LOGINบทที่33วันนี้คอบครัวของเราทั้งคู่นัดกันไปเที่ยวต่างจังหวัด เหมือนเป็นการไปพักผ่อน ซึ่งผมตื่นเต้นมาก เพราะตั้งแต่ผมกลับมาไทย ผมยังไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ต่างจังหวัดเลยสักครั้งผมตื่นเต้น จัดกระเป๋ารอไว้เป็นอาทิตย์ ก็ตั้งแต่รู้แพลนนั่นแหละ และก็ไม่พลาดที่จะถูกพี่เหนือเอ่ยแซวแต่ใครสนกันล่ะ ผมสนใจที่ที่ผมกำลังจะไปมากกว่าเราเดินทางโดยรถตู้ 2 คัน ที่ ๆ เราจะไปคือทะเล เพราะคุณลุงมีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่นั่นเราทั้งหมดมาถึงก็สายมากแล้ว พอเห็นทะเลผมก็แทบอยากจะเดินลงไปเล่นน้ำเสียตอนนี้เลย แต่ก็ต้องผิดหวัง เพราะถูกยัยวายตัวแสบใช้ให้ขนกระเป๋าของคุณหญิงและก็ของยัยตัวแสบเข้าไปเก็บไว้ในห้องก่อนบ้านพักของคุณลุงเป็นบ้านหลังใหญ่มี 3 ห้องนอน ถัดออกไปจากตัวบ้านนิดหน่อย จะเป็นบ้านหลังเล็กที่พี่เหนือสั่งคนงานมาสร้างเอาไว้ เวลาที่ตัวเขาเองอยากมาพักผ่อน เพราะจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนแม่บ้านที่นี่ ต้องคอยไปทำความสะอาดที่บ้านหลังใหญ่ อีกอย่างพี่เหนือต้องการความเป็นส่วนตัวด้วย เวลาที่ต้องพาเพื่อนมาพักที่นี่และมันจะเป็นที่พักของผมกับพี่เหนือตลอดระยะเวลา 2 คืน 3 วันที่เราอยู่ที่นี่ด้วยช่วงบ่าย หลังจากที่พวกเราเก็บ
บทที่32ผมกลับมาที่คอนโดกับพี่เหนือในตอนดึก เพราะขี้เกียจนั่งฟังคุณหญิงเขาคุยโวเรื่องลูกเขยสุดที่รักอย่างพี่เหนือก็หลังจากที่พูดตอกหน้าคุณน้าแพรพรรณเรื่องที่ผมกับพี่เหนือเป็นแฟนกันจนทางนั้นถึงกับพูดไม่ออก เพราะใส่ร้ายผมเอาไว้เสียเยอะ หลังจากที่รู้ว่าที่จริงแล้วผมคือลูกชายคนโตของคุณหญิงอัญชลี ก็เลยรู้สึกเสียหน้า และแทบจะเข้าหน้าคุณแม่ผมไม่ติดเห็นแบบนั้นคุณหญิงท่านเลยได้ที คุยโวโอ้อวดผมเสียยกใหญ่ ตอกกลับคุณน้าไปก็หลายยก จนพอใจคุณหญิงเขานั่นแหละ“ตกลงจะไม่ย้ายมาอยู่กับพี่จริง ๆ ใช่ไหม” พี่เหนือเอ่ยถามเมื่อเราทั้งคู่มาถึงคอนโดของพี่เหนือแล้ว“ยังดีกว่าครับ เพิ่งจะกลับมาอยู่ไทยได้ไม่นาน ขออยู่กับคุณแม่ที่บ้านให้หายคิดถึงก่อน”“แต่เท่าที่พี่ดู เหมือนคุณน้าจะเต็มใจให้หนูมาอยู่กับพี่นะ” พูดจบก็เดินเข้ามาสวมกอดผมจากทางด้านหลังซึ่งมันก็คือเรื่องจริงนั่นแหละ เพราะตั้งแต่ที่คุณแม่ผมรู้ว่าผมเป็นแฟนกับพี่เหนือ ก็ดูเหมือนอยากจะจับผมใส่พานแล้วขนเสื้อผ้าให้มาอยู่ด้วยกันเสียให้รู้แล้วรู้รอด”แม่อันเขาก็เป็นแบบนี้แหละ พี่เหนืออย่าไปถือสาเลย”“พี่ว่าคุณน้าน่ารักดีจะตายไป”“เป็นเพราะพี่เหนือไม่ได้อยู่ก
บทที่31“เดี๋ยวเราอยู่ดูแลทางนี้ก็แล้วกันยัยเพชร แม่จะเข้าไปทักทายคุณหญิงเสียหน่อย แขกมาถึงบ้านไม่ออกไปต้อนรับมันจะเสียมารยาท” คุณป้าบอกกับน้องเพชร“ได้ค่ะแม่ เดี๋ยวถ้าเสร็จตรงนี้แล้วเพชรจะตามออกไปนะคะ” สองแม่ลูกคุยกันประหนึ่งว่าผมไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้นเลยคุณป้าแพรพรรณเดินออกไปแล้ว ส่วนน้องเพชรก็หันไปสนใจอาหารบนเตา ไม่ได้สนใจผมที่ยังยืนอยู่ตรงนี้เลย เมื่อเห็นว่าตัวเองเหมือนจะไม่มีประโยชน์ในครัว ผมเลยกะว่าจะเดินเข้าไปขออนุญาตคุณลุงขึ้นไปรอพี่เหนือบนห้องของเขาดีกว่าเพราะถึงยังไงคุณลุงก็รับรู้เรื่องระหว่างผมกับพี่เหนือแล้ว และท่านเองก็ไม่ได้คัดค้านที่เราสองคนจะคบหากันด้วยผมเดินมานั่งลงตรงข้าง ๆ กับคุณแม่ ท่ามกลางสายตาของคุณป้าที่ดูเหมือนจะไม่พอใจ“หนูจ๊ะ ตรงนี้ผู้ใหญ่เขาจะคุยกัน ฉันว่าหนูออกไปรอข้างนอกจะดีกว่านะจ๊ะ” คุณป้าแพรพรรณเอ่ยขึ้น“ไม่เป็นไรหรอกคุณแพร ให้อันดาอยู่ที่นี่นั่นแหละ ถ้าไม่เบื่อฟังคนแก่คุยกันเสียก่อนนะ” คุณลุงเอ่ย พร้อมทั้งหัวเราะอารมณ์ดี“เอ่อ จะดีเหรอคะคุณ” คุณป้าพยายามจะเอ่ยค้าน“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เราก็คนกันเองทั้งนั้น”“คุณหญิงคงไม่ถือสานะคะ ที่มีคนอื่นนั่งอยู่ตร
บทที่30วันนี้คุณลุงชวนคุณแม่กับผมไปทานข้าวที่บ้าน ซึ่งวันนี้พี่เหนือติดงานด่วนที่บริษัท กว่าจะเลิกงานก็น่าจะเย็นมาก คงจะกลับมาไม่ทันทานข้าวเย็นกับพวกเราพอคุณแม่ผมทราบว่าคุณลุงชวนเราไปทานข้าวที่บ้าน ก็จัดแจงหาของบำรุงต่าง ๆ นา ๆ เต็มไปหมด มีทั้งโสม ทั้งเครื่องดื่มบำรุงร่างกายอีกหลายอย่าง หอบไปเยี่ยมท่านด้วยช่วงนี้คุณลุงอาการดีขึ้นมากแล้ว แต่ก็ต้องคอยดูแลอยู่ใกล้ ๆ เพราะเราไม่รู้ว่าอาการมันจะเกิดขึ้นอีกเมื่อไหร่ช่วงนี้คุณป้าแพรพรรณเลยดูแลเรื่องอาหารการกินของคุณลุงเป็นพิเศษวันนี้ก็เช่นกัน เห็นคุณลุงบอกว่าคุณป้าลงมือเข้าครัวทำมื้อเย็นเองโดยที่มีน้องเพชรเข้าไปช่วยเป็นลูกมือด้วย เลยไม่ได้ออกมาต้อนรับผมกับคุณแม่ผมกับคุณแม่ก็เลยมานั่งคุยเป็นเพื่อนกับคุณลุงอยู่ที่ห้องรับแขก“สบายดีนะคุณหญิง” คุณลุงเอ่ยถามคุณแม่ เมื่อเราทั้งสามมาอยู่ที่ห้องรับแขกกันเรียบร้อยแล้ว“สบายดีค่ะคุณพี่ ว่าจะหาเวลามาเยี่ยมคุณพี่ที่บ้านอยู่พอดีเลยค่ะ วันนี้อิฉันให้แม่ครัวที่บ้านทำไก่ตุ๋นยาจีนมาฝากคุณพี่ด้วยนะคะ”“ไม่เห็นต้องลำบากเลย พี่ก็สบายดีขึ้นมากแล้ว อ้อ ได้ข่าวว่าเราไปทำงานกับตาเหนือเหรอ” ประโยคหลังคุณลุงหัน
บทที่29คุณหญิงนึกโมโหเจ้าลูกชายตัวดี อยู่ในใจ ที่ไม่ได้ดั่งใจเธอเลยสักอย่าง“ลูกเต้าเหล่าใครก็ไม่ทราบนะคะ มีหัวนอนปลายเท้าหรือเปล่าก็ไม่รู้ จากที่อิฉันเห็นเมื่อวาน ยังดูเป็นเด็กกะโปโลอยู่เลย” แพรพรรณเล่าอย่าออกรสในขณะที่คุณหญิงอัญชลี แทบอยากจะกลับไปจัดการกับลูกชายตัวดีเสียเดี๋ยวนี้เลย ที่ปล่อยให้ว่าที่ลูกเขยอย่างดาวเหนือหลุดมือไปได้“แกอยู่ไหน?” คุณหญิงต่อสายโทรหาอันดาแทบจะทันที เมื่อกลับออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว“อันเดินซื้อของอยู่ แม่มีอะไรหรือเปล่า” อันดาตอบกลับไป ในขณะที่เวลานี้ออกมาเดินช็อปปิ้งฆ่าเวลา เพราะดาวเหนือออกมาพบลูกค้าแถวนั้นพอดี“ดีจริงลูกชายฉัน แกรู้ไหมว่าตาเหนือเพิ่งจะพาแฟนไปเปิดตัวที่บ้านของเขามา”“ห๊ะ? แม่ว่าไงนะ” คำบอกเล่าของคุณหญิง ทำเอาคนที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับเสื้อผ้าแบรนด์เนมถึงกับแปลกใจ ว่าคนเป็นแม่ไปเอาข่าวนี้มาจากไหนกัน“ไหนแกบอกว่าต้องไปค้างกับตาเหนือเพราะต้องช่วยงานเขาไง แล้วแกปล่อยให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาแย่งตาเหนือไปได้ยังไง”“เดี๋ยวนะแม่ แม่พูดเรื่องอะไรเนี่ย อันงงไปหมดแล้ว”“ก็วันนี้ฉันไปเยี่ยมคุณน่านมา เลยได้รู้จากคุณแพรพรรณว่าเมื่อวานตาเหนือพาแฟนไปท
บทที่28“แกมันไม่ได้เรื่อง” แพรพรรณบ่นลูกสาวเพียงคนเดียวอย่างขัดใจหลังจากที่รู้ว่า ผู้ชายที่มากับดาวเหนือที่โรงพยาบาลเมื่อวาน คือแฟนของเขา“เพชรจะรู้ได้ยังไงล่ะแม่ ว่าคุณเหนือเขาเป็นพวกชอบผู้ชายด้วยกัน”“แกไม่ต้องมาเถียงเลย ก็เพราะว่าแกมัวแต่ชักช้าอยู่แบบนี้ไงล่ะ แม่บอกให้แกไปฝึกงานกับตาเหนือแกก็ไม่ไป”“ก็เพชรอยากใช้ความสามารถของตัวเองมากกว่านี่ ถ้าไปฝึกงานที่บริษัทของคุณเหนือ คนอื่นก็ต้องมองว่าเพชรใช้เส้นสาย เพชรไม่เอาด้วยหรอก”“ใช้เส้นแล้วมันยังไง ใคร ๆ ก็รู้ว่าแกเป็นน้องของตาเหนือ ถึงจะเป็นแค่ลูกติดของฉันก็เถอะ และแทนที่จะได้เลื่อนขั้นเป็นเมียเขาในอนาคต กลับถูกใครก็ไม่รู้มาคาบไปกินเฉยเลย แกนี่มันไม่ได้ดั่งใจเลยจริง ๆ”และยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะพูดอะไรต่อ คุณหญิงอัญชลีกับคุณฐา ผู้ช่วยคนสนิทก็เดินมาถึงตรงบริเวณจุดพักผ่อนด้านนอก ที่แพรพรรณกับเพชรลดานั่งคุยกันอยู่พอดี“อ้าวคุณหญิง สวัสดีค่ะ” แพรพรรณยกมือไหว้ผู้มาใหม่อย่างนอบน้อม เพชรลดาเองก็ยกมือไหว้ทำความเคารพผู้ใหญ่ทั้งสองด้วย“ได้ข่าวว่าคุณน่านน้ำเข้าโรงพยาบาล เลยมาเยี่ยมน่ะค่ะ”คุณฐาส่งกระเช้าเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ ซึ่งเป็นของเยี่ยม

![นายบำเรอของมาเฟีย [Mpreg]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)





