บททั้งหมดของ ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO: บทที่ 41 - บทที่ 50
386
บทที่ 41
ชารอนรู้สึกปวดขมับขึ้นมาทันใด มันไม่ใช่การแต่งงานแบบปลอม ๆ หรอกหรือ? ทำไมเขาถึงต้องจริงจังขนาดนี้ด้วยล่ะ?เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน ท้ายที่สุด รถหรูสีดำก็มาถึงคฤหาสน์ของตระกูลแซคคารี่รถจอดอยู่ตรงหน้าน้ำพุขนาดยักษ์ ทันทีที่มองผ่านหน้าต่างรถ ชารอนก็เห็นว่ามีคนรับใช้ยืนรออยู่ไซม่อนและเซบาสเตียนลงจากรถไปแล้ว ทั้งชายร่างใหญ่และเด็กน้อยร่างเล็กกำลังยืนรอชารอนอยู่ข้างนอกชารอนต้องให้กำลังใจตัวเองก่อนที่จะก้มหน้ารับกรรมและลงจากรถ ทันใดนั้น ชารอนก็ตระหนักถึงบางสิ่ง “เดี๋ยวก่อนสิ เราไม่มีของอะไรติดตัวเลย คุณคิดว่ามันจะไม่เป็นการเสียมารยาทไปหน่อยเหรอ?” ในตอนนี้ ชารอนพลันตระหนักว่าตัวเองควรมีของเยี่ยมมาให้พวกเขาหน่อย “แค่พาลูกชายมาก็พอ” ไซม่อนรู้สึกว่าแค่ความเอาใจใส่ของชารอนก็เพียงพอแล้ว“เข้าไปข้างในกันเถอะ” ไซม่อนหันหน้าไปพูดกับเซบาสเตียนชารอนมองไปยังด้านหลังที่ดูเยือกเย็นของชายตรงหน้าและแอบแลบลิ้นออกก่อนจะเดินตามเขาไปทั้งพ่อบ้านและคนรับใช้ต่างต้อนรับและพาทั้งสองเข้าไปในบ้าน ภายในห้องนั่งเล่น ดักลาสกำลังนั่งอยู่บนโซฟาหนังพร้อมกับถือลูกประคำอยู่ในมือ“พวกเรามาถึงบ้านแล้วครับ พ่อ” ไซม่อนพ
Read More
บทที่ 42
ภายในห้องหนังสือ ไซม่อนได้แสดงเอกสารทดสอบความเป็นบิดาระหว่างตนและเซบาสเตียนให้ดักลาสดู ไซม่อนกล่าวคำพูดเชิงสรุปเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อนทันทีที่ทั้งสองออกมาจากห้องหนังสือ ชารอนสังเกตเห็นว่าดักลาสยังคงมีสีหน้าเคร่งขรึมอยู่บ้าง แต่ทว่า เขาไม่ได้มีท่าทีเหมือนในตอนแรกแล้วดักลาสกลับมานั่งบนโซฟาหนังอีกครั้งแล้วมองดูเจ้าตัวเล็กตรงหน้า ดักลาสโบกมือให้และกล่าวคำพูด “มานี่หน่อยสิ เจ้าหนูน้อย”“ผมไม่ใช่เด็กน้อยสักหน่อย” เซบาสเตียนไม่แม้แต่จะขยับตัวดักลาสพินิจพิเคราะห์เด็กชายตรงหน้า เนื่องจากเด็กน้อยเป็นหลานชายของดักลาส เขาจึงกล่าวคำพูดออกมา “เจ้าชื่อเซบาสเตียนใช่ไหม? มาหาปู่ทีสิ”“คุณไม่ใช่ปู่ของผม” เซบาสเตียนอารมณ์เสียนิดหน่อยสีหน้าของดักลาสดูไม่ค่อยดีนัก เพราะไม่มีใครกล้าปฏิเสธเขาแบบนี้มาก่อนชารอนก้าวไปข้างหน้าเพื่อยุติสงครามระหว่างทั้งสอง “ท่านผู้อำนวยการแซคคารี่คะ ดิฉันว่าคุณพูดกับเขาจากตรงนั้นเลยก็ได้นะคะ”ไซม่อนมองไปยังชารอนและกล่าวคำพูด “ชารอน คุณควรเรียกว่าคุณพ่อนะ”ชารอนเหลือบมองไซม่อนกลับ เธอเรียกเขาแบบนั้นได้ยังไงกัน? ไซม่อนกำลังทำให้หลายอย่างอึดอัดเกินไปหร
Read More
บทที่ 43
ฟิโอน่าในตอนนี้กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างลำบากในการโต้เถียง ไม่นานนัก เธออธิบายออกมาอย่างกังวล “คุณพ่อคะ หนูไม่ได้ลักพาตัวเด็กคนนี้ไปทดลองอะไรหรอกค่ะ หนูแค่... หนูแค่อยากรู้ว่าเขาใช่ลูกของโฮเวิร์ดหรือเปล่า”ฟิโอน่าเงียบและจ้องไปที่ชารอนอย่างเย็นชา หลังจากนั้น ฟิโอน่ากัดฟันและเอ่ยขึ้น “ใครจะไปคิดกันล่ะว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกของไซม่อน? ใครจะไปรู้กันล่ะว่าเธอจะเล่นแง่จนทำให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น?!”“ผมไม่สนใจคำพูดของคุณป้าหรอกนะ คุณป้าลักพาตัวผมไป ผมจะโทรเรียกตำรวจเดี๋ยวนี้!” เซบาสเตียนหยิบโทรศัพท์ของแม่ตัวเองออกมาเพื่อโทรหาตำรวจ“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ลักพาตัวเธอ! เจ้าเด็กนี่...” ฟิโอน่าอยากจะพุ่งเข้าไปดึงโทรศัพท์ออกมา แต่ทว่า เมื่อดักลาสตระหนักได้แล้วว่าเด็กคนนี้เป็นหลานชายของตน เขาจึงต้องปกป้อง ด้วยเหตุนั้น ฟิโอน่าจึงไม่กล้าแม้แต่จะแสดงท่าทีเลินเล่ออีกต่อไปฟิโอน่าหันไปมองดูไซม่อนอย่างเป็นกังวลและพูดกับเขา “ไซม่อน นายจะไม่หยุดเด็กคนนี้หน่อยหรือยังไง? นายจะปล่อยให้พี่สะใภ้ผู้บริสุทธิ์ของนายถูกลากตัวไปที่สถานีตำรวจงั้นเหรอ?”ไซม่อนหันมองไปทางเซบาสเตียนก่อนที่จะกล่าวคำพูดออกมาอ
Read More
บทที่ 44
“พ่อคะ พ่ออนุญาตให้ไซม่อนแต่งงานกับผู้หญิงแบบนี้เหรอคะ?” เธอหันมองไปทางดักลาสดักลาสเหลือบมองชารอนอย่างเฉยเมย อันที่จริง เขาไม่อยากยอมรับลูกสะใภ้คนนี้เท่าไหร่ แต่ทว่า ชารอนก็เป็นแม่ของเด็ก เพราะฉะนั้น ถ้าดักลาสปฏิเสธที่จะยอมรับชารอน เขาก็จะต้องปล่อยให้หลานชายไปอยู่ข้างนอก ดักลาสไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะฉะนั้น ความเงียบของดักลาสจึงดูเหมือนจะเป็นการยอมรับในตัวชารอนไปโดยปริยายฟิโอน่ารู้สึกผวาและหันไปพูดกับไซม่อนด้วยความโกรธ “ไม่เป็นไร ก็ได้... นายรอดูก็แล้วกัน สักวันหนึ่ง เธอก็จะนอกใจนายเหมือนกัน แล้วสุดท้ายนายจะต้องเสียใจ!”สำหรับตอนนี้ ชารอนแทบทนไม่ไหวแล้วที่ต้องมาได้ยินเรื่องอะไรแบบนี้อีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากล่วงรู้ความลับจากแซลลี่ ระหว่างงานวิวาห์ของเธอกับโฮเวิร์ด ฟิโอน่าเป็นคนอนุญาตให้แซลลี่ปล่อยภาพหลุดพวกนั้นออกไป ฟิโอน่าคือคนที่ทำลายชีวิตของชารอน!แถมตอนนี้ ฟิโอน่ายังไม่หยุดใส่ร้ายเธออีก!“คุณนายฟิโอน่าคะ ช่วยระวังคำพูดของตัวเองด้วยนะคะ ฉันบริสุทธิ์และไม่เคยทรยศต่อโฮเวิร์ด” ชารอนมองไปยังฟิโอน่าอย่างเย็นชาฟิโอน่าเผยเสียงหัวเราะออกมา “ไม่เคยงั้นเหรอ? เธอกล้าพูดคำพวกนั้นออก
Read More
บทที่ 45
เซบาสเตียนยัดอาหารทุกอย่างเข้าปาก เขาพลันตบท้องบวม ๆ ของตัวเอง “แม่ครับ แม่คิดว่าท้องผมใหญ่เหมือนแตงโมไหมครับ?”ชารอนตบท้องของเซบาสเตียนพร้อมเผยเสียงหัวเราะ “ใครบอกให้ลูกกินเยอะขนาดนั้นล่ะ?”“อาหารอร่อยมากเลย ผมอดใจไม่ไหวจริง ๆ” เซบาสเตียนยังคงลูบท้อง ถ้าเซบาสเตียนไม่ยัดอาหารเข้าไปจนเต็มปากขนาดนั้น เขาอาจกินได้มากกว่านี้ก็ได้“แม่ครับ อาหารบ้านพ่ออร่อยสุด ๆ ไปเลย” เด็กน้อยถอนหายใจ“แล้วคราวหน้าถ้าลูกมาอยู่ที่นี่อีก ลูกจะได้กินของอร่อย ๆ มากมายแบบนี้ทุกวันเลยล่ะ” ไซม่อนพูดขึ้นทันใด"ใช่แล้ว ถ้าหลานอยากอยู่ที่นี่ ปู่จะรีบบอกให้สาวใช้เตรียมห้องให้เลย” หลังจากพูดจบ ดักลาสรีบสั่งให้พ่อบ้านจัดการทันทีเซบาสเตียนมองมาที่ชารอนเพื่อขอความเห็น “พวกเราจะอยู่ที่นี่เหรอครับ?”“เอ่อ...” ชารอนเหลือบมองไปยังดักลาส จากนั้น เธอก็มองไซม่อน พวกเขาอยากให้เซบาสเตียนอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?ทั้งนี้ ไซม่อนเองก็เป็นพ่อของเด็ก ดังนั้น ชารอนคิดว่าเธอต้องให้เวลาพวกเขาได้อยู่ด้วยกันบ้าง“ถ้าอยากอยู่ที่นี่ ลูกก็อยู่ได้สองสามวันนะจ้ะ” ชารอนลูบหัวเซบาสเตียน"แล้วแม่ล่ะ? แม่ไม่อยู่เหรอครับ?” เซบาสเตียนกังวลเรื่อง
Read More
บทที่ 46
“พอดีฉันเพิ่งไปอาบน้ำเสร็จ แล้วก็ลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไป...” ชารอนพยายามอธิบายให้ไซม่อนฟัง แต่ทว่า เมื่อสังเกตเห็นว่าไซม่อนไม่คิดจะหยุดและยังคงเดินเข้ามาใกล้เธอ ชารอนจึงบ่นพึมพำออกมาอย่างเป็นกังวล “อย่า... อย่านะคะ... ถึงเราสองคนจะจดใบสมรสกันแล้ว แต่มันก็เป็นแค่การแต่งงานปลอม ๆ ถ้าคุณฝ่าฝืนข้อตกลงและทำอะไรกับฉัน ฉัน... สามารถหย่ากับคุณได้ทันที...”ทว่า ไซม่อนดูเหมือนจะไม่ได้ยินสิ่งที่ชารอนพูดเลยแม้แต่น้อย เธอถึงกับผงะถอยจนติดกับกำแพง ทันทีที่รู้ว่าตัวเองไม่มีที่ให้หนีแล้ว ไซม่อนก็เดินเข้ามาพร้อมกับยื่นมือออกมาข้างหน้าดักชารอนเอาไว้ระหว่างกำแพงลมหายใจของไซม่อนกำลังรายล้อมเธอ ชารอนรู้สึกหน้าชาในระหว่างที่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เธอกล่าวคำพูดอย่างตะกุกตะกักออกมา “ไซม่อน ฉันเตือนคุณแล้วนะ...”ไซม่อนมองต่ำลงมาและขัดจังหวะชารอนด้วยน้ำเสียงสุดเย็นชาและเงียบสงบ “คุณนายแซคคารี่ครับ ผมควรเป็นคนเตือนคุณหรือเปล่าว่านี่คือห้องของผม” นั่นเป็นเหตุผลที่ไซม่อนเข้ามาได้ทุกครั้งที่ต้องการโดยไม่คิดจะเคาะประตูเลย ชารอนรู้สึกเหมือนมีคำพูดตะกุกตะกักติดอยู่ในลำคอ ไซม่อนพูดถูก นี่คือบ้านของเขา เ
Read More
บทที่ 47
ทว่า ไซม่อนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองกันแน่ ในระหว่างจ้องมองไปยังรอยยิ้มจอมปลอมของชารอน ดวงตาของไซม่อนก็พลันหรี่ลง ทันใดนั้น ไซม่อนก็บีบคางของชารอนและกล่าวแซว “คุณนายแซคคารี่ ไม่ช้าก็เร็ว ยังไงคุณก็ต้องคุ้นชินกับผมอยู่ดี”ชารอนรู้สึกตื่นตระหนก ไซม่อนหมายถึงอะไรกันนะ?ชารอนเงยหน้าขึ้นมองดูชายตรงหน้า ทันใดนั้น ชารอนก็พลันเข้าใจทันทีว่าไซม่อนจงใจพูดอะไรแบบนั้นออกมา เธอพยักหน้า “คุณ...” ระหว่างที่ชารอนกำลังจะผลักไซม่อนออกไป ประตูห้องถูกผลักเปิดทันที“ผมเสร็จแล้วครับแม่” เซบาสเตียนสวมชุดนอนน่ารักหลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาผลักประตูเข้ามาในห้อง“แม่ครับ... หือ? พ่อก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?” เด็กน้อยเห็นไซม่อน เซบาสเตียนมองตรงมาด้วยความสงสัย “พ่อกับแม่กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอครับ?”ชารอนเอนหลังพิงกำแพง และไซม่อนกำลังขวางเธออยู่ เด็กน้อยไม่ได้มองไปที่ชารอนเลยสักนิด แต่ทว่า ชารอนก็ตระหนักได้ว่าเธอยังไม่ได้สวมเสื้อเลย เธอรีบผลักไซม่อนออกไปด้วยความเขินอาย ชารอนจับเสื้อผ้าเอาไว้แน่นแล้วรีบวิ่งตรงไปที่ห้องน้ำ“มีอะไรเหรอครับแม่?” เซบาสเตียนต้องการวิ่งไปที่ห้องน้ำ แต่ไซม่อนหยุดลูกชายเอาไว้“พ่อครับ ค
Read More
บทที่ 48
ประโยคเดียวจากลูกชายทำให้ไซม่อนถึงกับชะงัก เขาขมวดคิ้วทันทีเด็กน้อยสบตาคุณพ่อโดยไม่แม้แต่แสดงความกลัวออกมา เขาประกาศออกไป “ผมนอนกับแม่มาห้าปีแล้วนะครับ แล้วในอีกห้าปีข้างหน้า ผมก็ยังจะนอนกับคุณแม่อยู่!”แม้ว่าไซม่อนจะเป็นพ่อของเซบาสเตียน แต่เซบาสเตียนก็ไม่มีเหตุผลที่ตนจะแยกนอนกับคุณแม่เลยดวงตาของไซม่อนส่องประกาย เขาขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม เขาไม่ได้เป็นพ่อที่ดีในสายตาของลูกชายเลยหรือยังไงกัน? ชารอนนอนฟังการโต้เถียงระหว่างพ่อและลูกชายอยู่สักพัก เมื่อเห็นว่าไซม่อนถูกเซบาสเตียนเถียงกลับไปเช่นนั้น เธอก็พลันรู้สึกขบขันขึ้นบ้าง ถึงกระนั้น ถ้าไซม่อนถูกตั้งฉายาว่าเป็นปีศาจ เซบาสเตียนก็ต้องถูกเรียกว่าปีศาจน้อยเป็นแน่เธอเผยยิ้มและกระแอมในลำคอพร้อมกับกล่าวคำพูดใส่ไซม่อน “งั้นให้ฉันไปนอนห้องลูกไหมล่ะคะ?” อันที่จริง ชารอนไม่ได้คิดที่จะร่วมเตียงกับไซม่อนเลยด้วยซ้ำไซม่อนมองดูชารอนเงียบ ๆ ไม่นานนัก เขาก็กล่าวคำพูดออกมา “งั้นก็ไม่มีใครต้องไปไหนทั้งนั้น เราสามคนนอนด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ"ในคืนนั้น ทั้งสามนอนบนเตียงด้วยกันเซบาสเตียนนอนอยู่ตรงกลาง ไซม่อนนอนอยู่ทางซ้ายและชารอนนอนอยู่ทางขวา ทั้งสา
Read More
บทที่ 49
ทันทีที่ได้ยินเสียงรถ ชารอนก็ชำเลืองมองไปรอบ ๆ โดยไม่รู้ตัว และทันทีที่เห็นโฮเวิร์ดลงมาจากรถ...ชารอนถึงกับชะงักไป หลังจากนั้น เธอก็สังเกตเห็นว่าโฮเวิร์ดกำลังช่วยพยุงแซลลี่ออกมาจากรถ คนสุดท้ายที่ลงมาคือฟิโอน่า ครอบครัวของพวกเขามาที่นี่แต่เช้าตรู่ มันเป็นเพราะพวกเขารู้เรื่องว่าชารอนกับไซม่อนแต่งงานกันหรือเปล่านะ?ทว่า สายตาของชารอนจับจ้องอยู่ที่แซลลี่อย่างเดียวเท่านั้น เธอยังไม่ลืมสาเหตุการตายของผู้จัดการคุก!โฮเวิร์ดพยุงแซลลี่เข้าไปในบ้าน ทว่า ทันทีที่โทรศัพท์ดังขึ้น โฮเวิร์ดก็เดินไปข้างบ้านเพื่อรับโทรศัพท์และขอให้แซลลี่กับคุณแม่เข้าไปข้างในก่อนหลังจากการพูดคุยไม่นาน โฮเวิร์ดหันกลับมาและเหลือบมองไปที่สนามหญ้าโดยไม่ได้ตั้งใจ ทันทีที่เขาเห็นเลือนร่างที่คุ้นเคย โฮเวิร์ดพลันเบิกตากว้างทันที เขาจ้องมองไปทางนั้นและตัวแข็งทื่อชารอนงั้นรึ? เธอมาทำอะไรที่นี่กัน?อันที่จริง ฟิโอน่าไม่ได้บอกกับโฮเวิร์ดถึงเรื่องงานแต่งของไซม่อนและชารอน ดังนั้น โฮเวิร์ดจึงประหลาดใจที่เห็นชารอนอยู่ที่นี่โฮเวิร์ดขมวดคิ้วและเดินไปหาทั้งชารอนและเซบาสเตียนชารอนสังเกตเห็นชายคนหนึ่งเดินเข้ามา หลังจากนั้น เธอ
Read More
บทที่ 50
ชารอนเดินผ่านโฮเวิร์ดเพื่อไปหาไซม่อนและจับแขนเขาเอาไว้ เธอแสร้งทำเป็นใกล้ชิดกับไซม่อนภาพตรงหน้าทิ่มแทงทะลุดวงตาของโฮเวิร์ดไปเลย ทันใดนั้น โฮเวิร์ดระงับความโกรธและโต้กลับ “ลุงครับ คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหน? แล้วคุณแต่งงานกับเธอแล้วเหรอ? เมื่อก่อนเธอเคยนอกใจผมด้วยนะครับ แถมยังให้กำเนิดลูกของผู้ชายคนหนึ่งด้วยอีกต่างหาก คุณไม่รู้เรื่องพวกนี้หรือยังไงกัน?”ชารอนมองไปยังชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยดวงตาอันสงบ ทันใดนั้น ชารอนกตระหนักได้ว่าเธอแทบจำไม่ได้อีกต่อไปแล้วว่าโฮเวิร์ดเคยเป็นผู้ชายที่ใจดีและอบอุ่นแค่ไหนมาก่อน เขากลายเป็นคนแบบนี้ได้ยังไงกัน?ชารอนรู้สึกขยะแขยงทุกครั้งเมื่อมองไปยังโฮเวิร์ดคนปัจจุบัน!ทว่า ไซม่อนไม่ได้เผยท่าทีที่แปลกไปเลย เขาเพียงแค่ขมวดคิ้วและหรี่ตาลงเท่านั้น “โฮเวิร์ด เนื่องจากชารอนเป็นป้าของนายแล้ว นายต้องสุภาพกับคำพูดของตัวเองให้มากกว่านี้ในอนาคตนะ”ทันใดนั้นเอง เสียงฝีเท้าพลันดังขึ้นตามด้วยเสียงหยอกล้อเล่นของเด็กน้อย “พ่อครับ แม่ครับ อยู่กันพร้อมหน้าเลย!”เซบาสเตียนวิ่งเข้ามายื่นน้ำผลไม้ให้ชารอน “แม่ครับ ผมเจอน้ำผลไม้อร่อย ๆ ด้วยแหละ”ชารอนหยิบน้ำผลไม้แล้ว
Read More
ก่อนหน้า
1
...
34567
...
39
DMCA.com Protection Status