LOGINShare
บทที่ 3 ทักทายแฟนเก่า
Last Updated:
2025-12-16 20:59:07“นายจะกลับเลยรึเปล่าครับ“
ไม่นานงานแฟชั่นโชร์สุดหรูหราก็จบสิ้น มาร์โก้รีบปริดตัวเดินเข้ามาถามเจ้านาย เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ชอบสุงสิงอยู่ในที่แออัดแบบนี้ มันน่ารำคาญจะตายไป ทว่าวันนี้กลับแปลกไป เมื่อเจ้านายหนุ่มเอ่ยปากปฏิเสธสะงั้น “ไม่ กูจะอยู่ต่ออีกนิดหน่อย มึงมีอะไรก็ไปทำก่อนเลย” ไม่รู้อะไรดนใจเขาให้ตอบลูกน้องออกไปแบบนั้นเหมือนกัน ทว่าพอกล่าวเสร็จ แววตาคมก็เหลือบมองรอบๆโดยไม่สนสายตางุนงงจากลูกน้อง ที่ขมวดคิ้วมองเขาอย่างไม่เข้าใจ จะอะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้หัวใจเขามันบอกว่ายังไม่อยากกลับ ซึ่งเขาก็เลือกที่จะเชื่อฟังมัน ไม่นานแววตาคู่คมก็เหลือบไปสะดุดกับร่าเพรียวระหง ที่เอาแต่ติดอยู่ในความคิดของเขาตั้งแต่เมื่อครู่ เธอกำลังยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คุยกันเป็นมิตรอยู่กับสปอนเซอร์คนอื่นๆ อะไรกัน เขาเป็นถึงสปอนเซอร์ใหญ่ในวันนี้ ทว่ากลับถูกเธอมองข้ามแล้วไปคุยกับสปอนเซอร์เล็กๆพวกนั้นเนี่ยนะ อยู่ๆความไม่พอใจก็บังเกิด ไม่รู้ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยวะ ทั้งที่นิสัยเขาไม่ใช่แบบนี้ ปกติเขาจะชอบอกชอบใจด้วยซํ้าที่ได้อยู่เงียบๆ โดยไม่มีใครมายุ่ง ทว่าตอนนี้กลับตรงกันข้ามสะงั้น นึกแล้วเท้ายาวก็เตรียมพร้อมจะเดินเข้าไปร่วมวงสนทนาด้านหน้าด้วยทันที ทว่าก็ต้องหยุดฝีเท้า เมื่อร่างเพรียวของใครอีกคนเดินแทรกเข้ามาตัดหน้าไว้เสียก่อน “คุณจะกลับรึยังคะ ฟิโอน่าว่าจะกลับพร้อมคุณเลย ไหนๆเราก็มาด้วยกัน” จึ๊… แม่งโครตหงุดหงิดขึ้นทวีคุณเลย เขาเงียบไม่ตอบเธอเลยทันที แววตาคมยังคงจับจ้องไปทางร่างเพรียวของใครอีกคนจนฟิโอน่าที่จับสังเกตได้ก็ต้องกำมือแน่น ผู้หญิงคนนั้น… “กลับ!” อยู่ๆเขาก็หันมาพูดกับเธอเสียงแข็งกร้าวจนฟิโอน่าสดุ้ง แม่งมีอะไรได้ดั่งใจบ้างวะ โครตไม่สบอารมณ์เลยว่ะ เพียงเห็นร่างเพรียวของใครคนนั้น พอคุยกับสปอนเซอร์พวกนั้นเสร็จ ก็ยืนคุยยิ้มแย้มต่อกับผู้ชายอีกคนด้วยสีหน้ามีความสุขนั่น… แล้วทำไมเขาต้องหงุดหงิดขนาดนี้ด้วยวะ โครตไม่เข้าใจตัวเอง คงต้องกลับไปดื่มไวน์รสชาติโปรดพรางนั่งคิดทบทวนความคิดตัวเองหน่อยแล้ว “ไม่เจอกันนานหลายปี คุณฟ้าก็ยังคงสวยสง่าสมกับชื่อเหมือนเดิมเลยนะครับ” ชายตรงหน้าคนนี้ที่เดินเข้ามาทัก เธอจำได้แม่นยำ ฟาบิโอ คู่อริของฟรานเชสโก้ หลานชายของคุณหญิงจูเลีนน่า ซึ่งก็คือแม่เลี้ยงของฟรานเชสโก้ ดูจากรูปร่างหน้าตา ฟาบิโอเองก็ถือว่าหล่อเหลาพอสมควร แม้จะน้อยกว่าผู้ชายคนนั้นที่เธอเกลียดเข้าไส้ก็เถอะ “ฟ้า…ก็ต้องเป็นฟ้าอยู่แล้วสิคะ” เธอกล่าวตอบเขาไปอย่างไม่จริงจังมากนัก เรียกเสียงหัวเราะชอบใจจากอีกคนได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว “ฮะๆ คุณฟ้านี่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ ก็ยังเป็นคนที่น่าสนใจอยู่ตลอดเลยนะครับ” แน่นอนสิ เธอมันไม่ใช่พวกผู้หญิงหัวอ่อนที่จะมองอะไรไม่ออกนี่นา แล้วเธอก็มองออกด้วยว่าเขายังสนใจเธอ ไม่ต่างจากเมื่อก่อนที่เธอคบอยู่กับผู้ชายคนนั้น ไม่ใช่ว่าเธอหลงตัวเองเลยนะ เพราะแววตาเจ้าชู้ที่เขากำลังใช้สำรวจเธออยู่ตอนนี้ต่างหาก ที่ทำให้เธอกล้าพูดเต็มปากหน่ะ “ฟ้าคงไม่น่าสนใจเท่าญาติคุณฟาเท่าไหร่หรอกมั้งคะ” นั่นไม่ใช่ประโยคกดตัวเองหรอก แต่เป็นประโยคประชด พอแววตาคู่สวยเหลือบไปเห็นแผ่นหลังของสองคนที่พากันเดินออกไป อยู่ๆหัวใจดวงน้อยก็ปวดขึ้นมาเสียดื้อๆ บ้าเอ้ย… เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้สักหน่อย ความรู้สึกบ้าๆนี่เธอเกลียดมันที่สุด มันควรจะหายไปนานแล้วไม่ใช่หรือยังไงกัน “ยัยฟิโอน่าน่ะเหรอครับ” แววตาคมหันไปมองตามเธอ ก็เห็นว่าสองคนที่เธอกำลังมองด้วยสีหน้านิ่ง คือฟรานเชสโก้กับฟิโอน่า ผู้ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องเขาเองแหละ หลานสาวอีกคนของคุณหญิงจูเลียน่า อยู่ๆมุมปากหนาก็เกิดยกยิ้มขึ้นเมื่อนึกอะไรสนุกๆออก “ไม่คิดจะไปทักทายไอ้ฟรานมันหน่อยเหรอครับ ผมเองก็ว่าจะไปแสดงความยินดีกับยัยฟิโอน่าสักหน่อยที่ได้มาเดินแบบในงานนี้สำเร็จ” ผู้ชายคนนี้ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ที่อยู่ๆก็ชวนเธอไปทักแฟนเก่ากับคู่หมั้นใหม่ของเขา เหอะ… แต่แล้วเธอก็เหมือนจะบ้าจี้ตามนี่สิ เพราะปากดันตอบตกลงไป “หึ เอาสิคะ” อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าถ้าหากเขาเจอหน้าคนรักเก่าอย่างเธอ ที่เขาเคยทำร้ายหักหลังอย่างหนักหนาสาหัส เพียงเพราะอยากจะหมั้นกับผู้หญิงคนอื่น จะมีสักนิดรึเปล่าที่สีหน้านิ่งขรึมเต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัวนั่น จะแสดงถึงความรู้สึกผิดออกมาบ้าง แต่ดูเหมือนเธอคงจะผิดคาดไป… เพราะตอนนี้ที่เธอเดินเข้ามายืนอยู่ต่อหน้าเขา นอกจากเขาจะไม่แสดงอาการไดๆ ยังมองเธอราวกับว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน!! “สวัสดีค่ะ คุณฟรานเชสโก้ คุณฟิโอน่า” เป็นเธอที่เริ่มเอ่ยทัก เพราะแววตาคมที่มืดมนคู่นั้นเอาแต่มองเธอนิ่งไม่ยอมปริปากอะไร “สวัสดีค่ะคุณฟ้าลันดา ไม่เจอกันนานเลยนะคะ” เป็นเสียงของผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ข้างๆเขา ก็ต้องนานสิ ตั้งแต่ที่หล่อนแย่งผู้ชายคนนี้ไปจากเธอได้สมใจ ก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยนี่ ดูหน้าหล่อนตอนนี้คงจะเดาได้ว่าแอบสะใจเธออยู่ข้างในสินะ หึ ช่างหน้าไม่อาย “ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณหนูหลิว” ทันไดที่เสียงทุ้มของใครอีกคนยอมปริปากกล่าว หัวใจของเธอที่มั่นใจว่าเข้มแข็งพอก็เหมือนจะกระตุกวูบน้อยๆ คุณหนูหลิวอย่างนั้นเหรอ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างนั้นเหรอ… หึ เขากำลังเล่นบทเป็นพระเอกในละครที่ความจำเสื่อมอยู่หรือยังไงกัน เขาทำเหมือนจำเธอไม่ได้ กลับกันกับเธอที่จำเขาได้แม่นยำตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แม้จะเจอกันแค่เสี้ยววิจากในระยะไกล เธอก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นเขาไม่เคยลืม ทั้งที่หัวใจมันไม่อยากแม้แต่จะจดจำชื่อของเขา ที่เอาแต่ตามหลอกหลอนเธออยู่ตลอด ทว่าสมองบ้านี่กลับจำได้แม่นยิ่งกว่าอะไรอีก ทำลายเธอแล้วคิดจะเล่นบทใสซื่อเพื่อหนีกันหน้าด้านๆแบบนี้เหรอ ฝันไปเถอะฟรานเชสโก้ คุณได้เจอกับฉันแน่!
Latest chapter
แค้นรักแฟนเก่ามาเฟีย บทที่ 6 บังคับจูบแฟนเก่า
“อย่างอื่น?” “หึ หมายถึงพวกวอดก้าน่ะ หรือว่าคุณคิดเป็นอีกแบบ?” เขาพูดพรางทำหน้ายียวนเหมือนตั้งใจกวนประสาทกัน ไม่พอยังโน้มหน้าลงมาจนลมหายร้อนรดเข้าไปพวงแก้มนุ่ม ชวนเอาเธอร้อนรุ่มไปด้วย ไม่ได้นะยัยฟ้า จะมารู้สึกเพียงเพราะความใกล้ชิดแค่นี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน “ไม่แล้วค่ะ ฉันจะกลับเข้าไปหาเพื่อนแล้ว ป่านนี้เพื่อนคงจะตามหาฉันแล้ว” ข้ออ้างเฉยๆนั่นแหละ พอเธอพูดเสร็จก็ทำท่าจะปรีดตัวออกจากเขาที่แทบจะต้อนเธอจนมุมกับเสาด้านหลัง แต่ร่างเล็กยังไม่ทันจะก้าวพ้นเขา ก็ถูกมือหนาทาบทับลงคํ้ายันกับเสาด้านหลังเพื่อล็อคร่างเธอเอาไว้ไม่ปล่อยให้เธอได้หนีไปไหน อะไรของเขาเนี่ย… “แน่ใจเหรอว่าเพื่อนตามหาน่ะ เท่าที่ผมเห็น เหมือนว่าเพื่อนคุณจะไม่อยากให้คุณกลับไปที่โต๊ะมากกว่านะ” มุมปากหยักเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ ยังคงนิสัยเอาแต่ใจไม่เปลี่ยนสินะ แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้โกหกนั่นแหละ เพราะเธอเองก็รู้จักยัยเพียงดาวดี ยัยเพื่อนตัวดีป่านนี้คงจะกำลังมีความสุขอยู่กับหนุ่มหล่ออย่างคุณฟาบิโอหรือไม่ก็คงไปควบหนุ่มที่ไหนสักคน “ผมอยากชวนคุณไปลองวอดก้าด้วยกันจริงๆนะครับ” เขายังคงเชิญชวนเธอไ
แค้นรักแฟนเก่ามาเฟีย บทที่ 5 เกลียดขี้หน้ายังมาให้เจอ
ทั้งสองคนนั่งดื่มกันจนได้ที่จนพวงแก้มแดงปลั่ง เนื่องจากผิวที่ขาวผ่องจนเห็นเส้นเลือดชัดเจน ก่อนเสียงทุ้มของใครอีกคนที่เดินเข้ามาทักทายจะดังขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีดังกระหึ่ม “แฮ่ม… ขอร่วมวงด้วยคนได้มั้ยครับคนสวย” ร่างเพรียวสองคนบนโต๊ะเงยหน้ามอง ก็ปรากฏว่าเป็นฟาบิโอ หนุ่มหล่อที่เธอเพิ่งยืนคุยด้วยในงาน “อ้าว คุณฟามาที่นี่ได้ยังไงคะ” “ที่ไหนมีเหล้า ที่นั่นก็ย่อมมีผมนั่นแหละครับ” ฟาบิโอกล่าวขำๆ พรางถือวิสาสะนั่งลงข้างๆเธอโดยที่ไม่รอคำตอบ “มาเที่ยวกันสองคนในที่แบบนี้ ไม่กลัวจะเป็นอันตรายหรือไงกันครับ ยิ่งสวยๆอยู่ด้วย” เขาเอ่ยอย่างไม่จริงจังมากนัก สายตาเจ้าชู้นั่นก็เล่นหูเล่นตาใส่เธอไม่พักเช่นกัน จะอันตรายก็เพราะมีเขามานั่งด้วยนี่แหละ “หึ ขอบุหรี่สักม้วนสิคะ” เธอไม่ตอบคำถามเขา แต่เหลือบตาไปมองกล่องบุหรี่ที่โผล่พ้นออกมาจากกระเป๋ากางเกงของอีกคนแทน ทำเอาทั้งยัยเพียงกับคนที่ถูกขออย่างเขาถึงกับเลิ่กคิ้วมองเธออย่างไม่อยากเชื่อสายตา ก่อนเสียงหัวเราะชอบใจจากฟาบิโอจะเปร่งขึ้น “หึๆ คุณฟ้าสูบมันด้วยเหรอครับ” เขาถามก็พรางหยิบมันออกมาให้เธอ ไม่พอยังส่งไฟแช็กมาพร้
แค้นรักแฟนเก่ามาเฟีย บทที่ 4 เจอแฟนเก่าที่เกลียดเข้าไส้
@คอนโดหรูใจกลางเมืองอิตาลี “จะบอกว่าวันนี้มึงปังมากกกก ปังสุดๆเลยยัยฟ้า นี่กูเห็นนะว่านางแบบนับสิบบนเวที คนเดียวที่คุณฟรานมองคือมึงค่ะ!” เสียงของยัยเพียงดาวดังแว่วเข้ามาถึงในหูเธอ ตั้งแต่ปลายเตียงยันโต๊ะเครื่องสำอางที่เธอนั่งอยู่ พอเธอเหลือบมองหน้าเพื่อนผ่านกระจกใสตรงหน้า ก็เห็นว่ามันกำลังทำตาปริบๆมองเธออยู่ บ่งบอกว่ากำลังปลื้มอกปลื้มใจมากแค่ไหน “เหอะ มองคู่หมั้นเค้าน่ะสิไม่ว่า จำได้ว่ายัยนั่นเดินตามหลังกูนี่นา” เธอเบ้ปากตอบเพื่อนไปอย่างไม่จริงจังนัก ขนาดเจอหน้ากันเขายังทำเป็นจำเธอไม่ได้ด้วยซํ้า จะให้มามองอะไรกันล่ะ ก็จำได้ว่าเธอเผลอหันไปสบตากับเขาแว็บนึงอยู่นะ แต่ก็ไม่คิดหรอกว่าเขาจะตั้งใจมองน่ะ คงจะเพราะเผลอจ้องแค่แว็บเดียวเท่านั้นแหละมั้งที่เห็นแฟนเก่าอย่างเธอมาเดินอยู่ตรงหน้า “บอกเลยว่ามึงคิดผิด!! เพราะกูนั่งอยู่อีกฟากซึ่งเห็นชัดมากก บอกเลยว่า All his eyes on you เลยจ้า” ยัยเพียงยังคงยืนยันเสียงดัง แววตานั่นจะมั่นใจอะไรขนาดนั้น เหอะ อยากมองก็มองไปสิ ผู้ชายที่ทำกับเธอไว้เลวระยำขนาดนั้นฝันไปเถอะว่าจะได้อะไรจากเธออีก ก็ได้แค่มองนั่นแหละ แตะต้องไ
แค้นรักแฟนเก่ามาเฟีย บทที่ 3 ทักทายแฟนเก่า
“นายจะกลับเลยรึเปล่าครับ“ ไม่นานงานแฟชั่นโชร์สุดหรูหราก็จบสิ้น มาร์โก้รีบปริดตัวเดินเข้ามาถามเจ้านาย เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ชอบสุงสิงอยู่ในที่แออัดแบบนี้ มันน่ารำคาญจะตายไป ทว่าวันนี้กลับแปลกไป เมื่อเจ้านายหนุ่มเอ่ยปากปฏิเสธสะงั้น “ไม่ กูจะอยู่ต่ออีกนิดหน่อย มึงมีอะไรก็ไปทำก่อนเลย” ไม่รู้อะไรดนใจเขาให้ตอบลูกน้องออกไปแบบนั้นเหมือนกัน ทว่าพอกล่าวเสร็จ แววตาคมก็เหลือบมองรอบๆโดยไม่สนสายตางุนงงจากลูกน้อง ที่ขมวดคิ้วมองเขาอย่างไม่เข้าใจ จะอะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้หัวใจเขามันบอกว่ายังไม่อยากกลับ ซึ่งเขาก็เลือกที่จะเชื่อฟังมัน ไม่นานแววตาคู่คมก็เหลือบไปสะดุดกับร่าเพรียวระหง ที่เอาแต่ติดอยู่ในความคิดของเขาตั้งแต่เมื่อครู่ เธอกำลังยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คุยกันเป็นมิตรอยู่กับสปอนเซอร์คนอื่นๆ อะไรกัน เขาเป็นถึงสปอนเซอร์ใหญ่ในวันนี้ ทว่ากลับถูกเธอมองข้ามแล้วไปคุยกับสปอนเซอร์เล็กๆพวกนั้นเนี่ยนะ อยู่ๆความไม่พอใจก็บังเกิด ไม่รู้ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยวะ ทั้งที่นิสัยเขาไม่ใช่แบบนี้ ปกติเขาจะชอบอกชอบใจด้วยซํ้าที่ได้อยู่เงียบๆ โดยไม่มีใครมายุ่ง ทว่าตอนนี้กลับตรงกันข้ามสะงั้น นึกแล้วเท้
แค้นรักแฟนเก่ามาเฟีย บทที่ 2 ผู้หญิงคนนั้นคือใคร
“คุณฟรานคะ วันนี้คุณจะไปดูฟิโอน่าเดินแบบใช่มั้ยคะ” ฟิโอน่า หญิงสาวรูปร่างเพรียวหุ่นนางแบบ เมื่อเห็นฟรานเชสโก้ผู้เป็นคู่หมั้นเดินลงบันไดบ้านมาในชุดสูทหล่ออลังการ ก็รีบดันตัวเองเดินเข้าไปถามเขาด้วยสีหน้าปลื้มปลิ่ม “ก็ต้องไปสิครับ ในเมื่องานนี้นายเป็นสปอนเซอร์ใหญ่ จะไม่ให้ไปได้ยังไงครับคุณฟิโอน่า” เป็นมาร์โก้ บอดี้การ์ดน่ารำคาญนั่นที่เอ่ยปากตอบเธอแทนคนถูกถามซึ่งเอาแต่ทำหน้าขรึมแล้วเงียบเสมือนรำคาญเธอเต็มที ทำเอาหญิงสาวหน้าเสีย “งั้นฟิโอน่าขอติดรถไปด้วยได้มั้ยคะ ไหนๆเราก็จะไปที่เดียวกัน” เธอยังคงแบกหน้าถาม แม้สายตาคมคู่นั้นจะไม่หันมาเหลียวแลตัวเองเลยสักนิดก็ตาม แล้วมันยังไงล่ะ ในเมื่อเธอเป็นคู่หมั้นของเขานี่ อย่าลืมสิ ความจริงเรื่องแค่นี้เธอไม่จำเป็นต้องถามเลยด้วยซํ้า เพียงแต่ว่าฟรานเชสโก้นั้นไม่ใช่คนที่ใครก็ได้จะไปเล่นต่อปากต่อคำด้วย เพราะถ้าหากเขาเกิดไม่พอใจขึ้นมา จุดจบคนนั้นคงไม่มีทางสวย รวมถึงเธอเองที่มีศักดิ์เป็นถึงคู่หมั้นเขาก็ตาม อยู่กับเสือต้องอยู่เป็น… นั่นคือตัวตนของฟรานเชสโก้ “จะไปก็ตามมาเร็วๆ ผมไม่ชอบรอใคร” นั่นคือประโยคแรกจากเขา หลังจากที่เอ
แค้นรักแฟนเก่ามาเฟีย บทที่ 1 ผู้หญิงในฝัน
*สามปีต่อมา* “รักฟรานนะคะ… ฟ้ารักฟรานที่สุด” อย่าไป… ฮึกก อย่าไปจากผม… เดี๋ยว ฮึกก เฮือก!!! ร่างโปร่งที่หลับไหลสดุ้งเฮือกตื่นมาท่ามกลางความมืด ในห้องนอนกว้างขวางตอนนี้กลับปกคลุมไปด้วยเสียงหอบหายใจของเขา ร่างกำยำบนเตียงดีดตัวลุกขึ้นนั่งพรางถอดถอนหายใจ เขามักจะฝันแบบนี้แทบทุกคืนตลอดสามปีจนเบื่อหน่าย หญิงสาวร่างเพรียวระหงคนนั้นที่ตามไล่ล่าเขาทุกครั้งที่หลับตาลง พอตื่นขึ้นมาเขาก็มักจะจำหน้าหรือชื่อเธอไม่ได้ จะมีแต่คำพูดแปลกๆพวกนั้นที่วนเวียนอยู่ในโพรงประสาทและตามหลอกหลอนเขาตลอดทั้งคืนจนนอนไม่หลับ แม่งเอ้ย… เธอเป็นใครกันวะ พยายามนึกยังไงก็นึกไม่ออก ทั้งที่จิตใต้สำนึกมันบอกเขาว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ… ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาจากฝัน เขามักจะหงุดหงิดตัวเองอยู่เสมอ และทุกครั้งที่นึกใบหน้าเธอไม่ออก หัวใจดวงโตก็จะปวดหนึบแปลกๆ ดั่งกับว่าอะไรบางสิ่งที่สำคัญมากๆได้ขาดหายไปจากชีวิตเขา ฟึ่บ! มือหนาสางผมตัวเองแรงๆด้วยความสับสน ก่อนจะปรีดตัวลุกขึ้นจากเตียงเดินไปยันโซฟา แล้วรินไวน์ขึ้นกระดก มันมักจะเป็นแบบนี้ทุกคืน จิบไวน์ไปสมองก็พรางคิดเรื่องราวต่างๆ ใบหน้าหล่อเสมองไป
You may also like
