บทที่ 3 10 ปีผ่านไป

บทที่ 3 10 ปีผ่านไป

รุ่งเช้า วันนี้ก็เป็นวันเเรกที่นุชเเม่ของจันทร์เจ้าต้องเริ่มงาน 

"สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง"

"สวัสดีจ้ะ เป็นไงบ้างนอนหลับสบายไหม"เเม่ของเกรซเอ่ยถามนุชที่กำลังเตรียมอาหาร

"สบายค่ะ ขอบคุณคุณผู้หญิงมากเลยนะคะ"เเม่ของเกรซยิ้มรับคำขอบคุณของนุช

ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าของคุณผู้ชายกำลังเดินลงมายังห้องอาหาร

"อ้าวคุณตื่นเเล้วหรอค่ะ"

"อืม"

"สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย"นุชกล่าวทักทายพ่อของเกรซพร้อมโน้มตัวลงมา เขาเหลือบมองนุชเเล้วพยักหน้ารับ

"นี่ไงค่ะคุณน้องสาวของป้าใจ"

"อืม"เขาหันมามองนุชอีกครั้ง ครั้งนี้เขามองนุชตั้งเเต่หัวจรดเท้า (หน้าตาสะสวยผิวพรรณดีแบบนี้ไม่น่าจะมาเป็นแม่หม้ายเลย.....) 

"ชื่ออะไร"เขาเอ่ยถามนุชที่กำลังยืนก้มหน้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร

"นุชค่ะ"

"อืม"

"ผมไปก่อนนะคุณ"

"ค่ะ"

"แล้วนี้เกรซยังไม่ตื่นหรอ"

"ตื่นเเล้วค่ะ คุณเเม่ค่ะชวนพี่จันทร์เจ้ามาเล่นกับเกรซนะคะ"

"ใจเย็นๆสิลูก ทานข้าวก่อนเนอะเเล้วค่อยไปชวนพี่เขามาเล่น"

"ค่ะ"หลังจากเกรซรีบทานข้าวเพื่อที่จะได้ไปเล่นกับจันทร์เจ้า เธอก็รีบวิ่งไปบอกเเม่ของเธอ

"แม่ค่ะ หนูทานหมดเเล้วค่ะแล้วพี่จันทร์เจ้าละคะ"

"เดียวเเม่ให้ป้าใจไปตามพี่จันทร์เจ้าให้นะ"

"ค่ะคุณแม่"เกรซยิ้มดีอกที่ใจที่จะได้เล่นกับจันทร์เจ้า

"แต่เดียว แม่ขออะไรอย่างได้ไหม"

"ได้สิค่ะ"

"ถ้าคุณพ่อกลับมาหนูรีบกลับมาหาแม่นะ แล้วให้พี่จันทร์เจ้ากลับไปทำงานนะคะ"เธอพูดกับเกรซเบาๆ

"ได้เลยค่ะ"

"คุณผู้หญิงค่ะจันทร์เจ้ามาเเล้วค่ะ"

"ครับคุณผู้หญิง"

"เกรซอยากเล่นกับจันทร์เจ้าหน่ะ"

"จันทร์เจ้าช่วยเล่นกับเกรซหน่อยนะจ้ะ"

"ได้ครับ"

"ป่ะ"จันทร์เจ้าหันไปพูดกับเกรซ

"ค่ะ"เกรซเขารีบวิ่งไปหาจันทร์เจ้าทันที ส่วนเเม่เกรซกับป้าใจยืนมองทั้ง2เดินออกไป

"ยัยเกรซไม่มีเพื่อนไม่มีพี่เป็นธรรมดาที่เขาจะดีใจที่มีเด็กอีกคนมาอยู่ในบ้าน"

"ค่ะ คุณผู้หญิง"

"เอออ...ป้าใจถ้าคุณวิทกลับมารีบพาเกรซเข้าบ้านเลยนะ"

"ค่ะ"ป้าใจพยักหน้ารับทันทีเพราะป้าใจรู้ว่าคุณผู้ชายนิสัยเเบบไหน ถึงภายนอกต่อหน้าทุกคนเขาจะเเกล้งเป็นคนดีเป็นนักการเมืองที่ดีเเต่ความจริงเขาเป็นที่ชอบดูถูกคนอื่นเป็นอย่างมาก ตัดภาพมาที่เกรซกับจันทร์เจ้า

"เล่นอะไรกันดี"จันทร์เจ้าถามเกรซ

"เเล้วแต่พี่เลยค่ะ"เกรซหันไปพูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้กับจันทร์เจ้า

"เอออ.....นั้นเรามาเล่นเก็บดอกไม้กันที่ไหม"จันทร์เขานึกอะไรไม่ออกจริงๆเพราะปกติเขาจะเล่นกับเด็กผู้ชาย

"ได้ค่ะ"ทั้ง2เก็บดอกไม้ที่ตกอยู่ที่พื้นเเข่งกัน

"พี่ได้4ดอก เเล้วน่าาา"

"พี่จันทร์เจ้ารอเกรซหน่อยสิค่ะ"

"555555พี่ไม่รอหรอก"จันทร์เจ้ารีบวิ่งเก็บดอกไม้เพื่อให้ได้เยอะที่สุด จนในที่สุดผ่านมา10ปี 

"พี่จันทร์!!!!!!"