Share

ต้อนรับน้องใหม่

last update Last Updated: 2025-09-08 19:18:44

ทันใดนั้นพวกชายแต่งตัวดีทั้งสามก็ลุกพรวดจากโต๊ะตัวเอง เดินตรงมาหาโต๊ะเสือหาญ บรรยากาศรอบห้องเงียบกริบ

หนึ่งในนั้นหยุดยืนตรงหน้าเสือหาญ กอดอกเอียงคอมองด้วยแววตาเยาะ ๆ ก่อนเอ่ยขึ้นเสียงห้วน

"เฮ้ย…พวกมึงมาใหม่รึไงวะ?"

เสียงถามดังชัดจนคนทั้งห้องหันมามอง ราวกับรอคอยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นต่อไป

เสือหาญเอนหลังพิงโซฟา ยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกโดยไม่รีบร้อน ก่อนจะหัวเราะหึ ๆ ในลำคอแล้ววางแก้วกระแทกโต๊ะเบา ๆ

"ใหม่ไม่ใหม่…แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกมึง?"

ไอ้สันขวานที่นั่งข้าง ๆ ทำท่าจะลุก แต่เสือหาญยกมือห้าม แววตายังคงมองพวกนั้นนิ่ง ๆ ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย

"ฮึ…พูดจาแบบนี้ แปลว่ามึงไม่รู้สินะว่าที่นี่ใครคุม"

เสียงนั้นก้องไปทั่วห้องจนสาว ๆ ที่นั่งอยู่รีบหลบห่าง

เสือหาญหัวเราะหึ ๆ ตอบกลับเสียงเย็น

"รู้หรือไม่รู้ก็เรื่องของกู แต่ถ้าที่นี่คุมโดยพวกหมาอย่างมึง กูก็ไม่จำเป็นต้องสนใจ"

คำพูดเหมือนคมมีดกรีดทันที โต๊ะฝั่งตรงข้ามชะงัก หน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ ชายตัวสูงกำหมัดแน่น ก่อนก้าวมาประชิดจนจมูกแทบชนกัน

"ปากดีนักนะไอ้เวร มึงอยากลองดีกับเจ้านายกูก็ว่ามา!"

เสียงปังดังขึ้นทันทีเมื่ออีกฝ่ายทุบโต๊ะ แก้วเหล้ากลิ้งต
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เมียเสือหาญจอมโจร   นั่งสองต่อสอง

    รุ่งเช้าวันใหม่ แสงอาทิตย์อ่อน ๆ สาดลงบนหมู่บ้าน เสียงไก่ขันและเด็ก ๆ วิ่งเล่นทำให้บรรยากาศเริ่มคึกคัก หลังคืนที่ทั้งหมู่บ้านเกือบถูกศัตรูบุก เสือหาญยืนอยู่ตรงกลาง ล้อมรอบด้วยชาวบ้านที่เริ่มฟื้นกำลังใจ"วันนี้เราต้องช่วยกันจัดงานเลี้ยงประจำหมู่บ้าน" เสือหาญตะโกนสั่งเสียงดัง ให้ทุกคนฟังชัด ๆ"ฉลองกับชัยชนะ" ชาวบ้านพากันยิ้ม อารมณ์ที่เมื่อวานยังเต็มไปด้วยความตึงเครียด ตอนนี้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งบางคนถือผลไม้สด บางคนห่ออาหารบางส่วนเตรียมไว้บนโต๊ะไม้ใหญ่ เสือหาญเดินตรวจดูความเรียบร้อย ขณะที่จอมขวัญช่วยยกของไปวางบนโต๊ะเด็ก ๆ วิ่งเล่นรอบหมู่บ้าน บางคนแอบมองเสือหาญด้วยสายตาเต็มไปด้วยความชื่นชม"ดูสิ…เมื่อคืนพวกเราปกป้องหมู่บ้านไว้วันนี้ก็กินให้เต็มที่ไปเลย" ชาวบ้านบางคนกระซิบโต๊ะไม้ถูกจัดเต็มไปด้วยอาหารและของมีค่า เสือหาญหันมามองจอมขวัญ พลางยิ้มเจืออ่อน"มีคงามสุขไหม"จอมขวัญยิ้มบาง ๆ มือกุมมือเขาแน่น"ฉันดีใจ…ที่เราอยู่กันครบ และหมู่บ้านยังปลอดภัย"บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ความคึกคัก และความอบอุ่น โต๊ะไม้เต็มไปด้วยอาหาร ขนม ผลไม้ และของมีค่าที่ชาวบ้านเพิ่งได้มา ทุกคนช่วยกันต

  • เมียเสือหาญจอมโจร   มันมาอีกแล้ว

    แก้มซีด ๆ ของจอมขวัญค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อทันทีที่ได้ยินคำพูดตรง ๆ ของเสือหาญ หัวใจที่อ่อนแรงเพราะไข้เหมือนถูกกระตุ้นให้เต้นแรงขึ้นจนน่าตกใจเธอหันหน้าหนี รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดครึ่งใบหน้า เอียงตัวเหมือนคนจะพัก แต่หูเล็ก ๆ กลับยังแดงก่ำชัดเจน"…บ้าจริง" จอมขวัญบ่นอุบเสียงแผ่ว ๆ แทบฟังไม่ออกเสือหาญเห็นท่าทีแบบนั้นก็เลิกคิ้ว หัวเราะหึ ๆ ในลำคอ"เขินเรอะ? ฮึ…ก็น่าจะเขินอยู่หรอก ฉันพูดความจริงทั้งนั้น"ยิ่งได้ยินคำย้ำ จอมขวัญก็ยิ่งมุดหน้าลงไปในหมอน มือเล็กกำผ้าห่มแน่นเหมือนอยากหายตัวหนีให้ได้ รู้สึกทั้งร้อนทั้งอายจนไม่กล้าเงยหน้ามองชายร่างใหญ่ที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงเสือหาญมองภาพนั้นด้วยรอยยิ้มเจืออ่อน ขยับตัวเข้ามาใกล้กว่าเดิม พลางเอ่ยเสียงทุ้มต่ำเหมือนกระซิบ"จำเอาไว้เถอะ ไม่ว่าพวกมันจะว่าเธอเป็นยังไง…ฉันจะห่วงเธอเสมอ จอมขวัญ”หัวใจของจอมขวัญแทบจะเต้นจนหลุดจากอก นางได้แต่หลับตาปี๋ ไม่กล้าตอบกลับ แต่รอยยิ้มบาง ๆ ที่ผุดขึ้นตรงมุมปากก็ห้ามไม่ได้เลย.เสือหาญนั่งพิงขอบเตียง มองตามท่าทีของจอมขวัญอย่างใจเย็น แต่สายตาคมกริบของเขาไม่พลาดหรอก เห็นชัดว่ามุมปากของจอมขวัญนั่นแอบยกขึ้นเป็นรอ

  • เมียเสือหาญจอมโจร   เฝ้าทั้งคืน

    ในห้องไม้เงียบสงัด แสงตะเกียงน้ำมันส่องวูบไหวเบา ๆ เผยให้เห็นร่าง “เสือหาญ” ที่นั่งพิงผนังอยู่ข้างเตียง ร่างสูงใหญ่ยังไม่ยอมข่มตาหลับ ดวงตาคมจับจ้องไปยัง "ไอ้จอม" ที่นอนหายใจแผ่วอยู่บนฟูกเก่า ๆเสียงลมหายใจของไอ้จอมสลับกับเสียงจิ้งหรีดนอกหน้าต่าง บรรยากาศเต็มไปด้วยความกดดันและความห่วงใย เสือหาญเอื้อมมือไปบีบชายผ้าห่มของไอ้จอมให้กระชับขึ้นเล็กน้อย แววตาแข็งกร้าวที่เคยใช้ไล่ล่าศัตรูกลับเต็มไปด้วยความอาทรยามมองจอมขวัญตรงหน้าริมฝีปากหยักสั่นน้อย ๆ ก่อนพึมพำเบาแทบจะเหมือนกระซิบกับตัวเอง"รีบหายไว้ ๆ นะ..ฉันจะพาเธอไปเดินตลาดให้สมใจ"กลางดึก อากาศเย็นจัด แต่ร่างบนเตียงกลับร้อนระอุ “ไอ้จอม” ครางเบา ๆ พลิกตัวไปมา ใบหน้าซีดขาวเปื้อนเหงื่อเม็ดเล็ก ๆเสือหาญสะดุ้งตื่นทันทีที่รู้สึกถึงความผิดปกติ มือหนาแตะหน้าผากแล้วขมวดคิ้วแน่น“ร้อนฉิบหาย…มีไข้นี่หว่า” เขาพึมพำเสียงต่ำชายร่างใหญ่รีบคว้าผ้าขาวบางที่พาดอยู่ข้างโอ่งน้ำ บิดน้ำจนหมาดก่อนจะค่อย ๆ เช็ดตามหน้าผาก ลำคอ และแขนให้คนป่วยอย่างระมัดระวัง "เธอมีไข้..ฉันจะเช็ดตัวให้นะ"เขาก้มลงกระซิบใกล้หู เสียงทุ้มสั่นเล็กน้อยทุกครั้งที่จอมขวัญครางเพ้อ เส

  • เมียเสือหาญจอมโจร   เปิดเผย

    เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังขึ้นนอกโกดังเก่า เสือหาญที่กำลังเฝ้าจอมอยู่เงยหน้าขึ้นทันที มือเอื้อมไปแตะด้ามมีดข้างเอวด้วยสัญชาตญาณประตูไม้ผุ ๆ ถูกผลักเข้ามา "โครม!""พี่เสือหาญ! พี่อยู่ในนี้จริง ๆ ด้วย!" เสียงไอ้กระบานดังลั่น ตามมาด้วยไอ้สันขวานที่หอบแฮ่ก ๆ ทั้งคู่เต็มไปด้วยรอยช้ำจากการต่อสู้แต่ทันทีที่สายตาพวกมันเหลือบไปเห็นร่างของ "ไอ้จอม" ที่นอนซมอยู่บนโต๊ะไม้ เส้นผมยาวสยายหลุดออกจากผ้าโพกหัว ร่วงลงมาปิดแก้มซีด ๆ ภาพนั้นทำเอาทั้งสองตาค้างเหมือนเจอผี"เฮ้ยยย…!!!" ไอ้สันขวานอุทานเสียงหลง "มึง…มึงผมยาวเหรอวะ!? แล้วนี่…นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยพี่?"ไอ้กระบานถึงกับถอยหลังไปครึ่งก้าว ตาขวางสลับกับงงงัน "เดี๋ยวก่อนนะ…ข้าฝันอยู่รึเปล่า จอม…แม่งไม่ใช่ผู้ชายเหรอ?"บรรยากาศในโกดังเงียบงันชั่วครู่ เหลือเพียงเสียงหอบหายใจหนัก ๆ ของทุกคนเสือหาญหันขวับไปมองพวกมัน สายตาคมวาวกดดันจนทั้งคู่ถึงกับกลืนน้ำลาย เสียงทุ้มต่ำลอดไรฟันดังออกมา"จำเอาไว้…ตั้งแต่วันนี้ เรื่องที่พวกเอ็งเห็น…ไม่เคยมีอยู่จริง ถ้าใครปากพล่อย ข้าจะหั่นลิ้นแม่งทิ้ง"เสียงหนักแน่นเย็นยะเยือก ทำเอาไอ้กระบานกับไอ้สันขวานสะดุ้งเฮือก รีบพ

  • เมียเสือหาญจอมโจร   ต้อนรับน้องใหม่

    ทันใดนั้นพวกชายแต่งตัวดีทั้งสามก็ลุกพรวดจากโต๊ะตัวเอง เดินตรงมาหาโต๊ะเสือหาญ บรรยากาศรอบห้องเงียบกริบ หนึ่งในนั้นหยุดยืนตรงหน้าเสือหาญ กอดอกเอียงคอมองด้วยแววตาเยาะ ๆ ก่อนเอ่ยขึ้นเสียงห้วน"เฮ้ย…พวกมึงมาใหม่รึไงวะ?"เสียงถามดังชัดจนคนทั้งห้องหันมามอง ราวกับรอคอยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นต่อไปเสือหาญเอนหลังพิงโซฟา ยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกโดยไม่รีบร้อน ก่อนจะหัวเราะหึ ๆ ในลำคอแล้ววางแก้วกระแทกโต๊ะเบา ๆ"ใหม่ไม่ใหม่…แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกมึง?"ไอ้สันขวานที่นั่งข้าง ๆ ทำท่าจะลุก แต่เสือหาญยกมือห้าม แววตายังคงมองพวกนั้นนิ่ง ๆ ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย"ฮึ…พูดจาแบบนี้ แปลว่ามึงไม่รู้สินะว่าที่นี่ใครคุม"เสียงนั้นก้องไปทั่วห้องจนสาว ๆ ที่นั่งอยู่รีบหลบห่างเสือหาญหัวเราะหึ ๆ ตอบกลับเสียงเย็น"รู้หรือไม่รู้ก็เรื่องของกู แต่ถ้าที่นี่คุมโดยพวกหมาอย่างมึง กูก็ไม่จำเป็นต้องสนใจ"คำพูดเหมือนคมมีดกรีดทันที โต๊ะฝั่งตรงข้ามชะงัก หน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ ชายตัวสูงกำหมัดแน่น ก่อนก้าวมาประชิดจนจมูกแทบชนกัน"ปากดีนักนะไอ้เวร มึงอยากลองดีกับเจ้านายกูก็ว่ามา!"เสียงปังดังขึ้นทันทีเมื่ออีกฝ่ายทุบโต๊ะ แก้วเหล้ากลิ้งต

  • เมียเสือหาญจอมโจร   รุมจีบ

    ยังไม่ทันจะได้นั่งเต็มอิ่มเต็มเวลา เสียงหัวเราะคิกคักดังสนั่นเมื่อเหล่าสาว ๆ ในหอนางโลมกรูกันเข้ามารุมล้อม เสือหาญ อย่างคึกคัก แขนขาว ๆ คล้องคอ แก้วเหล้าในมือถูกยกชนไม่หยุด สองสามนางถึงขั้นนั่งตัก กดอกแนบอกเสือหาญเหมือนอยากกลืนกินทั้งคนเสือหาญหัวเราะลั่น ฟาดมือลงบนโต๊ะดัง ปัง! อย่างคนอารมณ์ดี"ฮ่า ๆ ๆ พวกเอ็งนี่มันไม่เปลี่ยนเลยนะ! รู้จักเอาใจเสือหาญจริง ๆ"แต่ท่ามกลางความครึกครื้น ไอ้จอม ที่นั่งข้าง ๆ กลับเริ่มหน้าตาแข็ง ๆ สายตาแข็งกว่าเดิม ริมฝีปากเม้มแน่นโดยไม่รู้ตัว พอมองเห็นสาว ๆ ซุกไซ้ขยับเข้าใกล้เสือหาญ มันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างมาบีบรัดในอกมือที่วางบนเข่าเกร็งจนเส้นเอ็นขึ้น สายตามันเผลอจ้องเขม็งไปที่แขนเรียวของสาวที่เกาะเสือหาญแน่น แววตานั้นไม่ใช่แค่ตกใจ แต่แฝงด้วย ความหึงหวงลึก ๆ ที่มันเองก็ไม่รู้ตัวไอ้สันขวานที่นั่งฝั่งตรงข้ามเห็นเข้า เลยหัวเราะแซว "เฮ้ย ๆ ไอ้จอม! มึงทำหน้ายังกับผัวหึงเมียเลยนะเว้ย ฮ่า ๆ ๆ"เสือหาญหัวเราะอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะหันไปเห็นหน้าไอ้จอมที่ทำเหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออก สายตาเหมือนจะหึง ๆ ทั้งที่มันเองก็คงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำเสือหาญเลยยกแขนออกแรงผลักสาว ๆ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status