Rose “Anong ibig mong sabihin?” muli kong tanong sa kaniya. “Kung wala kang matinong sasabihin, matulog ka na lang.” Akma ko na sanang ibababa ang tawag niya pero pinigilan niya ako. “Wait!” pigil niya sa kabilang linya. “I am not done yet, girl. Tutal nakausap na kita. I will tell you the truth about your father.” Bigla akong natigilan. “Anong tungkol sa tatay ko? May alam ka ba?” Biglang nagtahip ang kaba sa aking dibdib nang marinig ang tungkol sa tatay ko. “Of course! Actually, matagal ko ng alam ito, girl. Ethan knew about it too. Didn’t he tell you? Well, he didn’t want you to know about it. Si Ethan lang naman ang puno’t dulo kaya nauwi sa malamig na bangkay ang tatay mo.” “Tell me the truth!” mariing utos ko sa kaniya. “U-Utang na loob sabihin mo sa akin ang totoo!” Humalakhak si Klarisse sa kabilang linya na tila ba wala ng bukas. “Hey! Don’t be so demanding, girl. You know, Ethan was the one who tried your father’s loyalty. Si Ismael ay candidate for promotion that time

Ethan“Did you bring the documents?” I asked my cousin Alonzo.Ang tinutukoy ko ang mga ebidensiya at ibang mga papeles na magpapatunay na wala akong kinalaman sa nangyari trahedya ilang buwan na ang nakararaan. Sa tuwing naiisip ko ang tungkol doon, maraming bumabagabag sa isipan ko. But now, nakakahinga na ako. “Yes,” seryoso namang tugon niya.Nasa pool side kami at matapos siyang makapagtanghalian ay niyaya ko siya na magpahangin na muna. Nasa kabilang garden naman ang mga magulang ko at mamaya na lang siya magpapakita sa mga ito. Pagsasabihan na naman siya ng mommy tungkol sa divorce nito bagay na kumalat na pala sa buong angkan namin.“Good.”“Mapapanatag ka na niyan. Did she know about it?”Umiling ako. “Nope.”“Then why you’re taking so long to tell her the truth, Ethan? What are you waiting for? Iyong malaman niya ang totoo tungkol sa bagay na iyon at sa ibang tao pa?” Napapailing-iling na lang siya saka niya sinalinan ang mga baso namin ng inumin. “You’re too slow, Tan.”“

RoseNakailang higit na ako ng hininga habang kinakabahan ako sa seremonyang ito. Until now, I am still in doubts and I don’t think that this wedding is a good idea for both of us. Bagamat naaayos na namin ang lahat, gusto ko pa rin ituloy. Mahaba-haba nga lang ang explanation ni Ethan sa akin pagkatapos ng kasal na ito.“Ang ganda mo, Rosas!” masayang sabi sa akin ni Ayesha.Nasa loob kami ng bride’s room habang naghihintay na lang sa oras. Tapos na akong ayusan ng mga kinuha naming make-up artist. Nakagayak na rin ang mga kaibigan kong nasa paligid ko na sina Tamara at Ayesha. Magkasundong-magkasundo naman ang dalawa na ngayon lang din naman nagkita at nagkasama.I wore the most expensive wedding gown that was made in Italy. It has a scoop and sweetheart neckline, full-length long-sleeve laces, and a backless type of dress. May mga diamonds din ang damit dahilan kaya naging mahal ito. Ayon kay Ethan, tradisyon pala sa pamilya nila na may diamonds ang wedding dress at iisang sikat na

Rose Mas lalo akong nanlumo nang malaman kong napakalaki pala talagang halaga ang involve kaya nagkainteres ang mga magnanakaw dahilan kung kaya binawian ang tatay. Ang hindi ko lang matanggap ngayon ay ang binayaran ni Ethan ang batas para lang itago ang lahat sa amin. “Ano pa ang totoo bukod sa binayaran mo ang batas, Ethan? Noong nalaman mong anak ako ni Ismael Borja at inalok mo akong maging babae mo kapalit ng insurance ng tatay ko, kasama rin ba iyon sa plano mo?” Halos naninikip na ang dibdib ko sa katotohanang ito na harap-harapan ko ngayong nalaman. “Nakaplano na rin ba ang lahat hanggang sa isuko ko sa iyo ang sarili ko? Hanggang sa makuha mo ang gusto mo? How about this wedding? Is this a part of your game?” Nang mga oras na ito ay wala na akong pakialam kung marinig pa ni Alonzo ang tungkol sa aming dalawa ni Ethan. Ang mahalaga sa akin ngayon ay maliwanagan ako once and for all. Ethan took a deep sigh and stared at me. Maya-maya lang ay nag-umpisa na naman siya sa paliw

RoseTahimik lang akong nakaupo habang hinihintay namin ng nanay si Ethan. Inaayos lang niyang bayaran ang bills sa hospital sa cashier. After that incident, hindi na nila ako nakakausap nang maayos. Sino ba naman ang hindi? Matapos akong makunan at mawala sa akin ang pinakamamahal kong baby, magiging masaya pa ba ako?“Anak, may gusto ka pa ba? Sabihin mo lang sa nanay ha,” wika ng aking ina na tinanguan ko na lang bilang pagtugon.Ilang saglit pa ay nakita na namin ng nanay ko si Ethan na papalapit at mukhang tapos na niyang asikasuhin ang bills namin.“I’m done. Let’s go,” yaya niya. Inilahad niya ang kamay niya sa akin pero hindi ko iyon pinansin.Tumayo lang ako na para bang hindi siya nakikita at dire-diretso lang naglakad palabas ng hospital. Mabilis naman akong sinundan ni Ethan at hinawakan ang aking braso upang alalayan. Hindi naman ako tumutol dahil sa bukod na pagod pa ako, pagod na rin ang utak ko. Sa labas naman ay nakaabang na si Mang Roberto at nakahanda na rin ang sas