ตอนที่ 42 อลิสาไม่พอใจแพรไหม

ตอนที่ 42 อลิสาไม่พอใจแพรไหม

ในขณะที่คีรินทร์กำลังแสดงอาการหึงหวงอย่างออกนอกหน้ากับคู่แข่งคนอื่นๆ อย่างธามและภูริช อลิสาก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมากเมื่อแพรไหมยังคงเข้ามาวุ่นวายกับคีรินทร์ ไม่เพียงเท่านั้น ในเวลาเดียวกัน เธอก็เริ่ม สังเกตเห็นความรู้สึกของนาราที่มีต่อคีรินทร์ ทำให้เธอเริ่มหวั่นไหวกับความรู้สึกของตัวเองอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

หลังจากที่คีรินทร์ออกมาแถลงข่าวปกป้องอลิสาอย่างชัดเจนจากการถูกใส่ร้ายของแพรไหม ทำให้แผนการของแพรไหมพังไม่เป็นท่า เธอรู้สึกอับอายและแค้นเคืองอลิสามากยิ่งขึ้นจนถึงขีดสุด แพรไหมจึงตัดสินใจเปลี่ยนเป้าหมายจากอลิสาโดยตรงมาที่คีรินทร์แทน โดยพยายามหาทางเข้ามาวุ่นวายและเข้าใกล้ชิดคีรินทร์ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ด้วยหวังว่าความใกล้ชิดจะทำให้คีรินทร์หันกลับมาสนใจเธออีกครั้ง

วันหนึ่ง อลิสาบังเอิญไปหาคีรินทร์ที่ออฟฟิศ เพื่อปรึกษาเรื่องโปรเจกต์งานที่กำลังจะเปิดตัว เมื่อก้าวเข้ามาในห้องทำงานของคีรินทร์ สายตาของอลิสาก็พลันไปเห็นกล่องของขวัญขนาดใหญ่ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา กล่องนั้นถูกห่ออย่างประณีตด้วยกระดาษสีชมพูอ่อน และมีโบว์ผ้าไหมผูกไว้อย่างสวยงาม พร้อมการ์ดใบเล็กๆ วางอยู่ด้านบน

อลิสารู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ เธอหยิบการ์ดขึ้นมาอ่าน ข้อความที่เขียนด้วยลายมือสวยงามบนการ์ดนั้น ทำให้ใบหน้าของอลิสาบึ้งตึงขึ้นมาทันที

“ถึงคีรินทร์สุดที่รัก... หวังว่าคุณจะชอบของขวัญชิ้นนี้นะคะ คิดถึงเสมอค่ะ – แพรไหม”

อลิสารู้สึกไม่พอใจอย่างรุนแรงเมื่อแพรไหมเข้ามาวุ่นวายกับคีรินทร์ ความโกรธแล่นเข้าสู่หัวใจของเธออย่างรวดเร็ว ภาพข่าวที่แพรไหมเคยใส่ร้ายเธอยังคงติดตา อลิสาไม่คิดว่าแพรไหมจะยังไม่ยอมเลิกรา และยังคงพยายามทำลายความสัมพันธ์ของเธอกับคีรินทร์

"นี่มันอะไรกันคะพี่คี" อลิสาถามด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองและโมโหอย่างเห็นได้ชัด เธอหันไปมองคีรินทร์ที่กำลังวางสายโทรศัพท์อย่างกะทันหัน "แพรไหมส่งอะไรมาให้พี่คีอีกแล้วคะ"

คีรินทร์ที่เพิ่งเห็นอลิสาเข้ามาในห้อง เขาพยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง "ไม่มีอะไรหรอกลิซ พี่จัดการได้" เขารีบเดินเข้ามาหาอลิสาเพื่อปลอบโยน

"แต่ลิซไม่ชอบเลยนะคะที่แพรไหมเข้ามาวุ่นวายกับพี่คีแบบนี้" อลิสาพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เริ่มสั่นเครือ "เธอทำร้ายลิซไม่พอใช่ไหมคะ ถึงได้มาวุ่นวายกับพี่คีอีก" แววตาของอลิสาเต็มไปด้วยความไม่พอใจและความเจ็บปวดที่ต้องเจอเรื่องซ้ำซากจากแพรไหม

คีรินทร์ดึงอลิสาเข้ามากอดอย่างอบอุ่นและกระชับ เพื่อให้อลิสาสงบลง "ไม่ต้องห่วงนะลิซ พี่ไม่สนใจแพรไหมหรอก พี่สนใจแค่ลิซคนเดียวเท่านั้น" เขากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูอลิสา

คำพูดของคีรินทร์ทำให้ความรู้สึกไม่พอใจของอลิสาบรรเทาลงมาเล็กน้อย เธอรับรู้ได้ถึงความจริงใจของคีรินทร์ แต่ถึงกระนั้น ความไม่พอใจในตัวแพรไหมก็ยังคงอยู่ลึกๆ ในใจ เธอรู้ดีว่าแพรไหมไม่มีวันหยุดสร้างปัญหาตราบใดที่คีรินทร์ยังอยู่เคียงข้างเธอ การมีอยู่ของแพรไหมเปรียบเสมือนเงาตามตัวที่คอยรบกวนความสงบสุขของพวกเขาอยู่ตลอดเวลา

ในขณะที่อลิสากำลังรับมือกับปัญหาจากแพรไหม เธอก็เริ่มสังเกตเห็นความรู้สึกของนาราที่มีต่อคีรินทร์ อลิสาและนารายังคงเป็นเพื่อนสนิทกัน และนาราก็ยังคงคอยให้กำลังใจและคำปรึกษาอลิสาเสมอมา เป็นที่พึ่งทางใจที่ดีที่สุดของเธอ แต่บางครั้งอลิสาก็รู้สึกได้ถึงแววตาของนาราที่มองคีรินทร์ด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนเกินกว่าคำว่าเพื่อน และท่าทีบางอย่างที่ทำให้เธอเริ่มฉุกคิด

วันหนึ่งอลิสาไปหานาราที่บ้านเพื่อเล่าเรื่องที่คีรินทร์ออกโรงปกป้องเธอจากแพรไหมและเรื่องที่คีรินทร์แสดงอาการหึงหวงให้ฟัง นารารับฟังด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน แต่ในแววตาของเธอแฝงไปด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อยที่อลิสาจับสังเกตได้ในเสี้ยววินาที

"นารายินดีด้วยนะลิซ ที่พี่คีรินทร์รักลิซมากขนาดนี้" นาราพูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำเป็นปกติ แต่เสียงของเธอกลับสั่นเล็กน้อยจนอลิสารับรู้ได้

อลิสามองหน้านาราอย่างพิจารณา "นารามีอะไรหรือเปล่า ดูแปลกๆ ไปนะ" เธอถามด้วยความเป็นห่วงและสงสัย

นารารีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที "เปล่าหรอกลิซ นาราแค่ดีใจกับลิซเฉยๆ" เธอยิ้มให้เพื่อน แต่รอยยิ้มนั้นกลับดูเจื่อนๆ

แต่การกระทำของนารากลับทำให้ อลิสาเริ่มหวั่นไหวกับความรู้สึกของตัวเอง เธอเริ่มนึกถึงคำพูดที่คีรินทร์เคยพูดไว้ว่า

 "บางทีสิ่งที่เห็นภายนอกก็อาจจะไม่ใช่ทั้งหมดเสมอไป" คำพูดนั้นวนเวียนอยู่ในความคิดของอลิสา เธอเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่านาราอาจจะมีความรู้สึกบางอย่างกับคีรินทร์มากกว่าแค่เพื่อน และนั่นก็ทำให้เธอเริ่มรู้สึกไม่สบายใจอย่างประหลาด

อลิสาเริ่มสังเกตเห็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน นารามักจะคอยดูแลเอาใจใส่คีรินทร์อยู่เสมอ แม้จะอยู่ห่างๆ เธอมักจะรู้ว่าคีรินทร์ชอบดื่มกาแฟแบบไหน ชอบอาหารอะไร ไม่ชอบอะไร และดูเหมือนจะเข้าใจคีรินทร์ดีกว่าใครๆ แม้กระทั่งเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่บางครั้งคีรินทร์เองก็ยังลืม นาราก็จะจดจำได้เสมอ เธอจะคอยให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์แก่คีรินทร์ในเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว โดยที่ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนใดๆ

การสังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้ทำให้อลิสารู้สึกสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง เธอรักคีรินทร์มาก และมั่นใจในความรู้สึกที่มีต่อเขา แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้สึกผิดและหนักใจกับความเป็นไปได้ที่เพื่อนสนิทอย่างนาราอาจจะแอบรักคีรินทร์อยู่เช่นกัน เธอไม่ต้องการทำร้ายจิตใจเพื่อนสนิทที่แสนดีของเธอเลยแม้แต่น้อย

ความรู้สึกไม่พอใจแพรไหมที่ยังคงตามวอแว และการสังเกตเห็นความรู้สึกของนาราที่มีต่อคีรินทร์ ทำให้ความสัมพันธ์ของคีรินทร์และอลิสาต้องเผชิญกับบททดสอบที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น อลิสาต้องจัดการกับความรู้สึกไม่สบายใจที่เกิดขึ้นในใจเธอเอง และต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่าความรักของเธอกับคีรินทร์อาจส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของเธอกับนารา

ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้มีแค่เรื่องของคนสองคนอีกต่อไปแล้ว แต่มีมิติของความรู้สึกจากคนรอบข้างเข้ามาเกี่ยวข้อง อลิสาต้องจัดการกับความรู้สึกหึงหวงและไม่สบายใจของตัวเอง เพื่อให้ความสัมพันธ์ของเธอกับคีรินทร์ยังคงแข็งแกร่งและเดินหน้าต่อไปได้ ท่ามกลางบททดสอบที่ซับซ้อนและเปราะบางนี้ พวกเขาจะสามารถรักษาสมดุลของความรู้สึกทั้งหมดไว้ได้หรือไม่