LOGIN“ขยับตัวลงมาสิ สวนมาเลย” เขาสั่ง เธอทำตาม “อย่างนั้นแหละ...ดี”
ความเมามันเพิ่มขึ้นหลายเท่า เมื่อเขารุกส่วนเธอก็รับขยับตัวประสานกับกายชายที่ขยับเข้าออกอย่างสุดมัน เสียงครางกระเสาของเอมม่าดังก้องกังวานราวกับว่ากำลังขับร้องเพลงจังหวะเร้าใจ เขาปล่อยมือจากเหล็กที่ยึดไว้ และปล่อยขาสาวให้ยืนอยู่บนพื้น ก่อนตวัดขาเธอข้างหนึ่งไปทางด้านซ้าย เพื่อให้เธอหมุนร่างมาหาเขา จากนั้นก็อุ้มร่างเล็กแล้วดันหลังชิดผนังห้องน้ำ
“โอ้ว...คุณลอเรนซ์...อา” เธอมีความสุขมากครางไม่หยุดพัก ลีลารักของลอเรนโซ่ก็เจนจัดเหลือเกิน ซอยกายสอดใส่ร่องสวาท ปากก็โน้มลงเชยชมเม็ดบัวบนยอดอุบล ดูดกลืนแล้วดึงเบาๆ ลิ้นเลีย ตบท้ายด้วยขบเม้ม จากนั้นก็วางลิ้นตรงล่องกลางดอกบัวลากลิ้นขึ้นไปยังลำคอ ผ่านปลายคางจนกระทั่งมาถึงริมฝีปาก ก่อนจะมอบจูบอันร้อนเร่าให้เธอ
“เธออยากตื่นเต้นไหม” เขาถามชิดเรียวปากอิ่ม กัดเบาๆ แล้วดึง
“ค่ะ” เพียงเขาถาม ใจเธอเต้นรัว ความตื่นเต้นบังเกิด และนั่นทำให้อยากรู้ว่า เขาจะทำอะไร
“ประตูหลังเคยไหม” ริมฝีปากได้รูปของเขาถาม ขณะคลอเคลียปากสาว
“ค่ะ”
“งั้นเตรียมตัวเร้าใจได้เลย” เอมม่าตัวเนื้อสั่น ตื่นเต้นเป็นที่สุด เพราะการร่วมรักช่องทางนี้ของเขาไม่ธรรมดาแน่นอน ลอเรนโซ่ปลดข้อมือทั้งสองข้างของเธอให้เป็นอิสระ และหยิบของสามสิ่งในตู้ติดผนังห้องน้ำไว้ในมือ ก่อนอุ้มร่างสาวทั้งที่จุดเชื่อมต่อไม่ผสานกันออกจากห้องน้ำพร้อมกับอุปกรณ์เร้าใจ
โซฟาคู่รักในห้องนอนคือจุดหมายของลอเรนโซ่ โซฟาตัวนี้เป็นโซฟาที่เขาสั่งมาเพื่อเล่นเซ็กซ์โดยเฉพาะ รูปทรงของมันเหมาะกับการณ์นี้มาก โค้งเว้ารับสัดส่วนและทุกท่วงท่า เขาวางร่างเอมม่าที่ถูกปิดตาลงบนโซฟา
อุปกรณ์ที่หยิบมานั้นเป็นเครื่องสวมอวัยวะเพศปลอมแบบเข็มขัดที่เขาสั่งทำขึ้นมาให้มีขนาดและความยาวเท่ากับความเป็นตัวตนที่ลุกเต็มที่ มีความพิเศษคือทำเป็นแบบขนแพะ มีเส้นใยอ่อนๆ กระจายอยู่โดยรอบ อุปกรณ์ชิ้นนี้เขาใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้ง ฉะนั้นเขาสั่งครั้งหนึ่งสองโหล ใกล้หมดจึงสั่งใหม่ ยังมีปอกนิ้วไว้สำหรับเบิกทางความเสียว และสิ่งสุดท้ายคือเจลหล่อลื่นแบบหลอด ลอเรนโซ่จัดการคาดเข็มขัดกับเอวของตน สวมปอกนิ้ว และพลิกกายสาวให้อยู่ในท่าคว่ำหน้า เธอคุกเข่าและแอ่นก้นขึ้นสูงอย่างรู้งาน
เอมม่าไม่รู้เลยว่า ลอเรนโซ่กำลังทำอะไร ทำให้เธอตื่นเต้นมาก แล้วมีความอยากรู้อยากลองจนตัวเนื้อสั่น เธอรับรู้ความเย็นจากเจลที่ถูกชโลมอยู่ตรงร่องกลางก้น เขาทาเจลไปรอบๆ ด้วยปอกนิ้วจากนั้นก็ใช้นิ้วนั้นสอดเข้าไปร่องนั้น ขยับเข้าออกช้าๆ ราวกับว่ากำลังเปิดทางให้ช่องทางนี้รับบางอย่างที่ใหญ่กว่านิ้ว
ตอนพิเศษ หกเดือนต่อมา เจ้าโทบี้ที่ตอนนี้ทำตัวเหมือนเจ้าของบ้านเข้าไปทุกวัน แล้วทำตัวเป็นใหญ่ในบ้านอาจเป็นเพราะมีนรินทร์ธิราคอยให้ท้าย เจ้าโทบี้ทำอะไรผิดนรินทร์ธิราก็จะแก้ตัวให้เสมอ วันนี้ก็เช่นกัน เสียงของตกลงมากระทบกับพื้น ทำให้ลอเรนโซ่ที่กำลังแต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัวเดินออกมาดู เขาทำหน้าตกใจเมื่อเห็นโมเดลตัวการ์ตูนตัวโปรดที่สะสมมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้นอนคอหักอยู่บนพื้น โดยมีเจ้าโทบีใช้ตีนเขี่ยหัวการ์ตูน พร้อมกับร้อง เมี้ยว เมี้ยว “เจ้าโทบี้” เจ้าของโมเดลเรียกชื่อแมวด้วยความโมโห คนที่ได้ยินอีกคนที่กำลังเดินออกจากห้องน้ำเห็นของที่ตกอยู่บนพื้นก็ตกใจ มองหน้าเจ้าโทบี้ที่เดินปัดตูดเดินห่างโมเดล ก่อนเงยหน้ามองสามี “โทบี้ไม่รู้เรื่องนี่คะ คุณลอเรนซ์อย่าโกรธโทบี้นะคะ” นรินทร์ธิราพูดกับลอเรนโซ่ ส่งยิ้มและทำตาปริบๆ ลอเรนโซ่เห็นหน้าเมียรักแล้วก็ใจอ่อน มองดูหุ่นโมเดลการ์ตูนตัวโปรดด้วยความเสียดาย ก่อนหันไปมองแมวจอมป่วนที่เวลานอนเล่นอย่างสบายใจบนเบาะแมว “เอาไปซ่อมก็ได้นี่คะ” นรินทร์ธิราเหมือนรู้อารมณ์สามี เธอเดินเข้าไปกอดแล้วทำสายตาออดอ้อน แล้
เหตุผลที่นรินทร์ธิราดีใจจนเนื้อเต้นเป็นเพราะ หลอดไฟที่เรียงกันเป็นตัวอักษรบนสะพานส่องสว่างขึ้น ปรากฏข้อความที่เหมือนกับคำพูดขอแต่งงานจากปากลอเรนโซ่ไม่มีผิดเพี้ยน นรินทร์ธิรามองหน้าลอเรนโซ่ ขยับสายตามองแหวนเพชรที่เขายื่นมาตรงหน้าเธอด้วยรอยยิ้มและน้ำตา“ค่ะ แต่งค่ะ” อันที่จริงทั้งคู่ปลงใจแต่งงานกันแล้ว ทว่าลอเรนโซ่อยากสร้างความประทับใจให้นรินทร์ธิรา เพราะรู้ว่า ผู้หญิงทุกคนต้องการให้คนรักคุกเข่าแต่งงาน เขาและบิดามารดาจึงเดินทางมาเวนิสเพื่อสร้างเซอร์ไพรส์ลอเรนโซ่เตรียมการไว้ทุกอย่าง เขาทุ่มเต็มที่กับการขอแต่งงานครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต เรือลำนี้เขาซื้อมาใหม่ ตกแต่งอย่างสวยหรูเพื่อนรินทร์ธิรา ส่วนไฟบนสะพานก็ขออนุญาตติดหลอดไฟเพื่อการขอแต่งงานจะได้สมบูรณ์ตามตั้งใจไม่เพียงแค่ข้อความแปลอักษร ยังมีเสียงปรบมือที่ดังขึ้นมาจากลูเซียโน่ แอนนา เครือญาติและเพื่อนสนิทของลอเรนโซ่ที่มาร่วมเป็นสักขีพยานในวันดีวันนี้ อีกทั้งยังมีเทเรซ่า ลิซ่าและพี่ๆ น้องๆ ในผับเทเรซ่า ที่ลอเรนโซ่ทุ่มทุนออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างในการเดินทางมาเวนิส ต่างมาร่วมแสดงความโรแมนติกด้วยเช่นกันในส่วนรายจ่ายให้เทเรซ่า ลอเรนโซ่จ่า
“ก็ฉันไม่อยากให้คุณคิดว่า ฉันรักโทบี้มากกว่า ทั้งที่คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน” คนที่อยากให้เธอง้อ กลายเป็นว่าต้องเป็นฝ่ายง้อเสียเอง “โอ๋ๆ คนดีของฉันไม่เศร้านะ ฉันขอโทษ ฉันจะไม่พูดอย่างนี้อีกแล้ว เอาเป็นว่ารักฉันน้อยกว่าโทบี้ก็ได้ รักน้อยๆ แต่ขอให้รักนานๆ” นรินทร์ธิราช้อนตามองลอเรนโซ่แล้วยิ้ม เขย่งปลายเท้าจูบคางเขา “รักสิคะ รักที่สุด รักมาก รักตลอดไปค่ะ” ลอเรนโซ่ยิ้ม จูบปากเธอหนักๆ แบบกดแช่นิ่ง “ฉันรักเธอ รักเจ้าโทบี้ด้วย” แม้จะหมั่นไส้เจ้าโทบี้ในบางเวลา แล้วอยากจับโยนทิ้งให้พ้นบ้านในบางวัน ทว่าลอเรนโซ่ก็รักและผูกพันกับแมวน้อยขนปุย “ตอนเย็นไปขึ้นเรือกอนโดล่ากันนะ จะได้ชมความสวยงามของสองฝั่งคลอง ถ้าเธอเห็นต้องชอบแน่ๆ เพราะมันสวยมาก มีมนต์ขลังอยู่ในตัวด้วย” เรือกอนโดล่าเป็นโลโก้ประจำเมืองเวนิสที่ใครได้มาจะต้องนั่งเรือชมความงดงามของสถานที่อันเป็นเอกลักษณ์ ซึ่งการคมนาคมส่วนใหญ่ของเวนิสคือเรือ โดยมีทั้งเรือสาธารณะ เรือแท็กซี่ เรือข้ามฟาก และเรือกอนโดล่า หลังจากเที่ยวชมวิหารและสถาปัตยกรรมสำคัญแล้วเสร็จ ลอเรนโซ่ได้พานรินทร์ธิรามายังท่าเรือ
หนึ่งเดือนต่อมา การพบเจอกันครั้งแรกระหว่างบิดามารดาลอเรนโซ่กับนรินทร์ธิรา ไม่ได้เป็นไปตามที่เธอกังวล ลูเซียโน่กับแอนนาไม่มีทีท่ารังเกียจเธอเลยแม้แต่น้อย กลับยิ้มและโอบกอดทักทายอย่างเป็นกันเอง แล้วยังให้ความรักและความเมตตาเธออีกด้วย เรื่องแต่งงาน ลูเซียโน่กับแอนนาไม่มีทางขัดขวาง ทั้งสองอยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานหลายปี แต่ก็ไม่เคยเร่งรัดลูกชายให้รีบมีเมีย เพราะรู้นิสัยลอเรนโซ่ดีว่า หากเจอคนที่ใช่ลูกชายก็จะลงหลักปักฐานกับหญิงสาวคนนั้นเอง แต่หากไม่พร้อมก็จะไม่ยอมให้ใครบังคับจิตใจ ปล่อยให้เป็นไปตามพรหมลิขิต ในเรื่องการปรับตัวให้เข้ากับลูเซียโน่และแอนนาก็ไม่ใช่งานยากสำหรับนรินทร์ธิรา ความที่มีนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน การวางตัว กิริยามารยาทที่ดี ทำให้นรินทร์ธิราได้รับความรัก ความเอ็นดูและเมตตาจากสองสามีภรรยามาก ยิ่งเธอเป็นผู้หญิงที่ทำให้ลูกชายยอมสละโสด นรินทร์ธิราก็ยิ่งได้รับความรู้สึกนั้นเพิ่มขึ้นหลายเท่า เรื่องฟรังโก้ หลังจากได้รับบทลงโทษในคืนนั้น ฟรังโก้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาเหมือนคิดอะไรได้หลายอย่าง อย่างหนึ่งที่นึกถึงเป็นอันดับแรกคือ ดิเอโก้ที่ย่า
“อืม...อา...คุณลอเรนซ์ขา...โอ้...อา”นรินทร์ธิราปล่อยเสียงครางเต็มรูปแบบหลังจากที่เขาเคลื่อนกายถาโถมใส่ มือแข็งแรงจับขาเรียวงามทั้งสองข้างพาดบนบ่าแข็งแรงทั้งสองข้าง ทำให้บั้นท้ายของนรินทร์ธิราลอยขึ้นเหนือที่นอน ส่งผลให้กายแกร่งประสานเข้าสู่กลีบดอกไม้ช่องามลึกล้ำกว่าเดิม แรงรักที่เขาสาดใส่เมามันเกินพิกัดเพราะเธอร่อนบั้นท้ายรับกำลังแรงมหาศาลอย่างไม่ถอยหนี อีกฝ่ายรุก อีกฝ่ายรับ ความมันสุดแสนหฤหรรษ์จึงเกิดขึ้น“โอ้ว...ที่รัก...อูวว์...นีน่า...อา” ลอเรนโซ่ปล่อยเสียงครางต่ำ ขณะซอยร่างใส่ช่องทางสวาทไม่หยุดพัก มีแรงเท่าไหร่เขากระชั้นใส่เท่านั้น เข้าสุดออกสุด เน้นหนักหน่วงจนร่างสาวกระเพื่อมขึ้นลง“คุณลอเรนซ์ขา...อา...อืม...คุณลอเรนซ์” ลอเรนโซ่อัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าสู่ความอ่อนนุ่มชุ่มฉ่ำ ระรัวเร็วชุดใหญ่จนเธอครางกระเส่า อิ่มเอมกับบทรักสะท้านใจนี้เหลือเกิน “คุณสุดยอดมาก...อา”เขาส่ายสะโพกวนเป็นวงกลม จากนั้นก็กระโจนร่างเข้าใส่ดุจเสือร้ายวิ่งขย้ำเหยื่อ มือข้างหนึ่งนวดเคล้นเต้าอวบใหญ่ อีกข้างวางนิ้วตรงจุดอ่อนไหวสตรีสะกิดไปตามจังหวะการโยกตัว สร้างความเสียวระดับร้อยให้ร่างนุ่มนิ่มที่ตอนนี้ส่ายสะบั
“คุณลอเรนซ์...อา” ปากคู่สวยของเขายังคงดูดดึงยอดถัน มีลิ้นประโลมเลีย เป็นความอ่อนโยนที่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ เธอรับรู้ได้และคล้อยตามความรัญจวน ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามเรือนร่างสาวที่ไม่ว่าจะลากมือผ่านจุดใด เขารับรู้ถึงความนุ่มลื่นของผิวพรรณและความเต่งตึงที่ยังคงมีอยู่ เขาขยับมือมาวางกลางท้อง ลูบวนไปมาราวกับว่าจะให้รอยจ้ำนั้นซึมลงไปในผิวเนื้อร่างสาวสั่นสะท้านจากลมหายใจอุ่นร้อนที่กระทบกับผิวเนื้อช่วงท้อง ไม่เพียงแค่ลมหายใจที่ทำให้ร่างเธอสั่น ปากและลิ้นของเขาก็ทำให้เกิดความรู้สึกนั้นเช่นกัน ลอเรนโซ่จูบตรงรอยช้ำนั้น จูบไปด้วยใช้ลิ้นตวัดเลียไปด้วย ท้องสาวแขม่วตามลิ้นที่ป่ายปาด“อา...อา...คุณลอเรนซ์...อา”นรินทร์ธิราครางแผ่วเบา เมื่อนิ้วมือแข็งแรงทักทายกับเม็ดทับทิมขึ้นแซมกลางกลีบดอก บดคลึงหนักบ้างเบาบ้างเธอกลั้นอารมณ์ไม่ไหว เปล่งเสียงที่มาจากความเสียวอย่างสุดกลั้น ขณะนั้นลอเรนโซ่ไล่ปากต่ำลงมายังจุดที่มือทำงาน ไปยังดินแดนมหัศจรรย์ที่ทำให้เขารู้สึกว่า กำลังเดินทางไปยังบ่อน้ำอัมฤทธิ์ ที่หากได้ดื่มชิมน้ำนั้นจะเกิดความกระสันเป็นที่สุด ขุมพลังทางเพศจะเดือดพล่านในกาย “คุณลอเรนซ์..อา...คุณลอเรนซ์ขา







