เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อน
ตอนที่3 [เช็คสินค้า] เพลิงกับหมอเคนก้าวลงจากรถกอล์ฟ สองหนุ่มก้าวเท้ายาว ๆ มาเข้าลิฟต์ กดขึ้นห้องพิเศษบนชั้นดาดฟ้า ครั้นประตูลิฟต์เปิดออกร่างสูงกำยำออกมายืนอยู่หน้าห้องลับ โดยมีบอดี้การ์ดยืนเฝ้าอยู่ “สวัสดีครับนายน้อย สวัสดีครับคุณหมอ” บอดี้การ์ดหนุ่ม ทักทายเจ้านาย ก่อนจะยกมือปลดล็อคประตู แล้วเปิดให้เจ้านายทั้งสองคนเดินเข้าไปด้านใน “เชิญครับ” ร่างสูงก้าวเข้าห้องลับสุดหรู ที่เขาสั่งทำพิเศษเพื่อไว้เช็คสินค้าใหม่ ก่อนจะส่งไปประจำที่ชั้นเจ็ด ชั้นที่เป็นวิมานของพวกเสี่ยกระเป๋าหนัก ที่ชอบการผ่อนคลาย ห้องลับสุดหรูเปิดแอร์เย็นฉ่ำ มีพื้นที่กว้างเป็นสี่เหลี่ยม มีโซฟาหนานุ่มอยู่มุมกลางห้อง ถัดไปเป็นเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม พร้อมขวดเหล้าดังหลายยี่ย้อ ถูกจัดวางอยู่บนชั้นอย่างเป็นระเบียบ มีอุปกรณ์หลายอย่างไว้ทดสอบสินค้า และมุมถัดไปมีห้องนอนเล็กพร้อมเตียงกว้างอยู่ด้านใน มุมสุดท้ายเป็นห้องน้ำ และประตูลับเชื่อมต่อลงชั้นล่างได้ “ไหนล่ะสินค้าใหม่” เพลิงเอ่ยถามคนสนิท ก่อนจะหย่อนกายลงนั่งบนโซฟาหนานุ่ม “ผู้จัดการกำลังส่งมาครับ” เคนพูดยังไม่ทันจบเสียงเคาะประตูลับก็ดังขึ้น “เข้ามา” เสียงทรงอำนาจเอ่ยจบ ร่างสมส่วนของสาวสวยห้าคน ก็ก้าวเดินเข้ามาหยุดยืนต่อหน้าเพลิงและคุณหมอ สาว ๆ ยืนเข้าแถวเรียงหน้ากระดานอย่างรู้งาน เพราะผู้จัดการได้เทรนไว้ล่วงหน้าบ้างแล้ว “แล้วใส่ชุดอะไรมาวะ! ผู้จัดการไม่ได้บอกเหรอ! ว่าเข้ามาถึงพวกเธอต้องทำยังไงต่อ” เสียงเพลิงดุดันขึ้นอย่างหงุดหงิด “ขอประทานโทษค่ะนายท่าน” สาวทั้งห้ากล่าวขึ้นพร้อมกัน ก่อนพวกเธอจะปลดชุดที่สวมใส่ออกจากร่างกายอย่างรวดเร็ว ร่างสมส่วนทั้งห้าคนยืนเปลือยกาย ต่อหน้าเจ้านายใหญ่ของอาณาจักรP&P “ไอ้หมอรอบนี้ กูให้มึงเลือก” เพลิงหันไปพูดกับคนสนิทด้วยสีหน้าเรียบเฉย “งั้นผมขอหนึ่ง สอง ที่เหลือคุณเพลิงเหมาไป” หมอหนุ่มกระตุกยิ้มบาง ๆ “สองคนมึงพอเหรอ!” เพลิงย้อนถาม “คิดว่าพอครับ หรือถ้าคุณเพลิงไม่พอ รอบนี้ผมเหมาให้หมดเลยก็ได้นะครับ” เคนว่า “กูยังไงได้หมด แต่รอบนี้กูให้พิเศษมึง เอาไปสาม และให้เลือก จะเอาข้างนอกหรือข้างใน” เพลิงว่า “ข้างในก็ได้ครับ” เคนตอบเพราะเขารู้ดี ว่าคุณเพลิงชอบเช็คสินค้าตรงโซฟา เมื่อหญิงสาวที่ถูกเลือกเดินตามเคนเข้าไปในห้องแล้ว เพลิงก็หันมาจ้องสินค้าใหม่ ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า “จะยืนบื้อกันอีกนานไหม” เสียงเข้มตวาด ทำให้หญิงสาวทั้งสองคนสะดุ้งโหยง “เออ! ขอโทษค่ะนายท่าน” ทั้งสองสาวรีบทรุดกายลงคุกเข่าอย่างลนลาน “เข้ามา” เพลิงออกคำสั่ง หญิงสาวที่มีเรือนกายขาวผ่อง และหน้าอกอวบใหญ่ก็คลานเข้ามาคุกเข่าอยู่ที่หว่างขาของเจ้านาย “ทำหน้าที่ของเธอซะ อย่าให้ฉันต้องบอกซ้ำ ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งกลับ” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น พร้อมหยิบแก้วทรงสวย ที่มีน้ำสีอำพันอยู่ค่อนแก้ว ยกกระดกลงคอในคราเดียวจนหมด สายตาคมดุจดจ้องมือเรียวที่กำลังปลดหัวเข็มขัดหนังราคาแพงออก จากนั้นเธอก็ปลดกระดุมกางเกงยีนส์ยี่ห้อดัง ก่อนจะรูดซิบลงด้วยมือไม้ที่สั่นเทา “ทำงานชักช้าแบบนี้จะทันกินไหมวะ” เสียงเข้มตวาดขึ้น “ขอโทษค่ะ” หญิงสาวตรงหน้าเอ่ย พร้อมก้มหน้างุด จากนั้นเธอก็จัดการกับกางเกงทั้งสองชิ้นให้ลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า โดยมีเจ้าของขยับสะโพกช่วยให้เธอถอดออกได้อย่างง่ายดายขึ้น หญิงสาวตาเบิกกว้าง เมื่อเห็นส่วนลับที่ยาวใหญ่ของเจ้านาย ที่นั่งเอกเขนกถ่างขาอ้ากว้าง “จัดการมันสิ!” เพลิงว่าขึ้น พร้อมจ้องมองริมฝีปากอวบอิ่ม ที่กำลังตวัดปลายลิ้นมาโลมเลียที่หัวเห็ดแดงเถือกของเขา หญิงสาวพยายามอ้าปากครอบครองแท่งอวบ ทว่ากลับทำไม่สำเร็จ เพราะความใหญ่ยาวคับปากจนแน่นไปหมด เธอจึงใช้มือช่วยขยับรูดรั้งขึ้นลง “อ่าส์! ดูดแรง ๆ สิวะ” เสียงเข้มออกคำสั่ง ผู้หญิงคนนั้นจึงขยับปากดูดและขยับเข้าออก พร้อมเพิ่มจังหวะรัวเร็วขึ้น “อ๊าส์…” เสียงครางต่ำเอ่ยออกมา ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างเข้าคว้าบีบเต้าใหญ่ มือหนาฟอนเฟ้นอย่างรุนแรงและเมามัน สะโพกสอบขยับซอยเข้าออกในโพรงปากของผู้หญิงคนนั้นถี่รัว เพลิงผละมือจากสองเต้าอวบ แล้วมากดศีรษะผู้หญิงตรงหน้า เข้าหาหว่างขาของตนให้จมมิด “อื้อ! ฮึก ๆ” ผู้หญิงตรงหน้าดิ้นพล่าน เมื่อตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจ ร่างแกร่งไม่ได้ใส่ใจมากนัก เขาขยับเอวซอยใส่โพรงปากของเธอถี่รัว ก่อนจะเห็นสายตาเริ่มเหลือกลอย ร่างหนาจึงกระทุ้งเข้าใส่อีกสองสามที ก่อนจะปลดปล่อยน้ำขุ่นข้นเข้าใส่ในโพรงปากของคนตรงหน้า “อึก! อึก! แค่ก! แค่ก!” แขนแกร่งผลักศีรษะเล็กให้ถอยห่าง เมื่อเห็นผู้หญิงตรงหน้าสำลักจนหน้าดำหน้าแดง “ไปพักก่อนค่อยเข้ามาใหม่ ต่อไปคิวเธอ” ชายหนุ่มพยักพเยิดหน้าไปให้ผู้หญิงอีกคน ที่มีรูปร่างขาวอวบอิ่มกว่าคนแรก เธอคลานเข่าเข้ามาใกล้ ร่างหนาจึงขยับกายตั้งรับ “ขึ้นนั่งบนตัก แล้วทำให้ฉันมีความสุข” เพลิงว่า พร้อมโยนเครื่องป้องกันคุณภาพยอดเยี่ยม ให้ผู้หญิงตรงหน้า รีบจัดการสวมใส่ให้น้องชายของตัวเอง “เคยผ่านผู้ชายมาหรือยัง” เขาสัมภาษณ์สินค้าตรงหน้า “ยังค่ะนายท่าน” “ถ้าอยากทำงานที่นี่ เธอก็ต้องโชว์ลีลาเด็ด ๆ ให้ฉันดู” เขาว่าพร้อมจดจ้อง กลีบงาม ที่กำลังแย้มอ้า กลืนกินตัวตนของเขา เข้าไปอย่างช้า ๆ ทว่าจู่ ๆ ผู้หญิงตรงหน้าก็กรีดร้องเสียงหลง เมื่อแก่นกายขนาดเขือง กำลังถูกกระทุ้งเข้าใส่โพรงนุ่มของเธออย่างรุนแรง “อ๊าย! เจ็บค่ะ! นายท่าน” หญิงตรงหน้าน้ำตารินไหลอาบแก้ม แต่ก็ต้องกัดฟันอดทน หล่อนขยับบั้นท้ายบดเบียดและเด้งขึ้นลง อยู่บนตักแกร่งของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่นานความเจ็บปวดในคราแรก ก็เริ่มเลือนหายไป ความสุขเสียวซ่านก็แทรกผ่านเข้ามาแทนที่ “อื้อ! อ๊าส์!” คนบนตักครางกระเส่า ร่างหนาจึงเกร็งสะโพกขึ้น แล้วสอบเอวซอยเข้าหาโพรงนุ่มที่เริ่มตอดรัดตัวตนของเขาไว้แน่น ร่างแกร่งรัวเข้าออกไม่ถึงสองนาที น้ำขุ่นข้นก็ไหลทะลักออกมาเต็มเครื่องป้องกัน ทว่าสินค้าบนตักของเขา ยังคงร่อนบั้นท้ายถี่รัว หล่อนยกมือจับแขนแกร่งของเขาเป็นที่ยึด อกอวบกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะของการเคลื่อนไหวของร่างกาย ไม่นานความสุขสมที่หล่อนไม่เคยพบเจอ ก็หลั่งไหลล้นออกมาจนเต็มหน้าขาตัวเอง “ใช้ได้! ฉันให้ผ่าน ต่อไปก็ปรับปรุงลีลาให้เด็ดดวงกว่านี้ แขกพวกนั้นจะได้ติดใจ” “ขอบคุณค่ะ ที่นายท่านให้โอกาส หนูจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด” ผู้หญิงตรงหน้ากล่าวขอบคุณ หล่อนก้มหน้างุดไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตากับเจ้านาย “ออกไปซะ” เพลิงยกมือสะบัดนิ้วเป็นสัญลักษณ์ ให้ผู้หญิงตรงหน้าก้าวออกไปจากห้องให้หมด ร่างสูงขยับลุกขึ้นสวมกางเกง สำรวจกับเครื่องแต่งกายจนเรียบร้อย จึงเอื้อมมือไปหยิบแก้วแอลกอฮอล์บนโต๊ะเตี้ยขึ้นมาจิบ นั่งพิงกายอย่างเอกเขนก ยกขาไขว่กันไว้อย่างผ่อนคลายอารมณ์ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงร่างสูงที่อยู่ในห้องก็ก้าวออกมา ใบหน้าหล่อคมของหมอหนุ่ม กระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างผ่อนคลาย ก่อนจะก้าวมานั่งบนโซฟาตัวเล็กตรงข้ามกับอีกฝ่าย “เป็นไงไอ้หมอ สินค้าผ่านไหม” เพลิงกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนถามคนสนิท “ก็โอเคครับ” หมอหนุ่มคลี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบขวดทรงสวย แล้วเทใส่พยัญชนะทรงใสเกือบค่อนแก้ว ก่อนจะยกจรดที่ริมฝีปากหนาอย่างอารมณ์ดีเล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่20[พักผ่อนที่สุดพิเศษ]ร่างสูงก้าวลงบันไดไปยังห้องใต้ดิน ที่มีขั้นบันไดลงไปถึงเจ็ดขั้นห้องโถงกว้างมีขนาดจุคนได้ถึงเกือบสี่สิบชีวิต มีอุปกรณ์หลายอย่างไว้ สำหรับสำเร็จโทษ กับคนที่คิดทรยศต่ออาณาจักรP&Pร่างท้วมที่แขนทั้งสองข้างถูกมัดขึงขนาบไว้กับราวเหล็กขนาดใหญ่ ใบหน้าแตกยับบวมปูด และยังมีคราบเลือดแห้งกรัง ติดตามใบหน้าและร่างกายเมื่อหูได้ยินเสียงฝีเท้าหนัก ๆ จากรองเท้าหนังชั้นดี ผู้จัดการคาสิโนก็ตระหนักได้เป็นอย่างดี ว่าผู้มาเยือนไม่ใช่ใคร แต่เป็นนายเหนือหัวที่ได้มอบชีวิตที่สุขสบาย ให้แก่ครอบครัวและตัวเขามาตลอดถึงสิบกว่าปีเพลิงก้าวมาหยุดยืนอยู่ต่อหน้า คนที่เขามีเมตตาให้งานให้ที่อยู่ที่กินมาเป็นอย่างดี“นะ…นายน้อย ผมผิดไปแล้ว อภัยให้ผมสักครั้งได้ไหมครับ…ผมไม่ได้ร้องขอชีวิต…แต่ผมขอแค่ให้นายน้อยอภัยให้…ผมจะได้ตายอย่างตาหลับ แบบไม่มีอะไรติดค้างกันอีก” ริมฝีปากแห้งผากเอ่ยออกมา ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็รู้ถึงกฎเหล็กของที่นี่เป็นอย่างดี“ก่อนที่มึงคิดจะหักหลังกู ทำไม! มึงไม่คิดก่อน พอพลาดแล้วมาขอร้องให้กูอภัยให้มึงเนี่ยนะ” เสียงกระด้างตวาดลั่น “มึงช่วยเคลียร์ให้เรียบร้
เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่19[สิ่งที่วิเศษที่สุด18+]รถสปอร์ตสีดำแล่นเข้ามาจอดที่หน้าตึกหลังใหญ่เพลิงเปิดประตูลงจากรถ แล้ววิ่งอ้อมมาเปิดอีกฝั่งที่อิงดาวนั่ง ก่อนจะประคองให้หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องโถงด้วยกัน“คุณเพลิงปล่อยอิงได้แล้วค่ะ อิงไม่เป็นอะไรแล้ว” เมื่อมาถึงโถงกว้าง ที่มีสายตาของป้านวลและเหล่าบอดี้การ์ดมองมาทำให้อิงดาวรีบเบี่ยงตัวหนีจากวงแขนกำยำของเขา“อย่าดื้อได้ไหม…ฉันเป็นห่วงนะ…งั้นเราไปนั่งที่โซฟากันก่อน ดูท่าทางทุกคนที่นี่ คงอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น” เพลิงว่าขึ้น ก่อนจะดันแผ่นหลังเล็กให้มานั่งเคียงข้างกัน แล้วเอ่ยเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นคราว ๆ“ผมกำลังจะบอกว่าอิงดาวถูกลักพาตัว แต่ตอนนี้ผมไปช่วยได้ทัน เธอปลอดภัยแล้วครับ”“แบบนี้แสดงว่าคุณอิงมีศัตรูเหรอคะ! แล้วใครที่ทำแบบนี้กัน” ป้านวลเอ่ยถาม เพราะวัน ๆ ก็ไม่เห็นว่าเธอจะมีพิษมีภัยอะไรกับใคร ส่วนมากอิงดาวจะเป็นกันเองกับทุกคนด้วยซ้ำ“ก็ดาริกานั่นแหละครับ ที่บงการเรื่องนี้” เพลิงพูดขึ้น“นั่นไง! ป้าว่าแล้ว ว่าผู้หญิงคนนี้ร้ายมาก…คุณอิงปลอดภัยมาได้ก็ถือว่าโชคดีมากแล้วนะคะ ป้าได้ยินข่าวแล้ว ใจหายใจคว่ำเป็นห่วงมากเลย” หญิงสูง
เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่18[หัวใจถูกกระชาก]เพลิงที่ออกมาทำธุระอยู่เส้นทางเดียวกับทางไปมหาวิทยาลัยเมื่อมือถือมีสายเรียกเข้าจากอิงดาว เขาจึงรีบกดรับสายในทันที เพราะตั้งแต่เธอมาอยู่กับเขา อิงดาวไม่เคยโทรติดต่อเขาสักครั้ง มีแต่เขาที่เป็นฝ่ายโทรหาเธอ“อิง! อิงดาว!” เพลิงถึงกับตะโกนเรียกชื่อเธอออกมา เมื่อรู้ว่าอิงดาวกำลังตกอยู่ในอันตราย“เกิดอะไรขึ้นกับคุณอิงเหรอครับนายน้อย” คนสนิทที่ทำหน้าที่คนขับปรายตามาถามนายหนุ่ม“อิงดาวกำลังตกอยู่ในอันตราย มึงรีบขับให้เร็วกว่านี้” เพลิงเอ่ยเสียงสั่นไม่นานรถของเพลิงก็มาถึงที่เกิดเหตุ เขาเห็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยกำลังให้ความช่วยเหลือคนเจ็บ ทำให้เพลิงรีบเปิดประตูรถกระโจนลงไปหารถคันดังกล่าว“มีใครเป็นอะไรมากไหมครับ” เพลิงตะโกนถามเจ้าหน้าที่“มีผู้ชายได้รับบาดเจ็บหนัก น่าจะมาคนเดียวครับ” เสียงเจ้าหน้าที่ตอบกลับเพลิงรีบถอยกรูดออกมา เมื่อรู้ว่าอิงดาวไม่ได้อยู่ในรถ อิงดาวไปไหน แต่เสียงปลายสายที่เขาได้ยิน ก่อนสายจะถูกตัดไปเขาได้ยินเสียงของผู้ชาย ไม่ต่ำกว่าสองคนแน่ “มีใครเห็นรถของคู่กรณีบ้างไหมครับ” เพลิงหันไปตะโกนถามกลุ่มไทยมุง“หนูเห็นค่ะ เป็นรถเก๋งสีดำ
เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่17[อิงดาวถูกลักพาตัว]“คุณพ่อดูนี่สิคะ! แบบนี้ดาไม่ยอมนะคะ” ดาริกาส่งรูปในมือถือที่ได้รับจากนักสืบให้บิดาดู“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แล้วทำไมไอ้เพลิงต้องขับรถไปส่งที่มหา’ลัยด้วยตัวเอง” นายฤทธิไกรเอ่ยถาม สายตาจดจ้องไปที่หญิงสาวที่สวยสะดุดตาเป็นพิเศษ“ก็นังเด็กคนนี้แหละที่อยู่บ้านของเพลิง คุณพ่อต้องรีบจัดการให้ดานะคะ ไม่อย่างนั้นดาไม่ยอมจริง ๆ ด้วย”“นี่! ลูกหมายความว่าเด็กนี่! เป็นผู้หญิงของไอ้เพลิงเหรอ!”“แล้วถ้าไม่ใช่ มันจะได้เข้าไปอยู่ในบ้านหลังนั้นอย่างสุขสบายเหรอคะ!”“ลูกใจเย็น ๆ ก่อนนะ เราต้องหาวิธีที่จะกำจัดเด็กนั่น ออกไปจากชีวิตของมัน”“คุณพ่อดาไม่ใจเย็นหรอกนะคะ ถ้าคุณพ่อไม่ช่วย ดาก็จะจัดการตามวิธีของดา”“แล้วลูกจะจัดการยังไง ไหนลองเล่ามาให้พ่อฟังสิ!”“ดาก็จะส่งคนไปฉุดมันมา มันทั้งสวยหน้าตาดีขนาดนั้น ถ้าส่งไปขายชายแดน ก็คงได้ราคาดีไม่น้อย” ดาริกาแสยะยิ้มร้าย“จะเอาแบบนั้นเหรอ! งั้นส่งมาให้พ่อ เดี๋ยวพ่อจะส่งไปให้เจ้านาย รับรองจะได้รับเงินก้อนโตชัวร์”ดาริกาเหยียดยิ้มอย่างสะใจ แค่คิดว่านังเด็กนั่น จะถูกผู้ชายมากหน้ายัดเยียดความเป็นผัวให้ เธอก็แอบสะใจอยู่ล
เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่16[ต่างโหยหากินดุ18+]อิงดาวทนความหิวรบกวนไม่ไหว ร่างเล็กจึงลุกไปเปิดประตูเดินลงบันไดไปชั้นล่างเมื่อท้องอิ่มหญิงสาวจึงกลับขึ้นห้อง หยิบตำราเรียนมาทบทวนอีกครั้ง เพื่อรอให้อาหารย่อยจะได้เข้าไปอาบน้ำเข้านอนอิงดาวนอนลืมตาในความมืดสลัว หวนนึกถึงเรื่องราวเมื่อตอนหัวค่ำ ยิ่งพาลทำให้นอนไม่หลับเสียอย่างนั้นร่างเล็กพลิกกายไปมา รู้สึกไม่คุ้นชินกับเตียงกว้าง ที่ไร้ร่างใครบางคนให้นอนกอด หญิงสาวยกแขนโอบกอดหมอนข้างไว้ ก่อนจะพยายามข่มตาให้หลับลงร่างหนาพลิกกายไปมาอยู่บนที่นอนนุ่ม ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาก่ายหน้าผากไว้ ดวงตาคมเข้มลืมตาโพลงจ้องเพดานฝ้าด้านบน ให้หวนนึกถึงคำพูดของอิงดาวเมื่อตอนหัวค่ำ แล้วพาลทำให้ยิ่งหงุดหงิดเพลิงดีดกายลุกขึ้นยืน เดินไปหยิบกุญแจห้องของอีกฝ่าย แล้วเปิดประตูออกไปไขห้องของเธอในทันทีเพลิงผลักประตูเข้ามาแบบเงียบ ๆ เท้ายาวก้าวไปที่ขอบเตียง สายตาคมจดจ้องไปที่เรือนร่างสวยคุ้นตา เมื่อเห็นเธอนอนหลับอย่างสบายอารมณ์ยิ่งพาลโมโหหนักขึ้นนี่! แสดงว่าที่ผ่านมาอิงดาวคงไม่มีความรู้สึกอะไรกับเขาบ้างเลยสินะ!ยิ่งคิดยิ่งทำให้เพลิงหงุดหงิดมากขึ้นร่างหนาก้าวขึ้นเต
เล่ห์ร้ายมาเฟียเถื่อนตอนที่15[ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป]บนโต๊ะอาหารมื้อค่ำหนุ่มสาวต่างนั่งทานอาหารกันอย่างเงียบ ๆ เมื่อเห็นเพลิงเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตากับเมนูตรงหน้า ทำให้ดาริกาหงุดหงิดไม่น้อย“เออ! คุณเพลิงคะ ทานอาหารเสร็จ คุณจะออกไปดูงานเลยหรือเปล่า ดาขอไปด้วยนะคะ” ดาริกาทำเสียงออดอ้อน ทว่าจู่ ๆ หน้าบ้านก็มีเสียงรถแล่นเข้ามาจอดร่างหญิงสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษา ได้ก้าวเข้ามาจนถึงโถงกว้างอิงดาวถึงกับค้างชะงัก เมื่อเหลือบไปเห็นสาวสวยหุ่นเซ็กซี่ราวนางแบบ กำลังนั่งทานอาหารมื้อค่ำกับเจ้าของบ้านตามลำพังแวบหนึ่งเธอรู้สึกมีก้อนกลม ๆ ได้แล่นขึ้นมาจุกที่หน้าอก พลางหัวใจด้านซ้ายก็กระตุกเต้นอย่างรุนแรง แทบกระเด็นออกจากอก‘อ่า! นี่! เธอเป็นอะไรไปนะอิงดาว ทำไมแค่เห็นผู้ชายคนนั้นอยู่กับผู้หญิงอื่น เธอถึงได้รู้สึกเจ็บจี๊ดแขนขาอ่อนแรงได้ขนาดนี้ด้วยเล่า’นั่น! มันเป็นสิทธิของเขาไม่ใช่หรือไง! เธอก็เป็นแค่ ‘ผู้หญิงที่เขาใช้เงินซื้อมาเพื่อบำเรอความใคร่’ ของเขาก็เท่านั้น จำเอาไว้นะอิงดาว เธอต้องไม่รู้สึกอะไร! เธอต้องไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น เธอก็แค่ใช้ ‘เรือนร่างแลกเงิน’ เพื่อให้ชีวิตได้ก้าวต่อไปเท่านั้น ห