LOGINShare
ตอนที่ : 03 ซื้อขาด
Last Updated:
2025-06-21 16:29:49#โรงพยาบาลxxx
มะปรางจะมาเยี่ยมย่าของเธอทุกวัน ถึงจะเยี่ยมได้แค่ข้างนอก แต่อย่างน้อยเธอก็ดีใจที่ได้เห็นว่าย่าของเธอนั้นดีขึ้นเรื่อยๆ และหมอก็ยังบอกอีกว่า อีกไม่นานย่าของเธอก็จะได้ออกจากห้องปลอดเชื้อมาอยู่ในห้องธรรมดาแล้ว "นี่ ! " "อุ้ย ! คุณคิม ขอโทษค่ะมาด้วยหรอคะ" พูดด้วยความตกใจ เพราะกำลังจะเดินออกมาก็ดันเจอกับอนาคินทร์ เขามองเธอด้วยสายตาดุๆ ราวกับว่าเธอนั้นไปทำอะไรไม่ดีมา และนั่นก็ทำให้เธอรีบนึกย้อนไปทันทีว่าทำอะไรไม่ดีลงไปหรือเปล่า แต่ตั้งแต่เช้ายันตอนนี้ เธอก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนี่นา "มีอะไรหรือเปล่าคะ" "ไปขึ้นรถ ไปคุยกันในรถ" "....." หญิงสาวได้แต่เดินก้มหน้าคอตกตามเขาไปที่รถ ทำไมเขาถึงดูหงุดหงิดขนาดนั้นล่ะ หรือว่าโกรธที่เธอมาที่นี่ แต่เธอก็บอกเขาแล้วนี่นา และเขาเองก็น่าจะรู้ดีว่าถ้าเธอจะออกมาข้างนอก ก็แค่มาเยี่ยมย่าที่โรงพยาบาล #บนรถ "ฉันเคยบอกเธอเอาไว้ว่ายังไง" "คะ ? บอกอะไรคะ" "นี่เธอไม่จำเลยหรือไง" " ??? " ไม่ใช่ว่าเธอไม่จำ แต่เธอไม่รู้ว่าเขากำลังหมายถึงอะไร และที่เขาบอกน่ะ มันคือเรื่องอะไรกันล่ะ "ฉันซื้อเธอมาแล้ว เธอก็เป็นของฉัน จะไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่นทำไม" "เอ่อ...มะ เมื่อกี้เหรอคะ" "ฉันไม่ได้ตาบอดนะ" "แต่นั่นมัน...เพื่อนของปรางนะคะ เราบังเอิญเจอกันที่โรงพยาบาล เขาพาพ่อของเขามาหาหมอ ก็เลยได้เจอกันแล้วก็คุยกันค่ะ" "จะเข้าหาใคร ก็ช่วยเกรงใจฉันบ้างสิ" "คือว่า..." เธอจะอธิบายยังไงดีล่ะ ผู้ชายที่เจอและคุยด้วยเมื่อก่อนหน้านี้ เป็นเพื่อนสมัยมัธยมที่เจอกันแล้วก็ยังจำกันได้ ก็แค่เข้ามาทักทายกันตามประสาคนรู้จัก "คือว่าอะไร" "มันไม่มีอะไรเลยนะคะ ปรางกับเขาก็แค่คุยกันปกติ ตามประสาเพื่อน" "ไม่ว่าจะเพื่อน คนรู้จัก ฉันก็ไม่อนุญาตให้เธอสนิทสนมกับใครทั้งนั้น ยิ่งอยู่ใกล้กันยิ่งไม่สมควร" "เอ่อ..." จะว่ายังไงดีล่ะ เธอเกร็งไปหมดเลยเมื่อเห็นเขาเป็นแบบนี้ เธอรู้ว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่ถูกเขาซื้อมา และรู้หน้าที่ของตัวเองดี แต่เขากลับมาหวงผู้หญิงที่เขาบอกว่าเป็นแค่คู่นอนเนี่ยนะ "ถ้าฉันเห็นว่าเธอไปคุยกับใครสนิทสนมแบบนั้นอีก เจอดีแน่ ! " "ฉันไม่รู้ว่าสัญญาที่คุณพูด มันมีข้อนี้ด้วย เพราะที่ฉันพอเข้าใจ ก็แค่ไม่มีสิทธิ์ในตัวคุณ ไม่มีสิทธิ์หวงคุณหึงคุณ และก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง" "ก็ใช่ ! แต่เธอไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับผู้ชายคนไหน เพราะฉันไม่รู้ว่าเธอจะไปเอากับใครอีกไหม ฉันไม่อยากใช้ของร่วมกับคนอื่น" "....." เป็นคำพูดที่ทำเอาเธอหน้าชาไปหมดเลย ไปเอากับคนอื่นอย่างนั้นเหรอ คนอย่างเธอเนี่ยนะ ทั้งที่ครั้งแรกก็ยังมอบให้กับเขา และเธอก็ไม่ใช่คนที่จะไปมีอะไรกับคนอื่นไปทั่ว หรือเป็นคนที่ขาดเซ็กซ์ไม่ได้ จะว่าไปคำพูดคำจาของเขาก็ร้ายใช่ย่อยเลยเหมือนกันนะ "แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่คะ" "ฉันเห็นเธอไม่อยู่บ้าน ก็เลยแวะมาหาที่นี่" "เห็น ?" "ที่บ้านมีกล้องวงจรปิด เธอไม่เห็นหรือไง" "อ๋อ...ก็ปรางบอกคุณตั้งแต่เช้าแล้วนี่คะ ว่าจะมาหาย่า แล้วเดี๋ยวจะแวะซื้อของด้วย" "จะแวะไหม" "ค่ะ เดี๋ยวจอดที่หน้าซุปเปอร์ก็ได้ เดี๋ยวปรางเข้าไปซื้อเอง แล้วเดี๋ยวนั่งแท็กซี่กลับค่ะ คุณคิมกลับไปพักเถอะ" "ไม่ได้ ฉันจะให้คนของฉันตามไป ส่วนฉันจะนั่งรออยู่ในรถ" "......" มะปรางได้แต่ยิ้มเจื่อน นึกในใจมันต้องขนาดนี้เลยเหรอ นี่เขากลัวเธอจะคุยกับผู้ชายคนอื่นจนถึงขั้นให้บอดี้การ์ดของตัวเองติดตามเธอเลยอย่างนั้นเหรอ มันมากไปแหละ แต่เธอจะไปพูดอะไรได้ล่ะ #สักพักผ่านไป "ผมช่วยถือครับ" บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูด พร้อมกับยื่นมือขอสิ่งของในมือของเธอ "ฉันถือได้ค่ะ" "นายสั่งให้พวกเรามาช่วยถือของครับ" "ห๊ะ ?" "ส่งมาเถอะครับ จะได้เลือกซื้อของต่อ ให้นายรอนานมากไม่ดี" "ค่ะ ๆ" มะปรางรีบส่งถุงในมือให้กับบอดี้การ์ด ก่อนจะรีบไปเลือกซื้อของต่อ ตอนแรกก็คิดว่าเขาสั่งให้บอดี้การ์ดตามเพราะกลัวว่าจะมีผู้ชายมาคุยกับเธอซะอีก ที่ไหนได้ให้มาช่วยถือของ พูดตั้งแต่แรกซะก็จบนะ #เวลาต่อมา เพ้นท์เฮ้าส์สุดหรู "ฉันจะขึ้นไปทำงานข้างบน เสร็จแล้วก็ขึ้นไปตามด้วยล่ะ" "ได้ค่ะคุณคิม" เธอพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะเดินแวะเข้าไปในครัวเลย จากนั้นก็รีบทำอาหารในทันที เธอมีฝีมือ เพราะสมัยที่ย่าของเธอยังแข็งแรงอยู่ เขาสอนเธอไว้เยอะเลย เธอก็เลยทำอาหารเป็น แต่ก็คงไม่อร่อยเท่ากับฝีมือของย่าเธอหรอก ที่นี่ทั้งใหญ่ทั้งหรูหรา นี่มันสวรรค์สำหรับคนเดินดินอย่างเธอเลย แต่แปลกที่เขาอยู่คนเดียว ส่วนแม่บ้านก็มาทำงานตามเวลา สงสัยจะมาทำกันตอนที่เธอออกไปหาย่าที่โรงพยาบาล เพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เธอยังไม่เห็นแม่บ้านของเขาเลย หรือว่าให้ออกไปแล้วก็ไม่รู้ เพราะมีเธอมาทำแทน "เธอ ! " "อุ้ย ! ตกใจหมดเลยค่ะ คุณคิมจะเอาอะไรคะ" "ฉันอยากได้กาแฟ" "อ๋อ เอาแบบไหนดีคะ" "เข้มๆ ไม่ใส่น้ำตาล ใส่แต่ครีม" "ได้ค่ะ" "ไม่ต้องยกขึ้นไป ฉันจะนั่งรออยู่ตรงนี้แหละ รีบทำเข้าสิ" "ค่ะ ๆ" นี่ถ้าพูดได้นะ เธอจะพูดเลยว่าเขาน่ะเป็นไบโพล่า เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายอะไรของเขาก็ไม่รู้ ตอนที่ยังอยู่บนรถก่อนหน้านี้ ยังฮึกเหิมใส่เธออยู่เลย อธิบายอะไรก็ไม่ยอมฟัง เหมือนพวกที่หึงจนไม่ลืมหูลืมตาน่ะ ถ้าเป็นแฟนกันเธอก็คิดว่าเขากำลังหึงนะ แต่นี่ไม่ได้เป็นอะไรกันไง และเขาก็เป็นคนย้ำเองว่าเธอมีสถานะแค่คู่นอน "ย่าของเธอเป็นยังไงบ้าง" "หมอบอกว่าอาการดีขึ้นแล้วค่ะ อีกไม่นานก็จะได้ย้ายออกมาห้องพักธรรมดาแล้ว" "ถ้าออกมาแล้ว ฉันจะจ้างพยาบาลพิเศษคอยดูแล เธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก" "ขอบคุณนะคะ" "ถึงเธอดูแล ก็คงไม่ดีเท่าพยาบาลดูแลเอง" "คุณคิมพูดถูกค่ะ" "ประชดฉันหรอ" "ห๊ะ ?! ปะ เปล่านะคะ ปรางไม่ได้ประชด ก็แค่เห็นด้วย" "รีบทำเข้า มัวแต่พูดอยู่นั่นแหละ ฉันหิวข้าวแล้วนะ" "ค่ะ ๆ" ทำมาเป็นโมโหกลบเกลื่อน ทั้งที่ตัวเองนั่นแหละเป็นคนมาชวนคุย เป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจแบบแปลกๆ นิสัยก็แปลก เธอไม่เคยเห็นคนที่มีบุคลิกแบบนี้เลย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เหมือนคนบ้าบอ
Latest chapter
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 50 ตอนจบ
#หนึ่งปีผ่านไปภายในเพ้นท์เฮ้าส์ที่เคยเงียบสงบ ตอนนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ เสียงเด็กเล็ก และเสียงหัวใจจากความรักของคนสองคนที่มีให้กันและกันอนาคินทร์นั่งอยู่บนพื้นในห้องนั่งเล่น เสื้อลายเปื้อนแป้งข้าวของลูกชายตัวน้อยวัยเกือบขวบ 'อคิน'ลูกชายที่เขาทั้งรักทั้งหวงกำลังคลานดุ๊กดิ๊กบนเบาะนุ่มๆ พร้อมกับหัวเราะคิกคักเมื่อพ่อกำลังหยอกล้อเล่นด้วย"จ๊ะเอ๋อคินน้อย แฮร่!""พิกกะบู แหว่!""ฮ่าๆๆ เอิ๊ก~ ปู๊ดด! เอิ๊กกก""โอ้โห พ่นน้ำลายเต็มหน้าพ่อเลย" อนาคินทร์เอามือเช็ดน้ำลายที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนพ่นใส่หน้าออกอย่างไม่นึกรังเกียจ เพราะแค่ได้เห็นลูกชายกำลังเล่นอย่างสนุกสนานมีความสุข เขาก็มีความสุขมากที่สุดแล้ว เสียงหัวเราะของลูกคือเสียงที่เขารักมากที่สุดในโลกมะปรางยืนมองอยู่ไม่ไกล ใบหน้าของเธอมันเปี่ยมไปด้วยความสุข เธอยิ้มกับภาพตรงหน้าภาพที่เธอไม่เคยฝันไว้เลยว่าอนาคินทร์จะเป็นพ่อที่อบอุ่นได้ขนาดนี้เขาไม่ใช่แค่เลี้ยงลูกได้เป็นอย่างดี แต่เขาเรียนรู้วิธีพับผ้าอ้อมเอง คอยป้อนนมเปลี่ยนแพมเพิส ดูแลเวลากลางคืน เรื่องงานบ้านในครัวกับข้าวที่เคยรสชาติไม่คงที่ตอนนี้เขาทำข้าวต้มได้อร่อยกว่าพ่อครัวระดับมิชลินซ
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 49 คุณพ่อมือใหม่
#หกเดือนต่อมาณ เพ้นท์เฮ้าส์หรู มะปรางนั่งพิงหมอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น หน้าท้องของเธอตอนนี้เริ่มนูนชัดขึ้นจนไม่อาจปิดบังได้อีกแล้ว ทุกครั้งที่ขยับตัวหรือจะลุกเดิน ต้องใช้เวลาและแรงเพิ่มขึ้นกว่าปกติแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปยิ่งกว่าร่างกายของเธอ คือพฤติกรรมของคนที่อยู่ข้างกันอนาคินทร์คนนี้ไม่ใช่ผู้ชายเงียบขรึมในชุดสูทกับแฟ้มงานหนาๆ อย่างที่ใครหลายคนเคยรู้จักอีกแล้ว เพราะตอนนี้เขาสวมผ้ากันเปื้อนลายทางยืนทำอาหารอยู่ในครัวทุกวัน และวันนี้เขากำลังยืนล้างจานในครัวด้วยท่าทีตั้งอกตั้งใจ ถึงจะมีฟองเต็มแขนและทำจานตกแตกเสียงดังไปหลายใบแล้วก็ตาม แต่เขาก็ไม่เคยปริปากบ่นอะไรตอนเช้าเขาตื่นก่อนเธอทุกวัน หัดทำอาหารบำรุงสุขภาพแบบคนท้องด้วยสูตรที่เรียนจากยูทูบกลางวันก็จัดตะกร้าผ้า ตอนเย็นเขาคอยนวดเท้าให้เธอเบาๆ ให้คลายความตึงจากเนื้อที่ขยายใหญ่มากขึ้น ทั้งที่แต่ละวันของตัวเองก็ปวดหลังจากการทำงานในครัว และเตรียมของเตรียมห้องสำหรับลูกน้อยที่กำลังจะลืมตาดูโลกอยู่แล้ว เรียกได้ว่าเหนื่อยกว่างานที่เคยทำอยู่หลายสิบเท่าเลยแต่ไม่เคยมีซักครั้งที่เขาจะปริปากบ่น มีแต่รอยยิ้มที่อบอุ่นกับสายตาที่มองหน้าท้องของเธอราว
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 48 แต่งงานกัน
ช่วงค่ำวันเดียวกัน เขาชวนเธอขึ้นไปบนดาดฟ้าของเพ้นท์เฮ้าส์ ที่ปกติเขาจะไม่ขึ้นไปเลย และยังออกคำสั่งย้ำนักย้ำหนาว่าไม่ให้เธอขึ้นไป ราวกับว่าด้านบนมันมีอะไรที่เธอไม่สมควรขึ้นไปเห็น ทั้งที่ความจริงมันก็ไม่ได้มีอะไร นอกจากพื้นที่โล่งๆ กับลมแรงๆแต่ทว่าวันนี้เขาจัดทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วก่อนที่จะเอ่ยปากชวนเธอ ไฟประดับเล็กๆ พาดผ่านราวเหล็ก ท่ามกลางลมเย็นๆ และท้องฟ้าของเมืองกรุง ที่เต็มไปด้วยแสงจากตึกสูงด้านหน้าของเธอมีโต๊ะเล็กๆ กับอาหารง่ายๆ ที่เขาทำเอง หน้าตาอาหารก็ไม่ได้ดูแย่อะไรเลย ส่วนเรื่องรสชาติก็คงต้องดูอีกที เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำอาหารเอง"วันนี้โรแมนติกเชียวนะคะ มีอะไรพิเศษหรือเปล่า" เธอแซวเบาๆ ขณะนั่งลงบนเก้าอี้ที่เขาเตรียมไว้ให้"ก็ลูกในท้องไงพิเศษ""หืม?""ลองชิมอาหารดูสิ""จะรสชาติยังไงนะ" เธอพึมพำเบาๆ กับตัวเอง แต่ก็ไม่เชิงจะกล่าวหาว่าอาหารของเขามันรสชาติแย่จนกินไม่ได้หรอก มันก็ไม่แปลกเพราะนี่มันเป็นครั้งแรกที่เขาทำ"อร่อยหรือเปล่า?" ดวงตาของอนาคินทร์เต็มไปด้วยความหวัง เขาคาดหวังกับคำตอบของเธอมาก เธอค่อยๆ เคี้ยวก่อนที่ตาจะโตขึ้นมาพร้อมด้วยท่าทางแปลกๆ"อร่อยมากค่ะ""ฮู่ว
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 47 เห่อลูก
เช้าวันถัดมาวันนี้แทนที่อนาคินทร์จะเร่งรีบออกไปทำงานเหมือนทุกที เขากลับนั่งอยู่บนโซฟา ใส่เสื้อยืดตัวเก่า กางเกงวอร์มแบบสบายๆ พร้อมไอแพดในมือที่เต็มไปด้วยลิสต์เรื่อง 'อาหารบำรุงครรภ์' กับ 'วิธีดูแลภรรยาตั้งท้องระยะต้น'มะปรางเดินออกมาจากห้องนอน เห็นเขานั่งหน้าขรึมเหมือนประชุมงาน แต่พอเดินเข้าไปใกล้ๆ ก็ได้ยินว่าเขากำลังเปิดดูวิดีโอสอนทำอาหารอยู่"ไม่ไปทำงานเหรอคะ?" เธอถามเขาเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ "ไม่ไปวันนี้ลางานไว้แล้ว อาทิตย์นี้ขอ Work from home ไปก่อน งานไม่สำคัญเท่าลูกในท้องหรอก"มะปรางอึ้งไปนิด ไม่คิดว่าเขาจะเห่อถึงขนาดนี้ "จริงจังขนาดนั้นเชียว""แหงสิ ลูกฉันนะ" เขาพูดพร้อมกับหยิบสมุดที่อยู่ข้างๆ ตัวเองขึ้นมาเปิด "อันนี้เป็นลิสต์การกิน การดูแลตัวเอง ฉันจดไว้ให้""โห..." เพิ่งเคยเห็นลายมือการเขียนของเขาเป็นครั้งแรกเลย เพราะส่วนมากก็เห็นแค่ลายเซ็นของเขาผ่านๆ ตา สวยนะเนี่ย เขียนสวยเหมือนผู้หญิงเขียนเลย"เอาไปอ่านแล้วก็ทำตามด้วย""ว่าแต่คุณบอกว่า จะพาปรางไปหาหมอ""อืม นัดไว้ช่วงบ่ายน่ะ""ถึงว่าคุณไม่ไปทำงาน""มีหลายอย่างที่ฉันต้องทำ""....." เช้ามาเขาตื่นก่อน ส่วนเธอเพลียๆ ก็เลยนอนต่อ
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 46 บอกความจริง
"อ้วกก!!""....." อนาคินทร์ยืนมองมะปรางที่กำลังโก่งตัวอาเจียนอยู่ในห้องน้ำ เขาเริ่มไม่สบอารมณ์เพราะอาการของเธอไม่ดีขึ้นเลย แต่เธอก็ดื้อมากไม่ยอมไปหาหมอกับเขาที่โรงพยาบาลสักที"อึก...""เมื่อไหร่จะฟังกัน""อะไรของคุณ มายืนหน้าตึงทำไมตรงนี้คะ""ไหนบอกดีขึ้นแล้ว?""ก็มันเหมือนจะดีขึ้น.." เธอตอบเสียงแผ่ว"นี่น่ะหรอที่เรียกว่าดีขึ้นของเธอ""คุณจะโมโหทำไมเนี่ย""ฉันโมโหเพราะเธอดื้อไง ถ้าเป็นอะไรหนักขึ้นมาจะทำยังไง?""ปรางไม่เป็นอะไรหรอก" เธอบอก เพราะตอนนี้รู้แน่ชัดแล้วว่าไอ้อาการที่เป็นอยู่มันคืออาการอะไร แต่มันก็ไม่แปลกที่เขาจะมีอาการแบบนี้ เพราะเขายังไม่รู้ว่าเธอก็แค่แพ้ท้อง"ไปแต่งตัว ฉันจะพาเธอไปหาหมอเดี๋ยวนี้แหละ""อื้อ..ไม่เอา ปรางไม่ไป""ฉันเคยยอมเธอครั้งหนึ่งแล้ว ตอนนั้นฉันบอกว่าถ้าไม่เป็นอะไรหนักฉันจะไม่พาเธอไป แต่นี่เธอไม่ดีขึ้นเลย""ปะ ปรางไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆ ค่ะ จริงๆ นะ คุณเชื่อปรางสิ""ฉันไม่ฟังเธอแล้ว!""คะ คุณคิม อ๊ะ! อย่าลากปราง คุณคิม!"เพราะถูกเขากำลังพยายามลากตัวไปเธอก็เลยพยายามที่จะขัดขืน แต่ด้วยแรงของคนตัวเล็กอย่างเธอก็มิอาจสู้แรงคนตัวใหญ่บึกบึนอย่างเขาได้ แต่เธอก็ไ
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 45 ที่ตรวจครรภ์
#เวลาต่อมากล่องเล็กๆ ในมือแทบจะหล่นลงพื้น ตอนที่มะปรางเห็นขีดที่สองค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนแถบสีขาว เธอนั่งนิ่งอยู่ในห้องน้ำ ใบหน้าไร้สีสัน ดวงตาจับจ้องที่ผลตรวจนั่นราวกับโลกหยุดหมุนมันคือความจริง...'เธอกำลังท้อง'มือเธอสั่นเล็กน้อย ใจเต้นระรัว ความกลัว ความสับสน ความยินดีบางอย่างที่เธอยังไม่กล้าเปิดรับ ก่อนที่เธอจะรีบซ่อนผลตรวจไว้ใต้เสื้อผ้าชั้นในของลิ้นชักในตู้เสื้อผ้าถ้าเธอเอาทิ้งถังขยะเขาจะต้องเห็นแน่ๆ จากนั้นเธอก็สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วยืนขึ้นอย่างมั่นคงที่สุดเท่าที่ทำได้ถึงยังไงชีวิตก็ต้องเดินต่อ เธอยังมีคนที่ต้องดูแล ยังมีหน้าที่ที่ต้องทำ แต่เธอก็ไม่ได้คิดที่จะเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับตลอดไป ขอแค่เธอพร้อม เธอก็จะบอกเรื่องนี้กับเขาทันทีมะปรางใช้ที่ตรวจครรภ์หลังจากที่อนาคินทร์ออกไปทำงานแล้วและวันนี้เธอไปที่บ้านย่าเหมือนทุกครั้งพอถึงที่บ้านของย่าเธอยิ้มให้กับทุกคนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นก็เข้าครัวช่วยทำอาหาร ดูแลให้ย่ากินยา และนวดขาให้เหมือนเดิม แต่คนที่อยู่ด้วยกันทุกวันย่อมสังเกตได้"ช่วงนี้ปรางดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะ" ย่าพูดลอยๆ ขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้โยก มองหลานสาวด้วยแววตาอบอุ่นแ
You may also like
คู่หมั้นมาเฟีย
มดตัวจี๊ด2.8K viewsขย่มรักมาเฟีย
รินธารา87.7K viewsเด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+
Naya Solene3.5K viewsพิษรักมาเฟียร้าย
มงกุฎดอกหญ้า15.8K viewsMy Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน
ใจดินสอ / เดือนสิบสอง109 viewsหนี้รักภรรยาจำเป็น
JAOTUNTEE734 viewsนเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์2.4K viewsข้ามภพมารักมาเฟีย
Madam Hangover171 views
