Share

บทที่ 76

Penulis: Meowmao
last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-19 23:36:28
“ครับ ผมได้ข้อมูลบางอย่างมา” เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคน ในขณะที่มองร่างบางกินข้าวอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

“คือ…” แล้วเขาเดินออกจากแผนกของดารินทร์ไปพร้อมกับเล่าสิ่งที่ได้ยินมาให้กับใครบางคนฟัง

วันนี้ทั้งวันวินทัพไม่ได้เรียกให้ดารินทร์มาหาเลย เขาไม่ได้เข้าไปเช็กเธอผ่านกล้องด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่อยาก
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 131

    ธามพยักหน้าอย่างพอใจ ราวกับได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว เขาไม่พูดอะไรต่อ เพียงแค่หันไปทางหยก ก่อนจะหันกลับไปมองทางด้านหน้าแทน ดารินทร์สังเกตุได้ว่าทั้งสองยิ้มให้กันเพียงเล็กน้อยด้วย…ทั้งสองเดินผ่านดารินทร์ไป มุ่งหน้าไปยังประตูห้องทำงานของวินทัพ ลูกน้องของวินทัพเคาะประตูเบา ๆ ก่อนจะเปิดให้ธามเข้าไป โดยมี

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 130

    เมื่อทั้งสี่คนก้าวออกจากลิฟต์และมาถึงชั้นบนสุดซึ่งเป็นโซนห้องทำงานของวินทัพ บรรยากาศก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด จากความวุ่นวายของชั้นล่าง กลายเป็นความเงียบสงบที่แฝงไว้ด้วยอำนาจและความตึงเครียดในเวลาเดียวกัน ทางเดินทอดยาวปูพรมสีเข้ม ผนังกระจกใสสะท้อนแสงแดดจากภายนอกจนดูเย็นชาและห่างไกลทันทีที่มาถึงหน้

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 129

    เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับแสงแดดอ่อนที่ส่องผ่านกระจกหน้ารถ วินทัพขับรถด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ทว่าภายใต้ความนิ่งนั้นกลับซ่อนความตึงเครียดเอาไว้แน่นหนา ดารินทร์นั่งอยู่ข้างเขา เธอพยายามจัดระเบียบความคิดของตัวเองตั้งแต่ก้าวขึ้นรถในเช้านี้ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าเหมือนเงามืดที่ยังไม่จางหาย และชื่อข

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 128

    ยามเย็นเริ่มคลี่คลุมเมืองใหญ่ด้วยแสงสีส้มอ่อน แดดสุดท้ายของวันสะท้อนกระจกตึกสูงเป็นริ้วเงายาวทอดทับถนน รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวออกจากลานจอดของบริษัทอย่างเงียบงัน ไม่มีบทสนทนา ไม่มีเสียงเพลง วินทัพเลือกปล่อยให้ความเงียบทำหน้าที่ของมัน เพราะบางครั้ง ความเงียบก็อ่อนโยนกว่าคำพูดใด ๆ มากกว่าดารินทร์นั่งอย

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 127

    ประตูห้องทำงานของเขาถูกปิดลงอย่างหนักแน่น เสียงกลอนประตูดังขึ้นเพียงเบา ๆ แต่สำหรับวินทัพ มันเหมือนเป็นสัญญาณเริ่มต้นของบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อาจเลี่ยงได้อีกต่อไป เขายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง หลังพิงประตู ดวงตาคมเข้มหลับลงช้า ๆ สูดลมหายใจลึกเพื่อกดอารมณ์ที่ปะทุขึ้นไม่หยุดตั้งแต่ธามก้าวเท้าเข้ามาในอาณาเขตข

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 126

    รถคันเดิมแล่นออกจากสุสานอย่างเงียบงัน บรรยากาศในรถแตกต่างจากตอนขามาอย่างสิ้นเชิง ดารินทร์นั่งพิงเบาะ มือหนึ่งวางบนท้อง อีกมือกำชายเสื้อแน่นราวกับยังไม่อาจปล่อยความรู้สึกที่ค้างคาออกไปได้ ส่วนวินทัพจับพวงมาลัยด้วยสีหน้านิ่งขรึม ดวงตาคมจ้องถนนตรงหน้า แต่จิตใจกลับวนเวียนอยู่กับภาพหลุมศพไร้ชื่อที่ยังตาม

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status