกจากฉันจะกลัวกระสุนจากรถด้านหลังแล้วฉันก็ต้องมากลัวคนข้าง ๆ อีกด้วย เอ๋...ว่าแต่คนละพวกกันงั้นเหรอ แบบว่าเขาก็จะปล้นฉัน ส่วนรถด้านหลังก็จะปล้นฉันงี้เหรอ? ถ้าใช่นี่ฉันแม่งโคตรซวยเลย TT^TT
“แม่งเอ๊ย! กระสุนมาเสือกหมดอีก มึงมีปืนไหม?” เอาจริงดิ! นี่เขาถามคนขับรถแท็กซี่อย่างฉันเนี่ยนะ คนขับรถหาเช้ากินค่ำแบบฉันจะมานั่งพกปืนทำซากอะไรละเนี่ย
“จะบ้าเหรอ ฉันจะมีได้ไง แล้วนี่มันเรื่องอะไรกันคุณ ทำไมถึงมีคนมาไล่ตามยิงแบบนี้ รถฉันเสียหายหมดแล้วนะ” ที่จริงฉันเป็นพวกพูดน้อยนะ ยิ่งกับคนไม่รู้จักคือแบบไม่พูดเลย แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะต้องมานั่งเงียบแล้ว เขาเป็นใครกันแน่!!

สองเดือนผ่านไป... “ปวดหลังชะมัด” นานะเดินมาหย่อนตัวนั่งลงข้าง ๆ ฉันพลางใช้มือกดไปที่หลังของตัวเองไปด้วย ตอนนี้ฉันกำลังนั่งแกะถั่วกินอยู่พลางดูรายการญี่ปุ่นไปด้วยฉันพอจะฟังออกบ้างแล้วเพราะเทนชิส่งไปเรียนนั่นแหละ ต้องขอบคุณเขาเป็นอย่างสูงเลย“เป็นไรอะนานะ” ฉันใช้มือแกะถั่วไปพลางถามเธอไป“ประจำเดือนมานะสิ เบื่อชะมัดเลยที่ต้องมาปวดหลังเนี่ย” ฉันพยักหน้าตอบไป มันแล้วแต่คนสินะ บางคนก็ปวดท้อง บางคนก็ปวดหลัง“แล้วเวลาบุญประจำเดือนมาปวดหลังหรือปวดท้องอะ” ฉันนั่งนึกสักพักว่าตัวเองปวดหลังหรือปวดท้อง เพราะประจำเดือนฉันไม่ได้มาสักพักแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่เดี๋ยวก็คงมาเองแหละ“จำไม่ได้อะ”“หมายความว่าไง?” นานะเลิกสนใจทีวีตรงหน้าแล้วหันมาจ้องฉันแทน อะไรของเธอหว่า“ก็ประจำเดือนฉันยังไม่มาเลยอะ”“ฮะ! ไม่มาตั้งแต่ตอนไหน??” ทำไมนานะต้องเสียงดังด้วยเนี่ยฉันตกอกตกใจหมด เกือบจะทำถ้วยใส่ถั่วหล่นแล้ว“อืม...ก็ประมาณน่าจะตั้งแต่ที่กลับมาญี่ปุ่นอะ” ฉันทำท่านึก ๆ จำได้ราง ๆ ว่าน่าจะตั้งแต่ที่กลับมาญี่ปุ่นนั่นแหละที่ประจำเดือนฉันหายไปเลย“แสดงว่าประจำเดือนไม่มาเกือบสองเดือนแล้วนะสิ!!!” นานะย
“ทำอะไรเนี่ย” ทำดีได้ไม่นานเขาก็เริ่มจะออกลายละ ดูสิมาแกะกระดุมฉันเฉยเลย “เอ้า ก็เช็ดตัวก็ต้องเช็ดให้ทั่ว ๆ สิ” ดูสายตาเจ้าเล่ห์ของเขาสิ คิดว่าฉันเชื่อหรือไง “เอามาเดี๋ยวบุญทำเอง” ฉันแบมือออกไปหมายจะขอผ้าเปียกจากเขา แต่คนตรงหน้ากลับนั่งนิ่งแทน “ไม่ได้ เฮียจะให้คนไม่สบายทำเองได้ไง อย่ามาเล่นตัวน่าเฮียเห็นมาหมดละนะ โอ๊ย!” ฉันจัดการตีเขาไปแรง ๆ เมื่อคนตรงหน้าพูดไม่เข้าหู ถึงแม้ตรงนี้เราจะอยู่กันแค่สองคนก็เถอะ “ดูพูดจาเข้า” เขาเงียบไปพร้อมกับเก็บของที่อยู่ในมือออกไปหมด ฉันเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วละสิ “กล้าตีเฮียแบบนี้คิดดีแล้วใช่ไหม หืม?” น้ำเสียงเขาไม่ได้ดูน่ากลัวเลยสักนิด แต่กลับกลายเป็นน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ซะมากกว่า ดูแววตาเขาสิ ไหนจะมุมปากที่ยกขึ้นนั่นอีก เขาเริ่มขยับเข้ามาหาฉันใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ท่าไม่ดีแล้วสิ “หาววว ง่วงจัง งั้นบุญนอนต่อแป๊บนะ” “คิดจะหนีความผิดเหรอ” “เห้ยยย เฮียทำไรเนี่ย!” ฉันกำลังจะเอนตัวลงนอนก็ต้องตกใจเมื่อเทนชิดันมาอุ้มฉันให้มานั่งตักเขาแทน “ทำโทษเด็กนิสั
ตอนพิเศษ ๓ NC+++สนามบิน ณ ประเทศไทยบุญ Talk “บุญไม่สบายหรือเปล่า?” เสียงพี่ลินาเอ่ยถามฉันขณะที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ ตอนนี้ฉันอยู่ในสนามบินรอเวลาเพื่อจะกลับญี่ปุ่น พี่ลินาและคนอื่น ๆ จึงมานั่งรอเป็นเพื่อนฉันเพราะเหล่าหนุ่ม ๆ ยังคงต้องคุยงานกันอยู่อีกห้องหนึ่งพอดี ขนาดจะกลับอยู่แล้วเทนชิก็คงยังทำงานไม่เลิก เห็นว่ามีโปรเจกต์อะไรสักอย่างกับพวกพี่ดีไวน์ด้วย “นั้นสิ ตัวก็ร้อน ๆ นะ” สร้อยเอามือขึ้นมาอังที่หน้าผากของฉันพลางพยักหน้าเห็นด้วยกับพี่ลินา “งั้นเดี๋ยวเทียนไปซื้อยาให้นะ” ฉันกำลังจะปฏิเสธแต่ก็ไม่ทัน เมื่ออีกฝ่ายพูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปอย่างไวเลย เกรงใจจัง ฉันพอรู้ตัวตั้งแต่เช้าแล้วล่ะว่าตัวเองน่าจะไม่สบาย ฉันรู้สึกมึนหัวแล้วก็ปวดหัวทันทีที่ตื่นเลยเมื่อคืนฉันต้องดื่มเยอะไปแน่ ๆ แล้วไหนจะ...เรื่องที่เทนชิทำกับฉันอีก ฉันจำได้หมดและก็รู้สึกอายมาก เพราะฉันดันเป็นฝ่ายรุกเขาซะเองนี่สิ โอ๊ยอยากจะกรี๊ดมาก -,.-“บุญโอเคไหมเนี่ย ทำไมหน้าแดงมากขนาดนั้น” สร้อยพูดด้วยเสียงตกใจที่อยู่ดี ๆ หน้าฉันก็แดงขึ้นมา ไม่ใช่เพราะอาการปวดหัวกำเริบหรอก แต่เพราะฉันดันไปคิดถึงเ
ผมประคองเธอให้เดินไปล้างหน้าล้างตา ล้างคราบต่าง ๆ ออกอย่างไม่รังเกียจ ส่วนเธอได้แต่มองการกระทำของผมด้วยสายตาปรือ ๆ จะหลับแหล่ไม่หลับแหล่“ปะ กลับ” ผมฉุดแขนของเธอหมายจะให้เดินตามผมไปที่รถ แต่ก็ต้องหยุดชะงักซะก่อนเมื่อคนข้างหลังผมเกร็งตัวไว้ ผมมองเธออย่างต้องการคำตอบ อะไรของเธอวะ“บุญจะพาเฮียไปไหน” เธอลากผมเข้ามาในสุดของห้องน้ำ มันเป็นมุมมืดที่ลับตาคนนิดหน่อย ผมก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเองหรอกนะ บางทีเธออาจจะพาผมมาทำมิดีมิร้ายเปล่าวะเธอผลักผมเข้าไปในห้องน้ำข้าง ๆ (แม้! ทีงี้อ่อนแอจังนะอิพี่!!!) พร้อมกับลงกลอนประตูเรียบร้อยโดยที่ผมไม่ขัดขืนเลยแม้แต่น้อย ^o^“จะทำไร?” ถามไปงั้นแหละ ทั้งทีรู้อยู่แล้ว เมียผมนี่แม่งเวลาเมาแล้วเร่าร้อนจริง ๆ รู้งี้ผมมอมยัยนี่บ่อย ๆ ดีกว่า“อยากทำลูก” เธอค่อย ๆ ดันให้ผมนั่งลงที่ชักโครกข้างหลัง ตามด้วยเธอที่เดินเข้ามานั่งบนตักของผมพร้อมกับทำสายตายั่ว ๆ ส่งมาให้ผม อยากได้ลูกผมก็จัดให้“อือ” ผมใช้มือดันหัวเธอให้ก้มลงมาประกบปากลงบนริมฝีปากของผม จากการจูบที่แสนหวานก็ค่อย ๆ เร่าร้อนขึ้นตามระดับอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงปรี๊ด“อะ อ๊า แน่น” เธอครางเสียงกระเส่าเมื่อผมดันนิ้วของ
ตอนพิเศษ ๒ NC+++ผับหรูย่านใจกลางเมืองเทนชิ Talk “ฝีมือมึงตกแล้วเหรอวะไอ้เทนชิ” เสียงเยาะเย้ยของไอ้เคียร์เอ่ยขึ้น ผมมองมันด้วยสายตาโมโหนิดหน่อย ไอ้นี่ได้ทีขยี้ผมใหญ่ ก่อนหน้านี้พวกมันก็มาเชียร์ผมแข่งไง เลยมาเยาะเย้ยผมได้แต่ก็อาจจะจริงอย่างที่ไอ้เคียร์พูดก็ได้ เพราะผมมีเวลาให้ซ้อมไม่เท่าไหร่เองหลังจากที่วางมือไปหลายปี แล้วตอนนี้ก็มีเด็กรุ่นใหม่เก่ง ๆ เยอะมาก มันเลยทำให้ผมได้ที่สองมาครองแทน โดยที่หนึ่งเป็นเด็กวัยรุ่นที่ผมคาดว่าน่าจะเป็นม้ามืดเลย ถือว่าเก่งจนผมยอมรับเลยล่ะหลังจากที่การแข่งขันจบลงพวกผมก็พากันมาสังสรรค์ที่ผับของตัวเอง โดยตอนนี้มีไอ้พวกสามตัวนี้เป็นคนคอยดูแลอยู่ เพราะผมอยู่แต่ที่ญี่ปุ่นยังไงล่ะ“เย้! บุญแพ้แล้วกินเลย เพียว ๆ ด้วย ห้ามผสม!” เสียงน้องสร้อยดังขึ้นเรียกความสนใจให้ผมและเพื่อน ๆ ไม่น้อย ดูเหมือนพวกเธอจะเล่นเกมอะไรสักอย่างกันอยู่นะพวกผมกับพวกน้องสร้อยเรานั่งกันคนละโต๊ะแต่ไม่ได้ห่างกันมากเท่าไหร่ สงสัยคงจะเล่นอะไรแผลง ๆ กันอยู่แน่ ๆ ยิ่งมีน้องสร้อยเมียของไอ้เคียร์ยิ่งแล้วใหญ่เลย รายนั้นชอบพาเมียผมทำอะไรแปลก ๆ อยู่เรื่อย เหมือนอย่างตอนนี้เนี่ยยัยใบ้
น้องสาวของฉัน ส่งผลให้ฉันถึงกับยืนไม่ไหว ไหนจะมือที่บีบหน้าอกฉัน ไหนจะมืออีกข้างที่เขากำลังเล่นกับน้องสาวฉันอยู่ ทุกสัมผัสของเขามันกำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้าแล้ว“พะ...พอก่อน เดี๋ยวมีคนมาเห็น” ก็เขาเล่นมาทำแบบนี้ข้างนอก ถ้าเกิดมีใครมาเห็นฉันได้ซวยถูกหาว่ามาเล่นหนังสดกลางป่าแน่ ๆ“สัญญาจะรีบทำ”ปัก! “โอ๊ย!” ยังไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจเขาก็ดันเจ้าลูกชายตัวอวบเข้ามาซะแล้ว มันทั้งจุกทั้งเจ็บ เขาแช่มันไว้อย่างนั้น ส่วนฉันก็ได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองไม่ให้ส่งเสียงน่าอายออกไป ถ้าเกิดมีใครมาได้ยินต้องซวยมากแน่ ๆ “ถ้ารู้ว่าทำข้างนอกแล้วจะตอดหนักขนาดนี้ รอบหน้าเรามาจัดกันข้างนอกเหมือนอย่างวันนี้อีกดีไหม หืม” ฉันไม่สนใจคำพูดน่าอายของเขา เพราะตอนนี้เหมือนฉันกำลังจะหมดแรงเลย ฉันใช้แขนค้ำยันไปกับหลังคารถ หน้าก็ซุกลงไปบนหลังคา เพื่อข่มเสียงน่าอายของตัวเองที่กำลังจะเปล่งออกมาเมื่อเขาเริ่มขยับเอว “อ๊ะ อือ บะ...เบา จะกลั้นเสียงไม่อยู่แล้วเฮีย” เขาเล่นกระแทกกระทั้นเข้ามาแรงมากจนฉันได้ยินเสียงตรงนั้นกระทบกัน ฉันถึงกับต้องใช้มือยันกับขอบกระจกรถเพื่อให้ไม่ให้หน้าอกตัวเองชนเข้








