ตอนที่65

สวี่หานจะลุกขึ้นแต่เฉาซื่อดึงเอาไว้

" ปล่อย ข้าจะไปหาเหมยเอ๋อ"

" ใจเย็นก่อน อย่าลืมสถานะตัวเอง นางยังไม่ไปไหนหรอก ท่านมองนางอยู่ตรงนี้ จบงานก่อนค่อยไปหานาง ถึงลุกออกไปตอนนี้ก็พบนางไม่ได้อยู่ดี"

สวี่หานมองดูตำแหน่งที่นั่งของนาง หากเขาดึงดันจะไปหานางจริงๆ คงต้องแหวกทางเหล่านางกำนัลพวกนั้นเข้าไปถึงจะถึงตัวนาง จะให้เดินผ่ากลางไปหานางเลยก็ไม่ได้ ข้างๆนางยังมีที่นั่งขององค์ชายแคว้นเหลียว เอ๊ะ ทำไมอวิ๋นชางถึงได้มองแต่เหมยเอ๋อของเขานะ นี่อวิ๋นชางคงไม่ได้คิดอะไรกับนางใช่ไหม แต่ถึงคิดแล้วยังไงหล่ะ ในเมื่ออวิ๋นชางต้องแต่งงานกับองค์หญิงมองโกลอยู่ดี แต่เขาก็ไม่ชอบสายตาที่มองเหมยเอ๋อของเขาแบบนั้น แล้วยังจะทหารพวกนั้นอีก แล้วดูทหารมองโกลกลุ่มนั้นซิ เมื่อกี้ยังชื่นชมองค์หญิงแคว้นตัวเองอยู่เลยเหตุใดตอนนี้ถึงได้มองเหมยเอ๋อของเขาราวกับต้องมนต์ มันน่าเอาตะเกียบจิ้มลูกตาทีละคนนัก

" อะไรนะ ท้องเสียกันหมดแล้วทีนี้จะทำยังไง ไม่ถูกโบยจนหลังแตกกันหมดเรอะ"

" หัวหน้าหลิว พวกข้าก็ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ แต่มันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ"

" เป็นเพราะพวกเจ้าตะกละกันต่างหาก ข้าก็บอกพวกเจ้าแล้วใช่ไหมว่าอย่าพึ่งกินอะไรรอให้