บทที่19

"หืม ใครอะ" ตัวเล็กยืนเอนไปเอียงมาจนเขาต้องโอบเอวบางไว้แน่นจนใกล้กันมากพอให้เธอยกมือมาดึงแก้มสากให้ยืดออกเหมือนเป็นพิซซ่าขอบชีส พยายามปรือตามองหน้าอย่างสงสัย

"ผัวมั้ง" ส่วนเขาก็เหล่ตามองตัวเล็กพร้อมกับตอบทีเล่นทีจริง อยากรู้ว่าเด็กขี้เมาจะโวยวายหรือจะยอมรับเขาง่ายๆ

"ผัวหรอ" นิ้วสวยๆ เคาะลงบนแก้มสากของเขาเบาเบาอย่างใช้ความคิด เหมือนจะใช่คนนี้หรือว่าไม่ใช่กัน

"อืม" 

"มั่วๆๆๆ ผัวฉันหล่อกว่านี้" จะมีใครหล่อกว่านี้อีกวะ? 

มือเล็กโบกตรงหน้าไปมาปฏิเสธสถานะที่เขายัดเยียดให้ แล้วผละตัวออกทำเหมือนเขาเป็นคนแปลกหน้า มือใหญ่เลยต้องรีบคว้าเอวบางเข้ามาใกล้จนอะไรต่อมิอะไรของเขาและเธอแนบแน่น และใช้แขนแกร่งอีกข้างล็อคสะโพกมนเอาไว้ไม่ให้เธอดิ้นจนเซล้ม

"มีผัวแล้ว? " คิ้วเข้มขมวดเป็นปมกัดฟันแน่น ไม่เคยมีใครทำเขาหงุดหงิดได้เท่านี้มาก่อน

"ช่ายยย" 

"ผัวชื่ออะไร" จะลองให้โอกาสอีกครั้ง ถ้าตอบได้ดีเขาก็จะไม่ทำโทษเธอที่ทำให้เขาโมโหมาค่อนวัน

"ลุง ฟิล์ม" หน้าสวยซบลงแนบอกแกร่งตอบคำถามอย่างแผ่วเบา แต่เขาได้ยินชื่อคุ้นหูนี้ชัดเจน

ติ๊ง! 

ผมย่อตัวช้อนร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวออกจากลิฟต์​เมื่อถึงชั้นบนสุดคอนโดของผม ก่อนจะเดินเลี้ยวมาอีกฝั่งของชั้นเพื่อไปพื้นที่ส่วนตัวของผม เพราะอีกฝั่งเป็นห้องของไอ้แฝด

"เธอ นิ่งๆ เดี๋ยวตก"

"ปล่อยนะ ไอ้โรคจิต" อืม เป็นทุกอย่างเลยกู! 

"ซี๊ดดด" 

ผมถึงกับต้องก้าวขายาวเพื่อให้ถึงห้องเร็วที่สุด เพราะเวลานี้เด็กแสบโวยวายเสียงดังลั่นจนกลัวว่าไอ้แฝดจะเปิดประตู​ออกมาเจอ แต่ไม่พอเท่านั้นเธอยังทั้งหยิกทั้งกัดหน้าอกผมจนเจ็บไปหมด

สาบานเลยว่าตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป ผมไม่มีทางให้เธอดื่มอีกเด็ดขาด! 

"เธอ นอนดีดี" 

"อาบน้ำ" เมาขนาดนี้ยังห่วงอาบน้ำ แต่ดูจากสภาพแล้วถ้าพาเธอไปอาบน้ำมีหวังได้อยู่ในห้องน้ำกันทั้งคืนแน่ 

เพราะงั้นผมถึงเลือกที่จะเช็ดตัวให้เธอแทน แค่มือได้สัมผัสความเนียนนุ่มเพียงเล็กน้อยก็ทำให้เกิดความรู้สึกแสนจะทรมานจนต้องกลืนน้ำลายลงอย่างยากลำบากพยายามระงับความพลุ่งพล่าน​ที่กำลังค่อยๆ ก่อตัว

ก่อนจะลุกไปหาเสื้อยืดของผมมาใส่ให้เธอปิดคลุมอะไรต่อมิอะไรที่ไม่ค่อยดีต่อใจแกร่งนี้เท่าไหร่ 

ฟอด

"ร้ายนะ เด็กแสบ" จมูกโด่งกดหอมแก้มนุ่มฟอดใหญ่ระบายความมันเขี้ยวที่มี 

วันหลังคงต้องไปหาซื้อพวกคลีนซิ่งมาไว้ที่ห้องนี้บ้าง เพราะถ้าเกิดผิวหน้าเธอมีสิวขึ้นมาคงไม่พ้นที่จะโวยวายเขาแน่

"ลุง กอด" 

"หึ" 

หลังจากที่ผมเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำเกือบครึ่งชั่วโมงก็กลับออกมาพร้อมกับพาตัวเองไปล้มตัวนอนลงบนเตียงใหญ่สีเทาเข้มข้างคนตัวเล็กที่กำลังหลับตาพริ้มอ้าปากหวอและดูเหมือนจะรู้สึกตัวขยับเข้ามาพาดแขนกอดเขาหาไออุ่น ก็อ้อนซะแบบนี้จะไม่ให้เขาว้าวุ่นยังไงไหว ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ตื่นเช้ามาจะถีบเขาตกเตียงเหมือนวันแรกที่เจอกันอีกรึเปล่า

"..." อีกแล้วหรอวาดฝัน? 

ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงสายของอีกวันพยายามปรับสายตามองไปรอบๆ ห้องที่ไม่คุ้นตา สีห้องโทนเข้มแบบนี้ที่นอนแบบนี้ผ้าห่มผืนนี้มองยังไงก็ไม่ใช่ห้องของฉัน ไหนจะผู้ชายที่นอนคว่ำหน้าเปลือยท่อนบนข้างๆ นี่อีก เหมือนเลย เหมือนประวัติศาสตร์​ซ้ำลอยเลย 

ฉันว่า...ฉันควรเผ่นก่อนดีกว่า! 

"จะไปไหน" หืม เสียงเหมือนตาลุงเลยอะ

"..."

จากที่ฉันกำลังขยับตัวค่อยๆ ลงจากเตียงใหญ่ให้เบาที่สุด แต่คงยังไม่เบาพอจนทำให้คนข้างๆ รู้สึกตัวตื่นเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงียเหมือนจะหงุดหงิดนิดหน่อยด้วย ฉันเลยตัดสินใจหันไปมองหน้าเขาให้ชัดๆ เพราะหวังเล็กๆ ว่าคนที่พาฉันกลับมาเมื่อคืนเป็นเขา...คุณ​ลุงผู้เอาแต่ใจของฉัน

เฮ้อ...ค่อยโล่งอกหน่อย เป็นเขาจริงๆ ด้วย

"ยิ้มอะไร" 

"ปะ เปล่า" 

"มานอน"

เขายังคงนอนคว่ำหน้าเพียงแต่หันมามองทางฉันด้วยสีหน้างัวเงียพร้อมกับยกแขนแกร่งขึ้นให้ฉันมุดตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมกอด แน่นอนว่าฉันทำตามอย่างว่าง่ายเพราะรู้สึกสบายใจที่เป็นเขา

ฉันนอนต่ออีกสักพักก่อนจะลุกมาเข้าห้องน้ำและล้างหน้าล้างตาให้ดูสดชื่น ก่อนจะแอบออกไปหาน้ำกินข้างนอก

นี่คงจะเป็นคอนโดของเขาสินะ สังเกตได้จากรูปขนาดใหญ่ที่แขวนไว้ตรงผนังห้องนั่งเล่นในรูปเขาใส่แว่นกันแดดสีดำยืนทำหน้าเก๊กติดกระดุมแขนเสื้อพอดูรวมๆ แล้วก็ถือว่าดูดีพอใช้ได้ จะว่าไปคอนโดของเขาใหญ่มากเลยนะน่าจะสองสามเท่าของคอนโดฉันได้ แถมได้มองเห็นวิวเมืองแบบร้อยแปดสิบองศาอีก สมกับเป็นเจ้าของบริษัทอสังหา​ริมทรัพย์นั่นแหละ อะไรอะไรก็ดีเสียอย่างเดียวชอบเอาแต่ใจจนหน้าหยุมหัว

"จะขโมยของ?" แขนใหญ่โอบเอวบางที่กำลังยืนดื่มน้ำชมวิวเมืองหลวงตรงกระจกบานใหญ่ เป็นมุมเดียวกันกับมุมโปรดของเขา

"อืม ไปนับดูสิว่าของหายไปกี่ชิ้น"

"หึ ฉันเรียกเก็บค่าเสียหายจากเธอแน่"

"ไม่มี ถึงมีก็ไม่จ่าย"

ฟอด

เขากดจมูกโด่งๆ เข้ามาที่แก้มนุ่มๆ อย่างแรงจนตัวเราทั้งคู่เซไปทางด้านข้าง ตั้งแต่รู้จักกับเขาแก้มนุ่มๆ ของฉันก็ไม่เคยได้พักเลย ฉันว่าแก้มฉันต้องช้ำไปแล้วแน่ๆ 

คอยดูนะ จะให้ออกค่าครีมบำรุงมอยเจอร์​ไรเซอร์​แล้วก็คอร์สทรีท​เมนต์​ผิวทั้งหมดให้เข็ด อยากใช้แก้มฉันเปลืองดีนัก

"อยากกินอะไร"

"อยากกินปิ้งย่าง" 

"จะออกไปกิน?" 

"กินที่ร้านมันได้ฟิลดี แต่ถ้ามีคนเห็นไปกับลุงได้เป็นข่าวแน่" 

"เป็นข่าวกับฉันดีจะตาย" พรีเซนต์​ตัวเองสุดๆ วาดฝันขออนุญาต​มองบน

"นางแบบวัยรุ่นกับเฒ่าหัวงูอะหรอ" ที่จริงเขาไม่ได้ดูแก่อะไรหรอกออกจะดูเด็กมากด้วยซ้ำ แต่เวลาเห็นเขาทำหน้างอนๆ แล้วน่ารักดี

"เดี๋ยวจะโดน" ว่าเท่านั้นเขาก็อ้าปากงับแก้มฉันเบาเบาเหมือนคิดว่าตัวเองกำลังกัดซาลาเปาไส้ครีมอย่างนั้นแหละ

สุดท้ายเขาก็พาฉันออกมากินร้านปิ้งย่างของเพื่อนเขาที่เป็นร้านลับและมีห้องส่วนตัวไม่ต้องกลัวว่าใครจะแอบถ่ายรูป มีแต่ฉันนี่แหละที่รบเร้าให้เขาถ่ายรูป​ให้เพราะร้านสวยมากอาหารก็น่ากินและอร่อยมาก 

ได้ออกมากินของอร่อยแล้วยังได้รูปสวยๆ ไว้ลงโซเชียลคุ้มจะตาย

 

 

 

#อยากเป็นผัวน้องแบบเนียนๆ 🤭

#อ่านเพลินๆ สบายๆ ฟินๆ กันเหมือนเดิมจ้า