บทที่ 7/2

สนามแข่งรถ T.CarSpeed

            ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงสถานที่ที่ลูกรักของฉันอยู่ ตอนอยู่ภายในรถฉันเห็นแล้วล่ะว่าลูกรักของฉันกำลังโดนเหล่าชายหนุ่มช่างยนต์ตรวเช็กสภาพรถอยู่

            ดีเลย คืนนี้แม่จะพาหนูออกไปหาเงินนะลูก แม่ขอแบบปัง ๆ เลยนะ เนื่องจากว่าตอนนี้เพิ่งจะหนึ่งทุ่มเอง ฉันเลยไม่รีบอะไรมากนัก เพราะว่าทุกครั้งที่ฉันจะออกไปขับแท็กซี่ฉันมักจะออกตอนเที่ยงคืนไม่ก็ห้าทุ่มเป็นอย่างต่ำ มันเป็นเวลาที่คนเขาเที่ยวกลางคืนกันเยอะยังไงล่ะ

            ฉันก็แค่ขับไปจอดแล้วนั่งรอแอปพลิเคชันเรียกใช้แท็กซี่เด้งก็พอแล้ว หลังจากที่ฉันลองผิดลองถูกอยู่นานในการทดลองขับ ทั้งเช้า บ่าย และดึก ก็ได้ค้นพบว่าการขับกะดึกลูกค้าเรียกเยอะกว่ากะเช้าบ่ายอีก ฉันเลยมาขับตอนดึกแทน ส่วนนอกนั้นก็นอนเอาแรง =_=’

            “เฮียผมเช็กละ ไม่มีปัญหาอะไร” ฉันเดินตามหลังเขามาเงียบ ๆ พอมาถึงตรงที่พวกช่างยืนอยู่ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งรายงานเกี่ยวกับรถที่พวกเขากำลังตรวจอยู่ขึ้นมา

            จะว่าไปแล้วที่นี่มีพนักงานน้อยมากเลยนะ แถมยังมีรถที่รอซ่อมอยู่เยอะมาก ๆ เลยล่ะ นอกจากจะเป็นสนามแข่งแล้วก็ยังรับซ่อมอีก ครบจบแบบวันสตอบเซอร์วิสเลยอะ

            ก็อย่างว่า ที่นี่ถูกสร้างโดยเจ้าของแชมป์แข่งรถหลายสมัยแบบนั้น ไม่ดังไม่เป็นที่รู้จักก็บ้าแล้ว ขนาดฉันคิดว่าตัวเองมาบ่อยแล้วนะที่นี่ แต่ยังไม่เคยเห็นเจ้าของเลย สงสัยนั่งทำงานแต่ห้องแอร์ล่ะสิท่า แล้วก็คงงกน่าดูถึงได้จ้างพนักงานน้อยมากแบบนี้

            ฉันชื่นชมความสามารถของเขานะ ฉันเคยเห็นข่าวของเขาผ่านคลิปในโซเชียล ที่เป็นไวรอลมาแรงของหนุ่มนักซิ่งตีนผี แต่ช่วงที่ฉันเห็นก็หลายปีมาแล้ว น่าจะเป็นช่วงที่เขาเพิ่งได้แชมป์ใหม่ ๆ ละมั้ง

            ฉันก็ไม่ได้ติดตามอะไรนะ ก็เลยเลื่อนดูอย่างอื่นไปเรื่อย ๆ ตามประสาคนนั่งรอลูกค้ากดเรียกอะ

            ก็เพิ่งจะมารู้ทีหลังจากลูกค้าที่มาใช้บริการเรียกแท็กซี่ของฉันนี่แหละ ก็เลยได้ฟังพวกหนุ่มสาววัยรุ่นคุยกัน

            “อ่าว แล้วนั้นมันเจ๊หัวขโมยนี่ มากับเฮียได้ไงอะ” เจริญ!ฉันได้ฉายาว่าเป็นหัวขโมยเรียบร้อยแล้ว T^T ส่วนคนข้าง ๆ ก็ขำพรืดออกมาเลยจ้า ให้มันได้อย่างนี้สิ ส่วนคนอื่น ๆ ที่เห็นว่าเขาขำออกมาต่างพากันมองอย่างตกอกตกใจกันใหญ่ และดูเหมือนเจ้าตัวจะรู้ละมั้งถึงได้กลับไปปั้นหน้านิ่งต่อ

            ฉันก็เพิ่งเคยเห็นเขาทำหน้าอื่นนอกจากหน้านิ่ง ๆ แล้วก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ

            “อะแฮม! เช็กเสร็จแล้วก็ไปทำงานต่อสิวะ พวกมึงจะมายืนอู้กันอยู่ทำไม เดี๋ยวกูหักเงินเดือนให้หมดทุกตัวเลย”

            “คร้าบๆๆ” หลังจากนั้นไม่นานพวกพนักงานก็พากันแยกย้ายกันไปทำงานต่อ เหลือเพียงฉันกับเขาสองคน ว่าแล้วถามชื่อเขาดีกว่า ฉันยังไม่รู้เลยว่าเขาชื่ออะไร

            “นายชื่ออะไรงั้นเหรอ?” ฉันพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเขาเอาแต่เดินวนรอบรถคล้ายกับกำลังเช็กสภาพรถของฉันอีกรอบ จากหัวที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ ก็ต้องหยุดนิ่งแล้วหันมาสบตากับฉันที่ยืนรอฟังคำตอบอยู่

            “เทนชิ หรือจะเรียกกูว่าเฮียแบบพวกมันก็ได้” เขาดูไม่ถือตัวดีแฮะ ส่วนชื่อเขาก็ญี่ปุ่นมากเลย เหมาะกับหน้าตาดี

            ฉันจะเรียกเขาว่าเทนชิแหละ เพราะไม่ได้สนิทถึงขั้นเรียกเฮีย แถมมันยังแปลก ๆ กับฉันด้วย

            ฉันพยักหน้าแทนแล้วเดินดูรอบรถตัวเองบ้าง

            “มึงชื่อไร?” เขาใช้มือเปิดฝากระโปรงรถพลางถามฉันต่อ