บทที่สิบหก

ใช้เวลาเดินทางเกือบสามเค่อก็ถึงค่ายทหารที่ท่านอ๋องประจำการอยู่กับกุนซือคู่ใจ รวมถึงรองแม่ทัพนายกองที่ท่านอ๋องร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาตั้งแต่สิบห้าชันษา

เขาเบื่อหน่ายในเมืองหลวงที่คอยแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นของบรรดาโอรสทั้งหลายของเสด็จพ่อที่มีนางสนมมากมาย ส่วนเสด็จแม่ของอ๋องเย่ซิวหลางเป็นองค์หญิงบรรณาการเชื่อมสัมพันธ์กับเมืองแคว้นเหลียงโจวแห่งนี้

พระมารดาจึงได้เป็นกุ้ยเฟยที่ฮ้องเต้รักมากเพราะพระนางอ่อนหวานและงามจนแทบจะล่มเมืองจึงทำให้ฮองเฮาหาทางกลั้นแกล้งมาโดยตลอด แต่พระมารดาไม่ต้องการให้โอรสของตนเข้าร่วมการแต่งตั้งองค์รัชทายาทที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่ปี นี้คือสาเหตุที่ท่านอ๋องออกจากเมืองหลวงเข้าร่วมสู้รบจนอายุย่างยี่สิบแปดชันษา

และได้คนที่ท่านตาส่งมาคุ้มครองเสด็จแม่คออยสอนการต่อสู้ตั้งแต่เด็กจนแข็งแกร่งยากที่ใครจะรังแกได้ง่ายๆฮ้องเต้ที่ตอนนี้มีชันษาเข้าวัยเจ็ดสิบจึงส่งบุตรชายออกช่วยแก้ปัญหาของแต่ละหัวเมืองใหญ่ว่าใครจะได้รับตำแหน่งขององค์รัชทายาทต่อจากพระองค์

มีโอรสของฮองเฮาที่ไปเมืองทางใต้ที่มีทะเลทางใต้ส่วนแดนเหนือท่านอ๋องเย่ซิวหลางปกครองมาได้สองปีแล้ว

เพราะเมื่อก่อนท่านอ๋องจะออกรบไปทั่