All Chapters of Hood X Mania จีบเเบบผู้ชายฮาร์ดคอ: Chapter 91 - Chapter 100

ทั้งฉันและฉลามดุผละออกจากกันทันทีเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูพร้อมกับพี่เพทายที่เดินเข้ามาแล้วพูดอะไรบางอย่าง ก่อนที่จะตะโกนลั่นออกมาทันทีที่เห็นฉันกับฉลามดุที่นั่งตักกันอยู่ ฉันเบิกตากว้าง ทำท่าจะเขยิบลง แต่ก็กลายเป็นว่าฉลามกลับช้อนข้อพับขาฉันลงให้แทนเพราะกลัวว่าฉันจะเจ็บแผล“อะไร พูดใหม่ดิ๊” เขาดูมีท่าทีไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลยตอนที่พี่เพทายหันไปมองซ้ายมองขวาด้านนอกว่ามีใครอยู่มั้ยแล้วปิดประตู เธอทำสีหน้าเอาเรื่องมากเลย“มึงนี่มัน... ที่สาธารณะที่ยังไม่เว้น ผับอีวินนะเว้ย ไม่ใช่ม่านรูด อีห่า!” ร่างบางตวาดขึ้นมาตอนที่เดินเข้ามาหาฉลามดุ ในขณะที่ฉันหน้าร้อนจัดจนชาไปหมด อะ... อายจนอยากจะมุดหน้าหนีไปที่ไหนก็ได้เลยอ่ะ “แต่เจ๊ไม่ได้ว่าน้องนิ้งนะ โอ้ย โดนมันทำอะไรไปบ้างเนี่ย สึกหมดแล้วมั้ง”เธอพูดกับฉันเสียงอ่อนลงแล้วเดินเร็วๆ เข้ามาจับหน้าลูบผมฉันเหมือนจะดูว่าฉันโดนฉลามทำอะไรไปบ้าง ฉันได้แต่ยิ้มแหยๆ ออกมา ในขณะที่ร่างสูงจะล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วลุกขึ้นยืน“ก็คนเป็นแฟนกันปะวะ” เขาพูดกับพี่เพทาย แล้วหันมามองหน้าฉันไปด้วย “ก็กูรักของกู”ฉันก้มหน้างุดทันที ในขณะที่พี่เพทายที่ล้มตัวลงนั่งแทนที่เขาจะคว

[พาร์ท : ฉลามดุ]อยู่ดีๆ นิ้งก็งี่เง่ากับผมว่ะ ไม่รู้ทำไมผมโมโหเธอมาก ก็เลยเผลอทำเสียงกระชากใส่เธอหลายครั้ง คะนิ้งเองก็ร้องไห้ไม่หยุดเหมือนกัน ตอนนี้ผมก็นั่งจ้องเธอจากบนรถมอไซต์อยู่หลายนาที รอให้เธอร้องไห้ให้เสร็จจะได้ขึ้นมาซ้อนก็เห็นบอกอยากกลับนักไง ผมก็ให้กลับแล้ว ถ้ายังดื้ออีกคราวนี้ผมจะลงไปดึงแขนเธอให้มานั่งเองก็เธอไม่ฟังผมเลยว่ะ ถ้าไม่ดุบ้างจะได้คุยมั้ย“ร้องไห้เสร็จยัง” ผมถามเธอเสียงห้วน แล้วร่างเล็กก็สะดุ้งเฮือกทันที “ถ้าร้องเสร็จก็ขึ้นมานั่ง”“...” เธอเงียบ พอเห็นว่าผมหงุดหงิดก็เลยก้มหน้างุดแล้วเดินเข้ามานั่งซ้อนข้างหลังผมอย่างว่าง่ายทันทีผมไม่ได้พูดอะไรกับเธอ แต่พอเดาได้ว่าคะนิ้งคงคิดว่าผมนอกใจเธอ คงรู้มาจากใครสักคน ผมแม่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นใคร แต่กำลังคิดอยู่ว่าถ้านิ้งยังงี่เง่าแบบนี้ผมคงคุยด้วยไม่ได้ คงแค่ไปส่งเธอเฉยๆผมขับรถกระชากกระชั้นด้วยสีหน้าบึ้งตึง ไม่ยิ้มให้ใครเพราะโมโหเธออยู่ที่ไม่ยอมฟังอะไรเลย ดื้อเงียบ ถ้าไม่ใช่ว่าผมรักผมคงไม่ยอมมาส่งถึงบ้านหรอกพูดอะไรไม่เคยคิดถึงใจผมบ้างเลยว่ะจนขับมาถึงหอพักของเธอ ผมจอดรถในที่จอดตามปกติ ในขณะที่คะนิ้งจะค่อยๆ หย่อนต

พอเห็นว่าเธอยอมผมก็เริ่มเล่นใหญ่ ไหนๆ ก็นิ้งชวนผมนอนด้วยแล้วผมก็ไม่เเคร์แล้วว่ะ ผมอยากอยู่กับเธอชดเชยความรู้สึกที่แม่งเสียไป เมื่อกี้ที่เธอให้เบอร์ผู้ชายที่ไหนไม่รู้ผมหน้ามืดจนเกือบจะต่อยหน้าแม่งแล้ว ผมกำลังคิดอยู่ว่าจะไปกวาดโต๊ะไอ้เหี้ยพวกนั้นให้เหี้ยน จะรู้หรือไม่รู้ว่าเธอมีแฟนแล้วก็ช่าง มันกล้าขอแปลว่ามันอยากลองของเออ ผมก็รู้ว่าเธอประชดไง ก็พอดูออกเพราะนิ้งไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น เอาจริงๆ ผมก็ไม่โกรธหรอก ผมเคยโกรธเธอที่ไหน ผมแค่ไม่ชอบใครจะชอบมั่งวะ แฟนตัวเองให้เบอร์คนอื่นอ่ะ ยังดีที่เธอเข้าใจไรง่าย ปกติที่ผมเคยเจอ ยิ่งเถียงแม่งยิ่งทำ เหมือนยิ่งเตือนยิ่งประชด ก็ไม่รู้ว่าเป็นห่าไรกัน“ฉลามกินเหล้ามาเหรอ” เธอถามตอนที่เข้ามากอดตามที่ผมบอก คะนิ้งขยับแก้มมาชิดกับแก้มผมเหมือนยังไม่แน่ใจ ผมก็เลยตอบสั้นๆ“ก็นิดหน่อย” ผมได้ยินเธอพ่นลมหายใจออกมาตอนที่ผมตอบแบบนั้น “แต่ไม่ได้กินของลูกค้าหรอก ก็รับมาตามมารยาท เราไปกินหลังเวที”“...”“เผื่อเธอหึงเราอีก” ร่างเล็กก้มหน้างุดกับไหล่ผมทันทีพอเห็นว่าผมรู้ทัน ก็ผมเล่นดนตรีกลางคืนไง พวกลูกค้าผู้หญิงก็ชอบให้ตังค์ไม่ก็ชงเหล้ามาให้ เมื่อก่อนผมก็แดกหมดเพราะเค

[พาร์ท : ฉลามดุ]เวรกับนิ้งนี่ผมปล่อยไม่เคยได้เลยว่ะ ได้เผลอทีไรแม่งต้องมีผู้ชายเข้ามาหลอกคุยกับแฟนผมตลอดอย่าหาว่าผมหึงงี่เง่า ให้พูดตรงๆ มั้ย ผมผ่านมาเยอะแล้ว ผ่านมาเยอะกว่านิ้ง หลายๆ อย่างที่เธอตามไม่ทันแต่ผมทัน ผมเลยต้องระวังให้ไงอย่างไอ้เหี้ยต้นไรนี่ แค่เห็นที่มันคุยๆ ไลน์กับนิ้งผมก็รู้เจตนาล่ะ จำได้อยู่ว่าคนนี้ที่เธอบอกว่าทำรายงานด้วยกัน แต่ชอบทักมาคุยเรื่องไร้สาระกับนิ้งตลอด คุยห่าไรไม่รู้เยอะแยะ พอนิ้งตัดบทก็ยังชวนคุยต่อ คิดว่าไงอ่ะ นี่แม่งดูก็รู้เลยว่าเนียนจีบแฟนกูแต่เอางานมาบังหน้าแล้วมีประโยคนึงที่กูจำได้ แม่งจับใจเลยThon : นิ้งคิดว่าผู้ชายอย่างเราเป็นไงอ่ะKa ning : เราคิดว่าต้นก็ใจดีนะไอ้ตรงที่นิ้งตอบมันไม่เท่าไหร่ ดูก็รู้ว่าตอบตามมารยาท แต่ไอ้เหี้ยต้นนี่ สงสัยมันจะอยากลองของไอ้พวกนี้มันต้องเจอคนอย่างผมว่ะครืด... ครืดผมลูบหัวตัวเองตอนที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ วันนี้ผมไม่มีงานที่อู่เพราะไอ้เดี่ยวมันไลน์มาตอนตีห้าว่าเมื่อคืนเจ๊เพทเมาเละ ไม่มีแรงลุกมาเปิดอู่เลยปิดวันนึง ผมว่าจะไปด่าเรื่องที่ทำให้นิ้งกับผมทะเลาะกันหน่อยก็เลยอดด่า ผมก็เลยคิดว่าเก็บไว้ ค่อยไประเบิดทีเดียวว

“เฮ้ย ไม่ตลกแล้วว่ะ” ฉลามดุกดเสียงต่ำแล้วผุดลุกขึ้นยืนทันทีที่ได้ยินเธอพูดถึงฉันว่าแบบนั้น ฉันเบิกตากว้างตอนที่เขาเดินไปยืนจ้องหน้าเฟย์ที่ทำสีหน้าเหมือนคาดไม่ถึงในระยะประชิด “มั่นใจมากเลยปะว่านิ้งไม่ใส”“...”“มั่นใจมากกว่าแฟนอย่างผมเลยว่างั้น?”“ใครๆ เค้าก็พูดว่างั้น” เธอขยับตัวหนีฉลามดุที่กำหมัดแน่นแล้วโพล่งขึ้นมาอย่างไม่ยอมเเพ้ “หรือจะเถียงอ่ะว่านางใส? ขนาดนายยังต้องมาคุมเลย นี่ก็คือระแวงแฟนตัวเองไม่ใช่เหรอ”ฉันเงยหน้าขึ้นมองฉลามดุทันที เขาคิดแบบนั้นจริงๆ เหรอ“ก็ผมหวงนิ้ง” เขาตอบออกมาตรงๆ อย่างไม่สนใจว่าจะถูกยุอยู่ แล้วฉันก็ทำหน้าเอ๋อออกมา “มีแฟนน่ารักก็ต้องหวงดิ ถ้าผมจะมาคุมแล้วใครจะทำไม”“...!”“แล้วใครวะที่มันบอกอ่ะ ใครๆ ก็พูดว่างั้นเหี้ยไรเนี่ย เรียกแม่งออกมาดิ๊” เขาเริ่มพูดอย่างหงุดหงิดแล้วเดินต้อนเฟย์จนเธอต้องเดินถอยหลังไปอีกก้าวหนึ่งอย่างตกใจ “อยากจะรู้ว่ามันจะรู้ดีได้แค่ไหน”“...”“ว่าไง”ฉันมองไปรอบๆ ตัว แล้วก็เห็นว่าคนอื่นเริ่มหันกลับมาให้ความสนใจทางเขาและเฟย์แล้ว พอเห็นว่ามันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เพราะเรื่องของฉันเอง ฉันก็เลยค่อยๆ ลุกขึ้นไปคว้าแขนฉลามไว้แล้วยื้อเบาๆ ให้เข