KAAGAD na sinalubong si Jacob ng kanyang asawa pagpasok pa lang niya ng mansiyon. Kapwa sila walang pasok sa trabaho nang araw na iyon, ngunit umalis siya ng bahay dahil may kinailangan siyang asikasuhin. “Hey,” bati niya sa asawa. Ginawaran niya ito ng halik sa mga labi. “Where have you been?” tanong nito habang titig na titig sa kanya. Sa hitsura ni Adelyn nang sandaling iyon parang biglang gustong kabahan ni Jacob. Tila ba may kung ano siyang nababanaag sa mga mata ng kanyang asawa, pero ayaw naman nitong sabihin kung ano iyon. “I’m sorry kung hindi na ako nakapagpaalam kanina noong umalis ako. Tulog na tulog ka kasi at nag-alangan naman ako na gisingin ka—” “Jacob… ang tinatanong ko kung saan ka galing. Hindi ako naghahanap ng paliwanag kung bakit ka umalis.” Napapikit na lang siya nang mariin kapagdaka ay nagmulat. “M-may inayos lang akong importante sa office,” kalmado pa ring tugon niya. “Ah…” tumatango-tangong sabi ni Adelyn. Pero ramdam niyang tila hindi ito naniniwala

ADELYN rolled to her husband’s side of the bed just to find out that he wasn’t there. Bigla siyang napamulat at kaagad na iniwan ang kama para hanapin ito. Una niyang sinilip ang banyo, pero wala roon si Jacob. Isinunod niya naman ang walk-in closet, subalit bigo pa rin siyang matagpuan doon ang kanyang asawa. Bigla niyang naisip na baka nag-jogging ito sa labas. Mabilis siyang nagsuot ng kanyang night robe at bumaba. Hindi pa siya nakakarating sa dulo ng hagdan ay nasalubong na niya ang kasambahay nilang si Mylene na may bitbit na tray ng almusal para sa kanya. May kasama pa iyong long-stemmed na pulang rosas, na sa malamang ay pakana ng kanyang asawa. “Magandang umaga po, Ma’am,” nakangiting bati sa kanya ni Mylene. “Ibinilin po ni Sir Jacob na dalhan na lang kayo ng agahan sa kuwarto. Sa baba na po ba kayo kakain?” “Oo, sa baba na lang, Mylene. Salamat.” Mabilis namang pumaling patalikod ang kasambahay at dinala ang tray sa dining area. Sinundan niya ito at nang makaupo ay nagtan

NAHULING bumaba si Jacob kaysa kay Adelyn dahil nagbihis pa siya. Nai-deliver ang order nila kaya excited itong bumaba para kumain. Pero imbes na ang tuwang-tuwang Adelyn ang maabutan ni Jacob, isang nakasimangot na asawa ang nakita niya nang sapitin ang dining area. Idagdag pa ang kasambahay nilang tila namumutla na sa takot.“Mylene,” tawag niya sa kasambahay.Kaagad itong tumakbo palapit sa kanya.“S-Sir…”“Bakit?” Hinawakan niya ito sa balikat. “May problema ba?”“Si Ma’am po kasi—”“May kasalanan din naman kasi siya!” malakas na putol ni Adelyn. Hindi na tuloy nakapagpaliwanag ang kasambahay nila.“What’s the matter, love?” Nilapitan niya ito nang mapansing tumataas-baba pa ang dibdib nito.“Kung hindi ba naman…” Mariing naglapat ang mga labi ng kanyang asawa. “Siya ang tumanggap ng delivery, pero hindi man lang niya ch-in-eck muna ang mga d-in-eliver noong rider!”“Ano ba kasi ang problema? Mali ba ang items o may kulang ba—”“Walang dressing! Walang dressing ang burger! Sampung

SIMULA nang dumating si Adelyn sa bahay wala na siyang ginawa kung hindi ang mag-isip nang mag-isip. Alam niyang mai-stress siya sa ginagawa, ngunit ano pa ba ang paraan para makaiwas sa mga isiping iyon kung hindi wala… There was no way she could stop herself from overthinking, and maybe she would even dream about it.Napatakbo siya sa direksiyon ng bintana at sumilip doon nang marinig niya ang hugong ng bagong dating na sasakyan. But to her dismay, it wasn’t her husband who came. Sasakyan iyon ng butler ni Don Juan na hanggang ngayon ay nahihiwagaan pa rin siya kung bakit bigla na lang sumusulpot at nawawala sa bahay nilang mag-asawa. Naisip na lang niya na baka may iniuutos dito ang matanda na may kinalaman sa trabaho ni Jacob, pero hindi rin naman nawawala ang hinala niya na may kung ano talaga roon. Hay, nagpatung-patong na nga ang mga isipin niya. Hindi na tuloy alam ni Adelyn kung kaya pa ba talaga iyong iproseso ng utak niya.Napaigtad siya nang mayamaya ay makarinig ng magkak

HINDI nagkukuwento si Adelyn kay Jacob kung ano ang nangyari sa mansiyon nang makipagkita ito sa lola nito. Tahimik lang ang kanyang asawa nang magkita sila sa bahay pagsapit ng gabi. Inabutan niya itong nakatutok sa laptop nito at tila may kung anong inaayos. At nang sumunod na araw, ang kanyang asawa na mismo ang unang bumasag sa katahimikan ng kanilang almusal.“Nagalit si Lola noong malaman niya ang gustong mangyari ng El Nuevo Holdings,” anito sa mababang tinig. Panay ang paghiwa nito sa pancake ngunit hindi naman nito kinakain iyon.“Hindi na nakakapagtaka na gano’n ang magiging reaksiyon ng lola mo.” Sa klase ng ugali mayroon ang matanda, at ang buong pamilya nito, hindi na ganoon kahirap na hulaan pa iyon. “Kung gano’n… may nangyari nga kahapon sa mansiyon.”Isang marahang tango ang naging tugon sa kanya ni Adelyn pagkatapos ay nagsimula na itong kumain ng almusal, sa wakas.Ibinaba ni Jacob ang tasa ng kape at pinagsalikop ang mga kamay sa ibabaw ng mesa.“Then why didn’t you