MasukShare
บทที่ 10 คำสาปแห่งสุสาน
Terakhir Diperbarui:
2025-11-16 21:36:43หลายสัปดาห์ผ่านไป การขุดคืบหน้าอย่างมั่นคง แดดทะเลทรายยังคงโหดร้ายเหมือนเดิม แต่ค่ายสนามเต็มไปด้วยความคึกคักทีมงานนักโบราณคดีผลัดกันลงไปสำรวจเก็บข้อมูล แล้วกลับขึ้นมาเขียนรายงานไม่เว้นแต่ละวัน
อาริสาไม่ได้ฝันประหลาดอีกเลยตั้งแต่คืนสุดท้ายนั้น
แต่ความรู้สึกบางอย่างยังคงฝังอยู่ในอกเหมือนเงาลาง ๆ ที่เฝ้ารอการปลุกจนกระทั่งเช้าวันหนึ่งเสียงตะโกนของคนงานดังขึ้นจากหลุม ขุดด้านใน
“พวกเราเจออุโมงค์ใหม่! มันพาไปข้างล่างได้!”
ทั้งทีมกรูไปที่ปากทางทันทีศาสตราจารย์โรเบิร์ตก้มลงมอง ใช้ไฟฉายส่องเข้าไปปรากฏทางเดินหินแกะสลักลาดลงสู่ความมืดลึก เสาโบราณสองข้างทางยังคงอยู่ในสภาพสมบูรณ์
หญิงสสาวตื่นเต้น ดวงตาสีฟ้าทอประกาย
“โอ้พระเจ้า…นี่อาจเป็นเส้นทางสู่ห้องบูชาหลักก็ได้!”
ยูซุฟหัวเราะเบา ๆ พลางสะพายกระเป๋าอุปกรณ์ “ใจเย็นก่อน อาริสา เธอดูเหมือนจะกระโดดลงไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ก็ฉันรอมาตลอดนี่นา!” เธอยิ้ม “เราต้องไปดูกัน”
ทีมถูกแบ่งเป็นสองกลุ่มตามแผน แต่โชคร้าย ลูกทีมสองสามคนมีอาการท้องเสียกระทันหันจากอาหารเมื่อคืน ศาสตราจารย์จึงสั่งให้พักอ
Bab terbaru
เพลิงสวาททาสรักฟาโรห์ บทที่ 21 กรงทองที่แสนอึดอัด
วันหนึ่ง เนฟรัสพาหญิงสาวเข้าสู่ห้องอาบน้ำส่วนกลางของเหล่าสตรีในฮาเร็ม กลิ่นน้ำมันหอมและกำยานลอยคลุ้ง ผนังห้องหินแกะลายเทพธิดา สระน้ำตื้นรูปวงรีกลางห้องเต็มไปด้วยกลีบดอกบัวลอยกระจายสาวอียิปต์หลายคนกำลังลงเล่นน้ำผิวเนียนสีน้ำผึ้ง หุ่นสะโอดสะอง หน้าอกเต็มเต้า ผมดำยาวมันเงาหลายคนยิ้มพราย หัวเราะหยอกกันด้วยเสียงใส แต่ทันทีที่สายตาหลายคู่เหลือบมาที่เธอ บรรยากาศกลับเปลี่ยนไปรอยยิ้มเหล่านั้นหายไปแทบจะพร้อมกัน แทนที่ด้วยแววตาเย็นชาและเคียดแค้นที่ปิดไม่มิดหญิงสาวก้าวลงสระอย่างประหม่า น้ำอุ่นไหลผ่านผิวขาว สะท้อนแสงตะเกียงทองแดง เธอพยายามก้มหน้าหลีกเลี่ยงสายตาทุกคู่ แต่กลับยิ่งเป็นที่สะดุดตา“นี่น่ะหรือ…หญิงต่างแดนที่ฝ่าพระบาททรงพอพระทัย”เสียงหวานแต่แฝงพิษดังขึ้นจากสตรีร่างสูงผิวสีน้ำผึ้ง“ผิวนางขาวก็จริง แต่ขาวซีดเหมือนกระดาษ ไม่ได้งามละมุนแบบหญิงทะเลทรายเรา” อีกคนหัวเราะคิก ก่อนจะปรายตามองอาริสาจากหัวจรดเท้า“ใช่แล้ว…ก็เพราะนางแปลกใหม่กระมัง องค์ฟาโรห์จึงสนใจ แต่ของเล่นของชาย…ไม่นานก็น่าเบื
เพลิงสวาททาสรักฟาโรห์ บทที่ 20 นี่คือ…ดวงตาแห่งฮอรัส
ไม่นานทหารก็แบกแผ่นหินสลักขนาดใหญ่เข้ามาวางกลางห้อง จารึกบนแผ่นหินเต็มไปด้วยอักษรเฮียโรกลีฟและภาพสัญลักษณ์ของเทพเจ้าดวงตาเหยี่ยว, งูเห่า, สัญลักษณ์ชีวิตอังค์ และประโยคที่สลักไว้เพื่อลองปัญญาราเมเซสเหลือบมองอาริสา “ถ้าเจ้ามาจากอนาคตจริง เจ้าต้องรู้จักสิ่งเหล่านี้ บอกข้ามามันว่าอย่างไร”อาริสากลืนน้ำลาย หัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุอก เธอเดินเข้าไปใกล้แผ่นศิลา ปลายนิ้วไล้ไปตามร่องลึกที่สลักไว้อย่างละเอียดแสงอาทิตย์ยามเช้าที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่างสะท้อนบนผิวหิน เผยให้เห็นความลึกซึ้งของลายเส้นที่ถูกสลักด้วยมือคนโบราณ“นี่คือ…ดวงตาแห่งฮอรัส” เธอเอ่ยช้า ๆ “มันเป็นสัญลักษณ์แห่งการปกป้อง…และยังหมายถึงพลังของราชันย์ที่แท้จริง”สายตาของราเมเซสวาวโรจน์เล็กน้อย แต่ยังไม่พูดอะไรอาริสากวาดตาลงต่ำ เห็นสัญลักษณ์งูเห่าโค้งอยู่รอบดวงตา “นี่…คือวัจเชต ผู้ปกป้องฟาโรห์จากศัตรู ผู้ที่มองตรงเข้าตาจะถูกทำลายด้วยไฟแห่งเทพี”เธอสูดหายใจลึกอีกครั้ง มือชี้ไปที่เครื่องหมายอังค์“และนี่…คือช
เพลิงสวาททาสรักฟาโรห์ บทที่ 19 ดวงตาแห่งเทพ และหญิงสาวจากแดนไกล
หญิงสาวหอบหายใจแรง ร่างกายที่ถูกยากำยานกัดกร่อนจนไร้เรี่ยวแรงเริ่มอ่อนลงทุกขณะ ดวงตาสีทะเลพร่ามัวริมฝีปากยังสั่นสะท้านจากรอยจูบครู่ก่อน แต่สุดท้ายเธอก็หมดแรง สติหลุดหายร่างน้อย ๆ ทรุดลงในอ้อมอกชายหนุ่มฟาโรห์ราเมเซสประคองเธอไว้แนบอกด้วยท่วงท่าอ่อนโยนกว่าที่ใครเคยเห็น มือใหญ่ลูบศีรษะนางเบา ๆ สายตาคมเปลี่ยนจากความดุดันเมื่อครู่เป็นแววหวงแหนที่ยากจะอธิบาย“เจ้าวางยาแมวป่าของข้า…”เขากระซิบเสียงต่ำ กราดเกรี้ยวแฝงอยู่ใต้ความสงบเขาเงยหน้าขึ้น เสียงเรียกดังแผ่วแต่เฉียบขาด “เคเบน”ชายร่างกำยำในเกราะหนังดำก้าวออกมาจากเงามืด คุกเข่าลงเบื้องหน้า “ฝ่าพระบาท”“กวาดล้างที่นี่” ฟาโรห์ราเมเซส ตรัสช้า ๆ แต่ชัดทุกถ้อยคำ “โรงค้าทาสนี้ จงลบให้สิ้นซากเผาทุกคอก ฆ่าทุกคนที่อยู่เบื้องหลัง ไม่ให้เหลือซากอีก”เสียงนั้นหนักแน่นจนผนังห้องสะท้อนสะท้าน เคเบนก้มศีรษะรับคำโดยไม่ลังเล “รับบัญชา”ทันทีที่เขาก้าวออกไป เสียงดาบชัก เสียงโห่ร้อง และเสียงหวีดร้องดังขึ้นรอบโรงประมูล ไฟคบเ
เพลิงสวาททาสรักฟาโรห์ บทที่ 18 จุมพิตของผู้ล่ากับแมวป่าในพันธนาการ
ชายหนุ่มก้าวเข้ามาอย่างเงียบงัน เงาของผ้าคลุมศีรษะปิดบังใบหน้าไว้แนบสนิท ใบหน้าคมสันที่มีรัศมีอำนาจแผ่รอบกาย ดวงตาคมดุจเหยี่ยวจับจ้องรอบห้อง ก่อนจะหยุดอยู่ตรงมุมที่เงามืดเพล้ง!อาริสาใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดฟาดแจกันหินลงไปเต็มแรง เป้าหมายคือศีรษะของเขา แต่เสียงเพียงดังสนั่นเพราะชายหนุ่มก้าวหลบอย่างรวดเร็วอย่างนักรบผู้ผ่านศึกมานับครั้งไม่ถ้วนแขนแกร่งเหยียดออก คว้าข้อมือเธอไว้มั่น ก่อนดึงเข้ามากอดตรึงแน่นกับอกกว้าง ร่างบางดิ้นรนสุดกำลังแต่แรงทั้งหมดกลับ ไร้ประโยชน์“แมวป่าแสนซน…” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยใกล้หู ริมฝีปากประดับรอยยิ้มบางที่ทั้งอ่อนโยนและอันตรายในเวลาเดียวกัน “เจ้าคิดหรือว่าจะเอาชนะข้าได้ด้วยแจกันเพียงใบเดียว”ลมหายใจอุ่นเป่ารดขมับ อาริสาหน้าแดงจัดไม่รู้ว่าเพราะพิษกำยานหรือความใกล้ชิดนี้ ร่างกายอ่อนแรงแต่หัวใจยังเต้นแรง เธอพยายามสะบัดตัวหนีแต่กลับยิ่งถูกกอดแน่นขึ้น“ปล่อย!” เธอพยายามตะโกน
เพลิงสวาททาสรักฟาโรห์ บทที่ 17 การแย่งชิงที่เดือดระอุสิ้นสุด
ผู้ดำเนินประมูลที่อยู่กลางเวทีเห็นเหตุการณ์วุ่นวาย รีบยกมือขึ้นสูง ตะโกนเสียงดังกลบฝูงชน“พอแล้ว! หยุดมือ! ประมูลต่อไป!”“ข้าจะรับราคาใครที่จ่ายได้มากที่สุดเพื่อเอาหญิงนี้ไป เดี๋ยวนี้!”เสียงเขาดังก้องฝูงชนเงียบลงชั่วครู่ สายตาหลายคู่หันไปหาชายแปลกหน้าที่เพิ่งใช้กรีฑาปักมือคนเมื่อครู่ และแล้ว… เสียงทุ้มต่ำที่ตัดผ่านความวุ่นวายก็ดังขึ้นเสียงฮือฮาและโห่ร้องยิ่งดังระงมไปทั่วลานประมูล บางคนตะโกนราคาสูงขึ้น บางคนหัวเราะอย่างตื่นเต้น เสียงเหล่านั้นโหมซัดเข้าหูเหมือนพายุโสโครกที่บดขยี้เกียรติยศของนางจนแทบแหลกสลายพ่อค้าทาสยกเสียงขึ้นเหนือฝูงชน ดวงตาเต็มไปด้วยความกระหายผลกำไร“ดูสิ! ของดีขนาดนี้จะหนีไปไหนได้เล่าผิวเนียนราวงาช้าง อกแน่นราวผลทับทิมสุก ใครได้ครอบครองคงไม่มีวันปล่อยให้รอดเงื้อมมือ!” เสียงหัวเราะเย้ยหยันของเขาปะปนกับเสียงโห่ร้อง ช่วยตอกย้ำให้หญิงสาวร่างเล็กขดกายตัวสั่นสะท้านยิ่งกว่าเดิม เธอกอดตัวเองแน่นเหมือนอยากจะหายไปจากสายตาทั้งหมด สิ่งเดียวที่เธอปรารถนาในนาทีนี้ คือหนีออกไปจากสถานที่ป่าเถื่
เพลิงสวาททาสรักฟาโรห์ บทที่ 16 โชว์ดำเนินต่อไปพร้อม “ความอับอาย”
เสียงฝูงชนโห่ร้องอึกทึกเหมือนระลอกคลื่น ราคาที่ทะยานสูงขึ้นทุกครั้งทำให้ผู้คนตื่นเต้นราวกำลังดูมหรสพ พ่อค้าทาสเดินวนรอบอาริสาเหมือนนักเชิดหุ่นไม้ ชูแขนเธอขึ้นให้เห็นกล้ามเนื้อเรียวสวย ดึงให้หันซ้ายขวาเพื่อให้ทุกสายตาได้ชมหญิงสาวหน้าซีดเผือด รีบยกมือปิดอกอิ่มแน่นที่ถูกกระชากผ้าออกไป น้ำตาคลอเบ้า ขืนตัวพยายามต่อต้านอย่างไร้เรี่ยวแรง แต่ยิ่งเธอห่อร่างกายเพื่อปกปิดตนเอง ส่วนเว้าโค้งกลับยิ่งปรากฏเด่นชัดไหล่บอบบาง เอวคอดรับกับสะโพกผายงามจนยิ่งทำให้ผู้ชมตื่นตะลึงสายตาของบรรดาผู้ประมูลรอบลานเต็มไปด้วยความกระหาย ริมฝีปากหนาของชายคนหนึ่งยกยิ้มเหยียดอย่างไม่ปิดบัง ดวงตาวาวโรจน์จับจ้องเธอราวกับสัตว์นักล่าพบเหยื่ออ่อนแอ บางคนเลียริมฝีปากตนเองขณะตะโกนราคาดังลั่น อีกคนกำหมัดแน่นเหมือนแทบอดกลั้น ไม่ไหวที่จะกระโจนขึ้นเวทีเธอกัดริมฝีปากจนเลือดซึม หัวใจเต้นแรงราวจะหลุดออก จากอก เสียงประมูลดังรอบกายเหมือนคำพิพากษาแต่ละประโยค เธอรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นเพียงของประดับที่ทุกคน อยากได้ในความอึกทึกโสมมนั้น กลับมีเพียงหนึ่งสายตาที่แตกต่าง สายตาคมกริบราวคมดาบที่ซ่
Anda juga akan menyukai
ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ33.7K Dibacaพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น39.9K Dibacaฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ
ซินต้งหรูสุ่ย230.5K Dibacaชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง42.0K Dibacaล่ามสวาทนางร้าย
บ้านเขมปัณณ์4.4K Dibacaนางร้ายเร่ารัก
วอลจู1.2K Dibacaหอประโลมรัก
Chocolate lily 1.9K Dibacaเมิ่งฮวาชาตินี้ข้าจะมีความสุขที่สุด
ต้นไม้แห้ง7.3K Dibaca
