เปิดโปง

เสียงสัญญาณเตือนภัยดังลั่นไปทั่วศูนย์บัญชาการลับขององค์กร 'กาลเวลา' แสงไฟสีแดงกะพริบไปมา สร้างบรรยากาศที่ตึงเครียดและอันตรายยิ่งกว่าเดิม เมรี่และทีมต้องเผชิญหน้ากับท่านลอร์ดวิลเลียมส์และเหล่า 'ยมทูต' ที่พุ่งเข้ามาจากทุกทิศทาง

"พวกแกไม่มีทางทำลาย 'แกนกลาง' ของข้าได้หรอก!" ท่านลอร์ดวิลเลียมส์คำราม "ข้าได้เตรียมการทุกอย่างไว้แล้ว!"

เขากดปุ่มบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในข้อมือของเขา และทันใดนั้นเอง กำแพงเหล็กขนาดใหญ่ก็เลื่อนลงมาปิดกั้นทางเข้าออกทุกทาง ทำให้พวกเขาติดอยู่ในห้องควบคุมแห่งนี้

"ไม่นะ!" เฟรเดอริคอุทาน "เราติดกับแล้ว!"

"ไม่ต้องห่วงครับ!" มิสเตอร์คลาร์กกล่าว "ผมรู้ทางออกครับ!"

เขาชี้ไปที่ช่องระบายอากาศขนาดเล็กที่อยู่บนเพดาน "เราต้องเข้าไปในนั้น!"

แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำอะไร ท่านลอร์ดวิลเลียมส์ก็พุ่งเข้ามาโจมตีพวกเขาอย่างรวดเร็ว เขามีพละกำลังและความว่องไวที่เหนือกว่ามนุษย์ทั่วไปราวกับว่าเขามีพลังงานบางอย่างที่มองไม่เห็นคอยเสริม

"แกจะต้องเป็นคนแรกที่ตาย!" ท่านลอร์ดวิลเลียมส์คำรามใส่เมรี่

เมรี่หลบการโจมตีของเขาได้อย่างหวุดหวิด เธอใช้มีดสั้นป้องกันตัวเองจากคมมีดของท่านลอร์ดวิลเลียมส์ที่พุ่งเข้ามาอย่างไม่ยั้งมือ

"คุณเอดิสัน! ช่วยเปิดช่องระบายอากาศหน่อยค่ะ!" เมรี่ตะโกน

เอดิสันซึ่งยังคงบาดเจ็บที่ขา พยายามปีนขึ้นไปที่ช่องระบายอากาศอย่างยากลำบาก ส่วนอเล็กซานเดอร์และเบ็นก็ช่วยกันถ่วงเวลา 'ยมทูต' คนอื่นๆ ไว้

"รีบขึ้นไปเดี๋ยวนี้!" เบ็นตะโกนขณะที่เขากำลังต่อสู้กับ 'ยมทูต' สองคนพร้อมกัน

ความท้าทายในอุโมงค์มืด

ในที่สุดเอดิสันก็เปิดช่องระบายอากาศได้ เมรี่และเลดี้อลิซาเบธปีนเข้าไปก่อน ตามด้วยอเล็กซานเดอร์และเฟรเดอริค

"ไปเลยครับ! ผมจะตามไป!" มิสเตอร์คลาร์กตะโกน เขายังคงต่อสู้กับท่านลอร์ดวิลเลียมส์อย่างดุเดือด

เมรี่และทีมคลานไปตามช่องระบายอากาศที่มืดมิดและแคบ พวกเขารู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากท่อต่างๆ และกลิ่นอับชื้นที่คละคลุ้งไปทั่ว

"เราจะไปไหนกันคะ?" เลดี้อลิซาเบธกระซิบ

"เรากำลังจะไปที่ห้องแกนกลางครับ" เอดิสันตอบ "มันอยู่ใต้สุดของอาคารนี้"

พวกเขาคลานไปตามช่องระบายอากาศเป็นเวลานาน ผ่านทางแยกต่างๆ ที่ดูเหมือนเขาวงกต เมรี่รู้สึกถึงความกลัวที่คืบคลานเข้ามาในใจ แต่เธอก็พยายามควบคุมตัวเองให้เข้มแข็ง

"เรามาถูกทางแล้วใช่ไหมคะ?" เฟรเดอริคถามด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้า

"ใช่ครับ" เอดิสันตอบ "ผมจำแผนผังที่ปู่ทวดให้มาได้"

ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงปลายทางของช่องระบายอากาศ มันเป็นช่องที่เปิดออกสู่ห้องโถงขนาดใหญ่ที่มืดมิด และมีแสงสีน้ำเงินสว่างจ้าออกมาจากใจกลางห้อง

"นั่นไงครับ 'แกนกลาง'!" เมรี่อุทาน

การเผชิญหน้ากับแกนกลาง

พวกเขาลงมาจากช่องระบายอากาศอย่างระมัดระวัง ห้องโถงแห่งนี้ดูน่าเกรงขามและลึกลับยิ่งกว่าที่คิดไว้มาก มีกลไกขนาดมหึมาที่หมุนอยู่รอบๆ 'แกนกลาง' และมีแผงควบคุมขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงหน้าพวกเขา

"เราจะทำลายมันได้อย่างไรครับ?" อเล็กซานเดอร์ถาม

"ปู่ทวดเคยบอกว่า 'แกนกลาง' สามารถถูกทำลายได้ด้วย 'พลังแห่งความจริง' ครับ" เอดิสันตอบ "มันคือสิ่งเดียวที่จะสามารถสั่นคลอนรากฐานของ 'กาลเวลา' ได้"

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลัง...

"พวกแกคิดว่าจะทำลาย 'แกนกลาง' ของข้าได้งั้นหรือ!"

พวกเขาหันขวับ และพบกับท่านลอร์ดวิลเลียมส์ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

"คุณมาที่นี่ได้อย่างไรคะ!" เมรี่ถามด้วยความตกใจ

"แกคิดว่าข้าจะปล่อยให้พวกแกมาทำลายแผนการของข้าได้งั้นหรือ!" ท่านลอร์ดวิลเลียมส์คำราม "ข้าสามารถควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างในที่แห่งนี้ได้!"

เขากดปุ่มบางอย่างที่ข้อมือ และทันใดนั้นเอง แสงเลเซอร์สีแดงก็พุ่งออกมาจากผนังห้อง!

"หลบ!" เบ็นตะโกน

พวกเขาพุ่งตัวหลบแสงเลเซอร์อย่างรวดเร็ว แสงเลเซอร์เหล่านั้นสามารถตัดเหล็กได้ราวกับกระดาษ!

"พวกแกไม่มีทางรอดไปจากที่นี่ได้หรอก!" ท่านลอร์ดวิลเลียมส์หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "ข้าคือ 'กาลเวลา' และข้าจะควบคุมชะตากรรมของพวกแกทุกคน!"

เมรี่มองไปที่ 'แกนกลาง' อีกครั้ง เธอเห็นว่ามีรหัสบางอย่างปรากฏขึ้นบนหน้าจอควบคุม เธอรู้แล้วว่าเธอต้องทำอะไร!

"ทุกคน! ถ่วงเวลาเขาไว้!" เมรี่ตะโกน "ฉันจะทำลาย 'แกนกลาง' เอง!"

อเล็กซานเดอร์ เฟรเดอริค เบ็น และเลดี้อลิซาเบธ พุ่งเข้าใส่ท่านลอร์ดวิลเลียมส์ทันที การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือดท่ามกลางแสงเลเซอร์ที่พุ่งเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง

เมรี่พุ่งไปที่แผงควบคุม เธอพยายามถอดรหัสและใส่คำว่า 'ความจริง' ลงไป

"แกกำลังทำอะไร!" ท่านลอร์ดวิลเลียมส์คำราม "หยุดเดี๋ยวนี้!"

แต่เมรี่ไม่ฟัง เธอพิมพ์คำว่า 'ความจริง' ลงไปอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่เธอพิมพ์เสร็จ 'แกนกลาง' ก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง! แสงสีน้ำเงินจ้าขึ้นจนทุกคนต้องหลับตาลง!

"ไม่นะ!" ท่านลอร์ดวิลเลียมส์ร้องออกมาด้วยความตกใจ "เป็นไปไม่ได้!"

'แกนกลาง' เริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ แสงสีน้ำเงินพลุ่งพล่านออกมาอย่างรุนแรง และกลืนกินร่างของท่านลอร์ดวิลเลียมส์ไปในที่สุด!

แสงสว่างแห่งอิสรภาพ

เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วห้องโถง 'แกนกลาง' ได้ถูกทำลายลงแล้ว!

แสงสีน้ำเงินจางหายไป และห้องโถงก็กลับมามืดมิดอีกครั้ง

"เราทำสำเร็จแล้ว!" เฟรเดอริคตะโกนด้วยความดีใจ

แต่แล้ว จู่ๆ ก็มีแสงไฟสว่างจ้าขึ้นจากด้านบน พวกเขามองขึ้นไป และเห็นเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งกำลังร่อนลงมา!

"นักสืบโธมัส!" เมรี่อุทานด้วยความดีใจ

นักสืบโธมัสลงมาจากเฮลิคอปเตอร์พร้อมกับหน่วยสืบสวนลับจำนวนมาก

"พวกคุณปลอดภัยกันทุกคนเลยนะครับ!" นักสืบโธมัสกล่าว

"ใช่ครับ!" อเล็กซานเดอร์ตอบ "เราจัดการ 'กาลเวลา' ได้แล้วครับ!"

ในที่สุด 'กาลเวลา' องค์กรลับที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งทุกอย่างในโลก ก็ถูกเปิดโปงและทำลายลงแล้ว!

เมรี่มองไปที่เพื่อนๆ และพี่ชายของเธอ เธอรู้สึกถึงความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำลงไป

"เรากลับบ้านกันเถอะค่ะ" เมรี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

การผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ของเมรี่และทีมได้จบลงแล้ว แต่เรื่องราวของพวกเขาก็จะถูกเล่าขานไปอีกนานแสนนาน!