เริ่มต้นใหม่ 2

เริ่มต้นใหม่

เขามองเข้าไปในดวงตากลมโตอย่างลึกซึ้ง ส่งความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้เธอได้รับรู้ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ โน้มใบหน้าเข้าไปหา แนบริมฝีปากเข้ากับเรียวปากอิ่มของเธออย่างนุ่มนวล จากนั้นก็เริ่มขยับอย่างค่อยเป็นค่อยไป

เลื่อนมือที่จับคางขึ้นมาประคองใบหน้าสวย เอียงหน้าปรับให้ได้องศาที่เหมาะเจาะ จากนั้นก็เริ่มจูบหนักหน่วงขึ้น มือที่โอบเอวคอดกิ่วเริ่มไม่อยู่เฉย สอดเข้าไปในเสื้อยืดตัวบางที่เธอสวมใส่ ลูบไล้ทั่วแผ่นหลังเนียนอย่างหลงใหล

“พี่วินทร์...” ณิชาสะดุ้งขึ้นมานิดหนึ่งเมื่อเต้าอวบทั้งสองข้างได้รับอิสระ เพราะเขาปลดตะขอบราเซียร์เธอ

“ไม่ต้องกลัว มันจะดี เชื่อพี่” ชายหนุ่มปลอบเสียงแหบพร่า ตัวเธอสั่นมากจนเขารู้สึกได้ วินทร์ผละออกมาสบตากับหญิงสาวอีกครั้ง ก่อนจะบอกด้วยเสียงหนักแน่น “เชื่อใจพี่นะครับ”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้ณิชาพยักหน้าลงอย่างง่ายดาย อาจจะเป็นเพราะลึก ๆ แล้วเธอเองก็โหยหาสัมผัสที่อ่อนโยนจากเขาเหมือนกัน หรือเพราะอะไรเธอเองก็สุดรู้ รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้เธอเลือกแล้วที่จะจับมือเดินไปข้างหน้าด้วยกัน เธอจึงต้องเชื่อใจเขา และจากนี้ก็ไม่มีอะไรให้เธอต้องกลัวอีก

วินทร์ยิ้มกว้าง โน้มเข้าไปจูบขอบคุณความเชื่อใจที่เธอมอบให้ ก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้น แล้วเดินตรงขึ้นไปยังห้องนอนของตนเอง ซึ่งต่อจากนี้มันกำลังจะกลายเป็น ‘ห้องนอนของเรา’ ทันที

“ไม่ต้องเกร็งนะ ทำตัวตามสบาย ๆ รู้สึกยังไงบอกพี่” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงนุ่มนวล ก้มลงจูบร่างบอบบางที่นอนเปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างด้วยฝีมือของตนอย่างปลอบประโลม

“ชา...ชาอาย” เธอบอกอย่างเนียมอาย ถึงจะเคยมีอะไรกับเขามาแล้วครั้งหนึ่ง แต่มันต่างกันอย่างลิบลับ ครั้งนั้นเธอถือว่ามันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ทว่าครั้งนี้เธอยินยอมด้วยความเต็มใจ แต่กระนั้นก็รู้สึกเขินอายมากอยู่ดี

“ทำบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ชิน มันเป็นเรื่องปกติของผัวเมีย” เขาว่ายิ้ม ๆ แล้วก้มลงจูบปากเธอแบบเร็ว ๆ อีกครั้ง

“มัน...มันจะไม่เหมือนครั้งนั้นใช่ไหม”

“หมายถึงอะไร ถ้าชากลัวว่าจะเจ็บ มันก็อาจจะเจ็บ แต่คงเจ็บไม่มากหรอก”

“ครั้งนั้นพี่วินทร์รุนแรง” เธอบอกอย่างอาย ๆ เรื่องเจ็บ เธอคิดว่ามันต้องเจ็บอยู่แล้ว แต่เธอจำได้ว่าครั้งนั้นเขารุนแรงกับเธอมาก ถ้าคืนนี้เป็นอย่างนั้นอีก เธอก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะไหวหรือเปล่า

วินทร์ยิ้มขำ นึกเอ็นดูเธอที่มองเขาด้วยสีหน้าคล้ายขยาด “ก็พี่โดนยา ควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ จริง ๆ ตอนนั้นพี่ก็พยายามควบคุมสุด ๆ แล้วนะ แต่มันไม่ไหวจริง ๆ หุ่นเมียพี่น่าเอามาก เบาไม่ได้หรอก”

เพี้ยะ!

หญิงสาวหน้าแดงแปร๊ด ฟาดต้นแขนแข็งแกร่งของเขาไปหนึ่งที แสร้งทำเป็นโมโหกลบเกลื่อนที่เขาพูดจาน่าเกลียด ทว่าคนถูกตีหาได้สะทกสะท้านไม่ ชายหนุ่มยิ้มแล้วบดจูบคนที่ประทุษร้ายเขาอย่างดูดดื่ม มือไม้ก็เริ่มซุกซน ลูกไล้ไปทั่วกายสาว เลื่อนขึ้นไปกอบกุมอกนุ่มทั้งสองข้าง นวดเคล้นอย่างไม่เบามือนัก

“ชอบแบบตบจูบก็ไม่บอก” เขาผละออกมายิ้มกวน แล้วก้มลงไปจูบอีกครั้ง ด้วยแรงอารมณ์ที่หนักหน่วงขึ้น

“อื้อ!...” ณิชาครางเสียงหลงในลำคอ เมื่อเขาเลื่อนมือข้างหนึ่งลงไปสัมผัสจุดอ่อนไหวกลางกาย ขณะที่อีกมือยังฟอนเฟ้นอกทั้งสองข้าง สลับกันใช้นิ้วสะกิดจนเธอรู้สึกซ่านสยิว ขนอ่อนลุกชันไปทั่วสรรพางค์กาย

วินทร์ใช้เข่าดันเรียวขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกัน แสงไฟสีส้มนวลสลัว ๆ จากโคมไฟข้างเตียงทำให้เขามองเห็นกลีบกุหลาบงามที่ยังปิดสนิทอย่างชัดเจน ชายชมเชยความงามอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกดใบหน้าลงไปปรนเปรอให้เธออย่างไม่นึกรังเกียจ

“อ๊ะ พะ...พี่วินทร์” ร่างบอบบางดิ้นพล่านเมื่อสัมผัสอุ่น ๆ จากลิ้นแตะลงจุดที่ไวต่อความรู้สึก นิ้วเรียวสวยสอดเข้าไปในกลุ่มผมดำดก ขยุ้มเบา ๆ เพื่อระบายความเสียวซ่าน พร้อมหวีดร้องเสียงหลงขึ้นเป็นครั้งเป็นคราวเมื่อเขาสอดทแยงลิ้นเข้าไปในช่องทางรักเป็นจังหวะและดูดเม้มปุ่มสวาทของเธอแรง ๆ

เธอดันศีรษะขึ้นมองอย่างอยากรู้อยากเห็น หัวใจพลันสั่นระรัวเมื่อเขาช้อนสายตาที่ไม่ปิดบังความปรารถนาขึ้นมาสานสบ ทำให้เลือดในกายสูบฉีด วิ่งพล่าน จนเธอต้องทิ้งศีรษะลงหมอนตามเดิมด้วยไม่อาจทนต่อสายตาร้อนแรงที่เหมือนจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัวของเขาได้

ลิ้นของวินทร์ยังคงร้ายกาจอย่างต่อเนื่อง ตวัดขึ้นลงรัวเร็ว ยิ่งได้ยินเสียงครางสะอื้นดังแว่วมาให้ได้ยินเป็นระยะ ๆ เขาก็ยังฮึกเหิม ครั้นรู้สึกว่าเธอใกล้คว้าชัย เขาก็สอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม แล้วขยับเข้าออกเร็ว ๆ เร่งเร้าให้เธอเข้าเส้นชัยนำไปก่อน

วินทร์ดูดกลืนน้ำรักของเธอจนหมดทุกหยาดหยด เคลื่อนตัวกลับขึ้นไปอยู่ในระดับเดียวกันอีกครั้ง มองใบหน้าสวยด้วยแววตาหวานเยิ้มที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนา

“รู้สึกดีใช่ไหม” ชายหนุ่มถามเสียงแหบพร่า เขายิ้มเมื่อเห็นเธอพยักหน้า ก่อนจะก้มลงจูบและเลาะเล็มริมฝีปากอวบอิ่ม เลื่อนลงมาซุกไซ้ซอกคอหอม ขบเม้มสลับตวัดเลีย มือหนาลูบไล้กายสาวอย่างหลงใหล

ครั้นรู้สึกว่าเธอพร้อมแล้ว จึงค่อย ๆ ดันความเป็นชายลุกล้ำเข้าไปในช่องทางคับแน่น มันรัดตึงจนณิชาต้องเบ้หน้าด้วยความเจ็บ มือบางจิกเข้ากับหมอน ร่างกายเกร็งขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

“อย่าเกร็ง ปล่อยตัวสบาย ๆ แล้วมันจะดี เชื่อพี่” พูดจบเขาก็ก้มลงมอบจูบดูดดื่มให้เธออีกครั้ง มือทั้งสองข้างเคล้นคลึงเต้าอวบ ดึงความสนใจของเธออกมาจากส่วนที่กำลังสอดประสาน เมื่อรู้สึกว่าร่างกายเธอเริ่มผ่อนคลาย ไม่เครียดเกร็งอย่างก่อนหน้านี้แล้ว วินทร์จึงตัดสินใจส่งตัวตนที่เหลืออยู่อีกครั้งเข้าไปในร่างกายเธอจนสุดทาง

“อื้อ!” หญิงสาวตกใจจนเผลอเม้มปากที่กำลังตอบรับจูบเขาอย่างเร่าร้อน หางตามีหยาดน้ำไหลซึมออกมานิด ๆ

วินทร์ยังไม่ขยับในทันที เขาแช่ค้างเอาไว้อย่างนั้นเพื่อให้เธอได้ปรับตัว ริมฝีปากหยักเลื่อนไปจูบซับน้ำตาที่ไหลออกมาเพียงนิดของเธอ แล้วถามเสียงสั่นพร่า

“ไหวไหม”

ณิชาพยักหน้า ตอบเสียงสั่น “ไหวค่ะ”

“เก่ง” เขาชมเปาะ จูบแก้มเธอหนัก ๆ อย่างให้รางวัล ก่อนจะเริ่มเล้าโลมเธออีกครั้งอย่างใจเย็นและค่อยเป็นค่อยไป แม้ตนจะอึดอัดและทรมานมากแค่ไหนก็ตาม ต้องท่องเอาไว้ว่าเธอยังใหม่และยังไม่คุ้นชินกับเรื่องแบบนี้

“อ๊ะ...อื้อ...” ณิชาผวาตัวเข้ากอดร่างบึกบึนเมื่อเขาเริ่มขยับกายเข้าออกเชื่องช้า

“เจ็บไหม”

หญิงสาวส่ายหน้า ถึงแม้จะยังเจ็บอยู่ หากก็ไม่เจ็บเท่าตอนแรกแล้ว อีกทั้งยังมีความรู้สึกอื่นแทรกเข้ามาแทนที่ กลบความเจ็บที่เคยมีไปเสียหมด เธอเสียดเสียวที่ช่องท้องทุกคราที่เขาขยับเข้าขยับออก

ครั้นเธอเริ่มคุ้นชินแล้ว ชายหนุ่มจูบเธอหนัก ๆ อีกครั้ง ก่อนจะยันกายขึ้นนั่งบนปลายเท้าของตัวเอง ดึงสะโพกกลมกลึงเข้ามาหาตัว จากนั้นก็เริ่มตอกตรึงความเป็นชายเข้าออกช่องทางอ่อนด้วยจังหวะที่เร็วและแรงยิ่งขึ้น

ณิชาเปล่งเสียงครางหวานไร้ความหมายออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอเผลอร้องเสียงหลงในจังหวะที่เขาสอดลึก ยกมือขึ้นมากอบกุมอกอวบที่กระเพื่อมตามแรงกระแทกที่เขาเป็นคนกำหนด

ทว่าภาพนั้นยิ่งทำให้ความปรารถนาของวินทร์พุ่งขึ้นสูง ชายหนุ่มยกเรียวขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นพาดบ่า ขยับโยกสะโพกรัวเร็ว มือข้างหนึ่งกอดขาเธอเอาไว้ แล้วยื่นอีกข้างออกไปนวดคลึงอกนุ่มอย่างมันมือ

“พะ...พี่วินทร์ มัน...มันลึก อ๊ะ อื้อ” หญิงสาวร้องครวญคราง ส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวแทบขาดใจ จุดกึ่งกลางบีบรัดตัวตนอีกฝ่ายจนแทบปริแตก เป็นสัญญาณบอกว่าเธอใกล้จะถึงแล้ว

“จะถึงแล้วใช่ไหม” วินทร์ถามเสียงสั่นพร่า ร่างกายสั่นนิด ๆ เพราะอดกลั้นไม่ให้ตัวเองเสร็จเร็วเกินไป แต่เพราะเขาเองก็ไม่ได้ปลดปล่อยนานแล้ว จึงคิดว่าคงกลั้นไว้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

“อ๊ะ ค่ะ...” เธอพยักหน้า ปัดป่ายมือไปทั่วเตียงอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว ทว่ากลับไม่มีอะไรเลยนอกจากหมอนที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วเตียง

“พร้อมกันนะ” ชายหนุ่มยกขาเธอลงจากบ่า จับเข่าเธอแยกออกกว้าง แล้วกดกระแทกแก่นกายในจังหวะถี่ยับ ไม่ถึงหนึ่งนาทีร่างเล็กก็เกร็งสะท้าน กระตุกรุนแรงสี่ห้าครั้ง ก่อนจะอ่อนยวบลงอย่างไร้เรี่ยวแรงเมื่อไขว่คว้าเส้นชัยสำเร็จ พร้อมกับวินทร์ที่ตามเธอไปติด ๆ เขาสอดกายเข้าลึก แล้วปลดปล่อยเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด

เขาแช่กายเอาไว้อย่างนั้นไม่มีทีท่าว่าจะถอนออกไป ไม่นานเขาก็ล้มตัวลงมาทาบทับ โอบกอด แล้วพลิกให้เธอนอนตะแคงข้าง หันหน้าเข้าหาเขาโดยไม่ให้ส่วนนั้นหลุดออกจากกัน ก่อนจะกระซิบบอกรักเธอเสียงหวาน

“พี่รักชานะ”

“ชาก็รักพี่วินทร์ค่ะ”

วินทร์ยิ้มอย่างพอใจที่ได้ยินคำบอกรักจากเธอ ชายหนุ่มพรมจูบทั่วใบหน้าสวย ก่อนจะเลื่อนลงมาจูบหนัก ๆ ที่ปากอิ่ม ดูดดึงจนบวมเจ่อออกมานิด ๆ

“เมื่อกี้ดีไหม ชอบหรือเปล่า”

หญิงสาวหลบตาแล้วพยักหน้าอาย ๆ บทรักที่เพิ่งจบลงเมื่อสักครู่ทำให้เธอลืมความทรงจำที่โหดร้ายในคืนแรกระหว่างเขาและเธอไปเลยทันที เพราะมันต่างกันราวฟ้ากับเหว

“เอ่อ...พี่วินทร์” เธอเรียกเขาติด ๆ ขัด ๆ เพราะรู้สึกว่าสิ่งที่เขาไม่ยอมถอนออกไปมันกำลังก่อกวนเธออีกครั้ง

“ครับ” ชายหนุ่มขานรับหน้าซื่อตาใส

“ชะ...ชาว่าพี่วินทร์เอาออกไปก่อนดีไหมคะ”

วินทร์หลุดหัวเราะ รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้แกล้งแล้วเห็นเธอหน้าแดง “เอาออกทำไม เสียดาย”

“เสียดายอะไรคะ”

“ก็ลูก ๆ ของเราไง พี่อุตส่าห์ส่งเข้าไปเน้น ๆ คงต้องรอดเข้าไปสักคนแหละ”

“พี่วินทร์!” ณิชาตาโตขึ้น เรียกเขาด้วยความตกใจ เพราะเธอลืมไปเลยว่าเขาไม่ได้ป้องกัน อีกทั้งยังปล่อยเข้ามาในตัวเธอเต็ม ๆ “ลุกออกไปเลยค่ะ ชาจะไปห้องน้ำ”

“ไม่เอาน่า ชาไม่อยากมีน้องให้หนูณิเหรอ” เขากอดเธอเขาไว้ไม่ยอมปล่อย ซ้ำยังจูบลงไหล่มนเปลือยเปล่าของเธออย่างเอาแต่ใจ

“อยากมีค่ะ แต่ชาว่ามันเร็วไป” เธอบอกเขาไปตามตรง

“ไม่เร็วไปหรอก พี่ว่าช้าไปด้วยซ้ำ ตอนนี้หนูณิอายุเจ็ดปีแล้ว กว่าคนนี้จะคลอดหนูณิก็คงแปดปี พี่ไม่อยากให้ลูกอายุห่างกันเกินไป”

ได้ยินเหตุผลของเขา ณิชาก็ใจอ่อนยวบ เพราะเห็นด้วยกับเขาทุกประการ ลำพังแค่เจ็ดแปดปีก็ถือว่าห่างกันมากแล้ว ถ้าเธอทอดเวลาออกไปอีกลูกทั้งสองคนก็คงอายุห่างกันมากเกินไป อีกทั้งไหน ๆ ก็ตัดสินใจจะเริ่มต้นสร้างครอบครัวกับเขาแล้วก็คงไม่มีอะไรน่ากังวลอีก เธอจึงพยักหน้าลง ยอมตามใจเขาในที่สุด

“ก็ได้ค่ะ”

“เมียพี่น่ารักที่สุด” เขาเอ่ยแล้วจูบแก้มเธอหนัก ๆ ให้รางวัลที่เธอตามใจเขา

“ปล่อยได้แล้วค่ะ ชาจะไปอาบน้ำ ชาง่วงแล้ว” เธอขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้เขาคลายอ้อมกอดให้เธอเป็นอิสระ ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ

“ใครบอกจะให้นอน”

“คะ ?”

“เพิ่งรอบเดียวเอง”

“มะ...หมายความว่าไงคะ” เธอถามอย่างหวั่น ๆ มองหน้าเขาอย่างไม่ไว้ใจ หากเขากลับยิ้มหวานกลับมาให้ ก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่าที่ทำให้เธอขนลุกเกรียวไปทั่งสรรพางค์กาย...

“อีกรอบนะครับ”