Mag-log inShare
12.สายตา
Huling Na-update:
2025-08-03 18:28:49หลังจากที่ส่งเดเมี่ยนลูกรักเข้าไปในงานแล้ว จีเซลก็ถามตัวเองว่าเธอควรจะทำอย่างไรต่อไปดี จะเข้าไปในงานเลี้ยงหรือว่าจะหายตัวไปเงียบดีล่ะ เธอไม่สามารถทำตามคำสั่งของท่านเคาน์ได้ นั่นคือการไปรอเขาอยู่ในห้องเพราะฉะนั้นเธอควรจะหลบหน้าไปสักพัก..ทว่าเธอตัดใจเดินจากไปไม่ได้ เพราะเธอเป็นห่วงเดเมี่ยนมากเกินไป เธอกลัวว่าเขาจะทำเรื่องที่น่าปวดหัวอย่างเช่นการเปิดโปงท่านเคาน์ จีเซลไม่อยากให้เขาถูกหมายหัวจากท่านเคาน์อะไรแบบนั้นเลย เธอไม่อยากให้เรื่องราวมันแย่ลงเหมือนในเกมจริงๆ เธอชั่งใจอยู่นานก่อนจะเดินเข้ามาในงานเลี้ยง จีเซลเดินเข้าไปหาอันนาและคาริที่กำลังยืนอยู่ตรงมุมห้องในทันที “มาแล้วสินะจีเซล เจ้ารีบมายืนตรงนี้ด่วนเลย จากจุดที่พวกเรากำลังยืนอยู่นี้สามารถมองเห็นท่านดยุคได้ชัดเจนเลยล่ะ” คาริรีบโบกมือเรียกให้จีเซลไปยืนอยู่ข้างๆ ตน ท่าทีเช่นนั้นของเพื่อนสาวใช้ทำให้จีเซลอดหัวเราะออกมาไม่ได้เลย..หากคาริรู้ว่าที่เธอหายไปนั้น เธอไปใช้เวลาอยู่กับท่านดยุคตั้งนานสองนาน เพื่อนของเธอคงจะตกใจมากทีเดียว “งดงามราวกับภาพวาดเลยนะ..” “ใช่ไหมล่ะ ใบหน้าของท่านดยุคโดดเด่นมากทีเดียว ไม่ว่าท่านจะยืนอยู่ตรงไหนก็ล้วนแล้วแต่มีออร่าความหล่อเหลาออกมา ข้าน่ะแทบจะยืนไม่อยู่ด้วยซ้ำ” คาริกล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นมาทาบลงไปบนหน้าอกของตนเอง เธอกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความเพ้อฝัน อันนาระบายยิ้มหวานขึ้นมา แต่ทว่านางไม่ได้มองไปที่ท่านดยุคดังเช่นเพื่อนสาวใช้ทั้งสอง แต่นางกำลังมองไปที่พ่อบ้านคอลตันต่างหาก จีเซลเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อเธอมองเห็นตำแหน่งสายตาที่อันนากำลังมองไป “ท่านพ่อบ้านของเราในวันนี้ก็..ดูดีมากกว่าทุกวันเลยนะ เจ้าว่าอย่างนั้นไหมอันนา” จีเซลกล่าวแซวออกมาเบาๆ พร้อมกับอมยิ้มที่มุมปาก เมื่ออันนาเห็นท่าทีเช่นนั้นของเพื่อนรักเธอก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกเข้าไปใหญ่ “ไม่ใช่อย่างที่เจ้าคิดหรอกจีเซล..” “ขอร้องล่ะอันนา ให้มันเป็นแบบที่ข้าคิดเถอะ เจ้าเหมาะสมกับท่านพ่อบ้านมากเลยนะ..ข้าอยากได้ยินข่าวดีนี้จะบ้าอยู่แล้ว” อันนาหน้าแดงระเรื่อในทันทีที่ถูกจีเซลจับได้ “มะ..มันพึ่งเริ่มต้นเท่านั้นและข้ายังไม่แน่ใจว่าจะตอบรับความรู้สึกของท่านคอลตันแบบไหนดี” ทั้งคาริและจีเซลถึงกับขมวดคิ้วในทันทีกับคำกล่าวของอันนาผู้ขี้อาย “อันนา..เรื่องนั้นพวกเราทั้งสองคนบอกเจ้าไม่ได้หรอกนะ เจ้าจะต้องถามใจตัวเองต่างหากว่าเจ้าอยากจะอยู่กับท่านพ่อบ้านหรือว่าจะผลักไสเขาออกไป คำตอบมีเพียงสองอย่างเท่านั้นคือใช่และไม่..ถามตัวเองแล้วก็ลองซื่อตรงกับความรู้สึกดู” คาริกล่าวออกมาพร้อมกับส่งยิ้มให้อันนา ใช่แล้วคำกล่าวของคาริมันมีเอาไว้เพื่อบอกกับอันนาให้เลือกตามที่ตนเองรู้สึก แต่คำกล่าวนั้นมันกลับจี้ใจของจีเซลอย่างน่าประหลาด.. เธอมองไปทางเดียวกันกับอันนาเพราะท่านพ่อบ้านคอลตันยืนอยู่ด้านหลังของท่านเคาน์ฟาเบียน หากถามว่าเธออยากอยู่กับท่านฟาเบียนรึเปล่า แน่นอนว่าเธออยากอยู่กับเขาสิ แต่ทว่า..พื้นที่ข้างๆ เขามันไม่มีที่ให้เธอได้ยืนอยู่เนี่ยนะสิ ในช่วงเวลาที่สายตาของจีเซลหยุดอยู่ที่ฟาเบียน นักร้องโอเปร่าผู้งดงามก็เดินเข้ามาหาเขาในทันที โรซาลีนนั้นเป็นสตรีที่ผู้คนย่อมต้องหยุดมองในความงดงามของเธอ เธอแย้มยิ้มก่อนจะยืนข้างท่านเคาน์แล้วยกมือขึ้นมาควงแขนของเขาเอาไว้.. จีเซลเลือกที่จะละสายตาไปทางอื่น เธอมองไม่เห็นแววตาที่คิดจะปฏิเสธของท่านเคาน์เลย เขายินยอมให้สตรีผู้นั้นยืนอยู่ข้างๆ ในช่วงเวลาที่เขาพูดคุยกับขุนนางมากมาย และยินยอมให้นางควงแขนเขาด้วย ส่วนเธอที่เป็นสาวใช้ทำได้แค่มองเท่านั้นเอง..มองท่านเคาน์ผู้เจิดจรัสยืนเคียงข้างกับสตรีผู้งดงามดุจดั่งพระเจ้าปั้น ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยให้ตายสิ “ยินดีที่ได้รู้จักครับท่านดยุคนิกซ์” เสียงนั้นทำให้จีเซลหันกลับไปมองหน้าของท่านเคาน์อีกครั้งหนึ่ง เมื่อเขาเอ่ยทักทายดยุคเดเมี่ยน จังหวะนั้นมันทำให้จีเซลแทบหยุดหายใจ เธอกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เพราะกำลังรอคอยคำตอบของท่านเดเมี่ยนอยู่ว่าเขาจะตอบออกมาเช่นไร จะโวยวายและเปิดโปงว่าท่านเคาน์เลี้ยงดูปีศาจหรือว่าเขาจะยินยอมเก็บงำเรื่องนั้นเอาไว้ดี “....” สายตาคู่นั้นของเดเมี่ยนกำลังมองมาที่เธอ..เราประสายตาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะส่ายหน้าออกมาเบาๆ “สวัสดีครับท่านเคาน์ซากอส ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกัน” จีเซลแทบจะทรุดตัวลงไปบนพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง ราวกับว่าเธอยกภูเขาออกจากอกไปแล้ว แต่ทว่าเมื่อเธอลืมตัวขึ้นมาอีกครั้งสายตาของท่านเคาน์กลับจับจ้องมาที่ใบหน้าของเธอแทน.. เขาแสยะยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่ไม่พอใจเท่าไหร่นัก ก่อนจะหันกลับไปมองดยุค นิกซ์ต่อ “ไม่ทราบว่าเมื่อครู่ท่านดยุคกำลังมองสิ่งใดอยู่อย่างนั้นหรือครับ?” ฟาเบียนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “อา..ขออภัยที่เสียมารยาทนะครับ เมื่อครู่ข้ามองสาวใช้ของท่านเคาน์ที่ชื่อว่าจีเซล พอดีว่าเมื่อตอนเย็นนางช่วยข้าเอาไว้ ข้าจึงอยากจะพูดคุยกับนางเป็นการส่วนตัว หวังว่าท่านเคาน์คงจะไม่หวงสาวใช้ผู้นั้นหรอกใช่ไหมครับ” ฟาเบียนหัวเราะออกมาเสียงดัง “ข้าจะหวงสาวใช้ทำไมกันล่ะครับ เชิญท่านดยุคทำตามสบายเถอะครับ..” เมื่อได้ฟังคำกล่าวของท่านเคาน์ หัวใจของจีเซลก็ราวกับกำลังจมลงไปในอ่างน้ำที่เย็นเฉียบอย่างช้าๆ นั่นสินะ เขามาจะหวงเธอให้มันได้อะไรขึ้นมา..เธอเป็นแค่สาวใช้เท่านั้นเอง “จีเซล เจ้าไม่คิดจะเล่าอะไรให้เราฟังหน่อยงั้นเรอะ!!” คาริและอันนาที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ เค้นถามจีเซลในทันที เพราะว่าพวกนางทั้งสองคนเองก็ได้ยินถ้อยคำที่ท่านดยุคและท่านเคาน์พูดคุยกัน “ก็..ไม่มีอะไรหรอก ข้าแค่ได้พบเจอกับท่านดยุคโดยบังเอิญเท่านั้นเอง..” ในขณะที่จีเซลกำลังเล่าเรื่องอยู่นั้น ท่านเดเมี่ยนก็เดินเข้ามาหาเธอในทันที “จีเซล..ข้ามีเรื่องอยากจะพูดคุยกับเจ้าเยอะมากพอสมควรเลย..เราไปคุยกันหน่อยดีไหม” ในใจของจีเซลนั้น เธอไม่อยากทำให้ตัวเองเป็นจุดเด่นสักเท่าไหร่นัก เธอกำลังอารมณ์ไม่ดีจากการได้ยินคำกล่าวที่ไร้เยื่อใยของท่านเคาน์ เช่นนั้นเธอก็จะคิดซะว่านี่แหละคือโอกาสอันที่จะลืมท่านเคาน์ผู้นั้นซะ แล้วหันกลับไปคลั่งรักเดเมี่ยนของเธอเหมือนเดิม
Pinakabagong kabanata
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ ตอนพิเศษ 2
เลดี้จัสมิน แห่งตระกูลซากอส สตรีงดงามผู้ถอดแบบมาจากมารดา และสง่าดังเช่นบิดาเธอมีน้องชายสองคน แต่ทว่าสิ่งที่จัสมินไม่เข้าใจคือทำไม..เธอจะต้องมาฝึกดาบกับน้องชายด้วยนะ“ฟังพ่อนะจัสมิน ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นสตรีแต่ทว่าเจ้าก็สามารถแข็งแกร่งได้ เจ้าจะต้องปกป้องดูแลตัวเองให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ต่อให้พ่อไม่อยู่หรือว่าเจ้าต้องอยู่ตามลำพัง เจ้าก็จะต้อง..เข้มแข็งนะลูกรัก”จัสมินไม่เข้าใจที่ท่านพ่อกล่าวเท่าไหร่นัก แต่ทว่าตัวเธอเองนั้นก็ชื่นชอบการฟันดาบมากๆ เลยล่ะราวกับว่าชาติที่แล้วเธอเคยเป็นนักดาบที่เก่งกาจมาก่อน ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นใครเธอล้วนแล้วแต่เอาชนะได้ทั้งหมด“ท่านแม่..พบเจอท่านพ่อได้อย่างไรหรือคะ?”จีเซลที่กำลังจัดดอกไม้ใส่แจกันเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อลูกสาวของเธอเอ่ยถามถึงเรื่องนั้น เธอมองหน้าของอันนาก่อนจะหัวเราะออกมา“เดิมทีแม่เป็นเพียงสาวใช้เท่านั้น แม่คือสาวใช้ส่วนตัวของท่านพ่อ และ..ความรักมันเริ่มต้นขึ้นตรงนั้น”จัสมินกะพริบตาปริบๆ“ท่านพ่อแอบชอบท่านแม่ก่อนอย่างนั้นหรือคะ”ในชีวิตของจัสมินสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า เธอยังไม่เคยพบเจอสตรีใดที่งดงามเท่าท่านแม่มาก่อนเลย“ผิ
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ ตอนพิเศษ 1
“ยินดีด้วยนะคะเลดี้อาเรีย”สองปีหลังจากนั้นงานอภิเษกขององค์รัชทายาทและเลดี้อารีเอนถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่จีเซลเริ่มสนิทสนมกับเลดี้อาเรียตั้งแต่หลังงานแต่งงานของเธอ อาจจะเพราะเธอไปมาหาสู่กับเดเมี่ยนบ่อยจึงทำให้ได้พบเจอกับอาเรียบ่อยไปด้วย“ข้าสวยแล้วใช่ไหมจีเซล ให้ตายสิข้าไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่นัก ไม่รู้ว่าจะทำเรื่องผิดพลาดอะไรในพิธีอภิเษกหรือไม่”อาเรียเป็นกังวลมากทีเดียว คราแรกที่จีเซลพบเห็นอาเรีย เธอมองว่าสตรีผู้นี้มีความมั่นใจในแบบที่จะต้องเป็นสตรีที่ไม่เกรงกลัวสิ่งใดอย่างแน่นอนทว่าในความจริงอาเรียไม่เกรงกลัวใครเลยนอกจากองค์รัชทายาท จะเรียกว่าเกรงกลัวก็คงไม่เหมาะเพราะว่ามันคือความเกรงใจมากกว่าอีกฝ่ายเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ผู้ซึ่งจะได้ขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิในอนาคต ฉะนั้นแล้วการที่อาเรียกำลังตื่นตระหนกนั้นไม่ถือว่าเป็นเรื่องที่ผิดพลาดหรอก“ไม่มีอะไรต้องกังวลเลยค่ะ ในเรื่องความงดงามนั้นเลดี้งดงามมากกว่าใครๆ อยู่แล้ว ในครั้งที่ข้าแต่งงานกับท่านเคาน์ ข้าจำได้ว่าในช่วงเวลาที่ข้าควงแขนของเดเมี่ยน ข้าไม่ได้มองแขกในงานหรือว่าผู้ใดเลย ถึงแม้ว่าท่านฟาเบียนจะยืนอยู่ไกลมากพอสมควรแต่ทว่าสายตาของข้านั
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 28.สวยงาม(จบ)
“ยินดีด้วยนะคะท่านเคาน์ ในตอนนี้เคาน์เตสตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วค่ะ”วันเวลาผ่านไปไวมากกว่าที่คิดเอาไว้ เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่วิหารศักดิ์สิทธิ์ ฟาเบียนเปิดเผยอย่างเป็นทางการโดยไม่คิดปิดบังว่าเขาตกหลุมรักสาวใช้ผู้หนึ่ง และอยากแต่งงานกับนางเพื่อประกาศให้ทุกคนล่วงรู้ว่าเขานั้นมีภรรยาแล้วแน่นอนว่าทันทีที่ข่าวลือนั้นเผยแพร่ออกไป เรื่องนี้ก็ถูกพูดถึงในวงกว้างมากทีเดียวผู้คนในจักรวรรดิต่างมีความคิดเหมือนกันนั่นคือพวกเขาต่างก็อยากจะเห็นใบหน้าของเคาน์เตสที่สามารถหยุดยั้งความเจ้าชู้ของท่านเคาน์ได้ ในวันแต่งงานจึงมีผู้คนมากมายทั้งขุนนางและประชาชนทั่วไปเข้าร่วมงานแต่งอย่างคับคั่งและสิ่งที่พวกเขาได้เห็นก็ประจักษ์แจ้งแก่สายตาแล้วว่าเคาน์เตสผู้นั้น..งดงามจนแทบลืมหายใจ“หากงดงาม เช่นนั้นก็ไม่แปลกหรอกที่จะตรึงใจท่านเคาน์เอาไว้ได้น่ะ”เสียงของชาวเมืองต่างกล่าวถึงในแนวเดียวกัน คือพวกเขาต่างชื่นชมที่ท่านเคาน์ออกมาป่าวประกาศโดยไม่คิดปิดบังว่าเคาน์เตสเป็นเพียงสาวใช้สิ่งที่พิเศษมากไปกว่านั้นคือในวันแต่งงาน บุรุษที่ควงแขนของ เคาน์เตสคือท่านดยุคนิกซ์เดเมี่ยนให้เหตุผลว
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 27.มองเห็น
ดวงตาที่มีความสามารถตามติดมาตั้งแต่เกิด เดเมี่ยนนั้นสามารถมองเห็นความเป็นจริงได้ทั้งหมด ทั้งเนื้อแท้ของผู้คนและความต้องการอันแรงกล้าของคนนั้นๆ ด้วยสิ่งที่เขามองเห็นจากความต้องการของจอมปีศาจนั่นคือ..ความรักและความโศกเศร้า“ข้าขอถามได้ไหมครับว่าทำไมท่านเคาน์ถึงได้เลือกจีเซลให้เป็นสาวใช้ส่วนตัวของท่าน”ฟาเบียนมองหน้าของจีเซลในระหว่างที่เขากำลังกุมมือของเธอเอาไว้แน่น“เพราะจอมมารต้องการนาง..ข้าเลือกนางเพราะจอมมารต้องการชีวิตของนาง”เดเมี่ยนหยักหน้าเบาๆ“ข้าเข้าใจแล้วครับ และเรื่องที่เขาจะเล่าต่อจากนี้ ข้าจะเล่าออกมาตามสิ่งที่ข้ามองเห็นนะครับ ดูเหมือนว่า..จอมมารจะมีความตั้งใจมาตั้งแต่แรกเพื่อให้ท่านทั้งสองรักกัน”จีเซลเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าเธอไม่อยากเชื่อในสายตา“ข้าสามารถมองเห็นได้ทุกอย่าง ทั้งความโลภ หลง โกรธ และความรัก แต่ข้ากลับมองจีเซลไม่เห็นถึงความรู้สึกไหนเลย ช่วงเวลาที่ข้ามองเจ้านั้น ข้ารู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาด ราวกับว่าเจ้ามีความหวังดีในแบบที่ไม่มีใครจะมอบให้ข้าได้เท่ากับเจ้าอีกแล้วในโลกใบนี้”แววตาของจีเซลอ่อนโยนลงเล็กน้อย ที่เขากล่าวออกมานั้นมันไม่ได้ผิดแม้แต่ครึ่งคำเ
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 26.ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เขาผลักเธอออกเบาๆ เป็นสัญญาณว่าเขาจะทนไม่ไหวหากเธอยังคงกระทำเช่นนี้ต่อไปความสุขสมเป็นสิ่งที่ผู้คนต่างปรารถนา แต่ทว่าเขาไม่อาจจะเอาเปรียบเธอ..เขาจับเธอให้คุกเข่าขึ้นมาก่อนจะซุกใบหน้าเข้าหากลีบดอกไม้สีหวาน แล้วดูดซดน้ำหวานสีใสที่ไหลรินออกมา“อื้อ!!”จีเซลซบใบหน้าลงไปบนหมอนใบใหญ่ ใบหน้าหวานส่ายไปมาบนหมอนใบใหญ่ เมื่อเขาละใบหน้าออกจากส่วนนั้น คราบน้ำหวานก็เปรอะเปื้อนที่มุมปาก ตรงนั้นของเธอมันเปียกชุ่มไปหมด ในยามนี้ฟาเบียนไม่ต้องการสิ่งใดแล้วนอกจากว่าเขาอยากจะแทรกกายเข้าหาเขาจับเธอนอนตะแคง ไม่นานก็สอดใส่ท่อนล่างเข้ามาในท่านนั้น เบื้องล่างแนบสนิทเหมือนขาที่ไขว้กันราวกับตัวล็อค“อ๊า!”เสียงร้องครางแสนหวานเปล่งออกมาในทุกครั้งที่ถูกกระทั้นกายเข้าหาอย่างรุนแรง เขากอดก่ายเธอแนบแน่นจนอะไรๆ ก็พากันแนบสนิทไปด้วย ส่วนที่เชื่อมต่อดันลึกแทบทะลุ เข้ากระทุ้งอย่างบ้าคลั่งหลายนาที ก่อนที่น้ำร้อนๆ จะอัดเต็มช่องท้อง ฟาเบียนซุกใบหน้าลงไปบนแผ่นหลังของจีเซลเพื่อดื่มด่ำกับความรู้สึกสุดยอดที่หาจากใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากเธอ“..อีกรอบก็แล้วกัน”มันไม่เคยมีครั้งเดียวอยู่แล้วสำหรับเขาน่ะ แต่สำหรับจีเซลแล้วหากเธอสาม
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 25.ชอบช่วงเวลานี้ที่สุด
“ขออภัยที่มารบกวนโดยที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้านะครับท่านดยุค”คอลตันกล่าวออกมาพร้อมกับก้มหน้าเพื่อเป็นการขอโทษที่เขากระทำการอันเสียมารยาท การเข้าพบโดยไม่ได้นัดหมายล่วงหน้านั้นมันคือเรื่องที่ไม่สมควรกระทำอย่างยิ่ง“ไม่เป็นไร เจ้าแจ้งแก่ทหารของข้าว่าเจ้ามาส่งจดหมายแทนจีเซล รีบส่งจดหมายนั้นมาให้ข้าสิ”การตัดใจทำได้ยากมากกว่าอะไรทั้งหมด เรื่องนั้นเดเมี่ยนยืนยันด้วยตัวเองเลย เขาลืมจีเซลไม่ลงแต่ทว่าก็พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะไม่ไปหาเธอ“นี่ครับ ข้าขอตัวกลับก่อนนะครับท่านดยุค”เมื่อพ่อบ้านตระกูลซากอสเดินจากไป เดเมี่ยนก็รีบเปิดจดหมายในมือออกมาอ่านในทันที“สวัสดีค่ะท่านดยุค ขออภัยที่ข้าเสียมารยาทถึงขั้นส่งจดหมายฉบับนี้มาด้วยนะคะ แต่เพราะว่าข้าไม่มีทางอื่นทางใดอีกแล้ว อย่างที่ท่านรู้ว่าท่านเคาน์มีปีศาจตามติดตัวของท่าน แต่ปีศาจตนนั้นไม่ได้เกิดจากความต้องการของท่านเคาน์เลยนะคะ ปีศาจตนนั้นคือสิ่งที่ท่านเคาน์ได้รับสืบทอดมาจากท่านพ่อของเขา และสิ่งที่ข้าอยากจะกระทำในยามนี้คือการร้องขอความช่วยเหลือจากท่านดยุคสักครั้ง หากท่านยินยอมออกหน้าช่วยเหลือ จีเซลผู้นี้จะไม่ลืมพระคุณของท่านเลย ข้าอยากให้ท่านใช้สาย
Maaari mong magustuhan
ทะลุยุคพร้อมมิติห้างระดับโลก ภาค 1
อตวสัตถา1.9K viewsข้ามีระบบปลูกผักวิเศษ
อันเข่อซิง3.5K viewsข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค25.6K views(จบแล้ว )รวยแน่ 100% !!ไป่หลิงย้อนอดีตไปเป็นเศรษฐีในปี 80’s
primพริมโรส1.9K viewsบุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง
มายารัตติกาล11.5K views5/B ป่าต้องสาป
ยัยแม่มดแสนน่ารัก382 viewsอาศิรวิษ
พลอยแก้ว438 viewsI'll follow Apollo [Mpreg]
pppyc43 views
