All Chapters of 100 DAYS WITH THE CEO: Chapter 171 - Chapter 180

"MASARAP magluto ang pamilya mo."Ngumiti si Amira. "Salamat.""Kahit isa akong chef at nakatikim na ng maraming klase ng mga pagkain sa iba't ibang restaurants ay iba pa rin talaga ang lutong-bahay lalo na kapag niluto iyon ng mga taong nagpasaya sa puso ko."Ngiti lang ang naging tugon ni Amira. Wala siya sa mood para sa mahabang usapan. Or, baka hindi niya lang gusto ang topic na kanilang pinag-uusapan.No. She just does not want the one she is talking to. Guwapo naman si Kenji, mukha ring mabait. But her stupid heart goes to someone na nasa harapan lang nila.Iba nga ang tingin ni Hardhie sa dalawa na magkatabing nakaupo sa lover's swing."Huwag ka ngang obvious diyan," sita ni Yeonna. "Sinabi ko na sa 'yo na maging natural ka lang.""Bakit ba kailangan nilang maupo roon? That's only for lovers!""That's for everyone," pagtutuwid ni Yeonna. "Haist! Magda-drama ka. Kasalanan mo rin kasi dahil masyado kang makupad.""Gusto ko lang paghandaan ang lahat.""Pero tingnan mo ang nangyari

"KAILAN pa ba kayo riyan matatapos?"Natigil sa paghihilahan ng itatayo na tent sina Hardhie at Kenji sa pagsita sa kanila ni Lola Tasing na komportable sa kinauupuan nitong folding chair. Si Amira ay nakamasid lang at napapailing sa inaasal ng dalawa."Ikaw..."Itinuro ni Kenji ang sarili nang tukuyin lang ito ng tingin ng matanda."Oo, ikaw nga. Gumawa ka ng bonfire.""Lola," himig-protesta ni Amira. "Bisita ko po siya.""Chef siya, 'di ba? Siguradong magaling siyang gumawa ng apoy. Tulungan mo roon si Hardhie.""Kaya na niya iyan nang mag-isa.""Baka bago pa siya matapos, tirik na ang araw.""Lola, alas dose pa lang. Hindi siya riyan aabutin ng anim na oras.""Bakit ba ang dami mo pang sinasabi? Sige na."Hindi naman masama o mabigat ang loob ni Amira nang sundin ang utos ng kanyang lola. Natutuwa nga siya dahil mas boto ito kay Hardhie para sa kanya. Kaya lang hindi nito alam ang sitwasyon nila na wala silang malinaw na relasyon."Bakit ba ang tagal mo riyan?""Hindi ako marunong.

"UUBUSIN mo na naman ba lahat nang iyan?"Nabaling ang namumungay na mga mata ni Amira kay Hardhie. "Bakit? Wala ka nang pera riyan?""Lasing ka na."Ikatlong balik na nila sa convenience store. At hindi umaabot sa bahay ang kanilang mga napamili."Darn! What a dumb! I'm not really asking if you have money," wika ni Amira na iika-ika na ang paglakad. "Alam mong wala akong pakialam kung mayaman ka o mahirap. It's you. You alone is more important than any wealth in the world. Manhid ka lang talaga."Hindi nakaimik si Hardhie."But this will be the last time..." Napasinok si Amira, "Hindi na iyon mauulit. Hinding-hindi na ako babalik ng convenience store. 'Couz I already gave you three chances. At lahat nang iyon ay sinayang mo."Napakunot ng noo si Hardhie."Uuwi na ako," sabay tapon nito ng huling lata ng beer matapos sairin ang natitirang laman niyon. "I just waste my time to a man who's not even worthy of my glance. Oppss! Hindi ka nga pala tunay na lalaki."Binalewala niya ang nagin

"SA tingin ko, marunong talaga siyang lumangoy..."Mula sa maya't mayang pagsulyap kay Amira na nakaupo sa kanyang tabi sa pampang ay natuon ang tingin niya sa unahan. Abala si Kenji sa pagtuturo kay Lola Tasing sa paglangoy."Bakit mo naman nasabi 'yon?""Para kasing may nakita akong mga old photos niya sa isang swimming class."Napatikhim si Hardhie. "Uhm, baka naman hindi siya iyon.""Pero bakit kay Kenji siya nagpapaturo?" Binalingan nito ang binata, "Hindi sa iyo?"Mabilis siyang umiwas ng tingin nang magsalubong ang kanilang mga mata. "Hindi kasi ako marunong.""Hindi ka marunong lumangoy?""Tabo lang ang gamit ko at hanggang pampang lang ako."".Sure ka sa sagot mo?"Ibinalik niya ang tingin kay Amira. "Ha?""Paano kung malunod ako? Hindi mo pala ako masasagip.""Kaya huwag kang lalangoy sa malayo at malalim."Tumayo si Amira nang nakaguhit sa labi ang pilyang ngiti.At naalarma si Hardhie. "Saan ka pupunta?" "Lalangoy ako sa malayo at malalim.""Hey!" Napatayo siya nang tumak

"NO way!""Kaya dapat na manalo ka. Dahil alam na alam mo ang magiging buhay mo roon."Kumalma si Amira. "Hindi papayag sina Mama at Papa na mahiwalay ulit ako sa kanila.""Kaya isasama ko rin sila. At alam mong hindi sila makakatanggi, 'di ba?"Muling nanlaki ang mga mata ni Amira. Ilang buwan pa lang mula nang makilala niya ang tunay na pamilya. And base sa obserbasyon niya ay walang isa man sa mga ito ang sumusuway sa bawat utos at salita ng kanyang abuwela. Batas ito sa kanilang bahay."Haist!" bulalas na pagkadismaya ng dalaga. "Lola, sinasamantala mo ang kahinaan namin!""Pagmamahal ang tawag doon. At mahal kita. Gusto kong lagi kayong nakikita."Umismid si Amira."Sige na. Magtago ka na.""Akala ko ba gusto mo akong laging nakikita? Bakit pinapatago mo ako?""Bakit ba ang dami mo pang sinasabi? Sige na!"Nakaingos na tumalikod ang dalaga at tinahak ang paakyat sa second floor ng tinutuluyan nilang bahay. "Lola -""Ssshhhh," maagap na saway ni Lola Tasing sa paglapit ni Hardhie