21.อันตราย NC

“มาคุยกันหน่อยดีไหม?”

ฟาเบียนกล่าวก่อนจะนั่งลงบนโซฟาไม้เบื้องหน้าของจีเซล เธอกำลังนั่งอยู่ที่พื้นเพื่อจัดการกล่องไม้มากมายที่เขาส่งมาให้

“ค่ะ..ไม่ทราบว่าท่านเคาน์มีเรื่องอะไร..”

“ข้าถอนหมั้นแล้ว อันที่จริงเรื่องของข้ากับสตรีผู้นั้นมันไม่มีความหมายอะไรมาตั้งแต่แรก ข้าไม่ได้ยินดีกับการถูกจับให้ต้องหมั้นหมายเหมือนกันนั่นแหละ”

ในระหว่างที่ฟาเบียนกล่าวออกไปนั้น เขาก็มีคำถามในใจผุดขึ้นมาเช่นกันว่าเขา..อธิบายเรื่องราวพวกนี้ไปทำไมกันวะ

แต่เขาเห็นสายตาตัดพ้อของจีเซลในยามที่เธอมองเขาที่นั่งอยู่กับอารีเอน มันก็ทำให้ฟาเบียนนั่งแทบไม่ติดอยู่แล้ว คนที่คิดมากเช่นเธอจะต้องคิดมากอีกแน่ๆ เขาจึงเลือกที่จะบอกเล่าทุกอย่างออกมาให้จีเซลได้รับฟัง เพื่อที่ว่าเธอจะได้..ไม่ต้องเอาเรื่องหนักใจพวกนั้นไปคิดมากอีก

จีเซลเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของท่านฟาเบียน เขาบอกกล่าวถ้อยคำเหล่านั้นออกมาด้วยใบหน้าที่เย็นชาและแข็งกระด้างแต่ทว่าที่ใบหูทั้งสองข้างของเขากำลังขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ ดูก็รู้ว่าเขากำลังเก็บอาการเขินอายอย่างสุดความสามารถเลยทีเดียว

“เป็นแบบนั้นเองสินะคะ”

จีเซลก้มหน้าลงเล็กน้อยที่มุมปากของเธอกำลังอมยิ้มอย่างอารมณ์ดี เรื่องราวที่หนักอึ้งภายในใจก่อนหน้านี้กลับจางหายไปอย่างน่าเหลือเชื่อ เพียงเพราะถ้อยคำไม่กี่คำของเขา

“ขอบคุณนะคะที่ท่านเคาน์มาบอกกล่าวเรื่องพวกนั้นกับข้า ข้ารู้ดีว่าไม่ควรคิดเก็บท่านเอาไว้เพียงผู้เดียวแต่ทว่า..ข้าก็ไม่อาจเก็บซ่อนความดีใจเอาไว้ได้เลย”

เอาอีกแล้ว..ช่วงเวลาที่จีเซลมองเขาด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก มันทำให้ฟาเบียนไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ดูเหมือนว่าเขาจะชอบสายตาเช่นนั้นของเธอมากทีเดียว จนอยากให้เธอมองเขาเช่นนั้นตลอดไป

“ข้าบอกเจ้าไปทั้งหมดแล้ว เช่นนั้นเจ้าก็ควรเล่าเรื่องของดยุคให้ข้าฟังด้วยไม่ใช่รึไง”

จีเซลปิดกล่องไม้นั้นแล้วเก็บเอาไว้ที่เดิม เธอลุกขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปหาท่านฟาเบียน..เธอนั่งลงบนตักของเขาพร้อมกับใบหน้างามที่แนบซบลงไปบนอกแกร่งนั้น

กลิ่นซิการ์อ่อนๆ ที่ติดมาตามเสื้อผ้าของเขา ทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังมัวเมา..แต่ถึงอย่างนั้นจีเซลก็ชอบที่จะสูดดมกลิ่นนั้นจากร่างกายของเขา

“ท่านดยุคคือบุรุษที่ข้าชื่นชมค่ะ มันไม่ใช่ความรักแต่เป็นความรู้สึกเอ็นดูต่างหาก”

เธอไม่อยากโกหกเขาเพราะอย่างนั้นจีเซลจึงพยายามพูดความจริงกับเขาให้ได้มากที่สุด

“เอ็นดู? เจ้ากล่าวออกมาราวกับว่าตัวเองคือสตรีแก่ๆ ที่อยากจะเลี้ยงดูเด็กหนุ่มสักคน”

คำกล่าวของท่านเคาน์มันทำให้จีเซลระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดัง

“ข้าน่ะอยากจะเห็นท่านดยุคมีความสุขและสง่างามเช่นนั้นตลอดไป มันไม่ใช่ความรักที่ข้าอยากจะครอบครองเขาเหมือนกับอยากครอบครองท่าน ไม่ใช่ความรู้สึกที่อยากเรียกร้องความสนใจจากเขา เหมือนที่ข้าต้องการเรียกร้องความสนใจจากท่าน ไม่ใช่ความรู้สึกที่อยากอยู่ใกล้ชิดเขา เหมือนกับที่ข้าอยากใกล้ชิดท่าน..มันคือความรู้สึกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ข้าชื่นชมท่านดยุคแต่ทว่าข้าชื่นชอบท่านเคาน์นะคะ”

ครั้งที่สองในรอบวันรึเปล่าที่เขารู้สึกเหมือนถูกจีเซลต่อยที่หัวใจ

“เจ้าปากหวานเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”

“ปากหวานที่ไหนกันคะ ข้าแค่พูดออกไปตามที่ใจนึกก็เท่านั้น..ข้าไม่อยากให้ท่านเข้าใจข้าผิดไป”

ฟาเบียนยกมือขึ้นมาลูบผมของจีเซลเบาๆ

“ดีแล้วที่เจ้าบอกกล่าวเรื่องราวทั้งหมดออกมา..เช่นนั้นคืนนี้ข้านอนที่นี่ได้ใช่ไหม”

จีเซลพยักหน้าเร็วๆ

“นอนได้อยู่แล้วค่ะ ที่นี่ก็คือส่วนหนึ่งของคฤหาสน์ท่านเคาน์นะคะ”

“...นอนได้แต่น่าเสียดายที่ทำอะไรไม่ได้ จีเซลเจ้าใกล้หายดีรึยัง”

เธออยากจะบอกเขาว่ามันพึ่งผ่านมาไม่กี่วันเอง เธอจะหายดีได้อย่างไรแต่ทว่าด้วยใบหน้าออดอ้อนของท่านเคาน์ที่ไม่ได้มีมาให้เห็นบ่อยๆ ทำให้เธอทำใจปฏิเสธและผลักไสเขาไม่ลงจริงๆ

“ยังไม่หายค่ะ แต่หากท่านเคาน์ต้องการ..ข้าสามารถช่วยท่านได้นะคะ”

นั่นแหละประโยคที่ฟาเบียนอยากได้ยินล่ะ เขาแสยะยิ้มออกมาก่อนจะถอดกระดุมกางเกงของตัวเองออกไป

“จีเซลของข้า เจ้าคือเด็กดีจริงๆ ด้วยสินะ”

หากเธอเป็นเด็กดี เช่นนั้นก็ช่วยหลงใหลเธออีกหน่อยสิ หากว่าชอบที่เธอเอาใจเขาเช่นนี้ก็มอบความรักให้เธอบ้างสิ..

กลุ่มก้อนความอ่อนไหวสะดุ้งน้อยๆ เมื่อปลายลิ้นของเธอสัมผัสลงไปบนนั้น จีเซลดูดดึงเบาๆ ตรงส่วนปลาย ก่อนกดลึกเข้าไปในช่องปาก เธอไม่สามารถรับเขาเข้าไปได้ทั้งหมดเพราะขนาดที่ใหญ่โตนั้นทำให้เธอรับมันเข้าไปได้เพียงแค่ส่วนหัวเท่านั้น เธอกดริมฝีปากลงไปก่อนจะถอยร่นออกมาเป็นจังหวะ

“...ทำได้ดีจนน่าหงุดหงิดเลยให้ตายสิ!”

แค่คิดภาพที่จีเซลจะกระทำเรื่องเช่นนี้กับผู้อื่น เขาก็หงุดหงิดจนแทบบ้าแล้ว

ฟาเบียนกำลังมองดูจีเซลที่ตั้งใจทำรักให้เขา ปลายลิ้นของเธอไล้เลียไปตามส่วนปลายซึ่งอ่อนไหวมากที่สุด แล้วใช้ลิ้นลากวนส่วนที่เป็นช่องเล็กๆ ซึ่งมีไว้ปล่อยน้ำ

“อะ..อึ่ก! ดีเลยจีเซล..ดูดแรงอีกสิ”

น้ำลายช่วยหล่อลื่นระหว่างดูดกลืนจนเกิดเสียงดังเฉอะแฉะ

เธอปล่อยออกมาจากริมฝีปากแล้วจ้องมองส่วนนั้นของเขาที่มันแวววาวไปด้วยน้ำลาย ส่วนปลายขยายใหญ่กระตุกหงึกหงักอยู่ด้านนอกคล้ายกับว่ามันกำลังเชื้อเชิญให้เธอรับเข้าไปอีกหน

“จีเซล..”

เธอจับเข้าที่กลางลำแท่งแล้วรูดรั้งมันเบาๆ จีเซลเลียจนรู้สึกคล้ายว่าส่วนนั้นเป็นลูกกวาดที่กำลังจะละลาย

แก่นกายโดนดูดหนักๆ เขาสัมผัสได้ถึงลิ้นและกระพุ้งแก้มที่กำลังเสียดสีกับส่วนดังกล่าว ความร้อนถูกกักอยู่บริเวณท้องน้อยเพิ่มมากขึ้น เมื่อปลายลิ้นสัมผัสกับส่วนอ่อนไหว

“อะ..อื้อ!!”

สิ่งที่อยู่ในปากพองขยายเป็นสัญญาณว่าอีกฝ่ายกำลังจะถึงจุดหมาย เขากดศีรษะของเธอลงไปจนรู้สึกอึดอัดเพราะเกือบติดคอ ก่อนที่ลาวาร้อนๆ จะพวยพุ่งออกมา

น้ำรักรสขื่นคาวกระจายไปทั่วริมฝีปาก เธอยังคงไม่ละริมฝีปากออกจากแท่งรักของเขา จีเซลยังคงดูดกลืนน้ำรสชาติอ่อนนั้นอย่างช้าๆ

ฟาเบียนมองหน้าของจีเซล..นี่คือรสชาติความแปลกใหม่ที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน แน่นอนว่าแค่ทำรักด้วยปากนั้นเขาเคยทำมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว กับสตรีมากหน้าหลายตาแต่ทว่าครั้งนี้มันแตกต่างกับครั้งอื่นๆ อย่างเห็นได้ชัดเจนเพราะว่ามันไม่ได้มีความสุขเพียงแค่ทางกายเท่านั้น แต่มันยังมีความสุขทางใจเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย

นี่มัน..อันตรายแล้วไง