เลขาคนใหม่

เอกสารในมือของป้องนที ที่เขากำลังกวาดตาอ่านรายละเอียดอยู่อย่างสนใจ เป็นของ ‘ณัฐณิชา ฐานนันท์’ ว่าที่เลขานุการคนใหม่ของเขา

ยิ่งอ่านก็ยิ่งน่าสนใจ ประวัติการเรียนของเธออยู่ในขั้นดีเยี่ยม ไม่แปลกถ้าเป็นคนในตระกูลฐานนันท์ เพราะทุกคนนามสกุลนี้ที่ทำงานกับสหัสวรรษกรุ๊ปนั้น ฉลาดหลักแหลมทุกคน เรียกได้ว่าเชื้อไม่ทิ้งแถวกันเลยทีเดียว ดังนั้นเขาไม่นึกหนักใจกับการเป็น ’เด็กเส้น’ ของเธอเลยสักนิด

รูปถ่ายที่แนบมาทำให้ป้องนทีมองแล้วหรี่ตา น้องสาวของวรปรัชญ์สวยมาก โดยเฉพาะนัยน์ตาคมหวานงดงามนั่น ราวกับจะดึงดูดให้หลงใหล ขนาดรูปถ่ายยังขนาดนี้ แล้วตัวจริงจะงดงามมีเสน่ห์มากขนาดไหนกันนะ

มือเขากดเครื่องโทรศัพท์บอกสั่งกับทางปลายสายที่รอคำสั่งอยู่ทันที นั่งรอสักครู่ ป้องนทีก็พบกับณัฐณิชาตัวจริง ที่งดงามและเย้ายวนกว่าในรูปถ่ายหลายเท่านัก

“สวัสดีค่ะ”

กวิสราในคราบของณัฐณิชา ยกมือไหว้คนตรงหน้าอย่างนอบน้อม พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองเขาด้วยสายตาคมเย้ายวน ริมฝีปากอิ่มเคลือบสีสดยิ้มนิดๆ มันทำเอาคนมองแทบใจละลาย กับเสน่ห์อันล้นเหลือของเธอ

“เอ่อ...เชิญนั่งก่อนครับ คุณณัฐณิชา”

ป้องนทีกระแอม พลางเชิญเธอนั่ง เมื่อละลายตาออกมาจากใบหน้าเรียวรูปไข่ เครื่องหน้าสวยคมบาดใจนั้นได้ เธอสวมชุดเดรสสีแดงสด ตัดกับผิวขาวลออตา ยิ่งทำให้ดูโดดเด่น ตัวเสื้อเป็นคอวี เผยเนินอกอวบอิ่มชวนมอง เอวคอดเล็ก และสะโพกผายรับกัน ราวกับรูปปั้นของนางอัปสร ที่ยั่วยวนใจให้หลงใหล

“คุณเป็นญาติกับพี่ปรัชญ์เหรอครับ พึ่งเรียนจบปริญญาโทมา แล้วนึกยังไงถึงอยากมาทำงานเลขานุการ”

ป้องนทีที่รวบรวมสมาธิได้แล้วเริ่ม ‘สัมภาษณ์’ ทำความรู้จักกับเธอ งานเลขานุการต้องรู้จักใจกันดี จึงจะทำงานร่วมกันได้อย่างราบรื่น และเขาก็อยากจะทำความรู้จักกับคนตรงหน้าให้มากขึ้น ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เขานึกอยากจะให้ตัวเองโสด กวิสราเป็นผู้หญิงที่กระตุกใจเขาได้มากมายเลยทีเดียว ความสวยและมีเสน่ห์นั้นทำเอาเขาแทบลืมหายใจ เมื่อได้สบตาด้วยเป็นครั้งแรก

“ค่ะ พี่ปรัชญ์อยากให้ณัฐได้เรียนรู้งาน อีกอย่างหนึ่งพี่ปรัชญ์บอกว่าพวกเรา ฐานนันท์ ควรจะมาทำงานให้สหัสวรรษกรุ๊ปอย่างเต็มกำลังและความสามารถน่ะค่ะ ตำแหน่งเลขานุการของคุณว่างอยู่ พี่ปรัชญ์ก็เลยให้ณัฐมาลองสมัครงานและแนะนำตัวกับคุณป้องนทีดูน่ะค่ะ”

คำอธิบายจากริมฝีปากอิ่มสวย ทำให้ป้องนทีรู้สึกพอใจอยู่ลึกๆ และขณะเดียวกันก็ยิ่งนึกชื่นชมวรปรัชญ์มากขึ้นไปอีก บุญของพวกเขายิ่งนัก ที่ได้มีคนที่ดีมีความสามารถมาทำงานให้แบบนี้

“ไม่ต้องเรียกพี่เป็นทางการแบบนั้นก็ได้”

น้ำเสียงเป็นกันเองต่างจากประโยคแรกที่ทักทายเธอ ดังออกมาจากปากเขาทันที พร้อมกับรอยยิ้มกว้าง เมื่อเป็นน้องสาวของวรปรัชญ์ แน่นอนว่าเธอต้องเป็นน้องสาวของเขาด้วย

“พี่รับน้องณัฐเข้าทำงานอย่างเต็มใจเลยครับ ดีใจมากๆ ที่พี่ปรัชญ์ให้เกียรติกับบริษัทของพี่มาก ถึงได้หาคนมีความรู้ความสามารถมาทำงานให้แบบนี้”

มือหนาแข็งแรงถูกยื่นมาให้กับเธอ กวิสรายิ้มเยือนพร้อมกับส่งมือให้เขาจับ เมื่อสัมผัสมือกันเธอก็ยังไม่ลืมที่จะอ้อยอิ่งเล็กน้อยก่อนจะปล่อยมือเขา และช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างมีจริต วิชาว่าด้วยการมีมารยานี้ถ่ายทอดมาจากปรมาจารย์อย่างผลิดา และลูกศิษย์อย่างกวิสราก็ทำได้ดีเสียยิ่งกว่าอาจารย์เสียอีก

หญิงสาวใช้เวลาช่วงเช้าและตลอดบ่าย แอบสำรวจและเรียนรู้นิสัยของนายจ้าง เพื่อจะได้นำไปวิเคราะห์ว่าเขาเป็นคนแบบไหน และเธอจะเอาชนะใจเขาได้อย่างไร ดูเหมือนว่าป้องนทีจะเป็นชายหนุ่มในแบบที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเธอและมารยาที่พยายามจะยั่วยวนเขา ในแบบธรรมชาติและไม่ได้ตั้งใจ จะทำให้ป้องนทีเผลอมองเธอก็ตามที แต่เขาก็จะรีบหลบตา เมื่อเธอแสร้งปรายตามาเพื่อจะมองสบตากับเขา เขาเป็นคนสุภาพและเป็นสุภาพบุรุษค่อนข้างมาก เวลาแตะสัมผัสตัวของกวิสราอย่างไม่ได้ตั้งใจ ชายหนุ่มก็จะเอ่ยขอโทษออกมาเบาๆ

“เอ่อ...ขอโทษนะคะพี่ป้อง”

ตอนนี้เธอเรียกเขาว่าพี่ป้องได้อย่างสนิทปาก เพราะเรียกมาเกือบตลอดทั้งวัน เสียงใสหวานทำให้ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาจากจอคอมพิวเตอร์ที่กำลังติดตามข่าวคราวเศรษฐกิจอยู่ พร้อมกับเอ่ยตอบรับเธอ

“มีอะไรหรือครับน้องณัฐ”

“พี่ป้องพอจะมีเบอร์ติดต่อแท็กซี่ไหมคะ”

กวิสราเอ่ยเสียงหวาน แผนแรกของเธอเริ่มต้นขึ้นแล้ว วรปรัชญ์ให้เธออยู่ที่คอนโดมิเนียมชั้นหรู และให้รถราคาแพงกับเธอใช้ เพื่อจะได้สมฐานะของน้องสาวผู้เป็นญาติห่างๆ ของเขา เสื้อผ้าและทุกอย่างในการแปลงตัวกวิสราให้เป็นณัฐณิชา ฐานนันท์ วรปรัชญ์ให้บัตรเครดิตเธอไว้ใช้ได้ไม่อั้น

“น้องณัฐจะกลับแท็กซี่เหรอครับ”

“ค่ะ พอดีว่าณัฐพึ่งจะกลับมาจากลอนดอน เลยไม่ค่อยชินทางในเมืองไทยนัก ไม่กล้าขับรถน่ะค่ะ เมื่อเช้านี้พี่ปรัชญ์ไปรับมาจากคอนโดมิเนียมที่คุณพ่อท่านซื้อไว้ให้ ณัฐไม่ค่อยอยากขับรถน่ะค่ะ กลัวหลงทาง” หญิงสาวเอ่ยยิ้มๆ

“ถ้าอย่างนั้นอย่าเรียกแท็กซี่เลยครับ ให้พี่ไปส่งดีกว่า”

ป้องนทียื่นข้อเสนอทันที เพราะเขานึกเป็นห่วงเธอ ณัฐณิชาพึ่งกลับมาเมืองไทยหมาดๆ แบบนี้ คงจะไม่ดีนักถ้าปล่อยให้ไปตามลำพังกับแท็กซี่ เขาควรจะดูแลเธอเป็นอย่างดี ในฐานะน้องสาวของวรปรัชญ์ ชายหนุ่มที่น่าเคารพและคนที่เขารักเหมือนพี่ชาย

“ขอบคุณพี่ป้องมากๆ เลยค่ะ ที่กรุณาณัฐมาก”

กวิสรายกมือไหว้อย่างนอบน้อม พร้อมกับช้อนสายตาหวานฉ่ำมองเขา ทำเอาคนมองหัวใจกระตุกอย่างช่วยไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้สวยและยวนใจมากจริงๆ จนเขาต้องเมินสายตาไปเสีย จากใบหน้าสวยเซ็กซี่นั่น

“ณัฐไม่อยากกวนพี่ปรัชญ์น่ะค่ะ ความจริงเย็นนี้พี่ปรัชญ์บอกให้ณัฐรอกลับพร้อมกัน แต่พี่ปรัชญ์ติดประชุมกับหัวหน้าฝ่าย ณัฐเลยไม่อยากรอและเป็นภาระให้ เพราะว่าพี่ปรัชญ์ช่วยณัฐมามากแล้ว แต่ว่าจะกวนพี่ป้องหรือเปล่าคะ?”

“ไม่หรอกครับ ไม่กวนอะไรเลย ตอนนี้พี่ต่างหากต้องกวนน้องณัฐ” ป้องนทีกล่าวติดตลกพลางอมยิ้ม

“ต้องทำงานกับพี่บางทีอาจจะเหนื่อยหน่อยนะครับ ว่าแต่ว่าคอนโดของน้องณัฐอยู่แถวไหนล่ะครับ”

“อยู่แถวสาธรค่ะ”

“เอ๊ะ! อยู่ใกล้ๆ บ้านของพี่พอดีเลยครับ แบบนี้ตอนเช้าเราก็มาทำงานพร้อมๆ กันได้น่ะสิ”

นี่แหละประโยคที่เธอกำลังรอฟัง หากแต่กวิสราแสร้งทำตาโต แล้วย่นจมูก ท่าทางนั้นน่ารัก จับอกจับใจคนมองยิ่งนัก และเธอก็รู้ดีว่าอีกฝ่ายจะประทับใจถ้าเธอทำท่าทางแบบนี้เสียด้วย

“อุ๊ย จะดีเหรอคะพี่ป้อง เกรงใจแย่เลย”

“ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจกันหรอกครับ เป็นอันว่าพี่จะแวะรับน้องณัฐตอนเช้าด้วยก็แล้วกัน ช่วยชาติประหยัดน้ำมันยังไงล่ะครับ หมู่นี้ทางโทรทัศน์เค้ารณรงค์กันอยู่บ่อยๆ เราต้องช่วยรัฐบาลเค้าหน่อย”

“แหม...” กวิสราหัวเราะกิ๊ก ก่อนจะพยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้นณัฐก็ไม่เกรงใจล่ะนะคะ เอาแบบนี้ดีกว่า เย็นนี้ทานข้าวเย็นกับณัฐไหมคะพี่ป้อง อยากทานอาหารไทยอร่อยๆ พี่ป้องพอจะมีร้านไหนแนะนำไหมคะ”

“เอ่อ...”

ป้องนทีลังเลไปเล็กน้อย ถ้าเขาเป็นโสดอยู่ก็คงจะตอบรับคำชวนของเธออย่างรีบด่วน หากแต่นี่เขามีคนรอทานข้าวอยู่ที่บ้านคืออุษณิษาเสียแล้ว และความคิดบางอย่างก็จุดประกายขึ้นมาทันที จริงสินะ ถ้าเขาตอบรับคำเชิญของเธอก็ไม่เป็นไรนี่ เพราะถ้าจะพาภรรยาคนสวยของเขาไปด้วย บางทีการมีภรรยาอยู่ข้างๆ เขาจะได้เลิกไหวหวั่นกับน้องสาวผู้แสนจะเซ็กซี่ของวรปรัชญ์

“ถ้าแบบนั้นพี่ขอพาภรรยาไปด้วยได้ไหมครับ น้องณัฐ เพราะพี่ต้องไปทานข้าวเย็นกับน้องษาทุกวันน่ะครับ กลัวเค้าจะงอนเอา”

“พี่ป้องมีภรรยาแล้วเหรอคะ ว้า...น่าเสียดายจัง”

กวิสราเผลอถอนใจ ก่อนจะรีบเอามือปิดปากเหมือนพึ่งจะรู้สึกตัวว่าเผลอพูดอะไรออกไป ท่าทางของหญิงสาวทำเอาป้องนทีหน้าเริ่มเป็นสีเรื่อ

“อุ๊ยขอโทษนะคะ ณัฐก็เผลอพูดเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ ผู้ชายแสนเพอร์เฟคอย่างที่ป้อง ถ้ายังเป็นโสดอยู่ก็น่าสงสัยแย่เลยว่าจะไม่สนใจผู้หญิงหรือเปล่า แบบนี้น่ารักจังเลยค่ะ ต้องทานข้าวกับภรรยาทุกเย็น ถ้าณัฐเป็นภรรยาพี่ป้องก็คงจะดีใจมาก ที่มีสามีน่ารักๆ แบบนี้”

“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ” ป้องนทีหัวเราะ พลางเกามือลูบเสยเรือนผมดกดำของเขาแก้เขิน

“พี่ขอตัวโทรศัพท์ชวนน้องษาก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่จะพาน้องณัฐไปทานอาหารไทยอร่อยๆ รับรองไม่ผิดหวังทั้งรสชาติและบรรยากาศ”

“ค่ะ”

กวิสรายิ้มให้เขา แล้วก็แอบเบ้ปากเมื่อคล้อยหลังป้องนที ที่เดินเลี่ยงไปโทรศัพท์ที่ในห้องส่วนตัวของเขา ที่มีอยู่ในห้องทำงานของผู้บริหาร เผื่อไว้เวลาที่จะพักผ่อน

“ดูท่าทางจะรักเมียน่าดู เราจะทำสำเร็จไหมเนี่ย ยายเตยเอ๊ย! แต่สองล้าน ท่องเอาไว้เตยสองล้าน”

หญิงสาวแอบพึมพำกับตนเอง พลางล้วงเอากระเป๋าเครื่องสำอางใบเล็กออกมาจากกระเป๋าหนังใบใหญ่ของเธอ ที่เป็นของทำเลียนแบบของมียี่ห้อที่ปลอมได้อย่างแนบเนียน จนเจ้าของผลิตภัณฑ์มาเจอคงแทบจะอยากร้องไห้ เธอต้องทำตัวให้หรูหรา สมกับเป็นคุณหนูของฐานนันท์ ที่พึ่งกลับมาจากอังกฤษหมาดๆ เรื่องวางท่าน่ะไม่ค่อยจะยากนักหรอก แต่เธอกลัวว่าจะตายสนิทเอาถ้าเกิดเจอะเจอเข้ากับลูกค้าชาวต่างชาติ ภาษาอังกฤษของกวิสราแย่มากเพราะร้างราไปค่อนข้างนาน อีกอย่างเธอเรียนในสายการคำนวณไม่ใช่ภาษา จึงหนักใจอยู่ไม่ใช่น้อย และอยากให้งานนี้สำเร็จลงโดยไว

เอาน่า...กวิสราบอกกับตัวเอง เมื่อวาดลิปสติกสีแดงกำมะหยี่ที่ริมฝีปาก และดูแลซับใบหน้าด้วยแป้งรองพื้นเนื้อเนียน ปัดแก้มเพิ่มอีกนิดให้พวงแก้มเป็นสีระเรื่อ หญิงสาวสวยจัดที่มองจ้องกลับมาจากเงาสะท้อนของกระจก ทำให้ต้องยิ้มกว้าง งานนี้ไม่อยากเกินความสามารถของเธอไปได้หรอก เธอจะใช้เวลาเพียงไม่กี่อาทิตย์ชนะใจผู้ชายที่ชื่อป้องนที สหัสวรรษให้ได้