ตอนนั้นหลายคนก็หายตะลึง พวกเขาอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาเสียงดัง“ระดับสีม่วงเหรอ? นี่ฉันประสาทหลอนไปหรือเปล่านี่?”“สวรรค์ นั่นมันอาวุธระดับสีม่วงสามชิ้นจริง ๆ ด้วย”“คฤหาสน์เกียรติกระบี่เป็นเลิศในการทำอาวุธจริง ๆ ฉันต้องนับถือพวกเขาเลย สามารถทำอาวุธระดับสีม่วงได้สามชิ้นแบบนี้”ฝูงชนต่างมองจาค็อบและแสดงความยินดีกับเขา พวกเขาไม่อาจเก็บซ่อนความชื่นชมและการประจบประแจงไว้ได้คฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นอยู่มาเป็นพัน ๆ ปี พวกเขาสร้างอาวุธระดับสีม่วงมามากมาย แต่ว่าพวกเขาก็ทำได้แค่ทุก ๆ 100 ปีเท่านั้น แต่ดูเหมือนพวกเขาทำได้สามชิ้นในรอบสิบปีนี้เหล่าแขกต่างก็พยายามเต็มที่ที่จะเอาใจจาค็อบ หากว่าสามารถมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคฤหาสน์เกียรติกระบี่ได้ อนาคตพวกเขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องการได้ครองอาวุธดี ๆ อีกแล้วจาค็อบยิ้มอย่างมีความสุข เขานั้นพอใจมากเมื่อการชุมนุมกระบี่ในวันนั้นจบลง ชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่ก็จะยิ่งเพิ่มพูนในโลกของผู้บ่มเพาะ และยิ่งพาความภูมิใจมาให้แก่บรรพชน จาค็อบจะไม่มีความสุขได้อย่างไร?โอ้แดร์ริลมองอาวุธระดับสีม่วงทั้งสามชิ้นและจมอยู่กับความคิดของตัวเองคฤหาสน์เกียรติก

”ประมุขแจ็คกี้”ในที่สุดจาค็อบก็กลับมาได้สติ เขามองแจ็คกี้นิ่ง ๆ “ขอบคุณที่มีน้ำใจ คฤหาสน์เกียรติกระบี่ของเรานั้นอยู่มานานหลายพันปีแล้ว เราเจอคนมาทุกแบบในโลกของผู้บ่มเพาะ เราไม่เคยมีศัตรู ดังนั้นเราเลยไม่ต้องการการคุ้มครองของสำนักเสียงลวงตา แล้วเราก็ไม่ต้องการพันธมิตร”น้ำเสียงของจาค็อบสุภาพแต่แววตาก็มั่นคงอาวุธระดับสีม่วงทั้งสามชิ้นนั้น คฤหาสน์เกียรติกระบี่ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจทำถึงสิบปี แล้วจะยกให้สำนักเสียงลวงตาไปได้อย่างไร?คฤหาสน์เกียรติกระบี่ยังเป็นสำนักที่อยู่ในจารีต แล้วพวกเขาจะไปร่วมมือกับสำนักมารอย่างสำนักเสียงลวงตา สำนักที่ชั่วช้าเลวร้ายที่ทุกคนหลบเลี่ยงแบบนั้นได้อย่างไรกัน?ริมฝีปากแจ็คกี้ยกยิ้มและหัวเราะเบา ๆ เขายิ้มแฝงนัยขณะที่มองจาค็อบ “ประมุขคฤหาสน์จาค็อบ ผมบอกชัดเจนแล้ว วันนี้ผมมาอย่างจริงใจเปิดเผย หากว่าคุณไม่เห็นแก่หน้าผม ก็อย่ามาว่ากันหากผมหยาบคาย”“นี่…”จาค็อบสั่นเทิ้ม เขาชี้แจ็คกี้ จาค็อบโมโหจนพูดอะไรไม่ออกแจ็คกี้มาข่มขู่พวกเขาเพราะว่า จาค็อบไม่ยอมทำตามข้อเสนอ นี่มันปล้นกันกลางวันแสก ๆปาร์คเกอร์ทนต่อไปไม่ได้ เธอเดินไปข้างหน้าและด่าแจ็คกี้ “สำนักเสียงล

จาค็อบดูมุ่งมั่นตอนที่ได้ยินคำพูดของปาร์คเกอร์ เขามองแจ็คกี้อย่างไม่หวาดกลัว “เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว คฤหาสน์เกียรติกระบี่จะไม่มีทางร่วมมือกับแก”“ก็ได้”แจ็คกี้พยักหน้าพร้อมยิ้ม จากนั้นสีหน้าเขาก็เปลี่ยนเป็นเยียบเย็น “หยิบอาวุธขึ้นมา ฆ่าพวกคฤหาสน์เกียรติกระบี่อย่าให้เหลือ”“ครับ”พลังภายในพวยพุ่งออกจากร่างของศิษย์นับพันของสำนักเสียงลวงตา พวกเขาไม่พูดอะไรมากความแต่ว่าพุ่งเข้าใส่คฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที“อ๊าก”มีเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังขึ้นเพราะไม่มีใครได้ทันรับมือ ศิษย์แต่ละคนแทบรับมือไม่ได้เมื่อโดนโจมตีและก็ต่างลงไปนอนกองกับพื้นศิษย์ของสำนักเสียงลวงตานั้นแข็งแกร่งมาก พวกเขาต่างก็อยู่ในระดับปราชญ์ยุทธ์ หรือปรมาจารย์ยุทธ์ ส่วนฝั่งคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นในหมู่ศิษย์มีแค่คนเดียวที่อยู่ระดับปรมาจารย์ยุทธ์ แล้วพวกเขาจะเอาอะไรไปสู้ได้?“แก…”จาค็อบอึ้งไป เขานั้นโมโหจนตัวสั่นแจ็คกี้เป็นคนชั่วมาก เขาทำอะไรตามอย่างที่ตัวเองต้องการ เขาไม่ให้เวลาคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำแจ็คกี้แค่นเสียง สีหน้าเขาเย็นชา “ประมุขคฤหาสน์จาค็อบ ผมให้โอกาสคุณแล้วแต่คุณก็ไม่รับไว้ แล้วจะมาโทษใคร

ตอนนั้นแจ็คกี้ก็ตวาดและบีบคอปาร์คเกอร์แน่น หากว่าเขาใช้แรงมากกว่านี้ปาร์คเกอร์ต้องตายแน่“พวกคฤหาสน์เกียรติกระบี่จงฟัง วางอาวุธซะอย่าต่อต้านฉันอีก ไม่อย่างงั้นปาร์คเกอร์ โยฮันตายแน่” แจ็คกี้ยิ้มอย่างคลุ้มคลั่ง ใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉายแววโหดร้าย “ประมุขคฤหาสน์จาค็อบ ฉันได้ยินมาว่าปาร์คเกอร์เป็นลูกสาวสุดที่รักของแก หากว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ฉันว่าแกคงใจสลายแน่”“หากว่าแกยอมแพ้ ฉันรับรองว่าจะไม่ทำร้ายคนของคฤหาสน์เกียรติกระบี่“เธอสวยขนาดนี้ ฉันจะฆ่าทิ้งก็เสียดาย…”น้ำเสียงของแจ็คกี้แฝงแววเยาะเย้ยขณะที่พูดแจ็คกี้มั่นใจว่าเขาจะเอาชนะจาค็อบได้หากว่าสู้กันตัวต่อตัว แต่เขาเป็นประมุขสำนัก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงมือเอง ที่สำคัญเขาก็ไม่อยากเสียเวลาอีกแล้วขวับดวงตาจาค็อบแดงฉาน เขาจ้องแจ็คกี้อย่างกราดเกรี้ยวแจ็คกี้นั้นได้ชื่อว่าเป็นคนโหดร้ายชั่วช้า เขาสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อสิ่งที่ต้องการ จาค็อบไม่คิดว่าชายคนนี้จะไม่เพียงชั่วร้ายแต่วิธีการที่เขาใช้ก็เลวทรามมาก แจ็คกี้กล้าดียังไงมาจับลูกสาวเขาเป็นตัวประกันแจ็คกี้พูดถูก จาค็อบเป็นคนมีคุณธรรมและกล้าหาญ เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น แต่

แจ็คกี้ปล่อยปาร์คเกอร์ ร่างของเขาพลิ้วไหวเหมือนสายน้ำตอนที่พุ่งเข้าโจมตีแดร์ริล อากาศรอบข้างที่เขาผ่านไปบิดเบี้ยว… เป็นภาพที่น่าสะพรึงมากตอนนั้นเหล่าคนของคฤหาสน์เกียรติกระบี่พากันเป็นห่วงแดร์ริลพวกเขานั้นเป็นหนี้ความกล้าหาญของแดร์ริล แต่ว่าเขาก็เป็นแค่คนธรรมดาแล้วจะต่อสู้กับแจ็คกี้ได้อย่างไรกัน?แม้แต่จาค็อบก็ลอบส่ายหน้า เพื่อนของลูกสาวเขาทำอะไรบุ่มบ่ามเกินไปจริง ๆแดร์ริลยิ้มเมื่อเห็นการโจมตีของแจ็คกี้ เขาไม่ตระหนกสักนิด“ตายซะ”แจ็คกี้มาอยู่ตรงหน้าแดร์ริลก่อนที่จะตะโกนและโจมตีแดร์ริลแดร์ริลแค่นเสียง เขายืนอย่างมั่นคงก่อนที่จะปล่อยพลังภายในออกมา… เขารับการโจมตีไว้ปังการโจมตีปะทะกัน… ทำให้เกิดเสียงดังจนสั่นสะเทือนไปทั่ว ตอนนั้นแจ็คกี้ก็ตัวสั่นเทา และเขาก็ผงะถอยหลังไปหลายก้าว สีหน้าเขามืดครึ้มแม้แจ็คกี้จะเป็นระดับเทพยุทธ์และแดร์ริลอยู่แค่จักรพรรดิยุทธ์ระดับห้า แต่แดร์ริลมีพลังพิสุทธิ์ ดังนั้นพลังของพวกเขาจึงอยู่ในระดับเดียวกันอะไรกัน?ทุกคนต่างอึ้งเมื่อเห็นเช่นนั้น พวกเขามองแดร์ริลอย่างไม่อยากเชื่อชายคนนี้สามารถรับการโจมตีของแจ็คกี้ได้งั้นเหรอ?“แก…”แจ็คกี้รู้สึก