น้องผัวที่แสนดี [1]

งานแห่ขันหมากถูกจัดอย่างเอิกเกริกยิ่งใหญ่ ตามพิธีสู่ขอประเพณีไทยทั่วไป เสียงดนตรีประโคมกันสนั่นหวั่นไหว สนุกสนานร่าเริง ฝ่ายชายมีญาติผู้ใหญ่ไปสู่ขอฝ่ายหญิง ญาติผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงจึงตกลงยินยอมพร้อมใจเพื่อให้ ทั้งคู่แต่งงานกัน

วิภาวี และ ทักษ์ดนัย รู้จักกันได้เพราะ ไปเที่ยวงานวัดที่พระประแดง ทักษ์ดนัยเกิดชอบและเริ่มคบหา จีบวิภาวีมาตลอด ทั้งโทรศัพท์ไปหาบ่อยครั้ง ชวนไปดูหนัง กินข้าวด้วยกัน มีสัมพันธ์กันลึกซึ้ง บนเตียงในโรงแรมม่านรูด...

ทักษ์ดนัยตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะสู่ขอวิภาวีเป็นภรรยา จึงคุยกับพ่อแม่ และญาติผู้ใหญ่ให้เป็นพ่อสื่อ เพื่อไปสู่ขอวิภาวีเป็นภรรยาตามประเพณี

หลังพิธีแต่งงานครั้งนี้ วิภาวีและทักษ์ดนัย ใช้เวลาด้วยกันตลอดค่ำคืนนี้ อย่างคุ้มค่าเพื่อสร้างลูกหลาน สืบสกุลตามความตั้งใจของพ่อแม่...

หญิงสาวรับน้ำหนักจากชายเบื้องบน รับแรงกระแทกสั่นสะท้าน จากกายเบื้องล่าง ระหว่างแก่นกายถูกแหวก แทรกด้วยองคชาติอวบใหญ่ มุดทะลวงเข้ามาภายในกายหญิงสาว สั่นไหวไร้การขัดขืน

แม้จะเสียวซ่าน อิ่มเอมกับรสรักจากสามีมากเพียงใด เธอยังไม่อยากให้เขาหยุดมอบความรักเช่นนี้ ตลอดข้ามทั้งคืน หญิงสาวหลับตา นอนหงายถ่างขากว้าง รับความสุขจากองคชาติ แทงเข้าช่องสวาททั้งลึกทั้งเร็ว

ทักษ์ดนัย โด๊ปอาหารและเครื่องดื่มมากมาย เพื่อหวังจะสร้างลูกชายแข็งแรงสักคน มอบให้พ่อแม่เป็นของขวัญแต่งงานสำหรับ ภรรยาคนสวยของเขาคนนี้ เขาหลงรักเธอ ตั้งแต่คราแรกที่ได้พบในงานวัดค่ำคืนนั้น

ไม่ต่างกับนางฟ้านางสวรรค์ ตกลงมาบนดิน เพื่อให้เขาได้ชื่นอกชื่นใจ เพียงวันแรกที่ได้หอมแก้มเธอในคืนนั้นก่อนกลับบ้าน เขาแทบฝันเปียก เหนื่อยใช้มือรูดองคชาติจนเสร็จ น้ำแตกมากมาย

ทักษ์ดนัยตั้งใจว่าจะหาโอกาสดีๆ กับวิภาวีต่อไป จึงโทรคุยนัดเที่ยว ชวนไปดูหนัง แต่เมื่อหลังทานอาหารและไม่รู้จะทำอะไรต่อดี เลยพาไปม่านรูดแทน แม้ว่าวิภาวีจะพยายามหนีและปฏิเสธ แต่ด้วยความรักที่มีให้ และการกอดในครั้งแรก ทำให้เขาสมใจอยากในที่สุด หลังจากนั้นมา การสู่ขอแต่งงานจึงลุล่วงมาจนถึงค่ำคืนนี้ วิภาวีอยู่ภายใต้อ้อมกอดเขา...

******

รุ่งเช้าหลังวันแต่งงานวันแรก วิภาวีปวดเมื่อยกล้ามเนื้อตามตัวไปหมด เพราะเมื่อคืนเล่นท่ายากกับทักษ์ดนัย เธอมีความสุขจนปวดท้องน้อยระบม ด้านชากายบอบบาสั่นระริกอยู่บ้าง แต่จะมาขี้เกียจไมได้หรอก ต้องไปเตรียมหุงหาอาหารตอนเช้านี้ ภายในบ้านญาติผู้ใหญ่ทางทักษ์ดนัย...

วิภาวีเข้าครัวกับญาติสามี ซึ่งมีแม่และน้าสาว รวมไปถึงสะใภ้ญาติๆ ทางครอบครัวของทักษ์ดนัย วิภาวีจึงขยันขันแข็งทำงานอยู่เสมอ ต่างทำให้ผู้หลักผู้ใหญ่ภายในครอบครัวชื่นชมเธอเป็นอย่างมาก

“วิ ไปเอาถ่านมาหุงเพิ่มหน่อยสิ ตรงนี้มันหมดแล้ว” แม่ของทักษ์ดนัยบอกกล่าวกับลูกสะใภ้น้ำเสียงปกติ เธอต้องเร่งไฟเตาถ่านให้แรงขึ้น

“ได้จ๊ะ” วิภาวีจึงออกจากครัว เพื่อลงไปใต้ถุน ไปหยิบถุงถ่านมาอีกกระสอบกลาง เพื่อทำอาหารเลี้ยงคนภายในครอบครัวเกือบยี่สิบชีวิต

“ช่วยหยิบถุงกระสอบให้หน่อยสิ วิคงเอื้อมไม่ถึงเลย” วิภาวีเดินลงมาใต้ถุนบ้านไม้ พบว่ามีชายคนหนึ่งกำลังทำงานขนถุงกระสอบ โดยไม่ใส่เสื้อผ้า กล้ามเนื้อหน้าท้องมีซิกแพ็ค เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อผุดเพราะความอบอ้าว มันทำให้เธออดเขิน และใจสั่นไม่ได้

“ได้สิครับ พี่สะใภ้” ชายหนุ่มยิ้มหวาน ไม่ต่างกับสามีเพิ่งแต่งงาน พลางทำให้หัวใจวิภาวีหล่นไปอยู่ตาตุ่ม นี่เธอแต่งงานแล้วนะ หัวจิตหัวใจไปสั่นไหวอะไรแบบนั้นได้

“ขอบใจนะ...เอ่อ...” วิภาวีจำชื่อเขาไม่ได้ รู้อย่างเดียวว่าเป็นญาติพี่น้องกับทักษ์ดนัย

“เตชิดครับ พี่วิ” เขาตอบน้ำเสียงนวลนุ่ม พลางส่งถุงกระสอบใส่ถ่าน ระหว่างส่งของถึงมือ พลางสัมผัสและมองหน้า แววตาวิภาวีมองชายเบื้องหน้าตาค้าง และรู้สึกตัวว่าคงไม่ดีแน่ รีบเผ่นดีกว่า แต่เตชิดกลับรู้สึกอิจฉาพี่ชาย ซึ่งได้วิภาวีมาเป็นภรรยา

เตชิดแอบชื่นชมเรือนร่าง และการพูดจาของวิภาวี เขาน่าจะจีบเธอได้ก่อนพี่ชาย งานวัดที่พระประแดงมีผู้คนมากมาย และเตชิดพบวิภาวีก่อนอยู่แล้ว เขาตั้งใจจะเข้าไปจีบ แต่ถูกทักษ์ดนัยเหยียบปลายรองเท้าจนขาด ทำให้เข้าไปจีบวิภาวีไม่ได้

เตชิดมองดูทักษ์ดนัยสวมรอยแทนเขา และเห็นเขาสนิทสนมกับวิภาวีจนได้เบอร์โทร แม้เขาจะพยายามขอเบอร์วิภาวีจากทักษ์ดนัย ท่าทางพี่ชายจะไม่บอกและรวบหัวรวบหางวิภาวี ด้วยการพาเธอไปเที่ยวดูหนัง และลากไปจบที่โรงแรมม่านรูด

หัวใจของเตชิดแทบแตกสลาย เมื่อรู้ว่าวิภาวีได้เสียกับพี่ชายแล้ว แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ย้อท้อ คิดว่าน่าจะไปสู่ขอวิภาวีเลยดีกว่า แต่ไม่มีโอกาสสำหรับเขา เพราะวิภาวีไม่ว่างคบหาใครอื่น นอกจากหลงรักทักษ์ดนัยหัวปักหัวปำ...

สิ่งเดียวที่เตชิดยังคงแอบลอบมองวิภาวีอยู่ เพราะอีกไม่นาน... พี่ชายเขากำลังจะเข้าบวชพรรษให้พ่อแม่ และเวลาเหล่านั้น จะเป็นโอกาสสำหรับเขา...

******

ก่อนงานบวชพระจะเกิดขึ้นในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า ทักษ์ดนัยขยันทำการบ้านกับวิภาวีอยู่บ่อยครั้ง โดยเตชิดแอบลอบฟังอยู่เสมอ ทั้งแอบดูและมีอารมณ์มากเพียงใด เมื่อแอบเห็นสีหน้าของวิภาวี มีความสุขในแต่ละท่วงท่า เขาอยากทำแบบนั้นกับเธอบ้าง...

และแล้ว... งานบวชพระก็มาถึง เมื่อทักษ์ดนัยต้องไปเป็นพระอยู่วัดพรรษาหนึ่ง สามเดือนที่ห่างหายภรรยา วิภาวีคงจะต้องรอเขาลาสิกขา เพื่อกลับมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอีกครั้ง

ระหว่างนี้เขาเองก็เป็นห่วงว่า เธอจะไปมีใครอื่นหรือเปล่า แต่ในเมื่อ ภรรยาของเขาอาศัยอยู่ในบ้านพ่อแม่ คงจะไม่มีโอกาสแบบนั้นกับใครอื่นแน่นอน ตั้งแต่แต่งงานกันมา เธอไม่ได้ออกไปไหนเพียงลำพัง ตั้งแต่อยู่ภายในบ้านแบบนี้

“พี่ดนัย... ตั้งใจศึกษาพระธรรมนะ วิจะรออยู่ที่บ้าน”

“ขอให้โยมตั้งใจดูแลพ่อแม่อาตมา ครบพรรษาแล้ว อาตมาจะกลับมากราบพ่อแม่ที่คิดถึง อาตมาอยากจะทราบข่าวของโยมวิด้วยนะ ว่าท้องหรือไม่ ฝากโยมวิดูแลด้วยนะ” ทักษ์ดนัยต้องสำรวมในผ้าเหลือง หลังจากต้องเข้าโบสถ์เพื่อทำวัตร และปฏิบัติตามกิจสงฆ์

วิภาวียกมือไหว้สามี ก่อนจะมองเขาเดินลับหายไปจากสายตา สองอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอร่วมหลับนอนกับทักษ์ดนัยบ่อยครั้ง ตั้งใจว่าจะรอผลการตั้งครรภ์กับสามี เธออยากมีลูกชายกับเขาสักคน...

นับว่าเป็นโอกาสดีสำหรับเตชิด จะได้สวมรอย อยู่ใกล้กับวิภาวีเสียที หลังจากทักษ์ดนัยแย่งเธอไปจากเขา ตั้งแต่งานวัดที่พระประแดง ครานี้... เขาจะขออยู่กับเธอบ้าง...

******