บทที่สิบสี่

ย้อนคืนมาที่จวนของฟางอี้หลิงกับบิดาหลังจากที่นางกับท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีตกลงที่จะทำหน้าที่ของบิดามารดาเพียงเท่านั้นเฉพาะตัวของนางเอง ส่วนท่านอ๋องนั้นไม่ยอมรับปากตอบเพียงอย่างเดียว ขอแค่ดูแลลูกที่นี้ด้วยแล้วรอให้นางใจอ่อนเพื่อจะมีให้พร้อมหน้าครอบครัวพ่อแม่ลูกเหมือนคนอื่นทั่วไป

แต่ฟางอี้หลิงไม่รับปากนางยอมให้แค่ทำหน้าที่ของบิดาที่มีต่อลูกนับว่านางใจดีมากแล้วในเมื่อผลักไสพวกนางออกมาเองทั้งไม่มีความรับผิด ชอบเอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ไม่มีเหตุผลของการเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี อ้างว่ามีข้าศึกให้จัดการอันนี้ก็เข้าใจ แต่ในเมื่อมีพ่อบ้านที่ตำหนักเมฆาให้ดูแลแทนตัวเองทุกอย่างถ้าสั่งมีหรือที่พ่อบ้านจะไม่ทำตามนอกเสียจากสั่งลงโทษแล้วลืมอยากจะให้นางตายเสียมากกว่าและมันก็เป็นความจริงเสียด้วยสิ เจ้าของร่างเดิมนางได้ตายไปตั้งแต่วันที่โดนขับไล่แล้ว เพราะมีไข้ขึ้นเพราะเข้าหอเพราะฤทธิ์ยาไหนเลยจะถึกเท่าคนที่ออกกำลังกายเหมือนหมีป่าบ้าพลังเหมือนท่านอ๋องปัญญาอ่อนนั้น

คิดขึ้นมาทีไรนางก็ให้โกรธแทนเจ้าของร่างเดิมขึ้นมาทุกครั้ง เพราะนางตายด้วยความเสียใจที่ไม่ได้แก้คำกล่าวหาของพระสวามีเลยสักนิดเดียว ใจร้ายขนาดพาคนมาประชดบอกนางว่าจะแต่งเอาเข้ามาเป็นพระชายารองเข้ามาเป็นใหญ่แทนนางแล้วมาอ้างว่ามีข้อแลกเปลี่ยนกันกับจางว่านอี้จะมาบอกทำไมในวันที่มันสายไป ในเมื่อคนที่จะฟังนั้นได้ตายจากไปแล้ว

หลังบิดาคุยกับบุตรสาวแล้ว ท่านพ่อก็กลับไปพักผ่อนที่เรือนนอนของท่านแม่ฟางอี้หลิงได้จัดให้ห้องนอนเก่าของมารดาเป็นที่พักของท่านพ่อ ส่วนนางนั้นได้แยกเรือนออกมาปลูกใหม่อยู่กับลูกสามคนและสร้างเรือนให้พี่สาวอีอีกับซีซี แล้วพี่คนคุ้มกันนางที่ออกจากเมืองหลวงมาด้วยด้วยกันให้คนละหลังในบริเวณที่ดินของมารดาที่กว้างมาก แถมนางยังมาบุกเบิกซื้อเพิ่มเอาไว้ทั้งหมดเพื่อทำการเกษตรเพื่อส่งเสบียงไปช่วยบิดาที่ค่ายทหารเพื่อแลกหนังสือหย่ากับฮ่องเต้อนุญาตให้นางหย่าขาดจากท่านอ๋อง ที่นางมีเสบียงส่งไม่ขาดเพราะในมิติในยานที่ตามนางมาด้วยในยานนั้นมีอาหารที่กักตุนเอาไว้มากมายและนำออกมาใช้ช่วยผู้คนเท่าไรอาหารนั้นกลับมาเติมเองทุกครั้ง

ซึ่งนางยังตกใจเลยในตอนแรกหรือว่าสวรรค์ต้องการให้นางมาช่วยเหลือผู้คนกัน เพราะว่ารับศึกสองด้านคลังของเมืองหลวงก็หร่อยหลอลงไปเหมือนกัน ฝ่าบาทจึงจำใจรับข้อเสนอของนางแต่ยังมีข้อแม้ว่าท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีต้องลงลายมือเอง พระองค์ไม่สามารถบังคับน้องชายได้และที่นางมั่นใจว่าเขาจะหย่าให้นางเพราะทั้งสองคนนั้นสมรสราชทานโดยไม่ได้รักใคร่กัน

ทั้งยังสั่งลงโทษนางอีกจึงทำให้ฟางอี้หลิงมั่นใจกับการเดิมพันในครั้งนี้ว่าจะสำเร็จ แต่เมื่อวานนี้ท่านอ๋องกับฉีกหนังสือหย่าและบอกกับนางว่าจะไม่มีวันลงลายมือในหนังสือหย่าและไม่มีวันที่จะหย่าขาดจากนาง

ทั้งยังจะรั้งอยู่ที่นี้เพื่อจะได้ทำหน้าที่บิดาให้กับลูกทั้งสองคนอีกด้วย จึงทำให้เส้นความอดทนของนางขาดลงมือทุบตีพระสวามีไปจนเหนื่อยหอบจนพอใจ แต่ไม่เห็นว่าเขาจะสั่งลงโทษนางอีกแถมยังยอมถอยให้นางทุกอย่าง แสดงว่าท่านอ๋องกำลังวางแผนที่จะแย่งลูกกับนางอย่างแน่นอน ก็ลองดูว่าข้าจะขัดขวางท่านไม่ได้ แถมวันนี้บิดายังอบรมนางเรื่องที่ล่วงเกินเชื้อพระวงค์อีกโทษหนักเลยนะ นางหาได้กลัวไม่ถ้าสั่งลงโทษนางอย่าหวังว่านางจะยอมมันต้องตายกันไปข้างหนึ่ง แต่ก็ยอมรับปากบิดาไปเพื่อไม่ให้ท่านคิดมากเพียงเท่านั้น

"ท่านแม่ข้ากับพี่ชายกลับมาแล้วเจ้าค่ะ"

เสียงของบุตรสาวตัวอวบอ้วนของนางก็ดึงให้นางตื่นจากการคิดแล้วหันไปตามเสียงเรียกของลูกสาวที่วิ่งเข้ามาหานางถึงในครัว เพื่อมาดูเมนูอาหารให้แม่ครัวที่ทำอาหารได้ถูกใจนางกับลูก ก็นางฝึกเองกับมือถึงสี่คนเลยนะแม่ครัวส่วนตัวของนางกับลูก

"มาแล้วหรือตัวยุ่งของแม่ไปอาบน้ำเสียก่อนใกล้จะถึงเวลากินมื้อค่ำแล้วลูกรักของแม่ ไหนละพี่ชายของลูกไม่กลับมาด้วยกันหรือ"

นางถามหาบุตรชายที่ตอนนี้เดินจูงมือบิดามาถึงในครัวพร้อมตัวเองด้วย ฟางอี้หลิงถึงกับมองบนเพราะรู้สึกว่าลูกทั้งสองจะเห่อท่านพ่อกันเสียจริง

"ท่านแม่ลูกกลับมาแล้วขอรับ"

ฟางลู่หมิงรีบบอกมารดาด้วยอีกคนพร้อมทั้งยิ้มให้มารดา

"ถ้าอย่างนั้นลูกก็ไปอาบน้ำแล้วมากินมื้อค่ำเดี๋ยวท่านตาคงจะมารอลูกของแม่ทั่งสองคนแล้วนะจ๊ะ"

ฟางอี้หลิงกอดบุตรสาวบุตรชายหอมแก้มแสดงความรักต่อกันทุกวันจนเป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับท่านอ๋องคือเรื่องแปลกใหม่กับการแสดงความรักของสามแม่ลูก ทำไมนางไม่ทำแบบนั้นกับเขาด้วยละชายหนุ่มคิดในใจ เฮอะคงอีกนานเพราะได้ทำให้นางเกลียดขี้หน้าไปแล้วนั้นเอง

 "ขอรับท่านแม่/เจ้าค่ะท่านแม่ไปกันเถอะท่านพ่อไปอาบน้ำกันจะได้มากิมมื้อค่ำที่แสนจะอร่อยกับท่านแม่"

ฟางเย่วเล่อรีบมาจับมือของบิดาแล้วพาเดินไปด้วยกัน

"ข้าไปช่วยลูกอาบน้ำนะพระชายา"

ท่านอ๋องอยากคุยกับนางก็ต้องหาข้ออ้างก็เขายิ้มให้นางเหมือนลูกแล้วแต่นางไม่มองเขาเลย แต่ข้าจะไม่ยอมแพ้หรอกนะพระชายาคืนนี้จะให้คนสนิทสอนวิธีมัดใจภรรยาเสียหน่อยท่านอ๋องคิดในใจหรือจะถามพ่อตาดีนะ

ฟางอี้หลิงเห็นท่านอ๋องส่งยิ้มให้นางตั้งแต่ลูกนางเดินจูงมือมาด้วย แต่นางเลือกที่จะไม่สนใจเขาอยากทำอะไรก็ทำไปนางหาได้สนใจเขาไม่

 

ตัดมาที่ท่านอ๋องที่นั่งคุยกันกับอดีตแม่ทัพแล้วสอบถามเรื่องของลูกกับภรรยาเพื่อหาทางเอาชนะใจของแม่ของลูกใช้เวลาที่สาวใช้พาลูกไปอาบน้ำแต่งตัวไปขอพบท่านอี้หลุน  ท่านอ๋องถึงขั้นคุกเข่าที่มีค่าเท่าทองคำให้อดีตท่านแม่ทัพฟางอี้หลุนจนเขาตกใจแล้วรีบบอกให้ราชบุตรเขยลุกขึ้น ท่านอ๋องยอมลุกถ้าท่านพ่อตาให้อภัยในเขาที่ทำให้ภรรยาเสียใจและขอโอกาสแก้ตัวเพื่อเริ่มต้นใหม่ เขาขอคำแนะนำไปหลายอย่างท่านแม่ทัพฟางอี้หลุนจึงสอนไปหลายอย่างแต่เขาก็ไม่โกรธเพราะมันคือเรื่องจริงว่าตนเองทำผิดต่อภรรยากับลูกน้อยมาหลายปี

จากนั้นจึงพาราชบุตรเขยมาที่ห้องกินข้าวที่สองแฝดชะเง้อคอมองทางว่าท่านตากับบิดาจะมาตอนไหน จนฟางอี้หลิงหมั่นใส้ลูกน้อยที่แสดงออกว่าดีใจนักหนาที่ได้เห็นหน้าบิดา จะบอกลูกว่าพ่อไม่ดีก็ไม่ได้เฮอะคงได้แต่ทำใจไปก่อนตอนนี้ในเมื่อเขามีข้ออ้างคือไปทำศึกกับแคว้นอื่นอยู่ดี