เพื่อนชายทั้งเจ็ด(ยับ) [8]

หญิงสาวเดินทางกลับมาบ้าน พร้อมมีชายหนุ่มมาส่ง ทำให้พ่อแม่มีสีหน้าแปลกใจ ไปเรียนมหาวิทยาลัยวันแรก ได้แฟนมาแล้วรึ

“นั้นใคร?”

“ผมเป็นแฟนของไข่มุกครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ผมมาส่งครับ พรุ่งนี้จะมารับตอนเช้า... สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่” คิมหันต์พูดไวจบไวและปิดประโยคสนทนาไว... พาตัวเองเดินออกห่างทันที และปล่อยให้ไข่มุกแก้ไขสถานการณ์ตอนนี้เสียเอง

“แฟนลูกเป็นคนแบบนี้รึ?” แม่ของไข่มุกขมวดคิ้วใช้ความคิดหนัก เธอรู้สึกไม่ชอบคิมหันต์ตรงที่ เขารีบพูดและรีบไป

“ได้เสียกับเขาหรือเปล่า?” แววตาของบิดามองเธออย่างไม่ไว้ใจ ไข่มุกไม่รู้จะตอบอย่างไร ได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ... แววตาบิดาจึงบอกให้ภรรยาช่วยตรวจภายในของลูกสาวที เพราะไม่ไว้ใจการกระทำของลูกสาวตัวเอง...

มือของไข่มุกถูกมารดาจูงไปยังห้องน้ำ เธอถูกบังคับให้ถอดช่วงล่าง ด้วยน้ำเสียงดุดัน...

“แม่คะ... หนูไม่ได้มีอะไรกับเขาจริงๆ นะคะ หนูสาบานได้...” ไข่มุกตอบไปตามตรง เพราะเขาไม่ได้ละลาบละล้วงพรหมจรรย์เธอเลย...

“กางขา!!! แม่จะตรวจภายใน” หญิงสาวใช้มือสอดเข้าไปภายในทำให้ไข่มุกได้รับความเจ็บปวด และเธอก็พบว่าม่านบางๆ เยื่อพรหมจรรย์ยังคงอยู่ครบไม่ฉีกขาด... สีหน้าแม่ของไข่มุกโล่งอกในทันใด...

“ค่อยยังชั่วหน่อย ที่เขาไม่ได้มีอะไรกับลูก” น้ำเสียงของหญิงสาววัยกลางคนพูดอย่างโล่งอก ก่อนจะออกจากห้องน้ำ เพื่อไปบอกสามีว่าลูกสาวของเธอยังคงบริสุทธิ์อยู่

“หนูบอกแล้วไงคะ ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น!” ไข่มุกตอบไปยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเอง เพราะพ่อแม่ของเธอคงไม่คิดว่า ลูกสาวของพวกเขาถูกลวงประตูหลังเปิดทวารไปแล้ว... แต่มันเป็นความรู้สึกที่ดีเยี่ยมจริง ๆ ในความคิดของไข่มุก...

******

ค่ำคืนนี้ ไข่มุกคิดถึงคิมหันต์กับสิ่งที่เขาทำ... อย่างน้อยทำให้เธอปลอดภัยจากการตั้งท้อง และพ่อแม่ไม่สงสัยเรื่องเปิดบริสุทธิ์ พรุ่งนี้เธอควรจะไปขอบคุณเขา และน่าจะทำความรู้จักกับเขาให้มากกว่านี้

แว่วเสียงมือถือกลับมา เบอร์ของฟางฟางปรากฏ ไข่มุกจึงรับสายคุยกับเพื่อนรักเสียหน่อย...

“แกถึงบ้านยังวะ?”

“ถึงแล้ว อาบน้ำจะนอนแล้ว แล้วแกอ่ะ... อย่าบอกนะว่ายังไม่ถึงบ้าน...”

“คือ... กูยังอยู่บ้านโชกุนอยู่เลย อยากจะให้แกช่วยโกหกพ่อแม่ให้กูหน่อย ว่ากูนอนค้างบ้านแกอ่ะ ได้ปะ? นะนะ...” ฟางฟางขอร้อง เพราะเธอยังคงหลับนอนได้เสียกับโชกุนอยู่ และเสร็จไปรอบที่สามแล้ว เมื่อเขาดึงองคชาติสาดใส่เรือนร่างเธอทั่วทั้งเรือนกาย เขาทำให้เธอสุขสันต์และมีความสุขมาก... กับหลายท่าที่เขาทำให้เธอรู้สึกดี

“แกน่าจะกลับบ้านนะ...” อีกสักพักมีสายซ้อนเข้ามา ทำให้ไข่มุกต้องรีบวางสายจากฟางฟาง

“ฟางฟางอยู่บ้านไข่มุกหรือเปล่าลูก...? แม่เป็นห่วง” ผู้เป็นมารดาโทรถามหาลูกสาว

“หลับไปแล้วค่ะ คืนนี้ฟางฟางนอนค้างบ้านหนูค่ะแม่” หญิงสาวต้องโกหกอย่างเสียมิได้ เพราะฟางฟางเป็นแฟนกับโชกุนแท้ๆ เชียว ไข่มุกจึงต้องจำใจโกหกแบบนี้

“โล่งอกไปที ฝากดูแลฟางฟางด้วยนะ ขอบใจมากนะจ๊ะ หนูไข่มุก” ปลายสายวางไป ทำให้จิตใจไข่มุกโล่งอก

ไข่มุกรู้สึกเหนื่อยล้าและเพลีย ไม่รู้ว่าป่านนี้... ไอริณจะเป็นยังไงบ้างนะ จะโดนเหมือนกับพวกเธอสองคนหรือเปล่า... โดยที่ไข่มุกไม่รู้อะไรเลย ไอริณสร่างเมาแล้ว.. แต่ยังคงถูกปลื้มและวายุ ร่วมกันมีเซ็กซ์เกือบตลอดคืน ในม่านรูด...

******

เช้าวันถัดมา ปรากฏร่างของคิมหันต์ยืนรอไข่มุกหน้าบ้าน ทำให้หญิงสาวรู้สึกตกใจ เมื่อพบเขาแต่เช้า...

“หวัดดี ไปกันหรือยังล่ะ?” เรือนหน้าชายหนุ่มทำหน้าตาย ยังคงปรารถนาดีจะแวะมารับเธอไปเรียนด้วยกัน

“ความจริงไม่น่าเสียเวลามารับและมาส่งนะ บ้านเราก็อยู่คนละทาง...” ไข่มุกตอบอย่างเกรงใจ ความจริงก็ยังรู้สึกกลัวคิมหันต์อยู่บ้าง

“ว่าอะไรนะ?” ชายหนุ่มออกเสียงแปลก เปลี่ยนสีหน้าเหมือนชายอีกคนเมื่อวานนี้ ไข่มุกรู้สึกกลัวอีกแล้ว จึงเปลี่ยนคำพูดเสียใหม่...

“ขอบคุณที่มารับจ้า เช้านี้อากาศดี ทานข้าวด้วยกันมั๊ย?” ไข่มุกยิ้มแห้งๆ กลัวจะถูกเขาจับเข้าซอกหลืบที่ไหนสักแห่ง และถูกยัดเหยียดความเป็นผัวอีก ผ่านประตูหลัง ถึงจะเจ็บแต่มันก็เสียวจนเธอคลั่งเพ้อได้อีก... ไข่มุกไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ

เช้านี้ฟางฟางมากับโชกุน ราวกับลูกสาวเจ้าพ่อ แต่เขาเป็นสามีของเธอตั้งแต่เพิ่งเข้าเรียนวันที่สอง ทำให้บรรดาเพื่อนหนุ่มของเขาที่เหลือ ต้องทำปากห่อมองเพื่อนหนุ่มอย่างอิจฉา

“มาอย่างหรู พร้อมสาวข้างตัว... คงจะเป็นที่จดจำเลยว่ะ เพื่อนกู” กัปตันเปรย เพราะเมื่อวานต้องกินแห้ว ไม่ได้ฟาดไข่มุก ดีแต่ไปซื้อชานมมาดื่มอย่างเดียว

“ไงพวกแก... นั่งหงอยอะไรกันแต่วัน ไอ้ปลื้มกับไอ้วายุล่ะ พวกมันไม่มารึ?” โชกุนถามถึง นาวินยังคงถือหนังสือการ์ตูนแล้วตอบแทน...

“เห็นมันไม่สบายอ่ะ เรย์บอกอย่างนั้น” โชกุนหันไปมองสีหน้าของเรย์ ไม่ค่อยพอใจแม้ว่าเมื่อวานครั้งสุดท้าย โชกุนเห็นเรย์ยังอยู่กับไอริณอยู่เลย

“คบกับไอริณเป็นยังไงบ้างล่ะเพื่อน?”

“กูว่าไปกันไม่ได้หรอก ลองถามไอริณก็แล้วกันว่าเขาจะคบกับไอ้ปลื้มหรือไอ้วายุ” เรย์ตอบจบ ลุกขึ้นเดินหนี แม้จะได้ฟาดไอริณไปแล้วก็ตาม เขายังไม่ชอบให้เพื่อนมายุ่มย่ามกับแฟนสาวอยู่ดี เลิกเสียหาใหม่ยังจะดีเสียกว่า...

“มันเป็นอะไรของมันวะ?” โชกุนถามอย่างสุภาพที่สุด ควบคุมน้ำเสียงให้อยู่ในระดับปกติ หลังจากเมื่อวานเขาหลับนอนอยู่กับฟางฟางจนถึงตีสาม หากไม่เพราะเธอหมดแรงสลบหลับไป คงจะต่อกันจนถึงเช้า

วันนี้ช่างเป็นวันดีของโชกุน โดยมีฟางฟางมามหาวิทยาลัยด้วยกันวันนี้ หลังเลิกเรียน โชกุนตั้งใจจะไปคุยกับพ่อแม่ของฟางฟางให้เป็นเรื่องเป็นราว เรื่องขอให้เธอย้ายไปอยู่บ้านเขา และมาเรียนด้วยกันจนกว่าจะเรียนจบ... เขาคิดไว้อย่างนั้น

ไอริณมิได้มามหาวิทยาลัย เธอถูกปลื้มพาไปส่งบ้าน หลังจากสภาพเธอผ่านการมีเพศสัมพันธ์มามากพอสมควร แต่หญิงสาวมิได้ด่าทอ หรือเกลียดชัง เธอคิดว่าการคบกับเรย์ มันคงไม่คืบหน้า หรือดีกว่าการคบกับปลื้ม เธอจึงตกลงคบกับเขา และเช้าวันถัดมา เธอยังหลับสนิทเป็นตาย คงไม่คิดจะมาเรียนคาบบ่าย

******