“โถ… ข้าอยากโดนเจ้าขึ้นขย่มเอ็น… ช่วยขย่มเอ็นให้ข้าก่อนได้ไหม… ”
หวังหย่งอยากจัดให้แม่ลูกอ่อนอารมณ์เปลี่ยวอีกท่า รู้ว่าเหมยลี่จะเสียวมากถ้าได้เป็นฝ่ายขึ้นขย่มเอง
“ไว้พรุ่งนี้เถอะนะ… ข้าสัญญาว่าจะขย่มให้”
เหมยลี่กล่าวให้ความหวัง
“สัญญานะ… ”
“ได้… ข้าสัญญา”
แม่ลูกอ่อนตอบเสียงกระเส่า…
หวังหย่งรีบเอามือโอบสะโพก รั้งเข้ามาโยกเอวกระเด้าต่อมาอีกพักใหญ่ๆ จนแก่นกายกระตุกสั่น
“อ๊ายยยย… หวังหย่ง… ข้า… ไม่ไหวแล้ว”
เหมยลี่ขยับก้นกระดกสู้…
สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นก้นเสยขึ้นรับลำเอ็น อัดเข้าใส่จนเต้านมแม่ลูกอ่อนอวบใหญ่และกำลังคัดไปด้วยน้ำนมกระเพื่อมไหวอยู่ใต้ลำตัวในท่าคุกเข่าเอามือยันที่นอน
“อู้ววว… ข้ายังกินนมไม่อิ่มเลยแม่นาง”
หวังหย่งเอื้อมมือเข้ามาระหว่างซอกแขนทั้งสองข้าง ตะล่อมเนื้อหนั่นสองเต้า บีบขยำอย่างเมามันจนน้ำนมสีขาวพวยพุ่งออกมาแฉะชุ่มอยู่ในอุ้งมือทั้งสองข้าง
“อู้ววว… นมใหญ่เหลือเกินแม่คุณ… ”
หวังหย่งก้มลงจูบไซ้แผ่นหลังเปล่าเปลือยกำลังแอ่นระแน้ พร้อมกันนั้นก็โก่งเอวกระเด้าอย่างเมามัน
ลีลาดุดันของช่างปั้นทำเอาเหมยลี่ครางลั่นลืมตัว นางปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ออกมาให้สมกับที่ต้องแอบเก็บกดความต้องการเอาไว้นาน
“อ๊าย… ข้าจะแตกแล้ว อีกนิด… ”
แรงบีบรัดของรูสวาทส่งสัญญาณให้หวังหย่งรู้ ง่ามก้นของนางกระดกสู้ สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น หลังไหล่แอ่นระแน้
“อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ข้าเสียวเหลือเกิน”
ก้นของเหมยลี่กระดกรับลำเนื้อมหึมา แทงเข้ามาสลักแน่นเป็นเนื้อเดียวกับรูสวาทของนาง หัวเอ็นถอกบานไชชอนเข้ามาถึงมดลูก
ก่อนที่ความสุขจะระเบิดพร่างอยู่ข้างในพร้อมกับน้ำกามสีขาวข้นราวกะทิแตกพุ่งออกมาจากท่อนเอ็นหวังหย่ง
“อ๊าคคคค… ”
หวังหย่งคำรามเสียงเครือ…
หลังจากช่วยปลดเปลื้องความอัดอั้นทรมานที่สาดโหมเข้าใส่กันพักใหญ่ๆ พากันและกันไปถึงสวรรค์ในที่สุด
“โอ๊ววววว… ”
ตามมาด้วยเสียงร้องของเหมยลี่
หวังหย่งรู้ได้ด้วยอาการบีบรัดภายในมดลูกของนาง ส่งสัญญาณให้ร่างกำยำที่ประกบแทงอยู่ข้างหลังรู้ว่านางถึงสวรรค์สมใจ
“ข้ามีความสุขเหลือเกิน… ”
หวังหย่งกระซิบเสียงกระเส่า…
หลังจากน้ำกามแตกออกมาแล้วแต่ยังปล่อยให้ลำเอ็นเสียบคาเอาไว้ต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ
“ข้าหลงรักเจ้าแล้ว… ข้ามีความสุขเหลือเกิน”
หวังหย่งสารภาพความในใจ…
หลังจากถอนแก่นกายออกมาจากรูสวาทโดนทะลวงจนกลวงโบ๋ มีน้ำกามสีขาวขุ่นไหลตามลำเนื้อที่ชักออกมา
“ข้าก็มีความสุข… ”
เหมยลี่ตอบ…
นางทิ้งกายลงนอนราบแล้วหงายขึ้นมาแหงนหน้าขึ้นมองเพดานห้อง ระบายลมหายใจที่ยังกระเส่า ในค่ำคืนที่ไม่คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างนางกับผู้ชายข้างห้องจะมาถึงจุดนี้
หวังหย่งจ้องมองสองเต้าของแม่ลูกอ่อนที่กำลังคัดคั่งไปด้วยน้ำนม เห็นแล้วทนไม่ไหว
รีบแทรกกายเข้ามาคุกเข่าระหว่างง่ามขาของนาง เอื้อมมือขึ้นมาบีบขยำเต้านม น้ำนมทะลักออกมาสองข้างลำตัว
“อู้ววววว… ขอข้ากินนมนะน่าดูดเหลือเกิน”
หวังหย่งกล่าวด้วยสีหน้าและแววตากระหายจัด เห็นน้ำนมไหลออกมาแล้วทนไม่ไหว
ก้มลงดูดนมสองเต้าสลับไปมาอย่างเมามัน กินนมจากเต้าของแม่ลูกอ่อนอย่างเอร็ดอร่อยไม่เกรงใจ
ทำเอาปลายหัวนมสีเนื้อชูชันชี้ฟ้า เมื่อโดนปากและลิ้นหวังหย่งกระตุ้นเร้าอย่างหนัก
“อ๊า… พอเถอะเดี๋ยวลูกข้าตื่น”
เหมยลี่พยายามขืนกายออกมาจากอ้อมแขนกำยำ ท่าทางของหวังหย่งเหมือนจะปล้ำนางอีกรอบหลังจากดูดนมจนเหมยลี่ร้องครางและมีอารมณ์ขึ้นมาอีก
“พรุ่งนี้มาหาข้าอีกนะจ๊ะ… ”
หวังหย่งกระซิบข้างหู…
หอมแก้มทั้งสองข้างของเหมยลี่ เมื่อได้ยินนางตอบ รับปากว่าพรุ่งนี้จะแอบมาเจอกันอีก
ในเวลาต่อมา
เมื่อออกมาจากห้องของหวังหย่ง แสงจันทร์ในคืนข้างแรมไม่สว่างนัก
เหมยลี่มองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเห็นก็ย่องกลับมาที่ห้องของตัวเองซึ่งอยู่ห่างจากห้องของหวังหย่งเพียงแค่ฝาผนังกั้นเพราะห้องติดกัน
เมื่อเข้ามาในห้องตัวเอง เหมยลี่โล่งใจที่เห็นว่าลูกชายของนางยังหลับสนิทอยู่บนเตียงเหมือนตอนที่นางออกไป
นางเดินเข้ามาอีกห้องเล็กๆ อยู่ด้านใน เป็นห้องที่โม่โฉวนอนประจำ หลังจากป่วยเขาก็แยกตัวมาอยู่คนเดียวในห้องเล็ก
“ท่านพี่… หลับอยู่หรือเปล่า”
เหมยลี่เดินเข้ามาใกล้เตียงของสามี…
ด้วยความรู้สึกผิดที่ต่อโม่โฉวที่นางเพิ่งแอบไปมีสัมพันธ์สวาทกับหวังหย่งอย่างลึกซึ้ง ทำให้เหมยลี่เดินมาทรุดร่างลงนั่งที่ขอบเตียง ใกล้ร่างผ่ายผอมของสามี
“ข้าหลับอยู่… เจ้าไปไหนมา เมื่อกี้ข้าได้ยินเสียงเปิดประตู… ”
โม่โฉวแสร้งลืมตาขึ้นมามองภรรยา
“อ๋อ… ข้านั่งรับลมอยู่นอกบ้าน… ”
เหมยลี่ตอบ…
“โถ… ข้าอยากโดนเจ้าขึ้นขย่มเอ็น… ช่วยขย่มเอ็นให้ข้าก่อนได้ไหม… ”หวังหย่งอยากจัดให้แม่ลูกอ่อนอารมณ์เปลี่ยวอีกท่า รู้ว่าเหมยลี่จะเสียวมากถ้าได้เป็นฝ่ายขึ้นขย่มเอง“ไว้พรุ่งนี้เถอะนะ… ข้าสัญญาว่าจะขย่มให้”เหมยลี่กล่าวให้ความหวัง“สัญญานะ… ”“ได้… ข้าสัญญา”แม่ลูกอ่อนตอบเสียงกระเส่า…หวังหย่งรีบเอามือโอบสะโพก รั้งเข้ามาโยกเอวกระเด้าต่อมาอีกพักใหญ่ๆ จนแก่นกายกระตุกสั่น“อ๊ายยยย… หวังหย่ง… ข้า… ไม่ไหวแล้ว”เหมยลี่ขยับก้นกระดกสู้…สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นก้นเสยขึ้นรับลำเอ็น อัดเข้าใส่จนเต้านมแม่ลูกอ่อนอวบใหญ่และกำลังคัดไปด้วยน้ำนมกระเพื่อมไหวอยู่ใต้ลำตัวในท่าคุกเข่าเอามือยันที่นอน“อู้ววว… ข้ายังกินนมไม่อิ่มเลยแม่นาง”หวังหย่งเอื้อมมือเข้ามาระหว่างซอกแขนทั้งสองข้าง ตะล่อมเนื้อหนั่นสองเต้า บีบขยำอย่างเมามันจนน้ำนมสีขาวพวยพุ่งออกมาแฉะชุ่มอยู่ในอุ้งมือทั้งสองข้าง“อู้ววว… นมใหญ่เหลือเกินแม่คุณ… ”หวังหย่งก้มลงจูบไซ้แผ่นหลังเปล่าเปลือยกำลังแอ่นระแน้ พร้อมกันนั้นก็โก่งเอวกระเด้าอย่างเมามันลีลาดุดันของช่างปั้นทำเอาเหมยลี่ครางลั่นลืมตัว นางปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ออกมาให้สมกับที่ต้องแอบเก
รู้ว่าคงนานมากแล้วที่นางไม่มีเซ็กส์หลังจากสามีพิการเป็นอัมพาต“ก็ของท่านใหญ่เหลือเกิน…”เหมยลี่เหลียวหลังกลับมา ใบหน้าบิดเบ้บ่งบอกถึงความเสียวซ่านหวังหย่งได้ใจ…รีบเอื้อมมือเข้ามาโอบใบหน้าของนาง รั้งเข้ามาบดเคล้าริมฝีปากเข้าหากันทั้งสองจูบปากแลกลิ้นกันอย่างดื่มด่ำขณะหวังหย่งโก่งเอวกระเด้าไปด้วย ลีลาดุดันยิ่งทำให้เหมยลี่เสียวซ่านเป็นเพราะว่านานมากแล้วที่ความรู้สึกสุดวิเศษแบบนี้หายไปจากชีวิตของนาง“อูยยยย… ขมิบสู้ดีเหลือเกิน… ”หวังหย่งสูดปากเสียว ชักแท่งเนื้อออกมา…จับหัวเอ็นสีม่วงถอกบานกรีดขึ้นลงแหวกสองกลีบกำลังเยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำหล่อลื่น“อ๊อย.. .อ๊อย… อ๊อย… ”เหมยลี่ขมิบสู้…ร้องครวญครางตามจังหวะขยับเอวของเขา รู้สึกทรมานเหลือเกินเมื่อหวังหย่งจับลำเอ็น กรีดขึ้นๆ ลงๆ ตามแนวยาวของร่องสวาทอย่างเย้าหยอกแต่ก็ยังไม่ยอมสอดใส่ ราวกับจงใจแกล้งให้นางทรมาน ยิ่งกระสันหาสิ่งที่ขาดหายจากชีวิตไปนาน“อ๊ายย… กระแทกเถอะ ท่านกำลังทรมานข้า”เหมยลี่ร้องขอออกมาด้วยความลืมอายหวังหย่งชอบใจ…รู้ว่าเหมยลี่อยากให้สอดใส่ใจจะขาด ยืนยันด้วยบั้นท้ายที่กำลังสั่นเกร็ง น้ำหล่อลื่นหลั่งไหลออกมาอาบชุ่มปากรู ขมิบรอด้
เหมยลี่พยายามร้องห้าม…แต่เขาก็กดแผ่นหลังนางพร้อมกับโอบสะโพกอุ้มขึ้นมาคุกเข่าคว่ำลงบนขอบเตียงอย่างมิอาจสู้แรงบุรุษ“ข้าอยากเห็นของเจ้าเหลือเกิน… ”หวังหย่งเอามือเลิกชายผ้าของนางขึ้นมากองเอาไว้เหนือบั้นเอว ดวงตาลุกวาวมองก้นอวบขาว แอ่นขึ้นมาด้วยความสยิวเมื่อโดนมือใหญ่หงายแล้วสอดเข้ามาลูบล้วงสิ่งสงวนทั้งโหนกทั้งนูน เบียดกันเป็นพูแน่นอยู่ใต้ง่ามขา“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ” เหมยลี่ร้อง… โดนมือหยาบใหญ่บีบขยำกลีบสวาททั้งอวบทั้งอูมเหมือนหลังเต่าโค้งคว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดี นิ้วกลางของหวังหย่งตวัดรัว สอดเสียบเข้ามาระหว่างสองกลีบ ขมิบสู้นิ้วด้วยความทรมาน “อย่า… อ๊า… ซี้ดดดดด… ” เหมยลี่เผลอร้องครางออกมาด้วยความสยิว จิตใจละลิ่วลอยไปไกล เมื่อโดนลำนิ้วแข็งสอดใส่เข้ามาในกลีบสาวเขาไม่เพียงวนคว้าน แต่ยังสไลด์เข้าออกอย่างเย้าหยอกในซอกหลืบอันอ่อนไหวที่เว้นว่างจากการโดนแก่นกายสอดใส่มานาน“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”เหมยลี่ร้องครางกระซิก…โดนลำนิ้วแข็งเสียบรัวกระตุ้นกลีบสวาทต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ ทำเอาน้ำเสียวของนางที่ต้องเก็บกลั้นเอาไว้นานนับปีตั้งแต่สามีกลายเป็นคนพิการไม่อาจให้ความสุขได้
นางจึงรีบดึงชายผ้าลงมาปิดเต้า ซ่อนโนมเนื้อเนียนขาวจากสายตากระหายของหวังหย่ง“ข้าขอโทษที่ต้องขัดจังหวะให้นมลูก... ”หวังหย่งรู้ว่าตัวเองเสียมารยาท…มีจังหวะหนึ่งเขาเผลอตัวกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก เมื่อเห็นน้ำนมของแม่ลูกอ่อนซึมออกมาเป็นวงชื้นอยู่ใต้เสื้อ บอกตำแหน่งของจุกหัวนมทั้งสองข้างที่ดุนดันอยู่ใต้เสื้อบางๆ“ไม่เป็นไร… ”เหมยลี่กล่าว สังเกตเห็นว่าสายตาของหวังหย่งยังไม่ละจากทรวงอกอวบใหญ่ของนางเห็นเขาเผลอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความลืมตัวอีกครั้ง ทำให้เหมยลี่รู้ว่าผู้ชายคนนี้น่าจะกำลังคิดอะไรกับนาง“เต้านมเจ้าคัดมาก… ปวดไหมจ๊ะ”หวังหย่งจ้องมองเนื้อหนั่นที่แลดูตุงแน่น เบียดกันอยู่ใต้ผ้าบางๆ อย่างน่าอึดอัด“ก็มีปวดบ้างเวลาคัดมากๆ เหมยลี่ตอบทั้งอายๆ…ก็นางเป็นสตรี เมื่อถูกถามในเรื่องแบบนี้ย่อมเคอะเขินเป็นธรรมดา เมื่อครู่หวังหย่งถามเรื่องงานที่เขาอยากช่วย แต่ไม่รู้ทำไมสายตาจึงวนเวียนชวนคุยอยู่กับเรื่องเต้านมที่กำลังคัดของนาง“ที่ว่าอยากช่วย… ท่านหมายความว่ายังไง”เหมยลี่รีบเปลี่ยนบทสนทนา…พร้อมกับรีบดึงชายผ้าลงมาปิดบังเต้านมอีกครั้งเมื่อผ้าร่นขึ้นจนเห็นเนื้อขาวๆ ล้นอยู่บนใบหน้าของลูกน้อยท
เ-ห-ม-ย-ลี่ ฮูหยินแม่ลูกอ่อนนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียน กาสะลองทองคำไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆนิยายเรื่องนี้ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*‘เหมยลี่’ นางคือสตรีผู้อายุยี่สิบปีผู้มีใบหน้าสะสวยงดงาม เส้นผมสีดำยาวสลวยราวกับแพรไหม ทรวดทรงงดงามสะดุดตาอะร้าอร่ามทั้งสะโพก อก เอว ผิวพรรณขาวเนียนเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง อีกทั้งนางยังเป็นแม่ลูกอ่อนต้องให้นมบุตรวัยหนึ่งขวบเหมยลี่มีเรือนร่างเป็นทรัพย์ โดยเฉพาะทรวงอกของนางนั้นใหญ่มาก ผู้ชายที่ได้พบเจอต้องเผลอมองจนเหลียวหลังเหมยลี่แต่งงานกับสามีวัยสามสิบปีชื่อ ‘โม่โฉว’ ใช้ชีวิตด้วยกันมาสองปีช่วงแรกที่อยู่ด้วยกันเหมยลี่มีความส