จูบอีกครั้ง 1

Chapter 2: จูบอีกครั้ง

ฉันกับไอ้ตรีมาถึงหน้าคณะตามเวลานัดหมาย และเพื่อนๆ ก็มาตรงเวลา ทั้งไอ้ปี ไอ้พัทและยัยนุ่น ซึ่งคนหลังนี้เป็นสาวน้อยตัวเล็ก สดใส ช่างพูดประจำกลุ่ม

“ตามึงคล้ำมาก เมื่อคืนไม่ได้นอนเลยวะ” เมื่อขึ้นรถเรียบร้อยพร้อมเดินทาง ยัยนุ่นที่นั่งข้างๆ ฉันก็ถามขึ้น

“นอนไม่ค่อยหลับ เพราะ...ตื่นเต้นไงที่จะได้ไปเที่ยวกับพวกมึง” ฉันตอบพร้อมยิ้มให้เพื่อน

“ไอ้ตรีล่ะ มึงตื่นเต้นด้วยหรือไง ตาคล้ำเป็นหมีแพนด้าเหมือนกัน” นุ่นหันไปถามไอ้ปีที่นอนเอนตัวบนเบาะตอนหลังของรถคนเดียว เพราะไอ้ปีไปนั่งเคียงข้างคนขับ ซึ่งเป็นเจ้าของรถ

“กูไม่ได้ตื่นเต้นโว้ย แต่เล่นเกมดึกไปหน่อย” ไอ้ตรีตอบ แล้วมันก็หาวติดๆ กัน

“งั้นมึงนอนไปเถอะ” นุ่นหันไปบอกไอ้ตรี

“กูก็ง่วงเหมือนกันนะนี่” ฉันหาวบ้าง

“มึงง่วงก็นอนเลย เอาหัวพิงไหล่กูก็ได้” ยัยนุ่นพูดพร้อมตบบ่าตัวเอง

“โอ๊ยขืนกูพิงไหล่มึง คอกูหักพอดี” เพราะส่วนสูงของฉันกับยัยนุ่นมันแตกต่างกันมาก ฉันสูง 175 เซนฯ ส่วนยัยนุ่นสูงเพียง 156 เซ็นฯ เท่านั้น

“งั้นมึงไปพิงไอ้ตรีสิ” ยัยนุ่นบอก

“มันนอนเอนหลังขนาดนั้น จะไปพิงมันได้ยังไง”

“กูไม่เอนหลังก็ได้ ถ้ามึงจะพิง” ไอ้ตรีชะโงกหน้ามาบอก สีหน้ากระตือรือร้นจนน่าหมั่นไส้

“มึงนอนๆ ไปเถอะ กูนั่งหลับพิงพนักเบาะก็โอเคแล้ว” ฉันบอกพลางค้อนมันไปทีหนึ่ง ...เสนอตัวดีนักนะมึง

“ไอ้ปีขอเพลงที่มันคึกคักหน่อยได้มั้ย มึงเปิดเพลงบรรเลงทำนองชวนง่วงแบบนั้น ไอ้พัทก็หลับไปก่อนถึงชะอำหรอก” ฉันร้องบอกมัน

“เออ เดี๋ยวจัดให้” ไอ้ปีตอบรับ จากนั้นเพลงจังหวะสนุกๆ ก็ดังขึ้น ยัยนุ่นร้องคลอพร้อมโยกตัว แต่ฉันกลับไอ้ตรีดันหลับ ใช้เวลาราวสามชั่วโมงก็มาถึงชะอำ

ที่พักที่จองไว้เป็นบังกะโลสองห้องนอน ข้ามถนนไปก็ถึงทะเลแล้ว ฉันชอบที่พักเพราะเนื้อที่กว้างดี ต้นไม้เยอะร่มรื่น ที่สำคัญจุดขายของบังกะโลที่หลายๆ คนชอบก็คือเราสามารถทำอาหารกินเอง โดยเฉพาะปิ้งย่างได้อย่างสะดวกสบาย มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการทำอาหารครบครัน เรามาถึงในตอนเที่ยงกว่าๆ สิ่งแรกที่ทำหลังจากแบกกระเป๋าเข้าบ้านพักก็คือการออกไปหามื้อเที่ยงกัน

สำหรับมื้อแรกของการมาถึง เรานั่งกินข้าวในร้านอาหารตามสั่งริมถนน ตั้งใจว่าจะจัดเต็มในมื้อค่ำ นั่งเก้าอี้ริมหาดชิลๆ พร้อมกับอาหารทะเลชุดใหญ่

เมื่อกินมื้อเที่ยงอิ่มเราก็เดินเล่นย่อยอาหาร และถ่ายรูปริมชายหาดเล็กน้อย อากาศเดือนพฤษภาฯ ก็ยังร้อนปรอทแตก เรากลับที่พัก จัดเก็บกระเป๋าก็กระโดดขึ้นเตียง ซึ่งในห้องนอนมีเตียงคิงไซซ์หนึ่ง และเตียงเดี่ยวอีกหนึ่ง ฉันกับยัยนุ่นจึงได้อยู่กันแบบสบายๆ ฉันคือคนที่ได้ครองเตียงใหญ่ เหตุผลคือฉันตัวยาวกว่ายัยนุ่ม แม้จะดูผอมเพรียวกว่าก็ได้เปรียบว่าฉันไม่ควรนอนเตียงเล็ก แม้ขาจะไม่เลยเตียงก็ตาม

“มึงนอนเตียงใหญ่ไปเถอะ กูไม่ชิ้นเตียงกว้าง นอนคนเดียวโหวงเวงว่ะ” นั่นคือเหตุผลของยัยนุ่น

“ไอ้ปีมันยังไง ตอนแรกบอว่าจะพาแฟนมาด้วย” ฉันเปรยเบาๆ

“นั่นสิ ถามมันแล้ว มันก็บอกน้องวิวไปเที่ยวกับครอบครัว”

“อือ คงเหมือนน้องรินของกูแหละ” พอคิดถึงน้องรินขึ้นมาฉันก็รู้สึกกระดากใจ เรื่องที่นอกกายไปนอนกับไอ้ตรี

“ถามจริงเก้า มึงแน่ใจนะว่าชอบผู้หญิงจริงๆ”

“ผู้หญิงอื่นไม่รู้ แต่กูชอบน้องรินจริงๆ” น้ำรินเป็นเด็กสาววัยย่างยี่สิบ ที่ทั้งหน้าตาสวยแนวน่ารัก จิตใจดี อ่อนโยน พูดเพราะ น้องรินเป็นทุกอย่างที่ตรงกันข้ามกับฉันจริงๆ เป็นเหมือนคนที่ฉันอยากเป็น แต่เป็นไม่ได้

“รักกับชอบมันไม่เหมือนกันนะมึง”

“กูก็รักน้องรินนะ” ก็เราจะไม่รักคนน่ารักและจิตใจดีได้ยังไงล่ะ

“แต่เรื่อง...เอ่อ รสนิยมทางเพศน่ะมึง แน่ใจนะว่านอนกับผู้หญิงด้วยกันได้” ยัยนุ่นถาม เพราะฉันเคยเล่าให้มันฟังว่าครั้งหนึ่งเกือบมีเซ็กซ์กับน้องริน แต่สุดท้ายทำไม่ได้ ไปได้แค่กอดจูบธรรมดา แต่ครั้นน้องรินลูบเนื้อตัวภายในเสื้อของฉัน ฉันกลับทำต่อไม่ได้

“กู...ไม่รู้สิ” จริงๆ อยากตอบว่าไม่แน่ใจเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนสงสัย กลัวเผลอพูดเรื่องที่ตัวเองนอนกับไอ้ตรี ถึงแม้คืนนั้นจะเกิดขึ้นแบบไม่ตั้งใจจะให้เกิด ถึงแม้จะรู้สึกผิดต่อเหตุการณ์นั้น แต่ฉันปฏิเสธไม่ได้ว่าเซ็กซ์ในค่ำคืนนั้นมันดีจริงๆ จนฉันรู้สึกโหยหาอยู่ลึกๆ

ฉันไม่แน่ใจว่านั่นเพราะมันเป็นเซ็กซ์ครั้งแรกของฉันหรือเปล่า เพราะฉันอาจติดใจเพราะเคยลิ้มรสของมัน ตามประสามนุษย์ธรรมดาที่ยังมีอารมณ์ทางเพศตามธรรมชาติ

หรือเพราะ...

ฉันไม่กล้าคิดต่อ

และบางทีก็มีคำถามที่ชวนสงสัยเกิดขึ้นกับตัวเอง ว่าหากคืนนั้นคนที่อยู่กับฉันเป็นคนอื่น เช่นน้องริน ไอ้ปีหรือไอ้พัท ฉันจะยังปลุกปล้ำพวกเขาเพื่อจะมีเซ็กซ์เหมือนที่ทำกับไอ้ตรีหรือเปล่า

::::::::::::::::::::