น้องผัวที่แสนดี [2]

วิภาวีต้องนอนเหงาเพียงลำพัง หลังจากสามีไปบวชพระ เธอรู้สึกเหงาและร้องไห้อย่างเศร้าโศก เพิ่งจะแต่งงานได้เพียงแค่สองอาทิตย์ กอดสามีได้ทุกคืน และมีความสุขไม่เว้นวาง มาคืนนี้เธอนอนเปล่าเปลี่ยว อ้างว้างถึงสามเดือน โดยไม่มีทักษ์ดนัย

ห้องนอนปิดประตูไม้ และเปิดหน้าต่างบานไม้รับลม กางมุ้งกันยุงมาไต่ตอม ครอบคลุมเรือนร่างของวิภาวีอยู่ภายใน หลังจากค่ำมืดคืนนี้ ทุกๆ คนเหน็ดเหนื่อยจากการไปจัดงานบวชให้ทักษ์ดนัย พวกเขาหลับใหลกันหมดทุกคน

เสียงบางอย่างดังมาเป็นระยะ และปรากฏร่างเงาดำของชายคนหนึ่ง ปีนหน้าต่างเข้ามาในห้องของทักษ์ดนัย ซึ่งมีเพียงวิภาวีนอนหลับอยู่เพียงลำพัง เขาค่อยๆ แหวกมุงกันยุง และเล็ดลอดเข้าไปอย่างแผ่วเบา

อยากจะทำอย่างนี้กับวิภาวีมานานแล้ว ถึงจะมาทีหลังทักษ์ดนัย แต่ก็อยากครอบครองเรือนร่างสวยงามของเธอไว้ในอ้อมกอดสักคราก็ยังดี ถึงแม้จะรู้ดีว่ามันไม่ดี แต่เขาก็มิอาจห้ามใจที่ร้อนแรง โหมกระหน่ำภายในอกร้อนรุ่มมาหลายอาทิตย์

หญิงสาวรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ด้านหลัง เธอนอนตะแคงขวาหลับสลึมสลือ เหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังเปิดผ้าห่ม และแทรกกายเข้ามา สิ่งแรกที่สัมผัสคือท่อนเนื้อแข็งยาว และขนาดของมันก็ใหญ่กว่าของทักษ์ดนัย

เพียงวิภาวีกำลังจะหันไปมอง ริมฝีปากเธอถูกปิดแน่น และปรากฏมีดปลายคมจี้อยู่ที่ท้องน้อย วิภาวีกลัวถูกทำร้าย และเกรงว่าหากเธอกำลังจะตั้งครรภ์ลูกของทักษ์ดนัย จะถูกทำร้ายไปอีกคน

“อย่าร้องนะ!” ภายใต้ความมืด และผ้าปิดหน้าของเตชิด วิภาวีไม่อาจรู้เลยว่า มีโจรบ้ากามข่มขืนอาละวาดด้วยรึ

“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้ว” วิภาวีพูดเสียงแผ่ว ไม่กล้าร้องเสียงดัง เพราะกลัวจะถูกฆ่าปิดปาก กลัวจะไม่ได้พบหน้าสามีอีก

“ทำตามที่สั่ง ถอดเสื้อผ้า หันหลังไป... ทำสิ...เร็ว!!” เตชิดรู้สึกผิดเล็กๆ ที่ทำแบบนี้ แต่เพราะเขาถูกทักษ์ดนัยแย่งวิภาวีตั้งแต่งานวัดที่พระประแดง เขาอยากจะแย่งเธอคืนมาจากทักษ์ดนัยบ้าง

“จ้าๆ” วิภาวีกลัวตัวสั่น พลางค่อยๆ ถอดเสื้อคอกระเช้าสีขาว และผ้าถุงถูกปลดออก เหลือกายเปล่าเปลือย และหันหลังตามสั่งของโจรข่มขืนในความมืด

หญิงสาวไม่กล้ากรีดร้อง กลัวถูกทำร้าย กลัวถูกฆ่าปิดปาก และกลัวจะไม่ได้เจอหน้าสามี นี่เธอจะต้องมายินยอมโจรข่มขืน เพื่อรักษาชีวิตตัวเองให้รอดรึ?

มีดในมือมันเป็นเพียงมีดไม้เหลาให้เหมือนของจริง ความมืดทำให้วิภาวีแยกไม่ออกว่ามันเป็นของมีคม หรือของปลอม เตชิดถือโอกาสใช้อีกมือรูดองคชาติให้ตื่นตัว และดึงมันออกมาจากกางเกงให้ตระหง่าน เพื่อประชิดกายวิภาวีในคืนนี้

******

“กางขา อย่าร้องนะ ไม่งั้นทิ่มท้องแตก!!! เงียบนะ!!!” แม้เตชิดจะดัดเสียง และหื่นกระหายในเรือนกายของวิภาวี องคชาติแทรกช่องสวาทหญิงสาว ทำให้เธออึดอัด จุกเสียดท้องน้อย ขนาดของมันแทบปิดปากเธอเงียบเอง เมื่อมุดเข้ามาภายในกายเธอ

วิภาวีอ้าปากหอบอึดอัด เพราะขนาดของมันแหวกเข้าช่องสวาทลึกมาก เมื่อมันไหลลื่นเข้ามาลึกๆ ทำให้น้ำภายในหลั่งไหลราวกับถูกเปิดก๊อกน้ำ หญิงสาวถูกร่วมรักในท่านอนตะแคงหันหลัง โดยไม่อาจรู้ได้เลยว่า หน้าตาโจรข่มขืนผู้นี้เป้นใคร

เตชิดสวมกอดพี่สะใภ้อย่างใจคิด ซอยองคชาติแทงลึก ทั้งหนักหน่วงและรุนแรงอย่างที่กระหายมาหลายอาทิตย์ วิภาวีไม่มีทีท่าขัดขืน หรือเกรงกลัว เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาทำอย่างที่ใจต้องการ และไม่ส่งเสียงร้องแม้แต่นิดเดียว

หญิงสาวเคลิบเคลิ้มกับขนาดกำลังซอยเข้าออกภายในมดลูก แรงกระแทกหนักหน่วงชนสะเทือนภายในท้องระบม รุนแรงกว่าทักษ์ดนัย เสียวซ่านสุขสันต์ จนแอ่นสะโพกรับกับแรงกระแทกเข้ามา

เตชิดพึงพอใจเมื่อวิภาวียินยอม ร่วมเสพองคชาติของเขา มือหนาเขาโอบกอดเรือนหน้าท้องเธอไว้แน่น ดึงเข้าหากายหนุ่มเบื้องหลัง ประชิดร่างแบนมีซิกแพ็ค วิภาวีรู้สึกว่าตัวเองเป็นหญิงสาวที่แย่มาก แค่สามีไปบวชคืนแรก เธอกลับร่วมรักกับโจรชิงสวาทเสียแล้ว

แต่มันทำให้ใจสาวหวั่นไหว เสียวซ่านขนลุก สั่นสะท้านเมื่อแรงกระแทกเข้าช่องสวาท กระตุกจนน้ำภายในมดลูกแตกทะลัก ร้อนผ่าวส่งเธอไปถึงสวรรค์ได้มากกว่าทักษ์ดนัย

เตชิดรู้ว่า วิภาวีเสร็จด้วยองคชาติเขาแล้ว ชายหนุ่มภายในความมืดจึงเร่งความเร็ว กระแทกหนักหน่วง ใช้อีกมือปิดปากวิภาวี เพราะจากแรงกดน้ำหนักทั้งแรงและเร็ว ทำให้เธอเผลอร้องครวญครางอย่างเป็นสุข ยิ่งส่งผลให้เขาได้อารมณ์ จนองคชาติยืดและใหญ่ยาวเพิ่มเข้าไปอีก

เรือนกายสาวสั่นไหว เมื่อถูกแทงด้วยท่อนเนื้อแรงๆ หลายครั้ง ซ้ำๆ หนักๆ มีความสุขปนสงสัย เขาต้องการอะไรจากการข่มขืนเธอครั้งนี้ เพราะเขามาในยามเธอไร้สามี ราวกับล่วงรู้อยู่แล้ว... วิภาวีอยากรู้เสียแล้วว่าเขาเป็นใครกันแน่ ทำให้เธอมีความสุขรู้สึกดีได้เพียงนี้...

แรงองคชาติไหลเข้าไปดันชนปากมดลูก ส่งความเสียวจนหญิงสาวอ่อนแรง คลั่งละเมอเพ้อถึงความกระสันในค่ำคืนเปล่าเปลี่ยวนี้ เริ่มมีความหมายจนลืมสามีไปบวชเป็นพระ

เตชิดเร่งความเร็วอัดกระแทกช่องสวาทพี่สะใภ้ให้หนักขึ้น เพราะมันกำลังรูดท่อนเนื้อเขาด้วยสภาพคับแคบภายใน บีบรัดเขาแนบแน่นแทบทนไม่ไหว ดันปลายทางจนปริปากดูดหัวหยักองคชาติเขาหลุดเข้าไป ชายหนุ่มเสร็จสมพวยพุ่งความร้อนจากภายในกาย หลั่งไหลสายน้ำร้อนปล่อยเข้าไปภายในกายสาว

วิภาวีอ้าปากหอบแม้จะถูกมือโจรชิงสวาทปิดเอาไว้ เธอสุขใจเหลือเกินว่าเขาทำให้เธอมีความสุข มากกว่าทำให้กลัว เขาข่มขืนเธอสำเร็จ... 

“อย่าหันหลังมานะ” เตชิดข่มขู่ก่อนออกจากมุ้ง และปีนหน้าต่างเผ่น เขาไม่อยากให้เธอรู้ว่า เขาคือน้องชายสามีเธอ มาแอบลักหลับ

“อย่าทำร้ายฉันเลยนะจ๊ะ” วิภาวีตอบเสียงกระซิบ แต่น้ำเสียงที่พูด เธอพึงใจอย่างเป็นสุข ในความเหงาของค่ำคืนนี้

“ถ้าไปบอกใครเรื่องคืนนี้ พรุ่งนี้ฉันจะมาฆ่าเธอ... พูดสิ!!! ว่าจะไม่บอกใคร” เตชิดข่มด้วยเสียงกระซิบเข้ม ก่อนจะออกจากมุ้ง

“ได้จ๊ะ ฉันจะไม่บอกใคร อย่าทำร้ายฉันเลยนะจ๊ะ”

“ดีมาก! อย่าหันกลับมานะ” เตชิดข่มอีกครั้ง โดยวิภาวีทำตามคำสั่งเพราะกลัว เธอไม่กล้าหันไปมองจริงๆ

ชายหนุ่มเผ่นหนีออกจากหน้าต่างห้องนอนวิภาวี และรีบไปซ่อนตัวใต้ถุน ทำเป็นทีท่าว่า ไปเข้าห้องน้ำ เพื่อจะเดินกลับเข้ามาในบ้าน เข้าห้องนอนตัวเองตามเดิม

หญิงสาวกัดฟันข่มใจ นี่เธอจะต้องถูกโจรชิงสวาททำแบบนี้ฟรีๆ แล้วจากไป ไม่รู้ว่า... มันจะไปบ้านอื่น หรือจะกลับมาทำร้ายเธออีกหรือเปล่า วิภาวีรู้สึกกลัวเหลือเกิน...

******