LOGINครืด..
ร่างกำยำในชุดสีดำน่าเกรงขามลุกพรวดพลาดเดินเปิดประตูออกไปทันที สีหน้าและแววตาโกรธจัด การ์ดที่ยืนหน้าห้องถึงกลับถอยกรูออกไปคนละก้าวโดยอัตโนมัติ
ตึก ตึก ตึก
เสียงรองเท้าหนังกระทบกับบันไดขณะที่เท้ายาวกึ่งเดินกึ่งวิ่งจากชั้นสอง
บรื๊น..เอี๊ยด..
เสียงเครื่องยนต์และล้อรถเสียดสีกับพื้นถนนเมื่อรถกระชากออกตัวด้วยความเร็วแล้วหักพวงมาลัยเข้าถนนเส้นหลักมุ่งหน้าคอนโดใจกลางเมือง ซูเปอร์คาร์คันหรูพุ่งทะยานไปบนถนนด้วยความเร็วเกินที่กฎหมายกำหนด ถนนที่โล่งมีรถราสัญจรแค่ไม่กี่คันจึงไม่เป็นอุปสรรคในการขับขี่ ใช้เวลาไม่นานก็มาจอดอยู่ด้านหน้าคอนโดของหญิงสาว
ปั้ง!
เสียงปิดประตูรถดังปั้ง เดินตรงดิ่งไปที่ลิฟต์ อารมณ์โกรธโมโหเลือดขึ้นหน้าจนลืมไปว่าตัวเองนั้นไม่มีคีย์การ์ดสำหรับเปิดประตูลิฟต์ สายตาคมโฟกัสไปที่บันไดหนีไฟเป็นจังหวะที่คนด้านในเปิดประตูออกมาพอดีไม่รอช้ารีบแทรกตัวสวนเข้าไปด้านใน คนที่อยู่ด้านในมองสีหน้างุนงงกำลังจะเอ่ยปากถามว่าเป็นใครแต่เมื่อเจอเข้ากับสายตาคมดุก็ต้องกลืนคำถามลงคอและเดินออกมางง ๆ
ตึก ตึก ตึก
ลุคค์วิ่งขึ้นบันไดหนีไฟจากชั้นหนึ่งซึ่งมีเป้าหมายคือชั้น 25 ซึ่งเป็นห้องนอนของหญิงสาว
ทางด้านดีไซน์
“ขอบคุณนะที่มาส่ง”
“อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม”
“อือ..ไม่เป็นไรไซน์อยู่คนเดียวจนชินแล้วไม่ต้องห่วงหรอก ขอบคุณนะสำหรับวันนี้” ดีไซน์ที่สติเหลืออยู่น้อยนิดเอ่ยบอกโฮสต์หนุ่มออกไป
“โอเค งั้นฟอร์ดขอตัวกลับก่อนนะ นี่เบอร์ฟอร์ดมีอะไรก็โทรมาได้ตลอดเวลา”
หงึก หงึก
ดีไซน์พยักหน้าเข้าใจ
ร่างอรชรพยายามควบคุมตัวเองให้เดินปกติที่สุด ในที่สุดก็พาตัวเองขึ้นมาถึงห้องนอน เสื้อผ้าถูกถอดทิ้งไปกองอยู่ที่พื้น ฝ่ามือเล็กยื่นไปคว้าเสื้อคลุมที่ราวอเนกประสงค์มาคลุมพอลวก ๆ แล้วพาร่างกายที่อ่อนล้าขึ้นไปล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มและหลับไปในเวลาต่อมา
ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!
เสียงทุบประตูหน้าห้องหมายเลข 2501 เสียงดังลั่น แต่ก็ไม่ดังพอที่จะปลุกคนเมาที่หลับอยู่ด้านในให้รู้สึกตัวตื่น
“ไซน์เปิดประตูหน่อยไซน์” เสียงเรียบนิ่งตะโกนเรียกคนด้านในราวคนคลุ้มคลั่ง
ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!
“ไซน์เปิดประตู คุณเป็นอะไรหรือเปล่าไซน์” เสียงของลุคค์ดังจนคนที่อยู่ห้องตรงข้ามหญิงสาวต้องเปิดประตูออกมาดู
“เกิดอะไรหรือเปล่าครับ เสียงดังเข้าไปในห้องผมเลย”
“ผมมาหาเพื่อน เธอดื่มหนักผมกลัวว่าเธอจะเป็นอะไรเพราะโทรหาเธอแล้วเธอไม่รับสาย”
“คุณไม่มีคีย์การ์ดห้องเธอเหรอครับ แล้วคุณขึ้นมาบนนี้ได้อย่างไร”
“ถ้ามีผมจะยืนเคาะอยู่แบบนี้เหรอ”
“ถ้าอย่างนั้นผมเรียกนิติให้แล้วกันครับ ตอนนี้คุณกำลังบุกรุกอยู่นะครับ”
ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!
“ไซน์ เปิดประตูหน่อยไซน์ได้ยินผมหรือเปล่า” ลุคค์ไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยังเคาะประตูเรียกคนด้านในไม่หยุด
ผ่านไป 5 นาทีนิติบุคคลก็เดินเข้ามาหน้าตั้งพร้อมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
“ผู้ชายคนนี้เคาะประตูเสียงดังรบกวนห้องข้างๆ ครับ แล้วอีกอย่างเขาไม่ใช่ลูกบ้านของคอนโดเราครับ”
“ผมเป็นเพื่อนเจ้าของห้องนี้”
“แล้วคุณไม่มีคีย์การ์ดหรือรหัสประตูห้องเธอเหรอคะ ดิฉันขออนุญาตเชิญคุณออกนะคะ”
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน กัดฟันกรอดจนสันกรามเด่นชัด เส้นเลือดตรงคอปูดนูนบ่งบอกว่าเขากำลังโกรธจัด
“เชิญค่ะ”
“แต่เพื่อนผมกำลังตกอยู่ในอันตราย มีผู้ชายแปลกหน้าอยู่ในห้องเธอ” เสียงเรียบเอ่ยลอดไรฟัน พยายามควบคุมอารมณ์ความโกรธ
“แต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์บุกรุกเข้ามาในนี้นะคะ ถ้าคุณคิดว่าเธอตกอยู่ในอันตรายก็ให้ไปแจ้งตำรวจ ทางเราไม่สามารถเปิดประตูห้องลูกบ้านให้คุณได้จริง เชิญค่ะ” เจ้าหน้าที่นิติผายมือเชิญชายหนุ่มเป็นครั้งที่สอง ลุคค์จำต้องเดินออกจากตรงนี้ไปเพราะไม่อยากสร้างปัญหาให้หญิงสาว
ผับ HP
“ไอ้แทนไทมันอยู่ไหน” ลุคค์กลับมาที่ผับอีกครั้งพร้อมพายุลูกใหญ่ที่ก่อตัวพร้อมจะพังพินาศทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าตะโกนเรียกลูกน้องคนสนิทดังลั่น
“พี่แทนไทเดินตรวจอยู่ด้านในครับ”
“เรียกมันมาหากูเดี๋ยวนี้” เสียงกร้าวบอกออกไปดังลั่น การ์ดที่อยู่บริเวณนั้นก้มหน้างุดเพราะกลัวโดนลูกหลงไปด้วย
“ครับ”
ด้านล่าง
“พี่แทนไทพี่ พี่ลุคค์เรียกครับ”
“ไอ้เจ เตกีล่าเข้มๆ ให้กูสองแก้ว” แทนไทหันไปสั่งบาร์เทนเดอร์หนุ่ม
“อื้อ..อ่าส์”“อ่าส์..แค่สัมผัสแค่นี้ก็โคตรเสียว” ลุคค์เองก็อดไม่ได้ที่จะระบายความเสียวเหมือนกัน“ผมจะใส่เข้าไปแล้วนะ”“อึก อื้อ อ่าส์/อ่าส์” เสียงครางดังขึ้นพร้อมกันเมื่อแท่งเนื้อขนาดยาวใหญ่ค่อยๆ เบียดเสียดผนังอุ่นนุ่มเข้าไปด้านในจนปลายดอกเห็ดชนเข้ากับปากมดลูกด้านใน ความเสียวซ่านมีความสุขที่ลุคค์อยากสัมผัสมานาน วันนี้เธอสร้างความเสียวและความสุขให้ชายหนุ่มจนล้นทะลัก“ขอรักคุณแบบนี้ทุกวันเลยได้ไหมครับ”“ถ้าคุณไหวก็ได้ค่ะ แต่ตอนนี้ช่วยรักฉันแรงๆ หน่อย” สะโพกกลมมนเด้งสวนขึ้นเมื่อโดนแท่งเนื้อชายหนุ่มเล่นงานจนเธอเสียวซ่านทรมาน และอึดอัด“อ่าส์..ไซน์ เด้งสวนขึ้นมาระวังจุกนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยเตือนเสียงลอดไรฟัน“อื้อ..จุก แต่เสียวมาก” เสียงหวานเอ่ยบอกอย่างไม่นึกอาย รู้สึกอย่างไรก็พูดออกมาแบบนั้นโดยไม่รู้ตัวเลยว่ายิ่งปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนของชายหนุ่มมากขึ้น“เสียวก็ครางออกมาดังๆ ผมชอบเสียงครางของคุณ อยากให้ผมทำแบบไหนบอกผมมาคนดี”“กระแทกฉันเข้ามาแรงๆ บีบอกฉัน บีบมันแรงๆ” เสียงหวานเอ่ยบอก พร้อมกับมือสองข้างบีบเคล้นอกอวบของตัวเองทั้งสองข้าง“กรอด..โคตรเซ็กซี่ ยั่วโคตรเก่ง” ขาเรียวเล็กสองข้างถูกจับพา
“ตอนแรกหนาวค่ะ แต่ตอนนี้อุ่นกำลังดี” ใบหน้าหวานพลิกตัวหันมาเผชิญหน้าชายหนุ่ม ส่งสายตาหวานเยิ้มเย้ายวนกลับไป“นี่กำลังยั่วผมอยู่ใช่ไหม” เสียงแหบพร่าถามกลับ ฝ่ามือสองข้างดันสะโพกกลมมนเข้าหาตัว ดีไซน์เสียหลักเซซบเข้าที่อกแกร่ง หน้าอกอวบเบียดเสียดกล้ามแน่น ส่วนหน้าท้องแบนราบปะทะกับแท่งเนื้อที่ขยายอยู่ใต้ผืนน้ำ“คุณจะคิดแบบนั้นก็ได้นะคะ”“อยากลองในน้ำดูไหม จ๊วบ!” ชายหนุ่มเอ่ยถามความคิดเห็น แต่ปากหยักก็ก้มลงดูดเลียอกอวบที่ตั้งเต้าล่อตาล่อใจหลังจากที่บาร์เซียนั้นถูกดึงลงไปกองอยู่ที่เอวเรียบร้อยแล้ว“แต่ที่นี่ไม่มีถุง” เสียงเล็กเอ่ยเตือนออกไป“ผมพร้อมที่จะเป็นพ่อคนแล้ว ส่วนโรคติดต่อเราสองคนก็ตรวจกันเรียบร้อย ถุงยางอนามัยก็ไม่จำเป็นต้องใช้อีกต่อไป ขอใส่สดเลยนะครับคนดี” จากตอนแรกที่ดูเหมือนจะไม่ตั้งใจ แต่มาถึงตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างลุคค์จะตั้งใจให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น“แต่ฉันอยากสัมผัสคุณมากกว่านี้ เราไปทำต่อบนหาดได้ไหมคะ” เสียงหวานกระซิบบอกข้างใบหู ลุคค์ได้ยินถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ อุ้มร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินขึ้นจากน้ำทันที เท้ายาวเดินไม่ถึงสิบก้าวก็มาถึงผ้าผืนหนาที่เขาปูไว้รอก่อนหน้านั้น
“แล้วทำไมยังไม่ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว”“ยังเช้าอยู่เลยครับ อากาศก็กำลังดี”“ลุกไปอาบน้ำแม่สั่งให้คนเตรียมอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ถ้าเกิดว่าแผลของหนูไซน์อักเสบแม่จะจัดการกับแกขั้นเด็ดขาดแน่ลุคค์” พิมพ์ญาดาชี้หน้าคาดโทษก่อนจะเดินกลับออกไป“แดดขอโทษที่แดดช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย” พูดจบก็เดินตามหลังภรรยาออกจากห้องไป“ปกติคุณป้าจะดุแบบนี้ไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นเมื่อในห้องเหลือกันแค่สองคน“แม่เป็นคนใจดีครับ ท่านจะดุกับแค่ผมเท่านั้นแหละครับ กับคนอื่นจะใจดีเหมือนนางฟ้าแต่ถ้าคุยกับผมก็อย่างที่คุณเห็นแปลงร่างเป็นแม่ใจร้ายจ้องจะกินหัวลูกตลอดเวลา”“แต่ดูคุณป้ารักคุณมากนะคะ ยอมให้คุณทำงานที่คุณชอบทุกอย่าง ฉันเชื่อว่าลึกๆ แล้วคุณป้าเองก็ไม่ได้เห็นด้วยที่คุณไปทำงานที่เสี่ยงอันตรายแบบนั้นทั้งที่ครอบครัวคุณมีทุกอย่างพร้อมหมดโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องลำบากแบบนั้น”“แดดกับมัมค่อนข้างเคารพในการตัดสินใจของลูกครับ จะเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง ปล่อยให้ลูกได้ไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ แต่ถึงอย่างไรคนเป็นพ่อแม่ก็ยังห่วงลูกอยู่วันยังค่ำครับ”“คุณโชคดีมากนะคะ”“คุณเองก็โชคดีมากเหมือนกัน”“ยังไงคะ”“ก็โชคดีที่ได้เป็นลูกสะใภ้
“อื้อ..คุณ อื้อ..มันเสียวเกินไป” น้ำสีใสไหลซึมออกมาตามรูคับแคบบ่งบอกว่าร่างกายนั้นตอบสนองต่อความต้องการมากแค่ไหน“เสียวก็ครางออกมาครับ ห้องนี้เก็บเสียง” เสียงแหบพร่าบอกออกมา ลิ้นสากยังคงตวัดเลียรัวและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เน้นหนักสลับเบาสร้างความเสียวซ่านอย่างที่หญิงสาวไม่เคยได้รับมาก่อน“อ่าส์..แฉะขนาดนี้ ปลดปล่อยมันออกมาไซน์”“อื้อ…” นิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้าไปในช่องทางคับแคบขณะที่ลิ้นสากยังดูดดุนสลับกับตวัดเลีย“คุณอื้อ อื้อ..อื้อ..อ้า เสียว มันเสียวไปหมด” ขาสองข้างสั่นเทาด้วยความเสียว ปลายเล็บเท้าทั้งสองข้างจิกลงบนที่นอนเพื่อระบายความเสียว“ปลดปล่อยมันออกมาไซน์” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอกขณะเว้นช่วงหายใจ แต่นิ้วเรียวยาวที่เพิ่มเป็นสองนิ้วขยับเข้าสุดออกสุดเป็นจังหวะเร็วสลับช้าเนิบ ๆ เน้น ๆ“อื้อ..อ้า..อ้า..เสียว ฉันเสียว”“ตอดนิ้วเก่งมาก เมื่อไหร่คุณจะหายสักทีไซน์” เสียงแหบบ่นออกไปเมื่อในหัวจินตนาการว่าถ้าได้สอดใส่เข้าไปในตัวหญิงสาวคงจะรู้สึกดี“อื้อ..คุณเร็วอีก เร็ว อื้อ..อ้า อ่าส์..” นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกแรงและเร็ว ผนังอุ่นนุ่มด้านในตอดรัดถี่ขึ้นและแรงขึ้นบ่งบอกว่าร่างกายใกล้ปลดปล่อย“เรียกพี
“อืม..อย่ากวนฉันจะนอน” เสียงครางดังขึ้นเมื่อคนที่หลับอยู่ถูกรบกวนให้รู้สึกตัวตื่นกลางดึกตั้งแต่โดนรุกล้ำตอนแรกแต่แกล้งหลับเพราะอยากรู้ว่าชายหนุ่มนั้นจะทำอะไรกับเธอ“ชู่..นอนเถอะนะครับ เมื่อกี้ผมเห็นเหมือนมีตัวอะไรไต่อยู่กลัวว่ามันจะกัดคุณเลยจะเอาออกให้ครับ” ลุคค์ตอบกลับโดยไม่อิงหลักความเป็นจริงสักนิด ไฟในห้องทุกดวงถูกปิดและม่านก็ถูกเลื่อนลงปิดสนิทไม่มีแม้แต่แสงด้านนอกจะเล็ดลอดเข้ามาหลังจากที่ปล่อยให้คนตัวเล็กนอนหลับไปอีกครั้งแท่งเนื้อด้านล่างก็ไม่มีท่าทีจะอ่อนลง ยิ่งสายตาจ้องมองไปยังหน้าอกอวบสองข้างที่โผล่ล้นชุดนอนสายเดี่ยวออกมายิ่งกระตุ้นอารมณ์ความต้องการเพิ่มมากขึ้น“อ่าส์..ปวดฉิบหาย” ฝ่ามือหนาล้วงเข้าไปด้านในกางเกงจับแท่งเนื้อที่ดันกางเกงจนเห็นลำเด่นชัดรูดไปหนึ่งทีจนเผลอร้องครางออกมาด้วยความทรมานดีไซน์ที่กึ่งหลับกึ่งตื่นถึงกลับเผลอกลั้นหายใจเมื่อได้ยินเสียงครางทรมานอยู่ข้างๆ เมื่อเหล่ตาขึ้นมองก็พบว่าลุคค์นั้นกำลังกำแท่งเนื้อของตัวเองอยู่“จะนอนต่อหรือจะตื่นมาช่วยผม” ลุคค์ที่จับสังเกตจังหวะหายใจของคนที่แกล้งหลับได้จึงเอ่ยพูดขึ้นเสียงแหบพร่า“คุณหมอพีทสั่งห้ามไม่ให้ทำเรื่องแบบนี้ไม
“ไม่ลืมครับ แค่อยากย้ำพี่อีกทีว่าให้ดูแลคุณดีไซน์ให้ดี”“แฟนกู กูดูแลเธอดีอยู่แล้ว คนอื่นไม่ต้องเสือกมากก็ได้”“เขาตกลงเป็นแฟนกับพี่แล้วเหรอครับ อย่าคิดเองเออเองพี่ยังมีอีกหลายคดีที่ยังไม่เคลียร์ไม่ใช่เหรอครับ ล่าสุดหนุ่มบาร์โฮสต์กลายเป็นลูกเจ้าของโรงแรมแล้วไม่ใช่เหรอครับ อธิบายให้เธอเข้าใจหรือยัง”“กูจัดการเองได้”“แล้วแต่พี่นะครับ ยังไงคืนนี้ก็ขอให้พี่โชคดีได้นอนสบายบนเตียงนุ่มนะครับ” คำพูดของแทนไทได้ยินถึงกับขนลุกซู่รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ สังหรณ์ใจอย่างไรไม่รู้ ระหว่างที่รอหญิงสาวอาบน้ำในหัวก็คิดว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เธอเข้าใจอย่างไรตึก ตึก ตึกเสียงสลิปเปอร์กระทบกับพื้นเดินมาหยุดด้านข้างชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ที่โซฟาโซนห้องรับแขก แต่ดูเหมือนสายตาคมจะโฟกัสที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ที่ปิดหน้าจอดำมืดอยู่จนดีไซน์สงสัยจึงเอ่ยถามขึ้น“กำลังเครียดเรื่องงานอยู่หรือเปล่าคะ”“../..” มีเพียงความเงียบตอบกลับ สายตาคมยังโฟกัสอยู่ที่เดิม“คุณลุคค์คะ คุณลุคค์” เสียงหวานเพิ่มระดับความดังขึ้นจากปกติ“คะ..ครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ” ใบหน้าคมเข้มฉายแวววิตกกังวลคิ้วเข้มผูกเข้าหากัน“อธิบายอะไรคะ?”“ก็เร







