6/2 ลูกสาวเจ้าพ่อออกฤทธิ์

ณ มุมหนึ่งของงาน บุรุษร่างสูงเพรียวคนหนึ่งกำลังเฝ้ามองเกล็ดมุกอย่างดูแคลน กรามแกร่งถูกขบเข้าหากันดังกรอดๆ เพราะแลเห็นกริยาที่เจ้าหล่อนแย้มยิ้มกับชายไปทั่ว ตั้งแต่คู่ควงอย่างเจ้าสัวใหญ่ คู่สนทนาของท่านหรือแม้กระทั่งพนักงานที่ซุ้มอาหารในขณะนี้

เพราะมัวแต่ยุ่งเรื่องงานการจึงไม่ได้มีเวลาตามตัวเจ้าหล่อนกลับมา ทว่าเขายังไม่ลืม เขาลืมหล่อนไม่ได้ เวลาที่ผ่านล่วงเลยไม่ได้ทำให้ความคิดถึงจางหายไปเลยแม้แต่น้อย รังแต่จะเพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าทบทวี เกล็ดมุกในวันนี้ทิ้งห่างเกล็ดมุกในวันวานอย่างไม่เห็นฝุ่น ร่างสวยอรชรทว่าอวบอิ่มมีน้ำมีนวลผิดหูผิดตา

วาคิมอิจฉาเจ้าสัวสูงวัยเป็นล้นพ้นที่ได้สิทธิ์แตะต้องผู้หญิงคนนี้ คนที่ตามมาหลอกหลอนในหัวใจเขา เขาจะทำอย่างไรดีจึงจะได้หล่อนคืนมา หรือว่าจะปล่อยหล่อนไป ให้หล่อนไปเป็นของเจ้าสัวใหญ่ ให้ท่านได้มีสิทธิ์แตะต้องเกล็ดมุกแต่เพียงผู้เดียว

 ไม่! เขาไม่ยอม ไม่ว่ายังไงเขาต้องเอาตัวหล่อนกลับมาให้ได้!

______________

ที่ซุ้มอาหาร

เกล็ดมุกเปิดยิ้มกว้างเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ค็อกเทลมากหน้าหลายตาทำให้กระเพาะน้อยครวญครางด้วยความหิว เธอหยิบค็อกเทลกุ้งพาสลีย์มาใส่จาน ตามด้วยโรลไก่ทอดซอสแอปเปิล และแตงกวาห่อแฮมชีส เธอยังหยิบค็อกเทลอีกหลายอย่าง อย่างละชิ้นละอันมากัดกินคำเล็กๆ เพื่อบรรเทาความหิว

“สวัสดีครับคุณผู้หญิง ไม่น่าเชื่อว่าตัวเล็กๆ อย่างคุณจะกล้ากินเจ้าพวกนี้”

พนักงานหนุ่มขอเสียมารยาทเอ่ยออกไป เพราะสาวสวยตั้งหน้าตั้งตารับประทานทุกอย่างที่ขวางหน้าโดยไม่ห่วงหุ่นสวยๆ 

“แหะๆ ขอโทษค่ะ แบบว่ามันอร่อยทุกอย่างเลย นี่คุณทำเองหรือคะ” คนสวยถามเสียงอู้อี้ มือก็จิ้มค็อกเทลรสละมุนลิ้นเข้าปาก

“โอ...ไม่ใช่หรอกครับคุณผู้หญิง ผมเป็นแค่พนักงานประจำซุ้มนี้เท่านั้น” ชายหนุ่มออกปากอย่างถ่อมตน พิศวงหน้านวลของแขกสาวตรงหน้าแล้วหัวใจมันจะละลายให้ได้ หล่อนสวยเซ็กซี่เหลือเกิน

“เหรอคะ น่าเสียดายจัง ฉันกะจะถามสูตรทำเจ้านี่อยู่พอดี”

เธอชี้ไปที่ค็อกเทลมากกว่าหนึ่งอย่างด้วยท่าทางที่บอกว่าเสียดายอย่างสุดซึ้ง

“ถ้าคุณมีเวลามาที่นี่ในวันหลัง ผมอาจช่วยถามเชฟให้คุณได้ครับ” บริกรหนุ่มตอบพร้อมกับส่งสายตาเจ้าชู้มาให้สาวสวย เขาชักมั่นใจในความหล่อของตัวเองขึ้นมานิดๆ เมื่อเจ้าหล่อนลดตัวมาเสวนาด้วย

“ว้าว! จริงหรือคะ ดีจัง”

เกล็ดมุกตาลุกวาวด้วยความดีใจ ส่งยิ้มหวานแทนคำขอบคุณ ทว่าพ่อบริกรหน้าตี๋กลับส่งสายตาเจ้าชู้วิบวับมาให้ ลูกสาวเจ้าพ่ออยากจะบอกเหลือเกินว่าเธอจะกลายเป็นแม่คนในอีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อย่าริขายขนมจีบให้เสียเวลา

 “ผู้หญิงหนอผู้หญิง เหมือนกันทุกคน ปากอย่างใจอย่าง ปลิ้นปล้อนหลอกลวง พวกสันดานงูเห่าลิ้นสองแฉก เลี้ยงไม่เชื่อง!”

วาคิมเดินเข้ามาสมทบกับหญิงสาวที่ซุ้มอาหาร จงใจยืนเบียดกับหล่อน ก่อนจะใช้น้ำเสียงเยียบเย็นเปรยขึ้นลอยๆ

เกล็ดมุกรู้ดีว่าเขาต้องการตีวัวกระทบคราด มือที่กำลังจะเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำหวานมีอันต้องหยุดชะงัก โชคดีที่ตอนนี้บนเวทีเริ่มมีการแสดง จึงไม่มีใครสังเกตว่าเธอกับเขายืนพูดคุยกันในระยะประชิดเกินคนรู้จักธรรมดา

บริกรหน้าตี๋เลี่ยงไปยืนที่ซุ้มข้างๆ ทั้งเสมองไปบนเวที ไม่กล้าสานสบกับนัยน์ตาสีนิลของเจ้าชายน้ำแข็ง คนที่จ้องกลับมาราวกับอยากหักคอให้ตาย ดูท่าเจ้าชายผู้เย็นชาคงจะเป็นคนรักของสาวสวยคนนี้

เกล็ดมุกมองไปรอบกายอย่างระแวง หวังว่าบิดาจะไม่เห็นนะว่าเธอยืนอยู่กับเขา เธอยัดค็อกเทลหนึ่งชิ้นเข้าปากอย่างงอนๆ ดูเหมือนว่าเวลากินของเธอจะจบสิ้นลงแล้ว มาขัดเวลากินของคนท้อง ถ้าลูกเกิดมาขาดสารอาหารละน่าดู ฮึ่ม!’

หญิงสาวคาดโทษเขาในใจ ยืนเท้าสะเอวจ้องหน้าเขาอย่างไม่เกรง

วาคิมอยากจะหักคอเรียวๆ ดูสักที หล่อนจะเชิดทำไมนักหนา อากาศข้างบนมันสะอาดกว่าข้างล่างหรืออย่างไร

“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณ บังเอิญว่าฉันก็เป็นผู้หญิงซะด้วยสิ”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่นึกถึงพนักงานคนหนึ่งเท่านั้น เธอแอบปลอมแปลงเอกสารเข้ามาทำงานที่ GB กว่าเราจะรู้ตัว เธอก็เผ่นหาที่เกาะใหม่เสียแล้ว ไม่รู้ว่าเอาความลับบริษัทไปเปิดโปงถึงไหนต่อไหน”

“นี่คุณ! จะพูดอะไรให้มันมีมูลสักนิดนะ ฉันทำงานด้วยหัวใจซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ เมื่อต้องจากมาฉันก็ไม่เคยทำอย่างที่คุณกล่าวหาเลย ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น ฉันต้องเดินลงมาทำงานทางบันไดหนีไฟ เพราะเกรงว่าคนอื่นจะรู้ว่าฉันเป็นมากกว่าพนักงานธรรมดา คุณยังคิดอีกเหรอว่าฉันจะกล้าเอาเรื่องภายในของคุณไปเปิดโปง”

เกล็ดมุกตอกกลับเสียงเครือ เรื่องนี้เป็นดั่งหนามยอกใจบ่งอย่างไรก็ไม่ออก การที่ต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ กลัวว่าคนอื่นจะรู้ถึงความสัมพันธ์ลับๆ ระหว่างเจ้านายกับลูกน้อง ทำให้เธอทุกข์ทรมาน

วาคิมนิ่งอึ้ง ไม่เคยรู้เลยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเกล็ดมุกทำอย่างนั้น หล่อนควรจะดีใจไม่ใช่หรือที่ได้เป็นคนพิเศษเหนือพนักงานคนอื่นๆ แต่ก็นั่นละ มันผ่านไปแล้ว เขาคงลบล้างความรู้สึกแย่ๆ ของหล่อนออกไปไม่ได้ แต่ ณ ตอนนี้สิ