บททั้งหมดของ คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: บทที่ 611 - บทที่ 620

"คุณชายจ้าว พวกเราทำตามคำสั่งเรียบร้อยแล้ว พาตัวเฉินจิ้นมาแล้วครับ"จ้าวอี้เดินไปที่ข้างรถ เขามองเห็นเฉินจิ้นที่ฟุบอยู่บนเบาะนั่ง ทั้งตัวเฉินจิ้นเต็มไปด้วยเลือดเขาได้รับบาดแผลที่ท้องอยู่ก่อนแล้ว เลือดไหลไม่หยุด เมื่อครู่ยังถูกแทงซ้ำที่หัวใจ เลือดแดงฉานเปื้อนเสื้อของเขาทั้งตัวใบหน้าเฉินจิ้นซีดขาวราวกระดาษ แววตาเริ่มเลือนลาง เมื่อเขาเห็นจ้าวอี้ เขาก็พึมพำ "เป็นนาย?"จ้าวอี้ยิ้มเย็น "ใช่ ฉันเอง เฉินจิ้น แกอย่ามาโทษฉันเลย ทุกอย่างนี่ แกก่อเองทั้งนั้น แกไม่ดูเลยว่าแกเป็นใคร แกไม่มีคุณสมบัติพอจะอยู่ข้างเย่ฮวนเอ่อร์ เย่ฮวนเอ่อร์ต้องเป็นของฉันคนเดียว!"เฉินจิ้นยิ้มเย็น "ฮวนเอ่อร์...ไม่มีวัน...รักนายหรอก"สายตาจ้าวอี้เย็นยะเยือก "ฮวนเอ่อร์ก็แค่ชอบหน้าตาของแกไม่ใช่เหรอ ถ้าแกกลายเป็นคนอัปลักษณ์ขึ้นมา เธอยังจะรักแกอีกไหม?"บอดี้การ์ดในชุดดำเดินเข้ามา ส่งขวดเล็กๆ ใส่กรดซัลฟูริกให้กับจ้าวอี้ "คุณชายจ้าว ระวังด้วยครับ กรดขวดนี้ห้ามโดนมือนะครับ"จ้าวอี้รับขวดมา แล้วเปิดฝา เขาสาดกรดในขวดไปที่ใบหน้าของเฉินจิ้นโดยตรง"อ๊ากกก!" เฉินจิ้นทรมานจนทั้งตัวเกร็ง ใบหน้าถูกกรดกัดจนเละเลือดเนื้อปนกันไปหม

ฉือหว่านบีบปลายนิ้วเรียวขาวแน่นหนึ่งครั้ง แล้วค่อยๆ คลายออก "ได้ ฉันจะไปรักษาฉือไห่ผิง"คุณนายใหญ่ตระกูลฉือดีใจอย่างล้นพ้น เมื่อครู่เธอยังคิดว่าฉือหว่านจะไม่ยอมช่วย ไม่คิดเลยว่าฉือหว่านจะตอบตกลง"ดีมาก ฉือหว่าน ฉันจะให้คนเตรียมรถ พวกเราจะไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย!"จริงๆ แล้วฉือหว่านไม่ได้อยากช่วยฉือไห่ผิง แต่เธอจำเป็นต้องช่วย เพราะเรื่องของฉือไห่ผิงมันมีบางอย่างผิดปกติเธอรู้สึกมาตลอดว่าระหว่างฉือไห่ผิงกับหลี่หลัน ต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่อาจเปิดเผยได้ และมีคนบางคนอยากฝังความลับนี้ตลอดไปมีเพียงแค่ปลุกฉือไห่ผิงขึ้นมา เธอถึงจะรู้ได้ว่าความลับนั้นคืออะไรผู้คนในคฤหาสน์ตระกูลฉือล้วนมีเล่ห์เหลี่ยมในใจ เธอต้องเป็นคนเปิดโปงหน้ากากของพวกเขาด้วยตัวเอง...ฉือหว่านกับคุณนายใหญ่ตระกูลฉือเดินทางมาถึงโรงพยาบาล หลี่หลันอยู่เฝ้าฉือไห่ผิงในห้องผู้ป่วยตลอดเวลา เธอต้องทำตัวให้ดูเหมือนภรรยาที่ดี ไม่ยอมขยับไปไหนเลยพอเห็นฉือหว่านกับคุณนายใหญ่มาถึง หลี่หลันถึงกับชะงัก "ฉือหว่าน เธอมาทำไม?"คุณนายใหญ่ตอบแทน "ฉันเป็นคนเรียกฉือหว่านมาเอง"หลี่หลันถามขึ้น "แม่ เรียกฉือหว่านมาทำไมคะ?"คุณนายใหญ่ฉื

ฮะฮะๆหลี่หลันตะโกนเสียงดัง “ใครก็ได้! รีบมาเร็ว!”ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น ดวงตาใสราวน้ำตกอยู่บนใบหน้าของหลี่หลัน เธอยิ้มมุมปากอย่างบางเบา“ฉือหว่าน เธอหัวเราะอะไรนะ เธอเป็นคนทำให้สามีฉันตายยังกล้าหัวเราะอีก!” หลี่หลันรู้สึกว่ารอยยิ้มของฉือหว่านช่างประหลาดนักฉือหว่านมองหลี่หลัน “เธอมั่นใจแค่ไหนว่าสามีเธอตายแล้ว?”หลี่หลันชะงัก “ฉือหว่าน หมายความว่ายังไง? สามีฉันไม่หายใจแล้วนะ เขาตายแล้วแน่ๆ”ฉือหว่านว่า “งั้นเธอลองดูอีกทีสิว่าเขายังหายใจอยู่ไหม”หลี่หลันลังเลแต่ก็ยื่นนิ้วไปแตะที่ปลายจมูกของฉือไห่ผิง ตรงนั้นเย็นเยียบจริงๆ ไม่มีลมหายใจเลยหลี่หลันกำลังจะชักมือกลับ เธออยากจะด่าฉือหว่านว่าแกล้งทำอะไรเพ้อเจ้อ ทว่าในตอนนั้นเอง ฉือไห่ผิงก็ลืมตาขึ้นมาอย่างฉับพลันหลี่หลันร้องกรี๊ดเสียงหลง “อ๊า!”จากนั้นฉือไห่ผิงก็ยื่นมือมาคว้าข้อมือของหลี่หลันไว้แน่นคนที่น่าจะตายไปแล้วกลับลุกขึ้นมาคว้ามือเธอไว้ หลี่หลันตกใจจนแทบสิ้นสติ เธอสะบัดมือหลุดจากฉือไห่ผิงและล้มลงไปนั่งกองกับพื้น “อ๊า! ผี ผี!”คุณนายใหญ่ฉือรีบวิ่งมาข้างเตียงด้วยความตื่นเต้นดีใจ “ไห่ผิง ลูกฟื้นแล้วเหรอ?”หลี่หลันเงยหน้าขึ้นม

ฉือเจียวพูดไม่ออก “เธอ!”“อีกอย่างหนึ่ง” ฉือหว่านมองฉือเจียวด้วยสายตาสงสัย “ยาถอนพิษของฉันยังผลิตไม่เสร็จ แล้วเธอฟื้นขึ้นมาเองได้ยังไง?”ฉือเจียวสายตาหลุบลง วูบหนึ่งก็เผยความรู้สึกผิด“ถ้าฉันเป็นคนวางยาจริง ฉันคงไม่ปล่อยให้เธอรอดแน่ แต่เธอกลับฟื้นขึ้นมาเอง ท่านประธานลี่ เรื่องลูกสาวของคุณถูกวางยานี่มันแปลกจริงๆ คุณควรจะสืบให้ดีนะ” ฉือหว่านหันไปพูดกับลี่มั่วเฉียนลี่มั่วเฉียนหันไปมองฉือเจียวด้วยสายตาลึกล้ำฉือเจียวที่ถูกมองถึงกับสะดุ้งในใจ เธอรู้สึกว่าลี่มั่วเฉียนน่าจะจับอะไรได้แล้วเธอรีบทำท่าทางป่วย “พ่อ หนูเวียนหัว”“เจียวเจียว งั้นลูกพักผ่อนเถอะ” ลี่มั่วเฉียนห่มผ้าให้ฉือเจียวเรียบร้อย จากนั้นก็พาทุกคนออกจากห้องในระเบียง ลี่มั่วเฉียนกับฉือหว่านยืนอยู่ด้วยกัน ลี่มั่วเฉียนถาม “เกี่ยวกับเรื่องฉือเจียวถูกวางยา เธอคิดว่ายังไง?”ฉือหว่านตอบ “ท่านประธานลี่ ฉันสงสัยว่าฉือเจียวเป็นคนวางยาตัวเอง”ลี่มั่วเฉียนเม้มริมฝีปากแน่นฉือหว่านพูดต่อ “ฉือเจียวน่าจะวางยาตัวเองเพื่อใส่ร้ายฉัน แต่เธอคงไม่คาดว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไปตามแผน สุดท้ายเลยต้องฟื้นขึ้นมาเอง”ลี่มั่วเฉียนไม่พูดอะไรดวงตาข

ฉือเจียวเห็นแก่ตัวอย่างยิ่ง ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉือไห่ผิงทุ่มเททุกอย่างให้เธอ รักและเอาใจเธอเหมือนลูกแท้ๆ แต่ฉือเจียวกลับไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อเขา สำหรับเธอ ใครก็ตามที่ขวางทาง ก็ต้องถูกกำจัดให้พ้น“ตอนแรกฉือไห่ผิงกลายเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้ว แต่คุณนายใหญ่ฉือกลับไปให้ฉือหว่านฝังเข็ม ฉือไห่ผิงถึงได้ฟื้นขึ้นมา เราต้องรีบหาทางหยุดไม่ให้เรื่องชาติกำเนิดของเธอถูกเปิดเผย!”แววตาของฉือเจียวเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย “งั้นเราจัดการให้ฉือหว่านหายไปจากโลกนี้เลย!”หลี่หลันชะงักไปฉือเจียว “ฉือหว่านนั่นแหละคือต้นตอของปัญหาทั้งหมด ขอแค่เธอตาย ทุกอย่างของเธอก็จะเป็นของฉัน!”ตอนนี้สิ่งที่ฉือเจียวต้องการคือให้ฉือหว่านตายหลี่หลันพยักหน้า แววตาเริ่มเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นเช่นกัน “ฉือหว่านควรตายตั้งนานแล้ว ตอนเด็กส่งไปอยู่บ้านนอกก็ยังดันรอดมาได้ งั้นตอนนี้ก็ส่งเธอกลับไปลงนรกซะ!”ฉือเจียวมองหลี่หลัน “เรื่องนี้มอบให้แม่จัดการ แม่ต้องลงมือฆ่าฉือหว่านด้วยตัวเอง!”หลี่หลันชะงัก “เจียวเจียว จะให้แม่ลงมือเองเหรอ?”“ไม่งั้นจะให้ใครล่ะ? ตอนนี้ไว้ใจใครไม่ได้เลย พ่อฉันกับฮั่วซือหานก็อยู่ด้วย ถ้าเผลอพลาดแม้แต่นิดเดี