ตอนที่ 43 สถานการณ์บีบ

ตอนที่ 43 สถานการณ์บีบ

การแข่งขันที่ดุเดือดจากคู่แข่งทุกคนได้บีบให้คีรินทร์และอลิสาต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่ยากลำบาก และในที่สุดก็ทำให้ สถานการณ์บีบให้ทั้งคู่เผลอแสดงความรู้สึกจริงออกมา โดยเฉพาะจากกลยุทธ์ที่สุขุมและแยบยลของภูริช

หลังจากที่คีรินทร์เข้ามาขัดจังหวะการสนทนาระหว่างอลิสาและภูริชที่งานนิทรรศการศิลปะ ภูริชก็ยิ่งตระหนักว่าคีรินทร์เป็นคู่แข่งที่น่ากลัวและคอยจับตาดูเขาอยู่ตลอดเวลา เขาเข้าใจดีว่าการโจมตีแบบโจ่งแจ้งจะไม่ได้ผลกับคีรินทร์ผู้แข็งแกร่ง เขาจึงเปลี่ยนกลยุทธ์มาเป็นการสร้างสถานการณ์ที่ทำให้คีรินทร์ต้องแสดงความหึงหวงออกมาอย่างชัดเจนจนควบคุมตัวเองไม่ได้ และในขณะเดียวกันก็เปิดโอกาสให้อลิสาได้เห็นความจริงใจและด้านที่อ่อนไหวของคีรินทร์

ภูริชได้รับรู้ว่าอลิสากำลังจะมีโปรเจกต์งานออกแบบชิ้นใหญ่ที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่อหาแรงบันดาลใจและพรีเซนต์งานให้กับลูกค้าต่างชาติรายสำคัญในเมืองมิลาน ประเทศอิตาลี ซึ่งเป็นเมืองแฟชั่นระดับโลกและมีสถาปัตยกรรมที่งดงาม ภูริชจึงวางแผนที่จะเดินทางไปที่เดียวกันในเวลาไล่เลี่ยกัน โดยอ้างว่าเป็นเรื่องบังเอิญ และเสนอที่จะให้ความช่วยเหลืออลิสาในระหว่างการเดินทางอย่างแนบเนียน

เขาจัดการให้เลขาของเขาติดต่อไปยังเลขาของอลิสา โดยแจ้งว่าภูริชมีกำหนดการเดินทางไปมิลานในช่วงเวลาเดียวกัน และเสนอที่จะอำนวยความสะดวกบางอย่างให้ เช่น การจองตั๋วเครื่องบินเที่ยวเดียวกัน หรือการแนะนำโรงแรมที่ปลอดภัยและสะดวกสบายสำหรับผู้หญิงเดินทางคนเดียว อลิสาที่กำลังยุ่งกับการเตรียมตัวเดินทางรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของภูริชที่ดูเหมือนจะเอื้อเฟื้อโดยไม่มีเจตนาแอบแฝง

คีรินทร์เมื่อทราบข่าวว่าอลิสาต้องเดินทางไปต่างประเทศพร้อมกับภูริช เขาก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก แต่เขาก็ไม่สามารถแสดงอาการหึงหวงออกมาได้อย่างโจ่งแจ้ง เพราะกลัวว่าอลิสาจะไม่พอใจและมองว่าเขาไม่ไว้ใจเธอ คีรินทร์ตัดสินใจแอบจองตั๋วเครื่องบินและโรงแรมตามอลิสาไปอย่างลับๆ โดยที่อลิสาไม่รู้ตัว เพื่อจับตาดูทุกความเคลื่อนไหวของภูริช

ในระหว่างการเดินทางไปมิลาน ภูริชพยายามดูแลเอาใจใส่อลิสาเป็นอย่างดีในทุกรายละเอียด ไม่ว่าจะเป็นการช่วยขนกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ การแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจทางด้านศิลปะและแฟชั่น การให้คำแนะนำเกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมของอิตาลี หรือแม้กระทั่งการหาสถานที่รับประทานอาหารที่อร่อยและเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น อลิสารู้สึกสบายใจและประทับใจในความเป็นสุภาพบุรุษ ความรอบรู้ และความเอาใจใส่ของภูริช ซึ่งทำให้เธอผ่อนคลายจากการทำงานที่หนักหน่วง

คีรินทร์ที่ติดตามอลิสาไปมิลานด้วย เขาเห็นภาพอลิสาและภูริชกำลังเดินอยู่ด้วยกันอย่างใกล้ชิดตามสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญต่างๆ ในเมือง ทั้งสองคนดูมีความสุข หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน และบางครั้งภูริชก็สัมผัสตัวอลิสาเล็กน้อยอย่างเป็นธรรมชาติ เช่น การช่วยพยุงตอนขึ้นบันไดแคบๆ ในโบสถ์เก่าแก่ การปัดฝุ่นออกจากเสื้อผ้าของอลิสา หรือการแตะหลังเบาๆ เพื่อนำทาง ความหึงหวงในใจของคีรินทร์ก็เริ่มปะทุขึ้นอย่างรุนแรงจนแทบจะควบคุมไม่ได้ เขารู้สึกว่าภูริชกำลังก้าวเข้ามาใกล้ชิดอลิสามากเกินไป และพยายามแสดงออกถึงความเป็นสุภาพบุรุษเพื่อเอาชนะใจอลิสา

วันหนึ่งอลิสาและภูริชกำลังรับประทานอาหารเย็นกันที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมืองมิลาน ร้านอาหารแห่งนั้นมีบรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่นด้วยแสงไฟสลัวๆ และเสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ ภูริชกำลังเล่าเรื่องตลกเกี่ยวกับวัฒนธรรมอิตาลีให้อลิสาฟัง และอลิสาก็หัวเราะอย่างมีความสุขกับเรื่องราวเหล่านั้น

ทันใดนั้นคีรินทร์ก็ปรากฏตัวขึ้นในร้านอาหาร เขาไม่สามารถทนเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าได้อีกต่อไปแล้ว เขารู้สึกเหมือนมีไฟลุกท่วมอยู่ในอก ใบหน้าของเขาบึ้งตึงและแววตาเต็มไปด้วยความหึงหวงที่ไม่อาจซ่อนได้อีกต่อไป คีรินทร์เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะของอลิสาและภูริชอย่างไม่ลังเลใจ ไม่สนใจสายตาของแขกคนอื่นๆ ในร้าน

"ลิซครับ ทำไมลิซถึงมาอยู่ที่นี่กับคุณภูริช" คีรินทร์ถามด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้างและกดดัน ดวงตาจับจ้องไปที่อลิสาอย่างไม่พอใจ

อลิสาตกใจอย่างมากที่เห็นคีรินทร์มาปรากฏตัวที่นี่โดยไม่คาดฝัน "พี่คี! ลิซมาทานข้าวกับคุณภูริชน่ะค่ะ" เธอพยายามอธิบายอย่างใจเย็น

ภูริชยิ้มอย่างสุภาพเช่นเคย พลางยกแก้วไวน์ขึ้นจิบเล็กน้อย "สวัสดีครับคุณคีรินทร์ ไม่คิดว่าจะมาเจอกันที่นี่นะครับ โลกกลมจริงๆ ครับ"

คีรินทร์ไม่สนใจคำทักทายของภูริชแม้แต่น้อย เขามองเข้าไปในดวงตาของอลิสาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ทั้งความโกรธ ความหึงหวง และความต้องการที่จะปกป้องอลิสาไว้ในอ้อมแขนของเขาเพียงคนเดียว

"ลิซกลับกับพี่เดี๋ยวนี้" คีรินทร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด ไร้การประนีประนอม "พี่ไม่ชอบที่ลิซอยู่กับผู้ชายคนอื่นแบบนี้"

การกระทำของคีรินทร์ที่แสดงออกอย่างรุนแรงและชัดเจน ทำให้ทั้งอลิสาและภูริชถึงกับอึ้งไป อลิสารู้สึกอับอายเล็กน้อยกับสายตาของคนรอบข้างที่มองมา แต่ในขณะเดียวกัน ลึกๆ แล้วเธอก็รู้สึกดีใจที่เห็นคีรินทร์แสดงออกถึงความรู้สึกที่มีต่อเธออย่างชัดเจนขนาดนี้

"พี่คีคะ" อลิสาพยายามพูดเพื่อคลี่คลายสถานการณ์ "ลิซแค่มาคุยงานกับคุณภูริชเท่านั้นเองค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"

แต่คีรินทร์ไม่ฟังคำอธิบายใดๆ เขาดึงอลิสาให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างรวดเร็ว และจับมืออลิสาอย่างกระชับ พร้อมพาเธอเดินออกจากร้านอาหารไปทันที ทิ้งให้ภูริชนั่งมองตามหลังไปด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความพอใจและชัยชนะ เขารู้ว่าแผนการของเขาได้ผลแล้ว

สถานการณ์นี้บีบให้คีรินทร์เผลอแสดงความรู้สึกจริงออกมาอย่างโจ่งแจ้ง เขาไม่สามารถเก็บความหึงหวงและความเป็นเจ้าของไว้ได้อีกต่อไปแล้ว และการกระทำของเขาก็เป็นเหมือนการประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ว่าอลิสาเป็นของเขา และไม่มีใครสามารถเข้ามาแทรกแซงความสัมพันธ์ของพวกเขาได้