Kara POVMabilis ang pangyayari. May nangyari sa amin ni Brandon sa di inaasahang pagkakataon.Napalingon ako sa lalaking katabi ko. Mahimbing itong natutulog. Hindi ko alam na ganun pala ang pakiramdam, alam kong mali. Dahil may nagmamay-ari na sa lalaking ito. Pero natutunan ko na siyang mahalin sa maikling panahon.Pero may ibang mahal si Brandon at hindi ako iyon. Masakit, oo aaminin ko. Siguro kailangan ko na ngang tanggapin na hanggang dito na lang kaming dalawa.Tinignan ko ang labas. Malakas pa rin ang buhos ng ulan. Hanggang sa di ako makatulog. Dahil sa daming bumabagabag sa akin.Umaga na at nagising na si Brandon. He smiled at me. But I didn't smile at him. Akmang hahalikan niya ako nang umiwas ako."What's wrong?" tanong nito sa akin.Marahil ay natataka ito sa kinikilos ko. Dahil kagabi lang at alipin ako ng bawat halik at haplos nito."Look, Brandon ang nangyari sa ating dalawa ay isang pagkakamali."Biglang nagbago ang mukha nito. He looked at me na para bang may dalaw

Kara POVNasa kwarto ako ngayon. Matapos ang nangyari kanina ay agad akong umalis. Dahil hindi ko kinaya ang sitwasyon.Sinabunotan ko ang sarili ko. Dahil sa katangahan ko. Ang sarili ko lang ang iniisip ko. Paulit-ulit ding umi-eco sa isip ko ang sinabi ni Kathrine."Kara, okay ka lang ba?" tanong nito sa akin."I am okay, manang. Gusto ko lang mapag-isa.""Kara, nandito lang ako. Kung kailangan mo nang kausap.""Okay lang talaga ako, manang."Hindi ko mapigilan ang tumulo ang luha ko. Agad na lumapit sa akin si Manang Salome at niyakap ako."Nagmahal lang naman ako, manang. Bakit ganito kasakit. Ngayon na magiging ama na siya. Hindi ko man lang masabi sa kanya na buntis din ako.""Shhh! Tahan na. Makakasama iyan sa iyon. Kailangan mo ding pumunta sa hospital. Dahil sa nangyari sa iyo kanina.""Mahal na mahal ko siya. Manang, pero hindi na pwede. Kahit na alam kong di siya magiging akin ay sumugal ako."Manang Salome POVHinaplos ko ang buhok ni Kara. Naaawa ako sa kanya. Dahil sa n

Sophia POVSabay na napalingon sa akin ang dalawa."She is not okay," may pag-alalang sambit ni Jade.Tinignan ko si Kara. Nakapikit ito."Pero ginagawa na ni Kent ang lahat na di mawala ang bata sa sinapupunan niya."Napasuklay ako sa aking buhok. Kinagat kagat ko ang mga koko ng daliri ko nang dumating si Luther."What happened?" agarang tanong nito."Kathrine happened. She push Kara. Ngayon dinudugo si Kara at maaari pang mawala ang bata.""What did you say."Bigla akong nanlamig, dahil sa narinig kong boses na iyon. Alam kong di sa akin magagalit si Brandon. Pero natatakot ako sa maaaring mangyari kay Kathrine at sa bata. Dahil alam ko kung paano magalit ang isang Brandon Acosta."Brandon," tangi ko na lang nasambit."Anong ginawa ng babaeng iyon kay Kara?" galit na tanong nito sa akin."I am sorry, Brandon. Nahuli ako. Di ko agad nasalo si Kara. Kathrine push her. Kaya sumalampak sa sahig si Kara at ayon dinugo ito."Nakita kong ikinuyom nito ang kamao nito. May galit din ito sa

Kara POVPumasok kami sa isang makitid na daan. Hindi naman lubak-lubak. Pero iisang sasakyan lang ang pwedeng daanan.Hanggang sa makarating na kami sa aming destinasyon. Isang di kalakihang apartment ang bumungad sa amin."Akin ang apartment na ito. Ang buong apartment actually. Pinapaupahan ko ang iba. Ito lang ang bakante, dahil dito ako tumutuloy pag gusto kong mag-isa."Bumaba kami sa kotse ni Jade nang makapasok na sa gate ang kotse. "Mataas ang bakod at gate, na sinadya ko talagang ipataas. Dahil noong nabili ko ito ay medyo mababa lang siya."Pumasok kami sa loob ng apartment. Malinis siya at para bang may tumitira talaga."Every week ay may tagalinis ako sa buong compound ng apartment ko. Itong buong compound ay akin talaga.""Di ikaw na ang mayaman, friend."Ngumisi lang si Jade sa pag-aasar ni Kent."Alam ko ding may apartment ka dito, my landlady said to me.""Whatsoever, eh! Guston ko nang katahimikan at tahimik itong apartment mo. Umakyat kami sa itaas."Tatlo ang kwa

Kara POVMasaya akong nakalabas. Pinuntahan namin ang lahat ng lugar na magaganda. Malawak pala ang park na iyon at maraming mga turista.Pumasok ako sa kwarto kong hapong-hapo. Dahil sa pasok kakalakad. Kaya di ko namalayan na nakatulog pala ako."Kailangan nating ilipat si Kara. Dilikado.""Anong nangyayari, Sophia," rinig kong sambit ni Jade sa kaibigan ko."Luther, called. Nag-alala siya kay Kara, dahil gumagalaw na naman ang mga kalaban ni Brandon. They target, Kara.""Nasaan si Kathrine? They need to divert the attention if those douce bags. Baka mapahamak si Kara," ani Jade."Kaya kailangan nating umalis na. Baka anumang oras ay matutunton nila tayo.""Hindi madaling mahanap ang lugar kung nasaan ang apartment ko, Sophia.""Please, Jade. Makinig ka. Hindi mo alam ang likoy ng bituka ng mga kalaban ni Brandon. Pero ako alam ko.""Mas mabuti kung tawagan natin si Brandon. Sabihin nating may natatangka sa buhay ni Kara," sambit ni Kent."Hindi pwede. Dahil kung malalaman iyon ni B