Novels by เลดี้พิ้งค์

บทที่ 22ความสุขที่แสนวิเศษ ตอนจบคุณหมอและพยาบาลเดินออกมาพร้อมกับพลอยชมพูเธอนั่งอยู่ในรถเข็นใบหน้าดูยิ้มแย้มแต่ปฐพีกับรู้สึกไม่สบายใจเขารีบเดินเข้ามาถามอาการแล้วจับมือเธอไว้มือของเขามีแต่เหงื่อคงเป็นเพราะความเครียดความกังวลที่ทำให้ปฐพีเป็นแบบนี้"แฟนผมเป็นอะไรครับคุณหมอ""หมอตรวจร่างกายอย่างละเอียดแล้วนะคะตอนนี้คนไข้กำลังตั้งครรภ์ค่ะก็เลยมีอาการหน้ามืดเวียนหัวคลื่นไส้อาเจียน""อะไรนะครับ!""ตอนนี้คนไข้กำลังตั้งครรภ์ค่ะคุณพ่อ"เห็นหน้าตาของปฐพีตอนนี้พลอยชมพูอยากจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเอาไว้มากเขาดูตกใจแถมยังดีใจในเวลาเดียวกันปฐพีรีบเดินไปห้องจ่ายยาแล้วจัดการชำระเงินก่อนจะพาเธอกลับมาที่บ้านแต่เมื่อมาถึงคุณแม่ของเขาก็นั่งรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นท่านเป็นห่วงเพราะได้ยินเสียงรถของลูกชายขับออกไปกลางดึกจึงรีบออกมาดูพอแม่บ้านบอกว่าพลอยชมพูไม่สบายท่านก็นอนไม่หลับจึงขอนั่งรออยู่ด้านล่างจนกว่าทั้งสองจะเดินทางกลับบ้าน"หนูพลอยเป็นยังไงบ้างลูกคุณหมอว่ายังไงบ้าง""หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ^^""ตอนนี้พลอยไม่ได้เป็นอะไรแล้วครับแต่คนที่เป็นคือเด็กในท้องต่างหาก^^""ฮะ! หนูพลอยท้องเหรอลูก ดินไม่ได้โกหกแม่ใ

บทที่ 21สู่ขอไปเลยปฐพีตื่นมาอีกทีในช่วงสายเขาควานหาพลอยชมพูแต่กลับไม่เจอเธอนอนอยู่ข้างกายจึงรีบลุกจากที่นอนพอตั้งสติมองไปรอบ ๆ ตอนนี้เขาอยู่ในห้องนอนเก่าของพลอยชมพูจึงรีบออกมาจากห้องก็พบคุณแม่กำลังนั่งจิบกาแฟดูข่าวในโทรทัศน์อย่างใจเย็น"พลอยอยู่ไหนครับคุณแม่""ไม่รู้สิตื่นมาก็ไม่เจอแล้ว""อ้าว! คุณแม่ครับพลอยหายไปทั้งคนคุณแม่กลับมานั่งใจเย็นแบบนี้เหรอครับ!""เมียเราทั้งคนปล่อยให้หายไปได้ยังไงล่ะ!"เจอสวนกลับมาแบบนี้ปฐพีถึงกลับไปต่อไม่เป็นเลย เขาเดินออกมาจากบ้านเพื่อมองหาพลอยชมพูแต่ถามใครก็ไม่มีใครเห็นกลับขึ้นมาบนห้องก็พบแต่ความว่างเปล่าเสื้อผ้าของเธอหายไป 3 ชุด ของใช้บางอย่างก็หายไป"เธออยู่ไหนวะ!"ปฐพีหยิบโทรศัพท์พยายามโทรหาพลอยชมพูแต่เธอก็ไม่ยอมรับสายเขาเริ่มกังวลใจกลัวว่าเธอจะโมโหและโกรธเคืองที่เขาพูดจาไม่ดีเมื่อวานแถมเมื่อคืนยังเมาไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวอีกด้านคุณหญิงนภาท่านรู้สึกสะใจที่เห็นลูกชายกำลังลุกลี้ลุกลนพลันนึกถึงช่วงเวลาที่ลูกชายกลั่นแกล้งลูกสะใภ้ของเธอเพราะแบบนี้นี่แหละเธอถึงอยากสั่งสอนลูกชายตัวดีเสียบ้างทั้งเรื่องการพูดการจาและการวางตัวต่าง ๆ กับพลอยชมพู"คุณหญิงคะทำไ

บทที่ 20เมียหายไม่รู้ตัว1 วันเต็ม ๆ ที่พลอยชมพูนอนหลับหมดสติไม่รู้สึกตัวเธอไม่ได้ถูกล่วงเกินทางเพศแต่ถูกวางยาโชคดีที่เธอไม่เป็นอะไรมากแต่ปฐพีนี่สิวิ่งวุ่นเรื่องคดีความจนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนแม่ของเขาต้องมาดูแลลูกสะใภ้อย่างใกล้ชิดปฐพีกลับเข้ามาในห้องพักฟื้นเขาก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาเพราะเห็นว่าพลอยชมพูยังไม่ลืมตาตื่นขึ้นมาเขาจึงเอนกายนอนหลับพักผ่อนรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีมือเล็ก ๆ มาเขี่ยอยู่ตรงปลายจมูกเขาจึงคว้าข้อมือนั้นด้วยความตกใจเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมากลับพบว่าเจ้าของมือน้อย ๆ เป็นพลอยชมพูเธอเดินมาพร้อมกับเสาน้ำเกลือ"เล่นอะไรของเธอแล้วลุกมาทำไมเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาจะทำยังไง""ฉันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะตื่นมาไม่เจอใครพอมองมาที่โซฟาเห็นคุณนอนหลับอยู่ก็เลยลุกมาหา""แม่ฉันคงกลับไปอาบน้ำอาบท่าอีกสักพักก็คงจะมา""คุณปฐพีเป็นยังไงบ้างคะ""ฉันไม่เป็นอะไรเธอต่างหากเป็นยังไงบ้างรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงเธอมากขอโทษที่ปล่อยให้เธอหลุดมือถูกจับตัวไป""ฉันถูกพ่อของคุณวางยาตอนนั้นฉันกลัวไปหมดเลยแต่ตอนนี้ฉันไม่กลัวอะไรแล้วตื่นขึ้นมาเจอคุณฉันรู้สึกโล่งใจมาก ๆ เลยค่ะ"เขาดึงเธอเข้ามากอดแล้วหอมแก้มทั้งสองข

บทที่ 19ช่วยชีวิตพลอยชมพูถูกจับตัวขึ้นรถเธอพยายามจะดิ้นและถีบเข้าที่อกของคุณท่านทำให้คุณท่านบันดาลโทสะตบหน้าเธออย่างแรงประตูไฟฟ้าที่กำลังค่อย ๆ ปิดทำให้ปฐพีเห็นช็อตนั้นพอดีเขาแทบจะบ้าร้องโวยวายคนสวนจึงรีบเข้ามาช่วยและจัดการพวกบอดี้การ์ดบางคนจนบาดเจ็บสาหัสพีชญารีบเข้ามาดึงปฐพีเอาไว้แต่ปฐพีไม่สนใจเขาผลักพีชญาจนล้มลงไปกับพื้นกรี๊ด!!"ดิน!!"คุณหญิงได้ยินเสียงเอะอะโวยวายท่านรีบลงมาดูพอเห็นทุกคนกำลังวุ่นวายถึงรู้ได้ทันทีว่าสามีของเธอกับอดีตแฟนของลูกชายน่าจะร่วมมือกัน คุณหญิงสั่งให้แม่บ้านช่วยกันจับตัวพีชญาเอาไว้แล้วปล่อยให้ลูกชายกับคนงานบางส่วนขับรถตามออกไป"ปล่อยนะคะพีชจะไปหาดิน!!""ฉันรอวันนี้มานานแล้วจับมันไว้อยากให้ฉันร้ายมากใช่ไหมพูดมาได้ยังไงว่าฉันส่งคนไปทำร้ายเธอถ้าฉันอยากจะทำฉันลงมือเองไม่ดีกว่าหรือไง!"เพี๊ยะ!!ใบหน้าขาว ๆ ถูกคุณหญิงตบด้วยความแรงจนใบหน้าของเธอเป็นรอยแดงแต่มันยังไม่จบแค่นั้นเพราะคุณท่านต้องการตบสั่งสอนเด็กเมื่อวานซืนที่ใส่ร้ายป้ายสีจนท่านต้องทะเลาะกับลูกชายเพี๊ยะ!"ตบนี้แลกกันกับที่เธอเคยทำร้ายลูกฉัน!"เพี๊ยะ!"ส่วนตบนี้แลกกับสิ่งที่เธอใส่ร้ายฉัน!"เพี๊ยะ!!"ส่

บทที่ 18เด็กขี้งอน NCปฐพีมองดูดวงตาคู่สวยที่กำลังจ้องมองดวงตาของเขาเป็นประกายปากของเธอก็ทำงานอย่างต่อเนื่องทั้งอมทั้งดูดเล่นเอาเขาขนลุกไปทั้งตัว"อื๊มม~"อ๊อก~ อ๊อก~ อ๊อก~"พลอยพอก่อนฉันจะเสร็จ~ อ่าา~""อึก!"น้ำสีขาวพวยพุ่งออกมาจนน่าตกใจปฐพีไม่คิดว่าความอัดอั้นที่เขาสะสมมามันจะมากมายขนาดนี้ พลอยชมพูอ้าปากโชว์ผลงานที่เธอทำครั้งแรก ความน่ารักน่าเอ็นดูนี่แหละที่ทำให้ปฐพีหลงใหลในตัวเธอเขาสอดนิ้วเข้าไปในปากให้เธอดูดและกลืนน้ำในปากจนหมดจากนั้นเขาก็เริ่มสอดแท่งร้อนที่ยังไม่อ่อนตัวเข้าไปสู่โพรงสาวอีกครั้ง"อ๊าาา~""ร้องเบา ๆ ไม่กลัวแม่ฉันได้ยินหรือไง""คุณปฐพี~""หืมม?""ฉันเสียว~"เมื่อเอวหนาเริ่มขยับพลอยชมพูก็เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ทั้งเสียวทั้งมันอยากจะกรีดร้องออกมาให้ลั่นห้องแต่ก็ต้องพยายามอดกลั้นเก็บเสียงร้องครวญครางเอาไว้ปฐพีรู้ว่ามันอึดอัดมากกับการที่ไม่ได้ปลดปล่อยอย่างเต็มที่เขาจึงโน้มกายลงไปประกบจูบเธออย่างดูดดื่ม ทั้งสองสาดอารมณ์ใส่กันโดยที่จุดเชื่อมยังคงสานสัมพันธ์กันอย่างแน่นแฟ้นคนนึงแทงเข้าอีกคนกระดกเอวรับปึก! ปึก! ปึก!ไฟราคะในครั้งนี้มันโหมกระหน่ำจนน่ากลัวทั้งสองพากันมาที่ร

บทที่ 17จับเมียเข้าห้อง NC1 สัปดาห์เต็ม ๆ ที่ไร่ปฐพีมีแต่ความวุ่นวายจนป้าแมวขอเข้าพบปฐพีเป็นการส่วนตัวยังไงเธอก็เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านหลังนี้ปฐพีย่อมเชื่อและรับฟังในสิ่งที่เธอพูด"ป้าแมวมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับอะไรในบ้านขาดเหลือจัดการได้เลยนะครับ""คุณพลอยจัดการเรียบร้อยแล้วค่ะเธอสั่งของใน app ที่ขายของราคาถูกมา พวกที่จัดโปรโมชั่นราคาถูก ๆ เธอซื้อยกลังมาตุนเอาไว้เรียบร้อยแล้วประหยัดงบไปเยอะเลยค่ะ""เอาเงินใครซื้อครับไม่เห็นพลอยมาเบิกเงินกับผมเลย""น่าจะเป็นเงินส่วนตัวของคุณพลอยค่ะ"ยัยเด็กคนนี้มันน่าตีก้นจริง ๆ ของใช้ในบ้านของใช้ส่วนรวมแทนที่จะมาเบิกเงินกับเขากับใช้เงินส่วนตัวซื้อมันใช้ได้ที่ไหนกัน"ที่ป้ามาคุยกับคุณดินไม่ใช่เรื่องของคุณพลอยแต่เป็นเรื่องของคุณพีช""เฮ้อ..." ปฐพีถอนหายใจออกมาเขาเองก็เบื่อกับปัญหาที่เขาต้องมารับรู้และรับฟังในแต่ละวัน "พีชก่อเรื่องอะไรอีกครับป้าแมว?""ป้าอยากจะเตือนคุณดินเอาไว้ตั้งแต่คุณพีชเข้ามาอยู่ที่นี่บ้านหลังนี้มันก็แทบไม่มีความสุขเลยคุณหญิงไม่ยอมลงจากบ้านคุณพลอยก็ทำงานหนักขึ้นนอกจากผ้าของคุณหญิงของคุณพลอยและคุณดินคุณพลอยยังต้องซักผ้าให้คุณพีช

บทที่28ครอบครัวของกัปตัน ตอนจบ3ปีผ่านไป บ้านที่เคยเงียบสงบเริ่มมีเสียงหัวเราะของทุกคน พอใจเป็นพี่สาวที่สวยและรวยมากเธอสอนน้องชายของบ้านให้รู้จักทานข้าวเอง แต่ด้วยอำนาจของเด็กน้อยที่ไม่ยอมทำตาม ไข่ต้มถูกบีบจนเละข้าวในถ้วยถูกละเลงทั่วพื้นบ้าน "น้องกันต์! ฮืออออ" กัปตันลงจากรถได้ยินเสียงหลานสาวร้องไห้ก็รีบวิ่งไปดูเขาแทบจะเป็นลมล้มพับเมื่อลูกชายตัวดีเอาไข่ต้มละเลงใส่หัวพี่ "น้องกันต์หยุดเดี๋ยวนี้นะครับ!!" กัปตันวิ่งมาจับลูกชายก่อนจะหันไปโอ๋หลานสาวให้หยุดร้อง "ฉวยฉุดๆ ฉวยๆ" เด็กน้อยพูดไม่ชัดกำลังชมพี่สาวที่หัวมีแต่เศษข้าวและเศษไข่ต้ม "พอใจไปอาบน้ำสระผมก่อนนะครับ อาซื้อโดนัทมาเดี๋ยวมาทานด้วยกัน" "ฮืออ พอใจให้น้องตักข้าวดีๆแต่น้องไม่ยอมค่ะ ฮืออ" "อาขอโทษแทนน้องนะครับ น้องยังไม่รู้เรื่อง" "ค่ะ" พอใจเดินขึ้นไปอาบน้ำกับแม่บ้านส่วนตัวเขาต้องรีบจัดการลูกชายก่อนที่แม่และเมียจะมาถึง เขามองสภาพบ้านแล้วหนักใจลูกคนเดียวหรือสิบคนกันแน่ "อะไรกันเนี่ย!!!" ทิชาเดินเข้ามาในบ้านมองลูกชายแล้วถอนหายใจทิ้งทันที ตัวมีแต่ไข่ หัวมีข้าวเหนียวๆติดเป็นก้อน "โอ้โหหลานย่ากลายเป็นเด็กน้อยไข่ต้มไปแล้วหรือเ

บทที่27คนคลั่งรักเมีย NCกัปตันคลอเคลียเมียเด็กอยู่บนเตียงถึงเธอจะท้องมีน้ำมีนวลจนใครๆก็ทักแต่สำหรับเขาเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก หลายคนเห็นเขาเป็นผู้ชายที่เฉิ่ม เย็นชา ดูเหมือนจะไม่ทันคนแต่ความจริงแล้วเขาแค่ไม่อยากสุงสิงกับคนที่หาผลประโยชน์จากเขาเท่านั้นแต่ทิชาไม่ใช่แบบนั้นเธอกับเขารักกันด้วยใจจริงๆ ริมฝีปากเริ่มจูบไซร้พวงแก้มและริมฝีปากคนตัวเล็ก เธอส่งสายตาเว้าวอนให้เขาโน้มลงมาจูบเธออีก ริมฝีปากอวบอิ่มดูสุขภาพดี สีชมพูโดยไม่ต้องแต่งเติม "อื๊มม~" ชุดนอนบางๆถูกกัปตันถอดออกเขาซุกไซร้ตามเรือนร่างขาวผ่องของเธอ เขาแอบฝากรอยรักบนหน้าอกเต่งตึงที่ขยายรอวันที่ลูกน้อยออกมาเจอ "อ่าาา~" ลิ้นเรียวตวัดเลียจุกสีหวานที่เข้มขึ้นเล็กน้อย เขาฟอนเฟ้นเข้าหากันใบหน้าสลับเลียเหย้าหยอกจนพอใจ ท่อนลำยาวแข็งจนปลายหัวดันพ้นกางเกงกัปตันรีบถอดเสื้อผ้าออกเพื่อเตรียมอาวุธให้พร้อม เขาดันเข้าไปช้าๆก่อนจะขยับเอวเบาๆ "อ๊ะ~ อ๊าา~" ทิชาจิกหมอนแน่นเธอเสียวทุกครั้งยามเขาขยับเข้าออก กลีบอูมเปียกแฉะอ่อนไหวต่อการกระทำของเขาถึงจะไม่ได้โหมกระแทกเหมือนก่อนแต่ก็เป็นลีลาที่เธอชอบไม่ต่างกัน ซอยช้าๆแต่เข้าลึกสุดโคน "ทิชาตอดม

บทที่26คุณพ่ออ้อนแม่หลังจากการแต่งงานผ่านพ้นไปกัปตันกลายเป็นผู้ประสบภัยแพ้ท้องแทนเมียอย่างเต็มระบบ ถึงจะป่วยกายแต่ก็ต้องกลับมาทำงานเหมือนเดิมส่วนทิชาแม่ของเขาสั่งห้ามทำงานให้อยู่บ้านเฉยๆ หลานชายคนแรกของตระกูลต้องยิ่งรักษาให้เหมือนไข่ในหิน วันนี้กัปตันมีประชุมช่วงเช้าเขาจึงรีบลงมาทานข้าวก่อนทิชา อาหารทุกอย่างแม่ของเขาเข้มงวดมากในแต่ละมื้อทิชาต้องได้นับสารอาหารให้ครบถ้วนและมากพอสำหรับเด็กในท้อง "วันนี้แม่ทำปลานึ่งสมุนไพรรอบที่แล้วทิชาก็กินจนไม่เหลือน้ำสักหยด" สุชาดาอวดฝีมือการทำอาหารให้ลูกชายฟัง "แต่ผมขอบาย เหม็นคาวมากขอขนมปังกับกาแฟพอครับ" คนแพ้ท้องแทนเมียยกยงขาวเขารีบจัดการทุกอย่างใส่ลงท้องก่อนจะขับรถออกไปทำงานส่วนทิชาเดินลงมาพร้อมหลานสาว พอใจติดทิชามากกลางคืนก็มานอนด้วยแทบทุกคืน"คุณย่าขา พี่ทิชาถักเปียสวยมากเลยค่ะ" "สวยมากจริงๆเลยหลานย่า รีบพาคุณอามาทานข้าวได้แล้วค่ะ" "ไปทานข้าวกันค่ะพี่ทิชา" พอใจยังสับสนกับคำพูดแม้ผู้ใหญ่จะสอนให้เรียกอาทิชาแต่เธอติดปากเรียกพี่ ทิชาจึงปล่อยไปไว้โตขึ้นกว่านี้เดี๋ยวก็เข้าใจเอง ทิชาถูกใจเมนูปลานึ่งสมุนไพรมากยิ่งใส่ขิงเยอะๆเธอยิ่งชอบ แม่สามีดูแ

บทที่25งานแต่งงานของเราสองคนเมื่อวันสำคัญของทิชาและกัปตันมาถึงเจ้าบ่าวอย่างกัปตันก็เกิดอาการคลื่นไส้เหม็นครีมบำรุงผิว เหม็นเครื่องสำอางเหม็นไปหมดทุกอย่างจนต้องพึ่งยาดมตลอดเวลา "สงสัยลูกไม่อยากเห็นคุณพ่อหล่อดูสิคุณพ่อหน้าโทรมมากเลย ฮะๆ" ทางกลับกันทิชาหายจากอาการแพ้ท้องเป็นปลิดทิ้งแถมยังสวยเปล่งปลั่งเหมือนดาราอีกต่างหาก อรดีช่วยดูแลน้องสะใภ้แต่งตัวประโคมเครื่องเพชรจนสวยสะดุดตา "พี่ทิชาพะแพงมาแล้วค่ะ""ถุงแป้งก็มาแล้วค่ะ^^" สองสาวตัวจี๊ดใส่ชุดเดรสสีชมพูแต่ฝั่งเจ้าบ่าวใส่ธีมสีฟ้า เพราะวันนี้จะมีการลุ้นเพศเบบี๋ในท้องของทิชากัน "มาแล้วๆ สองสาวพี่ฝากดูแลทิชาต่อหน่อยนะ เดี๋ยวพี่ไปช่วยขบวนขันหมากก่อน" อรดีขอตัวลาน้องๆ วันนี้เธอเป็นแม่งานเพราะผ่านการแต่งงานมาแล้วทำให้รู้จักลำดับพิธีการเป็นอย่างดี เมื่อขบวนขันหมากเคลื่อนตัวมาพะแพงกับถุงแป้งก็รีบเตรียมสร้อยทองเส้นใหญ่มหึมามากั้นประตูเงินประตูทอง โห่~ ฮิ้ว โห่~ ฮิ้ววว โห่~~~ เสียงเพลงโห่ร้องกันสนุกสนานจนฝั่งเจ้าสาวอดไม่ได้ที่จะเต้นเด้าๆ ถุงแป้งขึ้นไปยืนบนโต๊ะเต้นโคโยตี้จนหนุ่มๆมายืนห้อมล้อมชมการเต้นที่สวยงามของเธอยกเว้นก็แต่ชานนท์ที่นั่

บทที่24สิ่งที่ทิชาสมควรได้รับทิชาเหมือนถูกมัดมือชกตั้งแต่กลับจากพัทยาเธอก็ไม่เคยได้กลับไปอยู่ที่โรงแรมอีกเลย คุณหญิงสุชาดาให้แม่บ้านต้มยาบำรุงทั้งเช้าและเย็น สอนเรื่องการเข้าสังคมทิชายอมเชื่อฟังและเรียนรู้ทุกอย่างจนวันที่เธอรอคอยก็มาถึงพี่ชายของเธอพาพี่สะใภ้ ลูกชายและแม่มาบ้านของกัปตันเมื่อทุกคนลงมาก็รีบถอยไม่กล้าเข้าไปบ้านหลังใหญ่มีสระน้ำมีห้องฟิตเนส ทิชารีบเดินดิ่งๆออกมาหาทุกคนตอนนี้เธอสวยมีสง่าสมกับการเป็นว่าที่คุณแม่ ผิวขาวผ่องมีเลือดฝาดเพราะได้ทานสมุนไพรเป็นประจำทั้งเช้าและเย็น"พี่แทน พี่สา แม่จ๋าไอ้ตัวแสบเข้ามาเร็วเดี๋ยวคุณแม่กำลังลงมาแล้วค่ะ" "คือพี่ไม่กล้าเข้าไปวะ ทิชาเขาจะรับได้เหรอพวกเราไม่มีอะไรสู้เขาได้เลยนะ" "พี่แทนอย่าพูดแบบนี้สิ ไปเร็วค่ะคุณกัปตันจะถึงแล้ว"ไม่ถึงนาทีรถของกัปตันก็ขับเข้ามาจอดท้ายเขาลงมาสวัสดีทุกคนไอ้ตัวแสบก็รีบวิ่งไปหากัปตันขนาดพึ่งเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวยังสนิทกันเลย กัปตันอุ้มหลานชายของทิชาเข้ามาในบ้านแม่บ้านรีบจัดโต๊ะอาหารรอ เมื่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากัปตันก็ขอพูดเรื่องสำคัญก่อนเลย"ทุกคนครับตอนนี้ทิชากำลังท้อง อายุครรภ์เมื่อวานผมไปโรงพยา

บทที่23กัปตันน้ำยาดีวันต่อมา กัปตันตื่นก่อนทิชาเพราะเขามีนัดคุยกับวิศวกรด้านล่างวันนี้มีพายุฝนเข้าช่างจึงไม่สามารถทำงานได้ ด้านทิชาเธอตื่นขึ้นมาพร้อมอาการเวียนหัว เรียกหากัปตันก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาจึงต้องฝืนลุกไปเข้าห้องน้ำคนเดียว นอกจากอาการเวียนหัวยังมีอาการคลื่นไส้อาเจียนร่วมด้วย คนไม่เคยป่วยรีบโทรหากัปตันด้วยความร้อนใจไม่ถึงห้าทีนี้กัปตันก็เข้ามาหาเธอในห้อง เขาเห็นใบหน้าซีดเซียวของทิชาก็พาเธอไปหาหมอโดยทันที ระหว่างนั่งรอผลทิชาก็ฟุบหลับอิงไหล่กัปตันเธอดมยาดมตั้งแต่มา พอห่างจากยาดมก็คลื่นไส้อาเจียนอีก "คุณพรชนกเชิญฟังผลค่ะ" กัปตันรีบพยุงทิชาเข้ามาในห้อง คุณหมอเปิดอ่านผลตรวจด้วยรอยยิ้ม "ผลตรวจของคุณพรชนกตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ได้5สัปดาห์แล้วนะคะ" ทั้งสองหันไปมองหน้ากันต่างฝ่ายต่างยิ้มด้วยความดีใจ กัปตันรีบถามรายละเอียดตั้งแต่อาหารบำรุงรวมถึงการใช้ชีวิตประจำวันของทิชา เขาจะให้เธออยู่เฉยๆ จนกว่าจะคลอด แม้ทิชาจะไม่เห็นด้วยก็ตาม คุณหมอฉีดยากันแท้งรวมถึงให้ยาแก้แพ้ท้อง อายุครรภ์ของทิชายังน้อยมีโอกาสที่จะแท้งได้ง่าย "เราจะกลับกรุงเทพฯกันวันนี้นะครับ ผมจะพาไปทานข้าวที่บ้านจะได้บอกข่

บทที่66 SPECIAL ลูกหมูสามตัว ตอนจบ10ปีผ่านไปเป็นดั่งหวังที่ฉันคิดเอาไว้ สายฟ้ากำลังเรียนต่อแพทย์เฉพาะทางควบคู่กับการทำงานที่โรงพยาบาลด้วย เท่าที่ฉันแอบรู้มาจากพี่ตะวันตอนนี้สายฟ้ากำลังแอบเรียนต่อปริญญาโทด้านกฎหมายการแพทย์ด้วย การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ“คุณแม่ขา คุณแม่อยู่ไหนคะ”“อยู่สวนกล้วยไหมกับคุณย่า หนูมีอะไรดาวเหนือ”เสียงวิ่งตึกตึกดังสนั่นหวั่นไหว คุณแม่ส่ายหัวเบาๆ เพราะดาวเหนือแทบไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยแม้แต่นิดเดียว“ดาวเหนือย่าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าวิ่ง” พอโดนดุก็ทำหน้ายู่เดินมากอดคุณแม่ ยัยดาวเหนือเนี่ยขี้อ้อนเหลือเกิน“มีอะไรลูกคุณพ่อกลับมาหรือยัง”“กลับมาแล้วค่ะกำลังนั่งคุยกับพี่สายฟ้าอยู่”ใช่สิฉันลืมสนิทเลยวันนี้เป็นวันรู้ผลว่าสองสาวจะสอบติดคณะอะไรตื่นเต้นจริงๆ ฉันพาคุณแม่เข้ามาในบ้านแม่บ้านจึงเตรียมยกอาหารเข้ามาเสิร์ฟ“มาแล้วค่ะ พี่สายฟ้าคุณย่าบ่นคิดถึงพี่จะแย่อยู่แล้ว”“ผมก็คิดถึงคุณย่าครับ ช่วงนี้ผมทำงานหนักแถมเรียนหนักด้วยไว้วันหยุดผมจะมาอ้อนคุณย่านะครับ”“อ้อนแต่ย่าเหรอฮะ” คุณปู่ก็ไม่ยอมน้อยหน้านะ แต่เดี๋ยวนะคะปกติก็อยู่โรงพยาบาลด้วยกันไม่ใช่หรือไง“เดือนหน

บทที่65ความสุขที่แท้จริง10ปีผ่านไปสายฟ้ากำลังจะอายุเข้าวัย15ปี ส่วนสองสาวอายุ9ขวบแล้ว ลูกๆ ของฉันมีความสามารถพิเศษแตกต่างกัน สายฟ้าฉายแววคุณหมอตั้งแต่เด็กเรียนเก่งมากได้เกรด4ทุกวิชา พี่ตะวันภูมิใจมากแถมยังบอกว่าลูกเรียนเก่งกว่าเขาตอนเด็กอีก ไม่เสียแรงที่พวกเราสนับสนุนส่วนสาวน้อยเดือนหนาวรายนี้กำลังอยู่ในช่วงลังเล เธอแอบมีความกดดันเรื่องเรียนเพราะพี่ชายปูพื้นฐานมาดีมากเธอจึงอยากพยายามที่จะเก่งให้ได้แบบพี่จนพี่ตะวันถามว่าอนาคตอยากเป็นอะไรเดือนหนาวจะหยุดคิดทุกครั้ง แต่พี่ตะวันไม่เคยกดดันลูกนะเขาบอกลูกๆ เสมอว่าอนาคตเป็นของลูกๆ ไม่ว่าลูกๆ ทั้งสามจะเลือกอะไรให้กับตัวเองเขาพร้อมจะสนับสนุนเต็มที่ตัดมาที่น้องเล็กนิสัยผ่าเหล่าผ่ากอ เอาแต่ใจ ขี้โมโห ชอบโวยวาย นี่อาจจะเป็นกรรมพันธุ์ทางฝั่งฉันก็ได้เพราะเท่าที่ฉันสัมผัสครอบครัวของพี่ตะวันมาไม่มีใครเป็นแบบดาวเหนือสักคนเลย“คุณแม่ครับอาทิตย์หน้าที่โรงเรียนมีจัดกิจกรรมคณิตศาสตร์ แต่อาจจะต้องไปค้างคุณแม่จะอนุญาตไหมครับ”“อยากไปทำกิจกรรมกับเพื่อนๆ ก็ไปสิลูก แม่ไม่ห้ามแต่ต้องดูแลตัวเองให้ดีๆนะอย่าเกเร พ่อกับแม่รักสายฟ้ามากนะครับ”“ผมก็รักคุณแม่ครับ”

บทที่64จบเรื่องวุ่นวายณิชายอมเซ็นใบลาออกด้วยตนเองเพราะถ้าเธอไม่เซ็นเธอจะถูกตั้งคณะกรรมการสอบสวนและดำเนินคดี แม้โซ่จะอยากให้ดำเนินคดีมากแค่ไหนแต่ก็ต้องจำใจทำตามคำสั่งของพ่อกับอา“ทำไมไม่ไล่ออกไปเลย”“นี่ก็ไม่ต่างจากไล่ออกหรอกโซ่” หมอเซนตบไหล่ลูกชายเบาๆ“ใช่ โซ่ไม่ต้องห่วงหรอกจากนี้ไปทุกโรงพยาบาลที่บ้านเราถือหุ้นอยู่จะไม่มีใครรับณิชาเข้าทำงานแน่นอน และคนอย่างณิชาไปทนอยู่โรงพยาบาลรัฐไม่ได้หรอก”นั่นสินะโซ่คิดตามทั้งสองท่านก่อนจะพากันกลับขึ้นมาเยี่ยมจันทร์เจ้า เจ้าสายฟ้าหลับไปแล้วไม่ค่อยงอแงเท่าไหร่ จากนี้ที่ต้องหวงก็คงเป็นนางซินนี่แหละที่อุ้มท้องแฝดเลย5 ปีผ่านไปสายฟ้าอายุครบ4ขวบแล้ววันนี้เป็นวันเกิดของเขา เค้กวันเกิดเป็นรูปตัวการ์ตูนที่เขาชอบ งานวันเกิดที่มีแต่ญาติพี่น้องทุกคนตั้งใจจัดงานนี้เพื่อเจ้าสายฟ้าตัวแสบเลยหมอโซ่กับวันใหม่ก็กำลังมีพยานรักอีกหนึ่งคนคงได้คลอดเร็วๆ นี้ ส่วนนางซินคลอดลูกแล้วได้ทั้งชายหญิง คนโตผู้ชายชื่อตุลา คนเล็กชื่อซีดี ฝาแฝดคู่นี้อยู่ด้วยกันไม่ได้ตีกันตลอดปู่ย่าตายายจึงต้องจับแยกไปเลี้ยงสลับกันส่วนจันทร์เจ้าเธอดูแลตัวเองจนร่างกายแข็งแรงก็ปล่อยให้มีทายาทอีกสอ

บทที่63เรียกสติฉันรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เสียงร้องไห้ของพี่ตะวันดังอยู่ข้างหู ดวงตาที่หนักอื้อค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาจนพี่ตะวันรีบเรียกสติฉันและเช็กม่านตา แค่เห็นหน้าเขาฉันก็ร้องไห้สะอื้นทันที“ที่รักไม่ต้องกลัวนะ”“ลูก....”“อาจารย์หมอกำลังช่วยอยู่ ไม่ต้องกลัวนะครับ”ฉันหลับตาลงอีกครั้งจนรู้สึกเหมือนแรงบีบแรงดึงจนร่างกายฉันสั่นสะเทือน ทุกครั้งที่หลังผ้าสีเขียวออกแรงพี่ตะวันจะก้มลงมาจูบหน้าผากเช็ดน้ำตาให้ฉันตลอดอุแว้!! อุแว้!!!!“ฮึก!” ทั้งสองกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่เพียงแค่ได้ยินเสียงของลูกชายจันทร์เจ้าก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก ตะวันรีบเข้าไปตัดสายสะดือลูกชายก่อนจะเดินกลับมาหาจันทร์เจ้าที่นอนสะลึมสะลืออยู่บนเตียง“ที่รักลูกแข็งแรงมากเลยครับ”“มาแล้วค่ะน้ำหนัก3100กรัมค่ะหมอตะวัน”ฉันมองหน้าลูกชายที่ยังร้องไม่หยุดพี่ตะวันก็บอกให้ลูกร้องเยอะๆ เสียงของลูกเหมือนทำให้ฉันมีแรงกระตุ้นแต่หนังตาก็ไม่อาจสู้ไหวพี่ตะวันเลยบอกให้ฉันนอนพักผ่อนเสียก่อนตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงพี่โซ่กับนางซินด่ากัน จนพี่ตะวันต้องไล่ออกไปสองพี่น้องคู่นี้อยู่ด้วยกันก็ตีกันจริงๆ“คุณอาตื่นแล้วค่ะคุณพ่อ” วีนัสนั่งจ้อง

บทที่62ใกล้คลอดเต็มทีเวลาผ่านไปจนตอนนี้ฉัน อายุครรภ์ได้8เดือนกว่า ทุกคนคงจำคุณยายหมอดูคนนั้นได้ใช่ไหม ตอนที่ฉันเป็นลมวูบในห้องน้ำ ดีที่ฉันเกาะประตูเอาไว้และทุบประตูเรียกพี่ตะวัน คืนนั้นฉันถูกหามส่งโรงพยาบาลเพราะพี่ตะวันบอกฉันหน้าซีดมาก ผลการตรวจคือฉันท้องได้9สัปดาห์ คุณพ่อมือใหม่อย่างพี่ตะวันจึงได้หาคุณหมอสูตินรีเวชระดับอาจารย์มาเป็นเจ้าของไข้ฉันเพื่อไม่ให้ฉันคิดมากเรื่องคุณณิชา“นั่งเฉยๆ ครับเดี๋ยวพี่ทาครีมให้”พ่อเทพบุตรของฉัน พี่ตะวันเขาแสนดีจริงๆ ตอนนี้ฉันเดินลำบากนั่งก็ลำบากอาบน้ำเองก็ไม่ได้แต่พี่ตะวันเขารับผิดชอบดูแลฉันทุกอย่างแถมเพนท์เฮ้าส์ชั้นบนของโรงพยาบาลพี่ตะวันก็ปรับปรุงเพื่อรอให้ฉันไปอยู่ในเร็วๆ นี้“เท้าหนูบวมมากเลยค่ะ”"เวลานอนเดี๋ยวพี่เอาหมอนรองให้ครับ ยกเท้าสูงๆ เวลานอนพอช่วยได้ครับ อดทนหน่อยนะอีกอึดใจเดียว” ตะวันยื่นใบหน้าลงไปจูบที่ท้องของจันทร์เจ้าเบาๆ จนเท้าน้อยๆ ถีบปากเขาอย่างแรง“โอ๊ย! เจ็บนะลูก” จันทร์เจ้าใบหน้าเหยเกจนตะวันต้องลูบท้องของเธอเบาๆ“ตัวแสบแม่เจ็บหมดแล้วครับ”ลูกชายของพี่ตะวันหยุดดื้อเลยค่ะทุกคน เขาเชื่อพ่อเขาค่ะ แต่ก็ดีนะคะเชื่อฟังพี่ตะวันได้ดีแน่

บทที่61ชีวิตหลังแต่งงานเชียงใหม่“กรี๊ดดดดด ไม่ยอม!!!”เสียงกรี๊ดของซินดังจนคนนอนอยู่ข้างๆ สะดุ้งตื่นแต่พอมองเห็นรูปไอจีของหมอตะวันกับจันทร์เจ้าที่ลงรูปใบทะเบียนสมรสก็ทิ้งตัวลงอีกรอบ ฝั่งนั้นเขามาเหนือกว่าจริงๆ“ใจเย็นๆ ครับซิน”“ไม่เย็นแล้วค่ะ พี่ตินอะชักช้าเอาแบบนี้ไหมคะเรามาปั่มปั๊มกันต่อเลยลูกจะได้มาเร็วๆ”“พักก่อนดีไหมครับ พึ่งจะได้นอนเมื่อตอนเช้านี่เองนะ มาเชียงใหม่ทั้งทีน่าจะออกไปชมนกชมไม้บ้าง สตรอว์เบอร์รีก็กำลังเก็บเกี่ยว”“ช่างมันค่ะพี่ติน ถ้าเดือนนี้ไม่ท้องซินจะทำโทษพี่ตินเลยคอยดู!!”นางซินขึ้นควบเอวแล้วโยกอย่างเร่าร้อน คนเบื่องล่างที่เอาแต่ปฏิเสธตอนนี้กลับเด้งสะโพกสวนขึ้นเป็นระยะเขาไม่สามารถต่อต้านนางซินได้เลย3เดือนผ่านไปผ่านพ้นการแต่งงานของตะวันและจันทร์เจ้าไปหยกๆ แต่ทั้งสองก็ไม่ได้พ่ายแพ้นะคะเพราะว่าจันทร์เจ้าตั้งครรภ์โดยที่ตัวเองไม่รู้ตัวนับจากอายุครรภ์แล้วเธอน่าจะเริ่มตั้งครรภ์ช่วงสอบ นางซินจึงยอมรับความพ่ายแพ้อย่างเต็มประตูเพราะเชื้อของตินไม่ค่อยแข็งแรง ตะวันกับหมอโซ่จึงแนะนำเรื่องการบำรุง“ไร้น้ำยา ไร้ความฉามาก (สามารถ) ” เสียงแจ๋วๆ ของเด็กตัวกลมดังออกมาจากห้องโถ

บทที่28ความสุขล้นๆ ตอนจบ4ปีผ่านไปคุณพ่อลูกแฝดแทบจะคลานลงจากบ้านเมื่อคืนลูกชายกับลูกสาวเล่นเอาซะหง่อมเลยพระนายกับพระพายเป็นเด็กฝาแฝดที่ชอบแข่งกันร้องทุกคืน เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้นอนเลยวันนี้ต้องเข้าประชุมที่โรงแรมของกัปตันเขาเองก็ถือหุ้นอยู่ในนั้นเหมือนกัน เมื่อคืนเจ้าแฝดก็เล่นงานจนพะแพงต้องให้เขามานอนห้องรับรองตอนตีสี่"ไงคุณพ่อลูกแฝดวันนี้ปิดดีลให้ได้นะ" ผู้เป็นพ่อยกยิ้มให้ลูกชายที่ดินแถวเขาใหญ่ราคาสูงมากหากกัปตันอยากได้ถึงจะเป็นเพื่อนลูกชายเรื่องราคาซื้อขายก็ต้องแข่งขันกับเจ้าอื่นอยู่ดี "ไม่ต้องห่วงครับพ่อ ไอ้กัปตันมันบอกสู้จนถึงที่สุดเหมือนกัน""แล้วพระนายกับพระพายตื่นหรือยังเมื่อคืนก็ร้องทั้งคืนเลย""ยังครับ ถ้าผมไม่ต้องไปประชุมก็คงไม่ตื่นเหมือนกัน" คุณพ่อลูกสองรีบซัดกาแฟแล้วขับรถมาโรงแรมเดอะรูมเพื่อคุยเรื่องซื้อขายที่ดินย่านเขาใหญ่ราคาหลายร้อยล้านแต่กัปตันก็สู้สุดตัวจนได้ที่ดินผืนนั้นไป ณภัทรกลับมาบ้านพร้อมบอกข่าวดีให้พ่อของเขาทราบพรุ่งนี้เงินก้อนโตกัปตันจะหอบหิ้วมาให้ เขารีบกลับขึ้นห้องเพื่อไปหอมลูกแฝดที่กำลังหัดกระดึ๊บ พะแพงกับแม่ของณภัทรช่วยกันเลี้ยงแถมป้าสวยก็ดูแลเด็กๆ ไม่

บทที่27ขวัญใจรถแห่วันเตรียมงานป้าสวยรีบไปช่วยทำพริกแกงตามสูตรพอได้กลับมาบ้านเกิดป้าสวยมีความสุขมากเพื่อนๆ ญาติพี่น้องก็แวะเวียนมาหา ณภัทรนั่งรถโดยมีคนขับรถมาผับในเมืองระยะทางกว่าสามสิบโล น้าเสกอธิบายงานในจุดที่มีปัญหาและควรได้รับความซ่อมแซมและอยากขยายพื้นที่ด้านข้างเพื่อรอต้อนรับลูกค้าที่มาจากต่างพื้นที่ เรื่องระบบการตรวจอาวุธณภัทรมีเครื่องมือค่อนข้างมีมาตรฐานอยู่แล้ว"โดยรวมแล้วไม่มีอะไรมากเรื่องขยายด้านข้างน้าเสกให้ช่างมาดูได้เลยได้โต๊ะอีก10ชุดก็ได้ลูกค้าเพิ่มหลานคนอยู่""ได้เดี๋ยวน้าจัดการให้"กลับมาถึงบ้านพะแพงก็ทำกับข้าวเสร็จหมดแล้ววันนี้ยายศรีก็มาทานข้าวด้วยแถมยังเอาผักริมรั้วมาให้เป็นตะกร้า ณภัทรกลับมาก็ได้ทานข้าวพอดีทุกคนนั่งคุยกันทานข้าวกันณภัทรเป็นเขยใหม่เลยได้รับพรจากป้าศรีและผูกแขนตามประเพณีของภาคอีสาน วันต่อมาพะแพงตื่นมาวอร์มร่างกายแต่เช้าเธอหยิบชุดเก่งออกมาจากตู้เสื้อผ้าแต่งหน้าทำผมฉีดน้ำหอมด้วยกลิ่นใหม่ที่ณภัทรซื้อให้ รถฟีโน่พ่วงข้างคู่ใจถูกเธอขับออกมาที่ลานกว้าง จิมมี่ ใบปอเดินขนาบข้างมาด้วยกัน ด้านหลังเป็นแก๊งกะเทยหัวโปกที่เริ่มแตกเนื้อสาว อีกด้านเป็นแก๊งวัยรุ่นภู

บทที่26กลับไปงานประจำปีกลับมากรุงเทพฯ ณภัทรก็ทำตามสัญญาเขาซื้อรถให้พะแพงแม้รถที่บ้านจะมีหลายสิบคันแต่เขาอยากให้เธอด้วยใจจริงแถมยังสอนขับรถจนได้ใบขับขี่มาครอบครอง พะแพงขับมาเรียนในวันที่ณภัทรต้องไปดูงานสาขาต่างจังหวัดถึงตัวจะห่างกันแต่ก็โทรคุยกันตลอด เสือณภัทรได้ตายจากเขาไปแล้วตอนนี้มีเพียงณภัทรคนรักเมียหลงเมียเท่านั้นวันนี้ใบปอ จิมมี่ แกงส้มแวะมาหาพะแพงที่บ้านเพื่อทำอะไรทานด้วยกันถึงจิมมี่และใบปอจะอยู่คนละคณะแต่ก็ไม่เคยขาดหายหรือห่างเหินกันเลยทุกคนยังคุยกันตลอด เปิดเทอมหน้าก็ขึ้นปีสองชีวิตมหาวิทยาลัยถึงจะเหนื่อยแต่ก็สนุก ผลการเรียนของพะแพงก็ดีขึ้นเพราะพี่รหัสช่วยติวเข้มให้เวลาเธอต้องรอณภัทรมารับ"มึงป๊าไปไหนไม่มาจกตำบักหุ่งด้วยกันเหรอ" จิมมี่ถามขณะสับมะละกออย่างเอาเป็นเอาตาย "คุยกับคุณลุงอยู่เดี๋ยวก็ลงมา หูยยย ไก่ย่างสูตรยายกูหอมไปแปดบ้านเลย" พะแพงย่างไก่หมักสูตรเด็ดหนังสีเหลืองสวยเนื้อนุ่มเพราะหมักเข้าเนื้อที่สำคัญพะแพงเลาะกระดูกออกจนหมดทำให้ทานง่ายขึ้น "ข้าวเหนียวสุกแล้ว กูเด็ดใบเตยใส่น้ำไปด้วยหอมมาก" ใบปอยกกระติกข้าวเหนียวออกมานั่งบนเสื่อหลังบ้าน "อันนี้ผักแกล้มฉันล้างจนสะอาด

บทที่25อ้อนป๊าณภัทรNCเวลาผ่านไปจนถึงช่วงปิดเทอมใหญ่ของพะแพงณภัทรเลยพาเธอมาเที่ยวที่พัทยาพะแพงอยู่กับป่าและภูเขามาตั้งแต่เกิดณภัทรเลยพาชะนีเด็กของเขามาเที่ยวพัทยาโดยเลือกพักโรงแรมของกัปตัน ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องการบริการและอาหารกัปตันเพื่อนรักของเขาบริหารงานได้ดีมากไม่แปลกใจที่พี่ชายนิสัยห้าวๆ จะได้ดูแลสถานศึกษา "ว้าวทะเล" "ชอบไหม" ณภัทรมองคนข้างๆ ที่ทำตาลุกวาวเห็นเธอบ่นว่าเคยเห็นทะเลแค่ตอนไปทัศนศึกษาเขาเลยเลือกพาเธอมาที่นี่"ชอบมากค่ะ^^" ทั้งสองพากันเดินเข้ามาเช็กอินด้านในพอได้รับคีย์การ์ดห้องสวีตณภัทรก็รีบตรงดิ่งขึ้นมาเลย เขาพาพะแพงมาเล่นสระน้ำส่วนตัวที่ยื่นออกมาด้านนอก มองออกไปก็เป็นวิวทะเลสวยงามบรรยากาศเหมาะกับคู่รักที่สุด ณภัทรว่ายน้ำมาหาพะแพงก่อนจะดึงเธอลงมาแล้วอุ้มเธอในน้ำเสียงหัวเราะของทั้งสองดังจนฝรั่งแถวนั้นหันมามองแล้วยิ้มให้ ใครเห็นก็คงคิดว่าคงคู่รักมาฮันนีมูน ไวน์ในแก้วถูกป้อนด้วยปากซ้ำแล้วซ้ำเหล้าไม่รู้ทั้งสองหน้าแดงเพราะอะไรกันแน่ระหว่างไวน์ที่ดื่มหรือความสุขที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้กัน ขนาดพระอาทิตย์กำลังตกดินแล้วทั้งสองก็ยังคงจูบกันอย่างเอาเป็นเอาตายณภัทรอุ้มพะแพงขึ้

บทที่24ง้อเมียเด็กแค่ขอโทษคงยังไม่พอ.... ณภัทรขยับเข้ามากอดเอวคนตัวเล็กเขาเครียดมากกลัวว่าเธอจะไม่ให้อภัยเขาพยายามอ้อนวอนพะแพงเท่าไหร่เธอก็ทำเย็นชาใส่ คนกลัวเมียเด็กทิ้งเริ่มใจคอไม่ดีขนาดอยู่ในห้องยังรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นอากาศที่พะแพงไม่ต้องการ เธอยิ้มให้ทุกคนคุยกับทุกคนยกเว้นเขาเพียงคนเดียว"ลูกจำไว้เลยนะว่าอย่าลงโทษแบบนี้อีก แทนที่จะคุยกันดีๆเกิดพะแพงเป็นไข้เลือดออกชนิดรุนแรงขึ้นมาจะทำยังไง" "ใจเย็นๆคุณแค่นี้เจ้าตัวดีมันก็เครียดพอแล้วเรากลับกันเถอะหนูพะแพงจะได้พักผ่อน" เมื่อพ่อแม่ของณภัทรกลับไปเขาก็รีบขยับเข้ามาหาพะแพงแถมยังพยายามปอกผลไม้ให้เธอได้ทานถึงแม้จะเบี้ยวๆ บูดๆ แต่ก็เป็นความตั้งใจของเขาที่ทำให้เธอ"แอปเปิลหวานๆ ครับคนเก่ง" "ไม่หิวค่ะ""งั้นเอาส้มไหมหวานเจี๊ยบเลยนะ""หนูไม่หิวค่ะ-_-" "งั้นนอนกอดกันไหม เมื่อคืนฉันหลับๆ ตื่นๆ ตอนนี้รู้สึกง่วงนอนมาก" "ออกไปไกลๆ หนูเลยหนูจะนอน -_-" "พะแพงฉันรู้ว่าเธอโกรธฉันแต่ที่ฉันทำแบบนั้นเพราะฉันน้อยใจและโกรธที่เธออยู่กับผู้ชาย เดินผลักหัวกันแบบนั้นฉันเลยหึงจนหน้ามืด ขอโทษจากใจที่ไม่ถามหรือมีเหตุผลให้มากกว่านี้แต่ที่ฉันเป็นคนแบบนี

บทที่23ทำโทษเกินกว่าเหตุหนึ่งเดือนที่ฉันได้อยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยมันทั้งสนุกและมีความสุขมาก จากที่เพื่อนน้อยก็เริ่มมีคนเข้าหา ไม่รู้เพราะตัวฉันเองหรือเพราะคุณณภัทรหอมฉันตอนเดินมาส่งที่หอประชุมใหญ่ วันนี้ฉันต้องอยู่ช่วยงานรุ่นพี่ที่คณะต้องช่วยกันจัดบอร์ดและตัดโฟมทาสี การทำงานกับคนหมู่มากจะมางอแงไม่ได้ฉันเต็มใจที่กับงานเสมอ "น้องพะแพงมาพี่ช่วย" นิคเป็นพี่รหัสของพะแพงเอง เขาเป็นลูกชายร้านอาหารใกล้ๆ มหาวิทยาลัยนิสัยดีเป็นกันเองมีแต่คนรัก"ไม่เป็นไรค่ะพี่นิค อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้ว" "งั้นพี่เก็บแปรงทาสีไปล้างก่อนก็แล้วกัน" กว่างานจะเสร็จสมบูรณ์ก็เกือบสามทุ่มเธอโทรหาณภัทรให้เขามารับแต่ณภัทรจอดรถรออยู่ที่มหาวิทยาลัยตั้งแต่สองทุ่มแล้ว เขาไม่ได้บอกเพื่อที่เธอจะได้สนุกกับเพื่อนๆ พะแพงไม่ทันสังเกตว่ารถของณภัทรจอดอยู่เธอเดินคุยกับพี่รหัสจนเสียงหัวเราะดังมาถึงรถ ณภัทรเห็นนักศึกษาหนุ่มผลักหัวเธอเหมือนคนกำลังหยอกล้อกันก็เกิดไม่พอใจบรื้นน!! เสียงรถแลมโบกินี่สตาร์ทเครื่องทำให้ทั้งสองคนตกใจ พะแพงหันไปโบกมือลาพี่รหัสก่อนจะวิ่งข้ามมาขึ้นรถที่จอดอยู่ เพียงแค่ขึ้นไปนั่งณภัทรก็เหยียบคันเร่งจนพะแพงหลั