EP 10/4 เขาเป็นของฉัน

กลางดึกคืนเดียวกัน

ศรัณสะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะฝันร้าย เขาฝันไม่ดีเลย ฝันว่าเพียงฟ้าจะมาพาฟีฟ่าไปจากเขา ความรู้สึกมันทรมานยิ่งกว่าโดนแทงซ้ำๆ เขาลุกออกจากฟูกนอน ไม่ลืมหันไปดูอารดา เขารังแกหล่อนตั้งแต่จบมื้อค่ำจนเกือบเที่ยงคืน หล่อนคงเพลียมาก หลับสนิทเลย

“ฝันดีนะคุณอุ่น” บอกเมียแล้วดึงผ้ามาห่มให้ ก่อนจะฉวยเอาโทรศัพท์มือถือก้าวออกจากห้องไป เวลาค่อนคืนที่บ้านสวนเงียบสงัด มีเสียงแมลงกลางคืนร้องระงม แสงจันทร์จางๆ ที่โผล่พ้นแนวหมู่เมฆ ยังส่องลงมากระจ่างที่กลางชาน

ศรัณดึงมือถือมาเปิดดู เข้าอีเมลเพื่อส่งข้อความถึงใครบางคน

‘หัวใจที่เคยเจ็บปวด กำลังเจ็บขึ้นมาอีกครั้งแล้ว เจ็บคราวนี้เจ็บยิ่งกว่าเดิมอีก เพราะคนที่คิดว่าทำให้มันเจ็บ แท้จริงแล้วไม่ได้ตั้งใจ ผมควรทำยังไงดี ทิ้งมันไว้ข้างหลังเป็นเพียงอดีต หรือโอบอุ้มมันมาใส่ใจ แต่ว่า...ถ้าทำอย่างนั้น ภรรยาของผมล่ะ ผมควรต้องทำยังไงกับเธอ ผม...เลิกกับเธอไม่ได้หรอกนะ ผมรักเธอมากจริงๆ’

ระบายความใจแล้วกดส่งเมลออกไป อีกเป็นอาทิตย์กระมังกว่าคุณกระต่ายป่าจะตอบกลับมา ระยะเวลานานขนาดนั้น บางทีเขาคงหาทาง