บทที่6 ลิ้มรสเด็กเอนNC

บทที่6

ลิ้มรสเด็กเอนNC

ร้านส้มตำเจ๊ศรีแหบ 

ผักบุ้งหาข้อมูลเท่าที่หาได้จนรู้ว่ากัปตันเป็นคนเรียบร้อยมากเขาอยู่แก๊งเดียวกับณภัทรเจ้าของสถานบันเทิงที่เธอกับทิชาชอบไปเที่ยว 

"ฉันแนะนำให้แกเอาใจ อ้อนเยอะๆ ดูท่าคุณกัปตันจะติดใจเด็กเอนเข้าแล้วว่ะ" 

"บ้าน่าา" 

"ปลุกความแรดในตัวเองออกมาค่ะเพื่อน!" 

จู่ๆทิชาก็ฮึดขึ้นมาเสียอย่างนั้นวันนี้ช่วงบ่ายเธอแอบไปดูที่ตึกวิศวะแต่ก็ไม่พบรถของกัปตันจอดอยู่จึงเดินกลับมาที่ตึกคณะของเธอ 

"วันนี้ล้างหอยให้สะอาดฉันฟันธงว่ายังไงมีเสียบแน่" ผักบุ้งไม่หยุดพร่ำสอนเพื่อนให้รู้จักเตรียมตัว "แต่ยังไงต้องให้คุณกัปตันป้องกันนะเพื่อความชัวร์" 

"ฉันยังไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นเลยนะแต่ก็เอาเถอะ ถือว่าขึ้นครูก็แล้วกัน ฮะๆๆ" 

สองสาวหัวเราะคิกคักจนรถสปอร์ตหรูแปลกตาขับเข้ามาจอดตรงหน้าโต๊ะม้าหินอ่อนที่เธอนั่งอยู่ 

ติก! 

กัปตันที่เป็นชื่อไม่ใช่อาชีพ: รถผมเองขึ้นมาเลยครับทิชา 

ทิชาทำหน้าตกใจหันไปมองเพื่อนให้อ่านแชตที่ชายหนุ่มส่งมา ผักบุ้งเลยรีบดันหลังเพื่อนเดินมาที่รถก่อนจะเปิดประตูรถให้เพื่อนเข้าไปนั่ง วันนี้เธอได้เห็นหน้าชายหนุ่มสุดเนิร์ดแล้วถึงแม้จะใส่แว่นหนาเตอะแต่ก็ไม่อาจปิดบังความหล่อได้ใจจริงๆ 

"ฝากเพื่อนด้วยนะคะ^^"

"ครับ ไม่ต้องห่วง" 

กัปตันตอบนิ่งๆจากนั้นก็ถอยรถออกจากซองเพื่อขับตรงมายังโรงแรมของเขา ระหว่างทางกัปตันคุยกับเธอเรื่องเรียนที่เธอยังต้องทำส่งเป็นงานสุดท้าย แต่คนข้างๆดูเหมือนสติจะเลื่อนลอยสมองขบคิดเรื่องความพร้อมเรื่องบนเตียง

"คิดอะไรอยู่ครับ" 

"จะทำท่าไหนดีคะ อุ๊ปส์!" ทิชายกมือขึ้นปิดปากตัวเองแม้แต่คนข้างๆก็หน้าแดงก่ำ "หมายถึงจะทำอะไรกันดีคะวันนี้ แฮร่" 

"คะ ครับ"

มีคนเขินสองอัตรา

ถึงโรงแรมทั้งสองก็ขึ้นลิฟต์ของผู้บริหารเพื่อไม่ให้เป็นที่จับตามอง วันนี้ทิชาอยู่ในชุดนักศึกษาแถมยังเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยที่เขาเป็นอาจารย์อยู่ด้วย 

มาถึงห้องหรูห้องเดิมทิชาก็ฉีกยิ้มยั่วยวนจนกัปตันชะงัก เขาเริ่มรู้สึกว่าทิชาดูเข้าถึงง่ายกว่าทุกครั้ง 

"ทิชาครับช่วงนี้ยังมีรับงานอยู่หรือเปล่า" 

"มีเรื่อยๆค่ะทำไมหรือคะ" 

ไม่ทันได้ฟังคำตอบโทรศัพท์ของทิชาก็มีสายโทรเข้ามาจากดนัยอีกครั้งแต่เธอเลือกที่จะตัดสายทิ้งไม่สนใจอดีตที่ทำให้เธอเจ็บช้ำ 

"แฟนเก่าทิชาหรือครับ"

"ใช่ค่ะ" 

ทำไมต้องโทรมาด้วย กัปตันครุ่นคิดในใจแต่ไม่กล้าพูดออกมาเขาเดินมานั่งข้างๆทิชาวันนี้เธอเปลี่ยนน้ำหอมเป็นกลิ่นละมุนชวนให้คนอยู่ใกล้หลงใหล กระโปรงทรงเอสั่นเหนือเข่าผู้ชายวัยสามสิบกว่าอย่างเขาเห็นแบบนี้จะทนไหวได้ยังไง

"ทิชาเลิกกับดนัยไปนานแล้วค่ะแต่ดนัยไม่ยอมจบ ทิชาจับได้ว่าดนัยคบซ้อนมีโลกสองใบ"

ทำไมผู้หญิงตัวเล็กแบบนี้ต้องมาเจอเรื่องร้ายๆด้วยนะ กัปตันถือวิสาสะจับมือเธอมาวางไว้บนตักต่างคนต่างเขินโดยเฉพาะคนตัวสูงที่นั่งหลังตรงกำหนดลมหายใจเข้าออกมาเป็นชั่วโมงแล้ว 

จะเริ่มยังไงดีหรือสั่งไวน์ขึ้นมาสักขวด 

สุดท้ายก็ต้องพึ่งแอลกอฮอล์เมื่อไวน์เข้าปากก็เพิ่มความกล้าให้กัปตัน เขาเขี่ยนิ้วถูไถนิ้วเรียวๆจนทิชาสบตากับเขาตาเยิ้ม 

"อยากเข้าไปดูห้องนอนไหมครับ" 

"อยาก.... ค่ะ" เธอยื่นหน้ามากระซิบที่หูของกัปตันจนลมหายใจแทบจะประสานกัน "อ๊ะ!!" 

ร่างบอบบางถูกกัปตันช้อนตัวอุ้มขึ้นมาเพื่อตรงไปยังห้องนอนคุมโทนสีขาวสบายตา ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลมีต้นไม้สีเขียวประดับตกแต่ง 

หนุ่มแว่นตาหนาเตอะย่างกายขึ้นมาบนเตียง เขามองดูเรือนร่างที่ไม่เคยมีใครได้เชยชมด้วยความหื่นกระหาย เขากระสันอยากจะกลืนกินเธอให้หมดทั้งตัว 

"ทิชาครับ"

คนเฉิ่มยังไงก็เฉิ่มอย่างนั้นเขาหน้าแดงจนแทบจะม้วนตัวแต่ก็ถูกโอบกอดคอไว้ทั้งสองมือ 

"ขาา~" 

เสียงอ่อนเสียงหวานของทิชายิ่งทำให้หนุ่มแว่นทนไม่ไหวเขาดึงแว่นสายตาหนาเตอะโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี วันนี้ไม่ว่ายังไงเขาก็จะปลดปล่อยความเฉิ่มที่ตัวเองมีทิ้งไปเสีย 

ใบหน้าของกัปตันซุกไซร้อยู่ตรงซอกคอขาวทั้งยังฝากรอยรักเอาไว้ตามลำคอ เมื่อร่างกายเปลือยเปล่ายอดปทุมถันแข็งชูชัน ริมฝีปากร้ายก็งับที่ปลายยอด

เขาดูด เขาดึง ละเลงลิ้นจนทิชาตัวอ่อนยวบ

"อ๊าา~" 

"หอมไปหมดทั้งตัวเลยนะครับ~" 

ใบหน้าของกัปตันเลื่อนลงมาถึงเนินสาวที่ไร้ขนปกคลุมเขาจับสองเขาแยกออกจากกันจนเห็นความงามชัดเจน 

กลิ่นดี สีชมพูสวย 

"มันไม่ดีนะคะ ทิชาว่าไม่ควรค่ะ อื๊มม~" 

ลิ้นเรียวปาดเลียเข้าที่กายสาว ตัวของทิชาลอยเคว้งอยู่บนปุยเมฆเธอเสียวมาก เสียวที่สุดในชีวิตจนต้องส่งมือไปขยุ้มหัวพอละมือก็ถูกเขาจับมือลงมากดหัวเขาไว้อย่างเดิม 

"กดไว้ทิชา ไม่เสร็จอย่าปล่อย" 

เสียงอ้อนปนคำสั่งของกัปตันทำให้ทิชาต้องกดใบหน้าเขาลงไปตอนนี้ทั้งนิ้วทั้งลิ้นของเขาทำงานคู่กันจนเธอแทบคลั่ง 

"อ๊าา~ ทิชาเสียว~" 

"เสียวก็เสร็จสิครับขอผมกินน้ำของทิชาหน่อย" 

สาบานว่านี่เป็นครั้งแรกของเขาจริงๆ ทำไมเขาเก่งแบบนี้เสียงน้ำปรารถนาดังกระฉอกไม่นานทิชาก็คว้าเอาเส้นชัยลงมา น้ำสวาทพุ่งออกมาใส่หน้าของเขาเต็มๆ 

"หวานมากครับ" 

เมื่อเขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งอาวุธคู่กายของเขาก็ชี้หน้าของเธอ มือเล็กเอื้อมไปจับเบาๆแต่ใบหน้าของกัปตันดูสุขสมเหลือเกินเขาหลับตาลงริมฝีปากยิ้มออกมาราวกับว่าเธอทำดี 

"ใหญ่จังเลยค่ะคุณกัปตัน"

"มันเป็นของทิชานะครับ" 

"ของทิชาคนเดียวใช่ไหมคะ"

"ถ้าทิชาไม่ทิ้งผม มันก็จะเป็นของทิชาแค่คนเดียวครับ" 

____________________

ตอนหน้าเสียบแน่