All Chapters of His Fake Wife: Chapter 101 - Chapter 110

Aurora's Point of View Nang umusad ang sasakyan ay bumalik din sa alaala ko ang lahat. Kung paanong napunta ako rito. Hindi malinaw ang mga pangyayari pero alam kong plano iyon ni Auntie Leonora, hindi lang ako sigurado kung may kinalaman ba rito si Auntie Pacita. I was once a dreamer for my own freedom. Pangarap ko noon pa man ang makalayo sa buhay na mayroon ako kayna Auntie Pacita, pumunta sa ibang lugar, magtrabaho at mamuhay ng payapa. Kung may pagkakataon man na makahanap ng makakasama hanggang sa pagtanda, huli na iyon sa mga gusto kong matupad. Kaso biglang nagbago ang takbo ng pangyayari. Sa isang kisap-mata nagising na lamang ako sa isang marangyang mansyon kung saan nakatira ang isang lalaki na may malaking galit sa akin. Ipinagpipilitan na asawa niya ako, na ang pangalan ko ay Candice at pinapamukha sa akin ang mga ginawa kong masama. Pinagbibintangan akong magnanakaw, manggagamit at mapagpanggap. Galit at takot ang naramdaman ko para sa kaniya. Galit dahil hindi ako a

Aurora's Point of ViewHindi ko maalala ang sarili na dumaan sa ganitong kaba. May mga pinagdaanan ako noon, kung saan inilaban ko ang sarili ko, pero ngayon... buhay na ang pinaglalaban ko.Kapag makita nila ako at maabutan, paniguradong p*p*t*y*n nila ako.Tunay ngang d*m*ny* si Candice. Kaya niyang pumatay para lang sa sariling interes. Kaya niyang ipahamak ang iba para lang makuha ang gusto niya.Hindi pwedeng bumalik siya, hindi pwede, dahil mas delikado na ngayon ang buhay ni Alted at ng mga bata.Sa gitna ng pagtakbo at pakikipagsapalaran ay nagagawa ko pa silang isipin. Nagagawa ko pang isingit ang kapakanan nila, samantalang hinahabol na ako ng kamatayan."AAAHHHH!"Malakas akong napatili nang matisod ang paa ko ng isang bato. Tumilapon ang baril sa mga tuyong dahon kaya kaagad akong gumapang para hanapin iyon."Ayon!" Sigaw ng isang galit na boses.I quickly grabbed the gun when I found it. Hindi ako marunong sa paggamit ng baril pero itinutok ko iyon sa direksyon ng dalawan

Candice's Point of View I've seen him already naked. Nakita ko na ang buo niyang katawan noon. Kumalabog ang dibdib ko nang mapagtanto na mukhang may nangyari sa kanila ni Aurora kagabi. Umawang ang bibig ko nang makita ang mga mantsa ng dugo sa puting kubre kama. Sh*t! Something really happened to them. Agad akong nataranta at napaahon. The bloodstain is obviously an evidence of Aurora's first time! Hindi pwede na makita iyon ni Alted. Parang may hamog sa utak ko. Hindi agad ako nakapag-isip. I immediately stripped off my clothes. Nang wala na akong saplot ay saka pa lang ako nahiga sa kaniyang tabi. Lumundo ang kama, kaya naalimpungatan siya. Mabilis na tumibok ang puso ko nang pumihit siya paharap sa akin. Dahan-dahan na binuksan niya ang kaniyang mga mata at kumurap-kurap nang makita ako. "G-good morning." Utal kong bati. Nagsalubong ang kaniyang kilay. Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Aurora and I are identical twin. Wala kami halos pagkakaiba. Maliban lamang s

Aurora's Point of View Naramdaman ko ang paglapat ng stethoscope sa dibdib ko. Kasunod ay ang pagcheck sa pulsuhan ko at may ilan pang ginawa ang doktora na hinayaan ko na lamang. "She's fine. I could stay here, Mr. Dela Fuente so I could watch her for the whole day. Mamaya lang ay gigising siya ulit kaya kailangan ma-check natin kung may naaalala ba siya o wala. She needs to rest for awhile. Binabawi niya pa ang lakas niya." Imporma ng doktor. Dahil sa narinig, hinayaan ko muna ang sarili na muling makaidlip. Kung bakit sobrang hina ng katawan ko, hindi ko na rin alam. Basta magpapahinga na lamang muna ako. I could feel myself half-sleeping only. Hindi gaanong makatulog, kaya nang magawa kong imulat ulit ang mga mata ay hinanap ko agad ang doktora. Wala na sila Elizabeth at ang kapatid niya, tanging ang babaeng doktor na lamang ang naroon na ngayon ay may binabasang files. Nang mapatingin siya sa akin at makitang gising na ako, agad siyang tumayo mula sa couch. Lumapit siy

Aurora's Point of View"DON'T move!" Malakas na sigaw ni Elizabeth nang maramdaman kong kumirot ang likod ko. Nagmamadaling lumapit siya sa akin at hindi lang isang beses na nagmura nang masilip ang bandage sa balikat ko. "Dumudugo na naman!" Aniya na iginaya ako paupo sa mahabang sofa sa salas. Mula rito ay diretsong matatanaw ang dalampasigan sa harap namin. Nakatayo malapit sa dagat ang rest house ni Nexon. Wala rito ang lalaki dahil may inaayos itong problema sa isang negosyo. Kaming dalawa lang ni Elizabeth ang narito. "Bakit kasi naglilinis ka ng mga muwebles!" Pasigaw na naman niyang sabi. "Ang tigas din ng ulo mo, Aurora. Look what you've done to yourself. Dumudugo na naman ang sugat mo! Minsan kasi pinapairal mo 'yang katangahan na meron ka." Siguro kung noon niya ito sinabi baka na-offend na ako, pero nasasanay na ako sa mga salitang binibitawan niya. Ganoon pala talaga siya, masyadong pranka at matalas ang dila. Noong una, hindi ko matanggap na ang isang Elizabeth