เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้ง ครูสาวลาเต้ลืมตาตื่นพบว่าตัวเองนอนหลับไปเกือบสองชม. เมื่อหันนาฬิกามาดู เธอเผลอหลับไปได้ยังไงกัน แถมเรือนร่างเธอเปลือยอีก เมื่อเสื้อผ้าของเธอถูกเหวี่ยงออกไปกระจัดกระจาย และมีเพียงผ้าขนหนูสีเขียวคลุมร่างเธอเอาไว้ตอนนี้
“เฮ้ย...!!!” ครูสาวสอนพิเศษตกใจเมื่อพบว่าตัวเองอยู่ในสภาพนี้ ไม่คิดว่าภาพอันเลือนรางราวกับความฝัน จะกลายเป็นเรื่องจริง เธอแค่ฝันว่ากำลังได้เสียกับลูกศิษย์ซึ่งสอนวิชาเลขอยู่ดีๆ ก็ดันได้เสียกันอีก
แต่ขนาดในความฝันมันก็ทำให้เธอรู้สึกดี และเสียวกระสันจนเธออยากจะขย่มเขาตราบนานเท่านาน ครูสาวพบว่าตอนนี้นอนหลับเพียงลำพัง จึงค่อยๆ พยุงกายลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผ้าเพื่อสวมใส่เหมือนเดิม โดยการบ้านของโอ๊คที่ทำทิ้งไว้ เธอแอบมาเปิดดู พบว่าเขาแก้โจทย์ได้หมดไม่ผิด แปลว่าเขาเข้าใจสิ่งที่เธอสอนเพียงแค่ครั้งแรกแล้วรึ?
ครูสาวสอนพิเศษค่อยๆ เดินมองหาทางออกจากบ้าน คาดว่าอยากจะรีบกลับก่อนจะพบกับลูกศิษย์ ซึ่งหายไปไหนก็ไม่รู้ แต่หูเธอแว่วได้ยินว่ากำลังคุยโทรศัทพ์กับพ่อแม่อยู่ระเบียงนอก ครูสาวจึงค่อยๆ ย่องออกไปไม่อยากจะพบกับลูกศิษย์หนุ่มยามนี้เลย เธอไม่รู้จะทำหน้าอย่างไรดี...
“ตื่นแล้วรึครับครูลาเต้” โอ๊ควางสายมือถือ หันมาพบครูสาวกำลังหอบของ รีบเดินหนีออกจากบ้านเขา
“อืม... ครูขอโทษด้วยนะที่เผลอหลับไป ยังไงก็เจอกันชม.หน้าพรุ่งนี้นะ การบ้านที่ทำเอาไว้ ทำได้ทั้งหมดถูกต้อง เธอเก่งมาก” ครูสาวก้มหน้ายิ้มน้อย หลบสายตาเด็กหนุ่มอ่อนเยาว์ที่สูงกว่า ทำไมเขาทำใจเธอเต้นแรงแบบนี้นะ
“ครูลาเต้สอนเข้าใจง่ายนิครับ โจทย์ที่ผมเคยมองว่ายากมันเลยง่าย” โอ๊คกล่าวชื่นชม เพราะเขาเองก็คิดว่า จะได้ฟันเธอยากเหมือนกัน แต่มันก็ง่ายเพียงแค่เขาเป็นคนเริ่มกระตุ้น และเท่าที่เขามองแล้ว ลึกๆ ในตัวครูสาวเองก็ต้องการจะระบายอารมณ์แบบนี้กับใครสักคนบ้าง
“ถ้างั้นครูขอตัวก่อนนะ พรุ่งนี้ครูจะมาสอนหัวข้อใหม่” เมื่อครูสาวเหลือบตามองเด็กหนุ่ม เขายิ้มแย้ม ปล่อยให้คนรับใช้ไปส่งครูออกจากบ้าน คาดหวังว่าพรุ่งนี้เขาก็อยากจะฟันครูหลังสอนพิเศษ ท้ายชม.อีก...
ครูสาวลาเต้ เดินทางกลับบ้าน ใช้ชีวิตประจำวันปกติ และคิดว่าพรุ่งนี้ไปทำงานที่ตลาดหุ้น เธอจะต้องเจียดเวลาไปสอนให้กับโอ๊คตอนเย็นเหมือนเดิม...
******
วันถัดมา... ครูสาวรีบเดินทางไปบ้านของโอ๊ค ทั้งๆ ที่ยังอยู่ในชุดทำงานตอนไปตลาดหุ้นที่บริษัท เธอมานึกขึ้นได้ว่า พ่อแม่ของโอ๊คไม่อยู่ ก็คงเหลือเธอกับเขาอยู่กันตามลำพังเหมือนเดิม...
คนรับใช้แวะมาเปิดประตูต้อนรับเธอเหมือนเดิม ปล่อยให้สอนพิเศษอยู่กับโอ๊คตามลำพัง พร้อมกับเครื่องดื่มและขนมผลไม้เพิ่มขึ้น...
“ถ้าครูหิว ทานได้ทั้งหมดเลยนะครับ” โอ๊คยังคงเปิดสมุดการบ้าน และตั้งใจเรียนเหมือนเดิม
ไหนๆ ก็ตอนเย็นยังไม่ได้ทานอะไร ครูสาวลาเต้จึงหยิบขนมและผลไม้มาทาน พร้อมตามด้วยน้ำดื่มอย่างเดิม แววตาเด็กหนุ่มเหลือบมองว่าครูสาวยังคงกินอาหารตามปกติ หลังจากเขาทานพลังงาน และโด๊ปยาเองด้วยแล้ว อารมณ์ของเขาตื่นตัวอยู่ก่อนพอสมควร จึงรอให้ครูสาวเกิดอาการตามมา...
สักพักเกือบครึ่งชม. ที่ครูสาวลาเต้เริ่มมีอาการเหมือนเมื่อวาน เธอพยายามตั้งสติ และมองดูลูกศิษย์ซึ่งกำลังเคลื่อนกายเข้ามาสวมกอดจากด้านข้าง ครูสาวพยายามดันเขาออกแต่ว่า... สู้แรงเด็กเล่นกีฬาไม่ไหว อีกทั้งการโอบกอดจากเขาทำให้เธอรู้สึกดีตามด้วย
“วันนี้ครูสวยจังเลยนะครับ เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงสีดำ ปล่อยผมยาวๆ ได้มั๊ยครับ?” โอ๊ะโอบกอดพลางขอดึงหนังสติ๊กซึ่งรวบผมเธอเอาไว้ ปล่อยสยายเสียได้กลิ่นของแชมพูออกมา เด็กหนุ่มสูดดมแทบจะซุกซอกคอหญิงสาว โลมเร้าอารมร์ครูสาวแนบกายมากขึ้น
“โอ๊ค ทำการบ้านก่อนก็ได้นะ เรื่องส่วนตัวครู... ครูจัดการเองได้” ครูสาวลาเต้อยากจะพยายามผลักเขาออกไป แต่ว่าเด็กหนุ่มหันมองริมฝีปากบางคู่นี้แล้ว เขาอยากลองจูบเธอบ้าง เห็นว่าครูสาวพูดมาก เขาจึงเคลื่อนเรือนหน้าออกจากซอกคอ พลางบังคับศีรษะครูสาว เพื่อรับการจุมพิตจากเขา...
ริมฝีปากเด็กหนุ่มนักกีฬากำลังดูดดื่มบดเบียดครอบงำเรียวปากงามของครูสาวไว้ทั้งหมด เวลานี้ตกอยู่ในความเงียบงัน เมื่อครูสาวไม่อาจปฏิเสธอารมณ์ความต้องการซึ่งกำลังคุกกรุ่นร้อนรุมในอกยามนี้ ไม่ต่างกับเมื่อวาน หรือมันจะไม่ใช่ความฝันว่า เธอกำลังได้เสียกับลูกศิษย์ตัวเองอีกครั้ง
มือหนากำลังเกาะกุมบีบจับหน้าอกกลมสวย พร้อมกับอารมณ์ตื่นตัวทางเพศ ซึ่งทำให้ครูสาวไม่อาจปฏิเสธได้ กลิ่นกายเธอเชิญชวนให้เขามาร่วมรัก พร้อมกับช่องสวาทเริ่มจะหลั่งสายน้ำเปียกฉ่ำออกมาเต็มกางเกงในสาว
“ผมทำการบ้านเสร็จแล้ว ครูต้องให้รางวัลผมสิ” เด็กหนุ่มกระซิบข้างหูครูสาว พร้อมพยายามปลดเสื้อผ้าโดยครูสาลาเต้ไม่อาจต่อต้าน ไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืน กลับยินยอมให้เด็กหนุ่มทำตามอำเภอใจ เพราะข้างในใจลึกๆ เธอเองก็อยากจะเสพสมกับหนุ่มน้อยแข็งแรง กำลังดี อีกทั้งตัวใหญ่กว่าเธออีก
******
ยามนี้เรือนร่างเปล่าเปลือยของเด็กหนุ่มและครูสาว กำลังอยู่บนโซฟา จุมพิตดูดดื่มกันตามลำพัง พร้อมเสียงบดเบียดยวบยาบของเครื่องเฟอร์นิเจอร์ ดังเป็นระยะกับการเคลื่อนไหวเปลี่ยนท่าทาง
เมื่อเรือนสะโพกของครูสาวแอ่นกายเบื้องหลังให้เด็กหนุ่ม ได้เริ่มสอดองคชาติเข้ากับช่องสวาทซึ่งพร้อมให้บุกรุก ความอวบอิ่มใหญ่ยาวเริ่มทะลวงเปิดปากช่องสวาทให้ลึกขึ้น ครูสาวครวญครางอ้าปากกว้างร้องเสียงหลง
เมื่อเด็กหนุ่มออกแรงดันองคชาติเข้าไปแรงๆ เธอเสียวกระสันแทบขนลุก รับแรงกระแทกกระหน่ำซ้ำๆ รับท่อนเนื้อขนาดยาวไหลเข้าออก ดันขนาดของท่อนเนื้อเข้าไปชนกับภายในตลอดชม.นี้
หญิงสาวเริ่มแขนสั่นยันกาย รับองคชาติขนาดยาวกระหน่ำเข้าช่องสวาทรัวๆ เมื่อเด็กหนุ่มกระแทกจนเสียงดังจากกายเนื้อกระทบกันตลอดเวลา เสียงโซฟายวบยาบดังสอดแทรกกับกิจกามของเด็กหนุ่มมอบให้ครู
“หลังครูสวยจังเลยครับ” เด็กหนุ่มยังคงกุมสีข้างสะโพกกลมกลึงครูสาวเอาไว้ในมือ พลางดันองคชาติกระแทกรัวเร็วหนักขึ้นเรื่อยๆ ครูสาวยังคงเสียวกระสันจนตัวสั่น ริมฝีปากแห้งผากสั่นระริก เมื่อลูกศิษย์หนุ่มกำลังปรนเปรอสวาทให้แก่เธออย่างดี
“ผมอยากเสร็จกับครูแบบนี้ทุกวันเลยนะครับ” โอ๊คเปรยกระซิบพลางรัวกระแทกเร็วๆ จนครูสาวร้องเสียงหลงอีกครั้งก่อนจะปล่อยความร้อนขององคชาติออกมาจากปลายชนกับปากทางมดลูกของครูสาว
เสียงหอบกายใจของครูสาวลาเต้อ่อนล้า เมื่อกิจกามครั้งนี้สิ้นสุดลงอีกครั้ง ขนาดของท่อนเนื้อองคชาติเริ่มเคลื่อนออกจากช่องสวาท พร้อมด้วยถุงยางอนามัยกักเก็บอสุจิขุ่นๆ เอาไว้ได้ทั้งหมด เพื่อความสบายใจแก่ครูสาวสอนพิเศษไม่ให้มีปัญหาในภายหลัง
******
เด็กหนุ่มสวมเสื้อผ้า พร้อมด้วยครูสาวยังคงนั่งเล่นกันตามลำพัง โอบกอดกันและกัน โดยครูสาวนั่งลงกับพื้นพิงกายเบื้องหลัง แนบกับเรือนหน้าอกเด็กหนุ่ม โดยศีรษะเธอเอนเอียงมองสูง เพื่อรองรับจุมพิตเด็กหนุ่มนักกีฬา ผู้เชี่ยวชาญเรื่องมีเซ็กซ์กับเธอช่วง ครูสาวสอนพิเศษวิชาเลข
“พรุ่งนี้ครูมาสอนผมเหมือนเดิมนะครับ ครั้งนี้อยากให้ไปสอนในห้องนอนผม” โอ๊คออดอ้อนขอร้อง พร้อมโอบกอดกายเล็กบางของครูสาวเอาไว้เต็มสองแขน
“ได้สิ พาครูไปดูห้องเธอก็ดีเหมือนกันนะ” ครูสาวยิ้มแย้มก่อนจะใช้อีกมือโน้มศีรษะเด็กหนุ่มลงมาจูบกับเธอ
เสียงบดเบียดริมฝีปากดังเป็นระยะแทรกกับอากาศ เด็กหนุ่มรู้สึกชอบใจที่ครูสาวคิดแบบเดียวกับเขา การเรียนพิเศษจึงเป็นเรื่องพิเศษสำหรับเขาและครูสาวสอนพิเศษ...
“พรุ่งนี้ผมอยากได้รางวัลจากครูอีกครับ”
“หวังว่าจะเพิ่มชม.ให้ครูนะ เพราะสอนเกินชม.ที่เธอจ้างเสียอีก”
“แต่ผมเต็มใจเรียน และครูก็ตั้งใจสอนนิครับ” เขาหมายถึงนอกจากสอนเลขแล้ว ยังติวรักให้เขาจนเสร็จทุกครั้ง
“เอาไว้พรุ่งนี้ เราค่อยมาเรียนต่อนะ โอ๊ค ได้เวลาที่ครูต้องกลับไปเตรียมตัวแล้วล่ะ” ครูสาวลาเต้เห็นทีจะต้องเผ่นหนี ก่อนเธอจะไม่ได้เดินทางกลับบ้าน และได้เสียกับลูกศิษย์ที่บ้านคนอื่น ตลอดคืนเป็นแน่
“ผมจะรอนะครับ...” เด็กหนุ่มยิ้มแย้ม เพราะท่าทางครูสาวจะเต็มใจติวให้เขา โดยไม่ต้องใช้ยาปลุกเซ็กซ์อีกต่อไป หวังว่าครูสาวของเขา คงจะไม่สอนเด็กหนุ่มคนอื่นแบบนี้ นอกจากติวพิเศษแบบนี้กับโอ๊คเพียงคนเดียว
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้